Ολυμπιακός: Ο Χουάνγκ, ο Ματιέ και ο μεγάλος κίνδυνος!

Δεν χωρά καμιά αμφιβολία ότι ο Ολυμπιακός έχει πολλούς και ξεκάθαρους στόχους να διεκδικήσει μέχρι το τέλος της σεζόν, μετά τον αποκλεισμό του από τον τελικό του κυπέλλου.

Την κατάκτηση του πρωταθλήματος, την έξοδο στα προκριματικά του Champions League, ακόμη και την εξασφάλιση του τρίτου προνομιακού εισιτηρίου που οδηγεί την κάτοχό του στο Europa League να ξεκινά τις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις μέσα Αυγούστου και με καπαρωμένη θέση στη φάση των ομίλων μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Παράλληλα, όμως, στο λιμάνι του Πειραιά έχουν ήδη ξεκινήσει την προσπάθεια αναγέννησης της ομάδας, ανεξαρτήτως του τι μέλλει γενέσθαι μέχρι το τέλος της σεζόν. Και τα πρόωρα διαζύγια με Βρσάλικο, Μαρσέλο και Χάμες, ενδεχομένως να σηματοδοτούν μια ριζική διαφοροποίηση στον τρόπο ποδοσφαιρικής σκέψης που θα χαρακτηρίζει τον Ολυμπιακό της επόμενης μέρας. 

Παίκτες που και θα θέλουν και θα μπορούν…

Αν μη τι άλλο δείχνουν μια τάση από τους «ερυθρόλευκους» να στελεχώσουν το ρόστερ τους με ποδοσφαιριστές που και θα θέλουν και θα μπορούν να ηγηθούν ενός ολικού restart στις εγκαταστάσεις του Ρέντη, επενδύοντας πλέον περισσότερο στα αμείλικτα δεδομένα του χορταριού, αξιολογώντας περισσότερο την ουσιώδη προσφορά κάθε ποδοσφαιριστή και λιγότερο το βιογραφικό του.

Κανείς δεν μπορεί να προδικάσει πως θα γραφτεί ο επίλογος μιας χρονιάς που ξεκίνησε αυτοκτονικά, συνεχίστηκε με την ελπίδα να κάνει πάλι την εμφάνισή της στις εγκαταστάσεις του Ρέντη και ολοκληρώνεται με το απόλυτο… σκωτσέζικο ντους. Πάρτε για παράδειγμα τις τρεις τελευταίες εμφανίσεις των «ερυθρόλευκων» απέναντι στους τρεις μεγάλους τους αντιπάλους. Ανατροπή με την καλύτερη φετινή εμφάνιση απέναντι στον ΠΑΟΚ, θλιβερή παρουσία στη Λεωφόρο, εξαιρετική εμφάνιση απέναντι στην ΑΕΚ που κάποια στιγμή έκανε το Καραϊσκάκη να πιστεύει ακόμη και στην πρόκριση.

Μπορεί στα τέλη Μαϊου ο Ολυμπιακός να έχει στεφθεί πρωταθλητής (σ.σ. όσο δύσκολο κι αν φαντάζει το σενάριο τη δεδομένη στιγμή, όλα μπορούν να αλλάξουν το βράδυ της 23ης Απριλίου αν οι «ερυθρόλευκοι» κερδίσουν την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη και ο ΠΑΟΚ επικρατήσει του Παναθηναϊκού στην Τούμπα), μπορεί και όλοι μας να σχολιάζουμε μια καταστροφική σεζόν.

Το σίγουρο είναι ότι στον Πειραιά τρέχει αυτή τη στιγμή μια… διπλή διαδικασία: Αυτή που αφορά το κυνήγι των φετινών σημαντικών στόχων και αυτή που σχετίζεται με το χτίσιμο της επόμενης μέρας.

Η περίπτωση Πεπ Μπιέλ και ο μεγάλος κίνδυνος

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον Ολυμπιακό θα είναι αν ο πρώτος ναρκοθετήσει το δεύτερο. Αντιλαμβάνομαι ότι ο ανοιχτός πόλεμος που μαίνεται εντός και εκτός γηπέδων στο ελληνικό ποδόσφαιρο δημιουργεί ακραία συναισθήματα. Οι οπαδοί όλων των ομάδων αντιμετωπίζουν «τους απέναντι» ως… εχθρούς, με αποτέλεσμα να συγχωρούν πολύ πιο δύσκολα ήττες, κακές εμφανίσεις και λάθη.

Επ’ ουδενί δεν πρέπει όλη αυτή η πίεση να καταστρέψει σωστές κινήσεις και μεγάλες επενδύσεις που έγιναν. Αντίθετα ολόκληρος ο οργανισμός του Ολυμπιακού (διοίκηση, κόσμος, αγωνιστικό τμήμα) οφείλει να «θωρακίσει» παίκτες που μπορούν να παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο στην επόμενη μέρα της ομάδας, ακόμη κι αν τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν ανταποκρίνονται με επιτυχία στις απαιτήσεις της «ερυθρόλευκης» εξέδρας.

Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Πεπ Μπιέλ. Στέκομαι ιδιαίτερα στον Ισπανό γιατί οι αποδοκιμασίες εις βάρος του τη στιγμή της αντικατάστασής του στον ημιτελικό με την ΑΕΚ πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγή μέχρι το τέλος της χρονιάς.

Την ποιότητα του Μπιέλ τη γνωρίζουμε. Αποτελεί μια τεράστια επένδυση για τον Ολυμπιακό, πρόκειται για χαρισματικό ποδοσφαιριστή και μην ξεχνάτε ότι έχει υπογράψει πολυετές συμβόλαιο συνεργασίας με τους πρωταθλητές. Επιπλέον πρόκειται για έναν παίκτη που έχει πληρώσει πολύ ακριβά το αγωνιστικό μπάχαλο της φετινής σεζόν, καθώς είναι μεσοεπιθετικός καθαρά του άξονα (προτιμά να αγωνίζεται είτε στην κορυφή της επίθεσης, είτε πίσω από το φορ, εκεί άλλωστε έκανε θραύση στην Κοπεγχάγη) και στον Ολυμπιακό υποχρεώνεται να τραβιέται στα άκρα.

Σε έναν ορθολογικά σχεδιασμένο Ολυμπιακό και με έναν εξαιρετικό προπονητή τύπου Βαλβέρδε, Μάρκο Σίλβα ή Μαρτίνς στον πάγκο, ο Μπιέλ μπορεί να εξελιχθεί τα επόμενα χρόνια σε πυρηνικό όπλο. Θα είναι αυτοκαταστροφικό να θυσιαστούν τέτοιες σοβαρές επενδύσεις και ποδοσφαιριστές με τόσο μεγάλες προοπτικές, στο βωμό της πίεσης της φετινής σεζόν.

Χουανγκ σε όλες τις γραμμές και κυρίως στα στόπερ!

Θα μου πείτε… γιατί δεν παίζει ο Μπιέλ και τρελαίνει κόσμο ο Χουάνγκ; Εύλογο ερώτημα, αλλά πρέπει να λαμβάνετε πάντα υπ’ όψη σας αρκετές παραμέτρους. Πρώτον ο Κορεάτης αγωνίζεται στη φυσική του θέση. Δεύτερον, είχε τη δυνατότητα να βρεθεί στον Πειραιά ένα μήνα περισσότερο από τον Ισπανό. Ο Μπιέλ έπιασε λιμάνι όταν το… σύμπαν καταστρεφόταν!

Τρίτον, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια το βαθμό και το χρόνο προσαρμογής ενός ποδοσφαιριστή σε ένα νέο περιβάλλον.

Ο Χουάνγκ, άλλωστε, είναι μια… κατηγορία μόνος του. Πρόκειται για τον κορυφαίο ξένο ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται αυτή τη στιγμή στο ελληνικό πρωτάθλημα και έναν από τους κορυφαίους μέσους που έχουμε δει να αγωνίζεται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.

Ο Ολυμπιακός πρέπει να κινηθεί μεταγραφικά το καλοκαίρι με οδηγό την περίπτωση του Χουάνγκ κι αν ψάξει παίκτες με «βαρύ βιογραφικό» καλείται να εντοπίσει… νέους Βαλμπουενά!

Απλά το δικό του παράδειγμα  δεν πρέπει να αξιοποιείται σε αντιδιαστολή με περιπτώσεις όπως ο Μπιέλ, αλλά να αποτελέσει οδηγό για τη μεταγραφική ενίσχυση του καλοκαιριού. Ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός στις φετινές του επιλογές και η μία να είναι πιο προσεγμένη από την άλλη.

Θα πρέπει να βρει κι άλλους… Χουάνγκ για όλες του τις γραμμές (κυρίως για το κέντρο της άμυνάς του που από το ξεκίνημα της σεζόν αποτελεί γάγγραινα) κι αν θελήσει να προχωρήσει και στην απόκτηση ονομάτων με «βαρύ βιογραφικό», θα πρέπει να εντοπίσει νέους… Βαλμπουενά!

Πως βρίσκεις νέους Βαλμπουενά ή νέους Μέλμπεργκ;

Ειλικρινά δεν ξέρω πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να διασφαλίσεις ότι ένας ξένος ποδοσφαιριστής με σπουδαίο βιογραφικό που έρχεται άνω των 30 ετών στην Ελλάδα, θα σου εξελιχθεί σε Ριβάλντο, Μέλμπεργκ ή Βαλμπουενά και δεν θα έρθει στη χώρα μας είτε «άδειος» από ενέργεια, είτε με αίσθημα ποδοσφαιρικής αλαζονείας που θα μας βλέπει ως… παιδιά ενός κατώτερου θεού.

Όσο δύσκολο κι αν είναι, όμως, στον Ολυμπιακό δεν έχουν περιθώριο αστοχιών το καλοκαίρι. Και προσοχή! Δεν χρειάζεται για άλλη μια φορά ξήλωμα του ρόστερ, ό,τι και να γίνει στα εναπομείναντα παιχνίδια μέχρι το φινάλε της φετινής σεζόν. 

Αξιοποίηση και ενίσχυση του έμψυχου δυναμικού χρειάζονται οι «ερυθρόλευκοι», αλλά μέσα από ένα ορθολογικό ποδοσφαιρικό πλάνο στα χέρια ενός ικανότατου προπονητή που θα χτίσει τον Ολυμπιακό της επόμενης τριετίας. Και μην έχετε καμιά αμφιβολία. Και ο Χουάνγκ και ο Μπιελ και ο Μπακαμπού και ο Ροντινέι και πολλοί ακόμη ποδοσφαιριστές από το υπάρχον ρόστερ αξίζει να έχουν θέση στην επόμενη μέρα. Γι’ αυτό και πρέπει να προστατευτούν και να μην τους παρασύρει ο χείμαρρος αγανάκτησης σε περίπτωση αποτυχημένου επιλόγου στη σεζόν.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News