ΠΑΟΚ: Και να μαι πάλι εδώ, ζωντανός…

Αν δεν πάρουν και φέτος το μάθημά τους όλοι οι βιαστικοί, δε θα το πάρουν ποτέ. Ολοι αυτοί που από τη μια λένε «η χρονιά είναι μαραθώνιος» και αυτοαναιρούνται την επόμενη στιγμή όταν στις μεγάλες νίκες πανηγυρίζουν σα να μην υπάρχει αύριο και στις ήττες αρχίζουν την αποδόμηση.

Πριν το ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός, ένα από τα κυρίαρχα θέματα συζήτησης ήταν το πώς θα εμφανιζόταν ο Ολυμπιακός στο πρώτο του παιχνίδι μετά την πρόκριση στον τελικό του Conference League.

Και αυτό, ήταν κάτι που δεν απασχολούσε καθόλου τον ΠΑΟΚ. Μα καθόλου. Και δεν έπρεπε να τον απασχολεί. Και τελικά, φάνηκε πως δεν τον απασχόλησε καν. Ο ΠΑΟΚ έδειξε από το πρώτο λεπτό πως μπήκε να κάνει το παιχνίδι του. Μια ομάδα αποφασισμένη, μια ομάδα 100% συγκεντρωμένη στο πλάνο της, μια ομάδα που προσαρμόστηκε στον αντίπαλο με τέτοιο τρόπο ώστε να μην χάσει τα χαρακτηριστικά της.

Ο Τάισον «ντύθηκε» Ζίβκοβιτς

Στο καθαρά τακτικό κομμάτι, ο Ραζβάν Λουτσέσκου άλλαξε τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας των δυο πλευρών του. Το να δίνει βοήθειες στο μπακ ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς είναι μια εικόνα πολύ οικεία. Ο Σέρβος το ‘χει και είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του.

Το να βλέπεις τον Τάισον να «ντουμπλάρει» τον Μπάμπα, το οποίο ήταν υπερ-απαραίτητο με βάση το πλάνο του Μεντιλίμπαρ, ήταν το ερωτηματικά και ο Βραζιλιάνος ξόδεψε αρκετές δυνάμεις για να το κάνει. Και ήταν σε θέση να το κάνει προερχόμενος από διακοπή αγωνιστικών υποχρεώσεων.

Και το έκανε χωρίς να «κόψει» κάτι από την παρουσία του πάνω από τη μεσαία γραμμή. Και μπάλα κουβάλησε, και στην αντίπαλη περιοχή πάτησε, και γκολ πέτυχε. «Είχε πρόγραμμα…».

Η νέα μεγάλη εμφάνιση Μεϊτέ – Σβαμπ

Το δίδυμο Μεϊτέ – Σβαμπ έχει συγκεκριμένα μειονεκτήματα. Και για δεύτερο διαδοχικό ντέρμπι, οι δυο τους είχαν απαντήσεις απέναντι σε αντίπαλη τριάδα. Πριν από δυο εβδομάδες τα έβαλαν και τα πήγαν περίφημα απέναντι στους Γιόνσον, Πινέδα και Σιμάντσκι. Αυτή τη φορά, τα πήγαν περίφημα απέναντι σε Εσε, Ορτα και Τσικίνιο. Ο βαθμός δυσκολίας και στις δυο περιπτώσεις, ήταν μεγάλος και τόσο ο Γάλλος όσο και ο Αυστριακός στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.

Μέχρι τέλους…

Ο ΠΑΟΚ δεν είναι φαβορί για τον τίτλο. Αλλά αυτή τη στιγμή, δεν τον ενδιαφέρει κιόλας. Ο ΠΑΟΚ, από την πρώτη μέρα αυτής της σεζόν, κοιμάται όπως ακριβώς έχει στρώσει. Και κατάφερε να το πάει μέχρι τέλους. Και αυτό το «μέχρι τέλους» το αξίζει. Στο ποδόσφαιρο, δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Πολλές φορές, στο τέλος μιας διαδρομής, είναι άλλος ο νικητής και άλλος ο καλύτερος. Και τον τίτλο τον παίρνει ένας.

Και κάτι τελευταίο. Για τον τίτλο του μπλογκ. Στον ΠΑΟΚ, πάντα όλα του ξαναγυρνάνε. Και ‘να ναι, πάλι εδώ, ζωντανός…

 

ΥΓ: Το ποδόσφαιρο του Γιάννη αντέχει ακόμα απέναντι στο ποδόσφαιρο του Γιαννάκη..

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News