ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΑΚΑΛΕΑΣ: Καμια μέρα, ο Λουτσέσκου θα γίνει… παπατρέχας

Ξεκινάω με αυτό που μισώ περισσότερο, που δεν είναι τίποτε άλλο από τις υποθετικές προτάσεις. Και ξεκινάω από αυτό, για να το πω και να ξεμπερδεύεω. Αν η ΑΕΛ είχε κάνει το 1-2, το ματς για τον ΠΑΟΚ δε γυρνούσε. Όπως λέει και ο φίλος μου ο Δημήτρης «ούτε με σούβλα». Και ξέρετε γιατί το μισώ όσο τίποτε άλλο αυτό με τα «αν»; Διότι ό,τι και να σου πει ο καθένας, αφού αυτό σου σφηνώθηκε στο μυαλό, δεν βγαίνει. Εδω υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορείς να τους πείσεις να εμβολιαστούν και μιλάνε να αλλοίωση dna, τσιπς, πατατάκια, κοακόλες, σποράκια και δεν ξέρω ‘γω τι… Τέλος πάντων. Το είπα, το αφήνω πίσω μου.

Ο φόβος έχει φωλιάσει για να καλά στον ΠΑΟΚ. Ο Λουτσέσκου μιλάει για μπλακ άουτ. Προσπαθεί να το στυρογγυλέψει. Εγώ αντιλαμβάνομαι πως η πλειοψηφία των παικτών του ΠΑΟΚ δεν πιστεύουν στο σύνολο που υπάρχει. Προσέξτε. Όχι στη δουλειά που γίνεται, αλλά στο σύνολο. Δεν είναι ενωμένοι; Δε νιώθουν οτι έχουν κοινό στόχο; Δεν είναι θέμα βασικών και αναπληρωματικών. Δεν είναι θέμα άμυνας και επίθεσης. Δεν είναι θέμα τερματοφύλακα. Ναι, η εικόνα του Ζίβκο Ζίβκοβιτς ήταν αποκαρδιωτική. Με τη λάθος εκτίμηση στη φάση της ισοφάρισης της ΑΕΛ, τσακίζει τον ΠΑΟΚ. Τον τελειώνει. Τον κάνει να μην υπάρχει στο γήπεδο για ένα 10λεπτο. Επαναλαμβάνω. Για μένα, δεν είναι θέμα προσώπων. Είναι θέμα συνόλου.

Η πρόκριση ήταν η δεύτερη μεγάλη ανακούφιση για τον Ραζβάν Λουτσέσκου μέσα σε λίγες ημέρες. Μέρος των χρημάτων που παίρνουν οι προπονητές, λογικά αντιστοιχούν και στο γεγονός πω πρέπει να κάνουν δηλώσεις λίγο μετά το τέλος των αγώνων. Και επειδή έχω κάνει για ένα χρόνο ρεπορτάζ αγωνιστικού χώρου, και περίμενα πως και πως τον προπονητή να έρθει δίπλα μου, πέντε λεπτά μετά από κάθε αγώνα, έστυβα το μυαλό μου για να κάνω μια ερώτηση με την οποία θα δείχνω ότι έχω εκλάβει όλες, μα όλες τις παραμέτρους. Το να είμαι σωστός στη δουλειά μου, διότι εκεί δεν ήμουν για να κάνω τον καλό στον προπονητή, και παράλληλα το να δείχνω οτι αντιλαμβάνομαι την ψυχολογική κατάσταση ενός ανθρώπου που ήταν δίπλα μου για όλο το 90λεπτο και έχω ζήσει κάθε του αντίδραση.

Και με γνώμο όλα αυτά, έλω… Με το που τελείωσε το ματς, έκανα στο μυαλό μου εικόνα τον Λουτσέσκου να βάζει τους παίκτες σε μια σειρά και να τους περνάει όλους μια σφαλιάρα, όπως ο Βέγγος τις αδερφές του στον «Παπατρέχα». Το έζησε με τον Βόλο, το έζησε με τον Ιωνικό, το έζησε και με την ΑΕΛ. Να, τώρα που το γράφω, θυμίθηκα ξανά το ματς με το Βόλο και έγινε το κεφάλι μου σα τη Δημητριάδος στο Βόλο, άναψαν όλα μου τα λαμπάκια…Όλα, ακόμα και τα καμμένα.

Μιας και ανέφεραν πως η πρόκριση επί της ΑΕΛ, έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι, ήταν η δεύτερη ανακούφιση για τον Λουτσέσκου, η πρώτη ήταν η οριστικοποίηση της έλευση του Ζοσέ Μπότο. Ο Ρουμάνος τεχνικός γνώριζε για όλα όσα γινόταν το τελευταίο διάστημα. Και για την απόφαση του Σαββίδη να πάρει τεχνικό διευθυντή, αλλά και για τον Πορτογάλο, αλλά περίμενε να σιγουρευτεί. Και αυτή τη φορά, στις δηλώσεις του, το έδειξε, δεν κρύφτηκε. Θα μπορούσε να μην πει πολλά. Στο κάτω – κάτω, δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα επίσημα. Στις φήμες για παίκτες, έλεγε συνεχώς «δεν υπάρχει συμφωνία, δεν έχω τίποτε να σχολιάσω». Εδώ, μόνο που δεν πανηγύριζε. Είπε βέβαια πως είναι πολύ χαρούμενος.    

Και πως να μην είναι χαρούμενος; Ξεχνάει τι έγινε το καλοκαίρι; Όχι βέβαια, αφού τα… λούστηκε και ο ίδιος, πως να τα ξεχάσει. Τώρα θα έχει κάποιον να κάνει τις παραγγελείες του. Το πώς θα λειτουργήσουν, θα τα βρουν οι ίδιοι. Να πω και κάτι, στο κάτω – κάτω; Τόσο το συμβόλαιο του Λουτσέσκου όσο και του Μπότο, λήγουν το καλοκαίρι του 2024. Εχει, θα μου πεις, καμία σημασία; Απλά και οι δυο έχουν τον ίδιο χρονικό ορίζοντα.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News