ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΟΓΛΟΥ: Η άμυνα θέλει κόπο

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση. Στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με αντίπαλο τον Ιωνικό, η ΑΕΚ κράτησε το μηδέν, αλλά – ειδικά όσο υπήρχε αριθμητική ισορροπία στο παιχνίδι – προβλημάτισε με την ευκολία που προσέφερε τελικές ευκαιρίες στον αντίπαλο της στο ξεκίνημα του ματς. Στην Κρήτη, η κατάσταση άλλαξε. Η ΑΕΚ έδειχνε άτρωτη για 78’ και έπειτα κατέρρευσε (Φωτιά και Σκουλά επιτρέποντος βεβαίως), ως χάρτινος πύργος και δέχτηκε τρία γκολ σε 15’! 

Οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτήν την αμυντική πανωλεθρία, είναι αρκετοί. Προφανώς, μια ομάδα που παίζει με παίκτη λιγότερο για μια ώρα, κάποια στιγμή ξεμένει από δυνάμεις. Η απώλεια φρεσκάδας και τρεξιμάτων, συνήθως οδηγεί σε μη καθαρό μυαλό και προβληματικές αποφάσεις. Εάν σε αυτό προσθέσετε και πως η ΑΕΚ έδειξε αφέλεια και φάνηκε να μην έχει παίκτη σημείο αναφοράς στα μετόπισθεν, που θα έθετε τη σφραγίδα του, έχετε όλες τις απαντήσεις για το πώς ένα μεγαλειώδες 0-3, μετατράπηκε σε 3-3. 

Οι διαιτητικές αποφάσεις δεν μπορούν ποτέ να βγουν από το κάδρο, ειδικά από τη στιγμή που δεν αφορούν μόνο όσα συνέβησαν στο πρώτο ημίχρονο, αλλά συνδέονται και με δύο από τις φάσεις που ο ΟΦΗ σκόραρε. Ωστόσο, αρκετοί υποστηρίζουν πως η ΑΕΚ θα έπρεπε να είχε την ωριμότητα και την ποδοσφαιρική ευφυΐα, να διαφυλάξει το προβάδισμα της. Αυτό δεν συνέβη, αλλά είναι μια υπόθεση που προέκυψε έπειτα από συγκεκριμένες αιτίες. Ας τις δούμε:

– Το μεγαλύτερο ζήτημα για την ΑΕΚ αφορά τη φυσική κατάσταση και τις δυνάμεις που έχουν οι παίκτες της. Ανοίγοντας το πλάνο και ξεφεύγοντας μόνο από την αμυντική πεντάδα, η ΑΕΚ πιέστηκε όταν κουράστηκαν οι χαφ της. Ο Λε Ταλέκ ήταν εξαιρετικός για 75’, αλλά έμεινε στο τέλος από δυνάμεις, ο Σιμάνσκι το ίδιο και δεν υπήρχαν οι κατάλληλες εναλλακτικές επιλογές (Γαλανόπουλος και Σιμόες ήταν εκτός αποστολής) για να δώσουν τρεξίματα και νεύρο στη μεσαία γραμμή. 

– Η ΑΕΚ επιχείρησε το περασμένο καλοκαίρι μια ολική ανακατασκευή της αμυντικής γραμμής της. Συμπεριλαμβάνοντας και τον αμυντικό χαφ, η Ενωση εμφανίζεται με έξι νέα διαφορετικά πρόσωπα στα δύο επίσημα παιχνίδια της. Στάνκοβιτς, Μισελέν, Βράνιες, Τζαβέλλας, Χατζισαφί, Λε Ταλέκ, δεν μετρούν παρά ελάχιστα λεπτά κοινής αγωνιστικής συνύπαρξης και εύλογα, ακόμα δεν έχουν αποκτήσει συνοχή. 

– Αναμφίβολα, καθοριστική για την απώλεια της ΑΕΚ, υπήρξε η κακή μέρα του Στάνκοβιτς. Και αν στο πρώτο και τρίτο γκολ, ο Αυστριακός δεν είχε πολλά πράγματα να κάνει – αν και πάντα μια μεγάλη ομάδα περιμένει από τον γκολκίπερ της να σώσει μια μεγάλη φάση – ουδείς κατανόησε τι συνέβη στο δεύτερο τέρμα και ο Στάνκοβιτς φάνηκε να χάνει τελείως την εξέλιξη. Η κακή μέρα είχε φανεί από το πρώτο ημίχρονο και τις ελάχιστες επισκέψεις του ΟΦΗ, όπως την εκτός τόπου αντίδραση στη λόμπα του Λάμπρου. 

– Η αδυναμία της «κιτρινόμαυρης» άμυνας να «καθαρίσει» στατικές φάσεις, αλλά και να βγάλει τον ΟΦΗ από την περιοχή της, επανέφερε ξανά την κουβέντα περί της επάρκειας των κεντρικών αμυντικών. Αν δηλαδή, οι Βράνιες και Τζαβέλλας μπορούν να είναι οι ηγετικές μορφές που χρειάζεται η ομάδα. Στην ΑΕΚ είναι πεπεισμένοι πως έχουν πράξει σωστά και θα φανεί σε βάθος χρόνου, καθώς πρόκειται για παίκτες ποιοτικούς και έμπειρους. 

– Το ζήτημα των εναλλακτικών επιλογών είναι στοιχείο που τριβελίζει την ΑΕΚ. Ο Μιλόγεβιτς επέλεξε και στα δύο ματς να έχει στον πάγκο τον Στράτο Σβάρνα, που πέρασε στα τελευταία λεπτά της Κρήτης δίχως να μπορέσει να βελτιώσει την κατάσταση.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News