Παναθηναϊκός: H ήρεμη δύναμη του Ιβάν

Ο Μάικ Σιζέφσκι, ένας από τους αναγνωρίσιμους προπονητές μπάσκετ – και όχι μόνο- στον κόσμο, στο βιβλίο του με τίτλο «Leading with the Heart», όπου δίνει συμβουλές για το πώς ένας κόουτς μπορεί να γίνει επιτυχημένος, γράφει το εξής σημαντικό: «Ένας προπονητής πρέπει να δείχνει το πρόσωπο που θέλουν να δουν οι ομάδες του».

Δεν ξέρω αν ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει διαβάσει το βιβλίο αλλά, βλέποντας τις αντιδράσεις του στον πάγκο (και) στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, είμαι βέβαιος ότι ασπάζεται τη θεωρία του θρυλικού προπονητή του Πανεπιστημίου του Duke καθώς καθοδηγεί τον Παναθηναϊκό από επιτυχία σε επιτυχία στο πρωτάθλημα.

Στην Τούμπα ο τηλεοπτικός φακός, συνηθισμένος στο ξεγύμνωμα των πρωταγωνιστών, έπεσε αμέσως πάνω του όταν ο ΠΑΟΚ άνοιξε το σκορ με την εξαιρετική συνεργασία των Ζίβκοβιτς-Αουγκούστο και το φονικό τελείωμα του Ολιβέιρα, προκειμένου να προλάβει το αναμενόμενο ξέσπασμα ενός προπονητή που δέχεται γκολ η ομάδα του.

Η αδηφάγος κάμερα δεν βρήκε θέμα

Σε αυτές τις περιπτώσεις η κάμερα πάντα κάτι πιάνει που δείχνει το κοντράστ συναισθημάτων ανάμεσα στους νικητές της στιγμής και τους χαμένους από την άλλη. Μια χειρονομία θυμού, μια γκριμάτσα απογοήτευσης, μια λέξη αγανάκτησης που ξεφεύγει από το στόμα του προπονητή, στη σκέψη ότι το αρχικό σχέδιό του πήγε περίπατο…

Όση ώρα όμως κι αν έμεινε πάνω στον Σέρβο, όσο κι αν σκάναρε τις κινήσεις του, όσο κι αν ιχνηλάτησε το πρόσωπό του, δεν μπόρεσε να μεταδώσει ούτε ένα πλάνο που θα έδινε τροφή για σχολιασμό ή χλευασμό, ανάλογα με το σε ποιο στρατόπεδο ήταν το τηλεοπτικό κοινό που θα το έβλεπε.

Ο Ιβάνοβιτς ήταν εκεί, όρθιος όπως κάνει πάντα κατά τη διάρκεια των αγώνων. Ήρεμος όμως, έως απαθής μπροστά στα τεκταινόμενα στο τερέν, λες και μόλις είχε παρακολουθήσει μια αδιάφορη φάση στο κέντρο του γηπέδου και όχι το γκολ που απειλούσε να ανακόψει την εντυπωσιακή προέλαση της ομάδας του.

Η γλώσσα του σώματός του έλεγε εκείνη τη στιγμή πως δεν συνέβη τίποτα το οριστικό, ότι υπήρχε χρόνος για αντίδραση και ότι αυτός  πίστευε στην τελική νίκη. Δίχως φωνή «φώναζε» στους παίκτες ότι δεν χρειάζεται πανικός, «πάμε παρακάτω», «μπορούμε την ανατροπή», «εγώ σας έχω εμπιστοσύνη».

Η ηρεμία γεννά ηρεμία

Ο προπονητής πρέπει να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του. Ανεξάρτητα από το πώς νιώθει μέσα του, εξωτερικά πρέπει να δείχνει στους παίκτες του εμπιστοσύνη όταν αμφιταλαντεύονται, ψυχραιμία όταν πανικοβάλλονται και αισιοδοξία όταν τους βλέπει έτοιμους να παραιτηθούν από κάθε προσπάθεια.

Σε μια δύσκολη κατάσταση, σε μια στιγμή έντασης οι φωνές δεν βοηθούν. Αντίθετα επιτείνουν το πρόβλημα. Μεταδίδοντας το άγχος του κάνει κακό στους ποδοσφαιριστές. Το άγχος βλάπτει σωματικά και πνευματικά. Δημιουργεί σφιχτούς μύες και απώλεια συγκέντρωσης, ανεβάζει τους καρδιακούς παλμούς κι ανακατεύει το μυαλό των παικτών. Ενώ η ηρεμία γεννά ηρεμία.

Στην Τούμπα επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά ότι ο Ιβάν Ιβάνοβιτς είναι η ήρεμη δύναμη που ωθεί τον Παναθηναϊκό στην τιτάνια προσπάθεια που κάνει να επιστρέψει φέτος στην κορυφή μετά από 12 χρόνια διχασμών και καταποντισμών…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News