Ολυμπιακός: Δύο συζητήσεις για τον προπονητή που θα είναι επικίνδυνο αν μπλέξουν!

Τρία γκολ σε ένα ντέρμπι ειδικών συνθηκών απέναντι στην ΑΕΚ δεν χωνεύονται στην Ελλάδα ούτε με… είκοσι σόδες, οπότε υπό μία έννοια και λίγος θόρυβος σηκώθηκε μετά τη συντριβή του Ολυμπιακού στην «Αγιά Σοφιά».

Το οξύμωρο της βαριάς ήττας των «ερυθρόλευκων» είναι ότι ήρθε στο παιχνίδι που την… άξιζαν πολύ λιγότερο από άλλα φετινά τους ντέρμπι. Για παράδειγμα ο Ολυμπιακός ήταν πολύ χειρότερος το βράδυ της Κυριακής στην Τούμπα απ’ ότι εμφανίστηκε την Πέμπτη στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και μπορεί ο «ιπτάμενος» Πασχαλάκης να σκέπασε τις αδυναμίες, επισημαίναμε όμως τις προηγούμενες μέρες τα κακώς κείμενα της εμφάνισης των Πειραιωτών στη Θεσσαλονίκη.

Ακόμη, πάντως, και τα δύο φετινά παιχνίδια  του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ να συγκρίνεις, πιο μεγάλη ήταν η διαφορά των δύο ομάδων στο πρώτο ημίχρονο του Καραϊσκάκη (εκεί που η «Ένωση» είχε… ποδοπατήσει τους γηπεδούχους) και λιγότερο στο 3-0 του Κυπέλλου. Το τελικό σκορ στον πρώτο ημιτελικό, δηλαδή, δεν ήταν τόσο προϊόν μιας κυριαρχικής εμφάνισης των παικτών του Αλμέιδα, αλλά οφείλεται περισσότερο στα τραγικά αμυντικά ατομικά λάθη των «ερυθρόλευκων» και φυσικά στην γκαντεμιά του Γκάρι Ροντρίγκες.

Διαχρονικά, όμως, τα αντανακλαστικά ενός οργανισμού δοκιμάζονται είτε μετά από ιστορικούς θριάμβους, είτε από… γερές σφαλιάρες. Και πάντα ο προπονητής θα βρίσκεται στο επίκεντρο. Εδώ το βράδυ της Τετάρτης άκουγε τα εξ αμάξης ο Ματίας Αλμέιδα επειδή ανακοίνωσε ότι δεν θα χρησιμοποιούσε τους βασικούς του στην πρώτη επίσκεψη του Ολυμπιακού στη Νέα Φιλαδέλφεια μετά από δύο δεκαετίες. Δεν θα τα άκουγε ο Μίτσελ για την τριάρα;

Δύο διαφορετικές αποφάσεις για το σήμερα και το αύριο…

Τη στιγμή που μιλάμε υπάρχει δεδομένα μια μερίδα οπαδών και δημοσιογράφων που ζητούν την άμεση απομάκρυνση του Ισπανού τεχνικού από τον πάγκο. Για να συζητήσουμε κατά πόσο έχει βάση η συγκεκριμένη άποψη, πρέπει αρχικά να διαχωρίσουμε το θέμα «προπονητής» στον Ολυμπιακό σε δύο σκέλη.

Άλλη συζήτηση πρέπει να γίνει για τον προπονητή που θα κληθεί να αναδομήσει τον Ολυμπιακό από γερά αγωνιστικά θεμέλια μετά το καλοκαίρι και άλλη για τον προπονητή που είναι σε θέση να διαχειριστεί καλύτερα το φινάλε της σεζόν μέχρι το Μάιο.

Ακόμη κι εγώ που θεωρούσα (και εξακολουθώ να θεωρώ) τον Μίτσελ τη μόνη επιλογή με πιθανότητες επιτυχίας για τον πάγκο των Πειραιωτών υπό τις υπάρχουσες φετινές πρωτόγνωρες συνθήκες, δεν θα τοποθετούσα τον Ισπανό στο κάδρο της συζήτησης για την επόμενη μέρα. Ακόμη κι αν κατακτήσει το φετινό πρωτάθλημα. Παράλογο; Ίσως…

Στα δικά μου μάτια ο Μίτσελ αποτελεί έναν… Ντι Ματέο του Ολυμπιακού. Έναν άνθρωπο που γνωρίζει άριστα τον οργανισμό, μια σπουδαία προσωπικότητα, έναν προπονητή που δεν χρειαζόταν ούτε μία μέρα προσαρμογής. Ήταν, σε απλά ελληνικά, ο κατάλληλος καπετάνιος για να σώσει το καράβι από την ολική καταστροφή. Και να σας πω κάτι;

Με βάσει τις συνθήκες και τη φουρτούνα που κλήθηκε να επιβιώσει, μια χαρά το έχει πάει το καράβι. Αν πίστευε κανείς ότι σε μια ομάδα που έχει χρησιμοποιήσει 47 παίκτες σε έξι μήνες μπορεί οποιοσδήποτε προπονητής να κάνει θαύματα, προφανώς βλέπουμε το ποδόσφαιρο με διαφορετική οπτική.

Ωστόσο, στο ερώτημα «μπορεί ο Μίτσελ να χτίσει μια σύγχρονη ποδοσφαιρική ομάδα από τα θεμέλια» είτε τώρα, είτε τον Οκτώβριο, είτε τον Μάιο ακόμη κι αν φέρει τα πάνω-κάτω και κατακτήσει το πρωτάθλημα, την ίδια απάντηση θα σας έδινα: «Όχι».

Ο Ολυμπιακός πρέπει να αναζητήσει με υπομονή και μεγάλη προσοχή τον νέο Βαλβέρδε του Καραϊσκάκη, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που είχε πραγματοποιήσει την άκρως πετυχημένη επιλογή του Πέδρο Μαρτίνς. Να τον βρει, να τον προσλάβει έγκαιρα από την άνοιξη για να αξιολογήσει το ρόστερ και μετά να του αναθέσει το χτίσιμο μιας ομάδας που θα είναι ξανά σε θέση να κυριαρχήσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Και τι κάνεις μέχρι το τέλος της χρονιάς…

«Και γιατί να μην βρει το νέο Βαλβέρδε τώρα ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός και να περιμένει το καλοκαίρι για να του αναθέσει επίσημα τα ηνία;» θα ρωτήσετε. Εύλογη απορία…

Η απάντηση είναι «γιατί όσο καλός προπονητής κι αν έρθει αυτή τη στιγμή στον Πειραιά -με τις επιλογές μεσούσης της περιόδου να είναι πάντα περιορισμένες- θα κινδυνέψει να καεί». Σκεφτείτε το…

Ας υποθέσουμε ότι ο Ολυμπιακός προσλαμβάνει τον Γκουαρδιόλα. Πιστεύετε ότι ο Καταλανός θα μπορέσει να μεταμορφώσει την ομάδα με κάποιο μαγικό ραβδί και να την οδηγήσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος; Η απάντηση είναι «ούτε μια στο εκατομμύριο». Κάθε προπονητής χρειάζεται χρόνο να προσαρμοστεί στις ιδιαιτερότητες της νέας του ομάδας, κάτι που είναι αδύνατο να συμβεί κατά τη διάρκεια μιας σεζόν, πολύ περισσότερο κατά τη διάρκεια πλέι οφ με διαδοχικά ντέρμπι.

Όχι, θα είναι ό,τι πιο επικίνδυνο για τον Ολυμπιακό να μπλέξουν οι συζητήσεις του «αύριο» και του «σήμερα» για τον «ερυθρόλευκο» πάγκο.

Ποιος προπονητής μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τα συνεχόμενα ντέρμπι που ακολουθούν

Η κουβέντα για το σήμερα πρέπει να έχει ως αποκλειστικό γνώμονα τους επόμενους τέσσερις μήνες. Ποιος είναι ο καλύτερος τεχνικός για να παρουσιάσει μια όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστική ομάδα στη μάχη για τη διεκδίκηση του τίτλου. Αυτό πρέπει να ζυγίσουν στον Πειραιά.

Μπορεί να είναι αυτός ο Μίτσελ, με τα καλά του και τα κακά του; Πιστεύουν στον Ολυμπιακό ότι με τον Ισπανό στον πάγκο μπορεί να συνεχιστεί το ψαλίδισμα της διαφοράς από την κορυφή; Θεωρούν ότι ο Μίτσελ έχει αδυναμίες στη διαχείριση των ντέρμπι;

Πιστεύουν ότι μια λύση υπηρεσιακού προπονητή, με «καλύτερο μάτι» από τον πάγκο θα βοηθήσει περισσότερο την ομάδα στη διαχείριση των τελευταίων μηνών της σεζόν;

Όποια επιλογή κι αν πραγματοποιήσουν, πρέπει να το πράξουν έχοντας μια σκέψη στο μυαλό τους: Να προστατεύσουν την αναβάθμιση του ρόστερ που έχει πραγματοποιηθεί σταδιακά από τον Σεπτέμβριο.

Έστω και με… αντιποδοσφαιρικό τρόπο, ο Ολυμπιακός έχει αρχίσει να δημιουργεί ξανά έναν εξαιρετικό κορμό ποιοτικών παικτών που θα είναι καταστροφικό να ισοπεδωθεί στο βωμό ενδεχόμενων νέων ηττών σε ντέρμπι. Πασχαλάκης, Χάμες, Ίνμπομ, Μπιέλ, Μπακαμπού, Ροντινέι, στην Ελλάδα δεν θέλει πολύ να ισοπεδωθούν ακόμη και παίκτες που μπορούν να ηγηθούν της αγωνιστικής αναγέννησης του Ολυμπιακού την επόμενη τριετία.

Ο κόσμος να γίνει η πιο ισχυρή ασπίδα

Και ο ίδιος ο κόσμος θα πρέπει τώρα στα δύσκολα να είναι η πιο ισχυρή ασπίδα απέναντι στον μεγαλύτερο κίνδυνο που διατρέχει η αγαπημένη του ομάδα. Ο Ολυμπιακός αντέχει την απώλεια ενός τίτλου. Δεν θα αντέξει, όμως, ένα νέο… μαζικό ξήλωμα και λογικές του τύπου «πετάξτε όλοι τις φανέλες και φύγετε από εδώ»…

Στο ερώτημα, λοιπόν, που έθεσε και ο Σπύρος Γρομητσάρης νωρίτερα η απάντηση είναι… μονόδρομος:
1) Βρίσκεις έγκαιρα (αλλά όχι σε καθεστώς πίεσης) τον νέο σου Βαλβέρδε
2) Αξιολογείς ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα το φινάλε της σεζόν (ο Μίτσελ ή κάποιος άλλος υπηρεσιακός προπονητής – προσωπικά αν ο Μίτσελ έχει μαζί του τα αποδυτήρια, δεν θα τον άλλαζα, αν τα έχει χάσει, αποτελεί άλλη κουβέντα).
3) Υψώνεις τείχος προστασίας στο ρόστερ που ο ίδιος ξεκίνησες πάλι να αναβαθμίζεις, γιατί αν δεν το κάνεις η ζημιά της φετινής σεζόν μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερη από έναν χαμένο τίτλο…

 

 

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News