Ραφαέλ Ναδάλ: Και ζήσαμε εμείς καλά κι… αυτοί καλύτερα
Ραφαέλ Ναδάλ: Από τη νίκη του επί του Μενβέντεφ στον τελικό του Αustralian Open όλοι βγήκαν ωφελημένοι. Προπάντων το ίδιο το τένις. Γράφει ο Κώστας Χαλέμος.
Η επική νίκη του Ραφάελ Ναδάλ στο Australian Open 2022 και όσα ακολούθησαν, μου έφερε στο μυαλό την ταινία «Sliding Doors» (Συρόμενες πόρτες) που γύρισε το 1998 ο Peter Howitt με πρωταγωνίστρια την Gwyneth Paltrow. Στην ταινία η ζωή της πρωταγωνίστριας παίρνει δυο διαφορετικούς δρόμους, ανάλογα με το αν θα προλάβει ή όχι το τρένο.
Κατ’ αντιστοιχία σκέφτομαι τι θα γινόταν αν ο Ναδάλ, που βρέθηκε κάτω 2-0 στα σετ, 3-2 στα γκέιμ και 40-0 στους πόντους στον τελικό με τον Ντανίλ Μεντβέντεφ, δεν προλάβαινε το δικό του τρένο και η αναμέτρηση έληγε 3-0 υπέρ του Ρώσου, που ήταν και η φυσιολογική εξέλιξη εκείνη τη στιγμή, με βάση την απόδοση που είχαν οι δυο τενίστες και τα όσα είχαν καταθέσει στη Rod Laver Arena.
Σε αυτή την περίπτωση ο Μεντβέντεφ θα είχε κατακτήσει τον παρθενικό του τίτλο Grand Slam, επιτυχία ασφαλώς σημαντική πλην όμως λίγο πολύ αναμενόμενη, αφού αυτός ο iron man ήταν το φαβορί στον τελικό και όχι ο wounded bull αντίπαλός του. Το γεγονός θα προκαλούσε έναν κάποιο ντόρο αλλά σε καμιά περίπτωση τον τρομερό σεισμό που προκάλεσε η νίκη του Ναδάλ.
Η νίκη αυτή ήρθε πάνω στην ώρα, την πιο κατάλληλη στιγμή, προκειμένου να ταράξει τα νερά του τένις, που λίμναζαν εξαιτίας της απουσίας των ιερών τεράτων (ο Φέντερερ και ο Ναδάλ μακροχρόνιοι τραυματίες, ο Τζόκοβιτς… ανεμβολίαστος) και να δώσει ένα νέο ενδιαφέρον στο άθλημα καθώς η εμφάνιση στο προσκήνιο της νέας γενιάς τενιστών από μόνη της δεν έφτανε.
Ως άθλημα το τένις χρειάζεται τους θρυλικούς ήρωες για να εδραιωθεί στη συνείδηση του φίλαθλου κοινού, να απλώσει τη φήμη του και να προσελκύσει νέα παιδιά στους κόλπους του. Κι ως βιομηχανία τους έχει ανάγκη επίσης, για να μπορεί να αβγατίσει τα κέρδη του σε μια εποχή που είχαν περιοριστεί λόγω της πανδημίας.
Με άλλα λόγια, από τη νίκη του Ναδάλ στην Αυστραλία όλοι βγήκαν ωφελημένοι (ακόμη και ο χαμένος Μεντβέντεφ ο οποίος αργά ή γρήγορα θα είναι αυτός που θα δρέψει τους καρπούς από το δένδρο των θρύλων).
Κι έτσι, ζήσανε… αυτοί καλά κι εμείς (που το ζήσαμε) καλύτερα…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Ολυμπιακός - Μπασκόνια: Το τρένο και το αγκομαχητό
- Ολυμπιακός: Το μοναδικό ερωτηματικό του Μεντιλίμπαρ για το ντέρμπι με την ΑΕΚ
- Μπακς - Μπουλς 122-106: Ξύπνησαν για τα καλά τα Ελάφια με 40άρα του Γιάννη Αντετοκούνμπο
- Ολυμπιακός ONEX-Γκίζεν 3-1: Οι απουσίες δεν τον σταματούν! - Θρυλική νίκη στο «καυτό» Ρέντη
- Μανούσος Μανουσάκης: Εφυγε από τη ζωή ο εμβληματικός σκηνοθέτης