Ολυμπιακός: Όχι άλλα πειράματα στα εξτρέμ!

EUROKINISSI

Ο Ολυμπιακός στάθηκε εξαιρετικά τυχερός στο Βέλγιο όχι μόνο γιατί πήρε μια «χρυσή» πρόκριση σε μια κάκιστη βραδιά, αλλά γιατί το έπραξε αντικρίζοντας τη… γυμνή αλήθεια για το τι χρειάζεται ακόμη στις μεταγραφές. Σχολιάζει ο Αλέξανδρος Σόμογλου.

Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται μια ομάδα που βρίσκεται σε στάδιο ανακατασκευής είναι οι… ύμνοι και η αποθέωση. Πάνω απ’ όλα χρειάζεται καθαρό μυαλό που θα της επιτρέπει να αξιολογεί τις αδυναμίες της και τις ανάγκες που οφείλει να καλύψει μέχρι το τέλος της μεταγραφικής περιόδου.

Υπό αυτή την έννοια το παιχνίδι του Ολυμπιακού στο Βέλγιο μπορεί να αποδειχτεί το πιο… κερδοφόρο της σεζόν. Όχι μόνο γιατί στέλνει τους «ερυθρόλευκους» για 13η διαδοχική σεζόν σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης (επίδοση διαχρονικά ιστορική για τα δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου), αλλά κυρίως γιατί τους βοήθησε να το πράξουν ξεδιπλώνοντας τις χτυπητές αδυναμίες που πρέπει να διορθώσουν. 

Στα δικά μου μάτια, τουλάχιστον, το μεγαλύτερο πρόβλημα που καλούνται να επιλύσουν Ντιέγκο Μαρτίνεθ και Αντόνιο Κορδόν για να έχουν πιθανότητες οι Πειραιώτες να διεκδικήσουν με αξιώσεις τους στόχους που έχουν θέσει για τους επόμενους μήνες ονομάζεται «έλλειψη ταχύτητας». 

Ολυμπιακός, μια πολύ αργή ομάδα

Ο Ολυμπιακός που είδαμε και στα δύο παιχνίδια με την Γκενκ (ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων) είναι μια εξαιρετικά αργή ομάδα για τις απαιτήσεις του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Κι όταν γράφω τον όρο «αργή» δεν υποστηρίζω ότι πρέπει να βγει στην αγορά και να αποκτήσει… έντεκα σπρίντερ.

Είναι όμως μια ομάδα με εξαιρετικά αργό επιθετικό transition που μεσοεπιθετικά διαθέτει ελάχιστους ποδοσφαιριστές που μπορούν να κερδίσουν σε κούρσα ένας εναντίον ενός τους προσωπικούς τους αντιπάλους.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό. Κάποιοι αφορούν το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε στάδιο ανακατασκευής (άρα είναι αδύνατο να μπορεί να παράγει ακόμη τους αυτοματισμούς μιας δουλεμένης ομάδας) κάποιοι όμως οφείλονται στα ατομικά χαρακτηριστικά των παικτών που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο ρόστερ. 

Σε ποια θέση πρέπει να αγωνίζεται ο Φορτούνης;

Δεν γίνεται, για παράδειγμα, ομάδα υψηλού επιπέδου και απαιτήσεων να μην διαθέτει ταχύτητα στα άκρα της επίθεσής της. Πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα της φετινής συνολικής αποθέωσης του Κώστα Φορτούνη, επιτρέψτε μου διαχωρίσω λίγο τη θέση μου και να υποστηρίξω ότι η θέση στην οποία μπορεί να αποδειχτεί πολύτιμος ο «κάπτεν» του Ολυμπιακού στο χορτάρι για την ομάδα του είναι μόνο αυτή πίσω από τον φουνταριστό επιθετικό. 

Ο Φορτούνης έχει μπει εξαιρετικά ορεξάτος στη σεζόν, αυτό είναι εξόφθαλμο. Έχει διάθεση, έχει μεγάλη θέληση, αλλά όσο κι αν προσπαθεί δεν πρόκειται να αποκτήσει στα 30 του στοιχεία που δεν διαθέτει ως ποδοσφαιρικό «πακέτο». Ούτε μπορεί να σπριντάρει για να εκμεταλλευτεί μια κάθετη πάσα στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας, ούτε μπορεί να ντουμπλάρει με επιτυχία το μπακ που αγωνίζεται στην πλευρά του όταν αυτό ανεβαίνει και αφήνει τη θέση του, ούτε μπορεί να συμμετάσχει με μεγάλη επιτυχία στο οργανωμένο πρέσινγκ που θέλουν να ασκούν οι προπονητές στους αντίπαλους αμυντικούς.

Όταν έχεις έναν ποδοσφαιριστή όπως ο «Φόρτου» στην ενδεκάδα σου, οφείλεις να τον θωρακίσεις τοποθετώντας δίπλα του παίκτες με ταχύτητα και όχι να την περιμένεις από τον ίδιο. Επειδή, όμως, πάντα θεωρώ ότι οι προπονητές ξέρουν δέκα φορές περισσότερη μπάλα από τους δημοσιογράφους, περιμένω με ενδιαφέρον να δω πως επιθυμεί ο Μαρτίνεθ να αξιοποιήσει τον αρχηγό του, όταν ολοκληρωθεί το «ερυθρόλευκο» παζλ.

Νομίζω, όμως, ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται άμεσα (περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο)… αγνά, παραδοσιακά εξτρέμ που άλλωστε αποτελούν σημείο κατατεθέν της σύγχρονης ιστορίας του. Ακραίους επιθετικούς που θα διαθέτουν ταχύτητα και ικανότητα στο ένας εναντίον εντός, αλλά και θα περιλαμβάνουν και το γκολ στο ρεπερτόριό τους.

Παίκτες της… κοπής ενός Τζόρτζεβιτς, ενός Γιαννακόπουλου, ενός Γκαλέτι, ενός Μιραλάς, ενός Κάμπελ, ενός Ποντένσε (αναφέρομαι στα χαρακτηριστικά, όχι απαραίτητα στην κλάση). Λείπουν πάρα πολύ την τελευταία τριετία από τον Ολυμπιακό τέτοιου είδους ακραίοι επιθετικοί.

ΥΓ: Το γεγονός ότι το ρόστερ του Ολυμπιακού εμπλουτίζεται με παίκτες όπως ο Σκάρπα, ο Εζέ και ο Μπρίνιτς (που όλοι τους θα βοηθήσουν την ομάδα να γίνει πολύ πιο γρήγορη) φανερώνει ότι Κορδόν και Μαρτίνεθ έχουν εντοπίσει το πρόβλημα της έλλειψης ταχύτητας πολύ πιο έγκαιρα από οποιονδήποτε δημοσιογράφο ή αναλυτή.

ΥΓ2: Θα το επαναλαμβάνουμε σε κάθε blog μέχρι να το εμπεδώσει και το τελευταίο μέλος της «ερυθρόλευκης» οικογένειας. Μην περιμένετε κανονικό Ολυμπιακό τουλάχιστον μέχρι τον Ιανουάριο. Η ομάδα χρειάζεται χρόνο και δεδομένα θα παρουσιάσει μεγάλα σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή της. Είναι απόλυτα φυσιολογικό. Το παν είναι οι ζημιές που θα υποστεί είτε εντός, είτε εκτός συνόρων μέσα στο 2023 να είναι… διαχειρίσιμες μέσα στο 2024!

ΥΓ3: Τα πνευμόνια και το θράσος του Αλεξανδρόπουλου σε κάνουν να ανυπομονείς για να δεις την εξέλιξη αυτού του παιδιού στον Ολυμπιακό.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News