Λιονέλ Μέσι: Το στερεότυπο και η «τεχνητή ήττα» της Αργεντινής

Η συνεχής επιστροφή στην παρουσία του Λιονέλ Μέσι στο ποδοσφαιρικό οικοσύστημα αυτήν την περίοδο δεν χρειάζεται να συνοδεύεται από σημαντικούς λόγους για να συμβαίνει. Η αντίστροφη μέτρηση για το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ έχει μπει πια στο τελικό στάδιο. Πλέον, μετριέται με τον αριθμό ένα, δηλαδή τους μήνες που απέχει η τελετή έναρξης της διοργάνωσης από το παρόν.

Από τη στιγμή που ο ίδιος δεν πρόκειται να ξαναφορέσει τη φανέλα της εθνικής Αργεντινής μετά τον Δεκέμβριο του τρέχοντος έτους, το ενδιαφέρον είναι ζωτικό σε οτιδήποτε προλογίζει την ίδια την εμφάνισή του, αλλά και τον τρόπο που διαχειρίζεται την επιβεβαίωση των αρχών Οκτωβρίου.

Είναι ένα μέρος της ποδοσφαιρικής Ιστορίας αυτό που συμβαίνει με τον Αργεντινό, ένα μεγάλο κεφάλαιο που σχεδόν απαιτεί καθημερινή περιγραφή, αν και οι συνθήκες δεν γίνεται να το επιτρέψουν. Ο Μέσι, άλλωστε, δεν προετοιμάζεται δίχως να έχει δράση στο χορτάρι. Μόλις την Κυριακή, ήταν αρκούντως ορμητικός με τη φανέλα της Παρί Σεν Ζερμέν, στο δύσκολο παιχνίδι με τη Μαρσέιγ (1-0).

Είχε την ευκαιρία ο θεατής να απολαύσει τους Παριζιάνους στο ανοιχτό γήπεδο, με τους Μασεγέζους να κάνουν κατοχή, αλλά και να δει το εντυπωσιακό ξεκίνημά τους, κατά το οποίο ο Μέσι είχε τρεις τελικές στην εστία σε ένα δεκάλεπτο. Η δική του φόρμα, σε σχέση με την περυσινή σεζόν, είναι ιδιαιτέρως ανεβασμένη.

Επιπλέον, για τους θαυμαστές που υποβάλλονται σε προσωπική άρνηση να αποδεχθούν ότι ο χρόνος έχει αλλοιώσει την εκρηκτικότητά του, που για να φτιάξει η διάθεσή τους βλέπουν τον Ρίο Φέρντιναντ να λέει ότι στον τελικό του Champions League στο Γουέμπλεϊ, το 2011, πέρασε το χειρότερο βράδυ της καριέρας του, αφού δεν μπορούσε να τον… πλησιάσουν, υπάρχουν πάντα τα βιβλία των ρεκόρ.

Πλάκα πλάκα, εκείνο το 3-1 της Μπαρτσελόνα είναι ακόμη απωθημένο του Άλεξ Φέργκιουσον, που θα νόμιζες ότι έχει λύσει όλα τα ζητήματά του -αν και στο ποδόσφαιρο, και ειδικά με τις απαιτήσεις που υπήρχαν στη δική του Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δεν θα ήταν εφικτό. Μόλις τον Φεβρουάριο του φετινού έτους, ο Φέργκι ομολόγησε ότι έκανε λάθος που δεν κράτησε τον Παρκ Γι-σουνγκ πάνω στον Μέσι στις αρχές του δεύτερου ημιχρόνου.

Ο Σκωτσέζος, που θα κλείσει τα 82 του στις 31 Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους, χρησιμοποίησε τη λέξη «λάθος» και μάλιστα της έδωσε την έμφαση που έπρεπε, μέσω του ύφους, ώστε να γίνει κατανοητό ότι δεν το κάνει συχνά.

Είπε, επιπλέον, ότι «ειλικρινά, αν είχα συνεχίσει με τον Παρκ πάνω στον Μέσι, θεωρώ ότι θα νικούσαμε σε αυτό το ματς».

Είναι πολλά τα λεπτά και ο Αργεντινός χρειάστηκε ελάχιστα για να πετύχει το γκολ που έκανε το 2-1 και που έδωσε στην Μπαρτσελόνα την ευκαιρία να ανακτήσει, τελειωτικά αυτήν τη φορά, τον έλεγχο του παιχνιδιού. Για τον ίδιο, ούτως ή άλλως, το γκολ είναι μια εύκολη υπόθεση, στο Champions League έχει 127 σε 150 παιχνίδια.

Μάλιστα, δοθείσης της ευκαιρίας, στις 20 Οκτωβρίου του 2020 μπήκε στα βιβλία των ρεκόρ ξανά, αφού στο 5-1 της Μπαρτσελόνα επί της Φερεντσβάρος στο «Καμπ Νου», για την πρεμιέρα των ομίλων του Champions League, σκόραρε με πέναλτι και έγινε ο πρώτος παίκτης που έβαλε γκολ στη διοργάνωση σε 15 διαφορετικές σεζόν! Τώρα έχει φτάσει τις 17.

Ο χειρισμός του Λιονέλ Μέσι με την Αργεντινή

Με όλα αυτά τα κατορθώματα παρατεθειμένα, και ο Μέσι νοιάζεται να δραπετεύσει από την πίεση για το επερχόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο. Η τακτική του προσδιορίζει την έλλειψη ποικιλίας στον τρόπο που γίνεται να συμβεί αυτό.

Το κάνει, ούτως ειπείν, ιδιαιτέρως παραδοσιακά και για οποιονδήποτε άλλον η καταγραφή θα σηματοδοτούσε μια κακόγουστη επανάληψη. Για τον ίδιο, όμως, όλα προσδιορίζονται διαφορετικά, με μια άλλη ένταση.

Πρώτα, πριν σκάρτη εβδομάδα, είπε ότι ανησυχεί για τους τραυματισμούς του Άνχελ ντι Μαρία και του Πάουλο Ντιμπάλα. Η απουσία του πρώτου ήταν η λυδία λίθος στον τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 2014 και έχει ένα είδος κωμικότητας να αναλογίζεται κάποιος ότι, από όλους τους ποδοσφαιριστές με τους οποίους έχει παίξει στην Εθνική, είναι ο μοναδικός που χρειαζόταν άμεσα.

Ο δεύτερος, δε, έρχεται από τον πάγκο και δεν είναι γνωστό αν ο Λιονέλ Σκαλόνι έχει ήδη σκαρώσει ένα άλλο πλάνο χρησιμοποίησής του, πάντως ως τώρα δεν φαίνεται ότι τα… 10 λεπτά που χρησιμοποιείται είναι τόσο επιδραστικά ώστε να δικαιολογούν την αναφορά του, ακόμα κι αν πρόκειται για έναν αντικειμενικά ποιοτικό ποδοσφαιριστή.

Έπειτα, τις προάλλες, έχρισε για φαβορί τη Βραζιλία και τη Γαλλία. Αν αναλυθεί η εν λόγω δήλωση, δεν θα απείχε της πραγματικότητας. Η «σελεσάο» έχει την καλύτερη ομάδα από το 2002, η οποία, κιόλας, απαρτίζεται με πρωταθλητές Ευρώπης και Αγγλίας. Ύστερα από τουλάχιστον μια δεκαετία, οι προοπτικές, με τον Βινίσιους στα αριστερά, τον Άντονι στα δεξιά, τον Νεϊμάρ ανάμεσά τους και τον Γκαμπριέλ Ζεσούς στο κέντρο, είναι ονειρώδεις.

Συν τοις άλλοις: Έντερσον, Έντερ Μιλιτάο, Τιάγκο Σίλβα, Κασεμίρο, Φαμπίνιο, Φρεντ, Ριτσάρλισον, Ρομπέρτο Φιρμίνο, Ραφίνια, Ροντρίγκο. Μαζί και οι Ντάνι Άλβες, Γκαμπριέλ Μαρτινέλι, Άλεξ Σάντρο, Γκαμπριέλ Μαγκαλιάες, Φιλίπε Κουτίνιο, Αρτούρ. Είκοσι ονόματα αναφέρθηκαν.  Έχει βολέψει τους Βραζιλιάνους που με αυτό το δυναμικό δεν έχει ασκηθεί οποιαδήποτε πίεση προς την ομάδα,

Η Βραζιλία έχει το καλύτερο και πιο πειθαρχημένο ρόστερ εδώ και καιρό, με ποδοσφαιριστές που έχουν μάθει να παίζουν σε όλες τις συνθήκες και που μπορούν να διατηρούν την ψυχραιμία τους στις ειδικές καταστάσεις.

Από τη μεριά της, η Γαλλία είναι η πρωταθλήτρια κόσμου και πρόκειται για μια πάνοπλη σε όλες τις γραμμές ομάδα. Το ρόστερ της είναι φίσκα: Η αμυντική γραμμή της είναι η κορυφαία στον κόσμο, έχει τους δύο αμυντικούς χαφ-θηρία της Ρεάλ, τους Εντουάρντο Καμαβινγκά και Ορελιέν Τσουαμενί, μαζί με τον παραδοσιακά καλό με την Εθνική Πολ Πογκμπά και τον Ενγκολό Καντέ.

Μιλάμε για αδιαπέραστη κατάσταση. Και βέβαια, με Καρίμ Μπενζεμά και Κιλιάν Εμπαπέ στην επίθεση, τον Αντουάν Γκριζμάν να κρατά τα μπόσικα και παίκτες όπως ο Κίνγκσλεϊ Κομάν και ο Αντονί Μαρσιάλ παρόντες, η επίθεση είναι φλογοβόλο.

Ο Μέσι έχει, λοιπόν, δίκιο να θεωρεί πως αυτές οι δύο ομάδες είναι πιο ποιοτικές από την Αργεντινή, αλλά ξέρει κιόλας ότι το αφήγημα, τετριμμένο από την ίδια τη χρήση του, βολεύει πολύ την αλμπισελέστε. Ο ρόλος του φαβορί έχει αποδειχθεί παραδοσιακά ασήκωτος και ο ίδιος δεν θα μπορούσε να πάει σε μία διοργάνωση συνδυάζοντας την οριστική παύση του σε ό,τι αφορά την Εθνική και το γεγονός ότι η ομάδα του έχει να αντεπεξέλθει παραγόντων όπως η αναμονή της σχεδόν σίγουρης νίκης της.

Το μόνο που απομένει, πριν φτάσουν στο Κατάρ, είναι μια τεχνητή ήττα σε κάποιο φιλικό, ώστε το σερί των παιχνιδιών χωρίς νίκη, που τώρα βρίσκεται στα 35, να σταματήσει να υφίσταται. Είναι πολύ σπάνιο -για τη λογική συνέπεια που θα υπήρχε σε μια τέτοια κατάσταση- να επικρατεί ομάδα με παρεμφερές αήττητο σε οποιαδήποτε διοργάνωση.

Από τότε που είπε ότι θα σταματήσει, η δουλειά του Μέσι είναι να ξεφορτωθεί όλα τα βαρίδια. Το πώς θα το κάνει είναι άλλη συζήτηση. Να εκμηδενίσει την πίεση δεν γίνεται, άλλωστε και η μακαριότητα δεν είναι βέβαιος σύμμαχος. Αυτό που μπορεί να κάνει, είναι να χρησιμοποιεί όποιο παρελθοντικό κόλπο διαθέσιμο, προκειμένου να διεκδικεί την ανακούφισή του. Έτσι θα πάει, από εδώ και πέρα.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News