Νίκος Σαρίδης: Ίδιος πληθυσμός, ίδιο... ακρωνύμιο, άλλη μπάλα

Πριν από τον αγώνα του Παναθηναϊκού στην Πορτογαλία, ο Νίκος Σαρίδης εξηγεί γιατί, πέραν απ’ τις (όποιες) αγωνιστικές δυνατότητές της στην τρέχουσα περίοδο, η Μπράγκα είναι ένα πολύ ενδιαφέρον case study.

Στην τελευταία απογραφή, ο πληθυσμός της Ελλάδας ανήλθε σε 10.482.487, δίχως να έχουν συμπεριληφθεί σε αυτό τον αριθμό κάποιοι αδήλωτοι φτωχοδιάβολοι και κάτι φουκαράδες που μπήκαν όπως – όπως στη χώρα μας με το όνειρο μίας καλύτερης ζωής στην Ευρώπη.

Αυτό σημαίνει πως και μετά τη χθεσινή τραγωδία με τον διψήφιο αριθμό απανθρακωμένων στη Δαδιά του Έβρου, το «κοντέρ» τούς ίδιους κατοίκους γράφει επισήμως, χωρίς ασφαλώς αυτό να νομιμοποιεί τη ρατσιστικής αφετηρίας απαξίωξη -την όποια απαξίωση- των ανθρώπινων ζωών που χάθηκαν στις φωτιές.

Την ίδια χρονιά (2021) η απογραφή στην Πορτογαλία έβγαλε 10.467.366 κατοίκους. Πληθυσμιακά, δηλαδή, είμαστε ως κράτη «ομοζυγωτικά διδυμάκια», ενώ κι οικονομικά ο πλούσιος ευρωπαϊκός βορράς μάς έχει κατατάξει κι εμάς και τους Πορτογάλους στα λεγόμενα PIGS, στο υποτιμητικό αρκτικόλεξο όπου το πρώτο γράμμα είναι το αρχίγραμμα της Πορτογαλίας, το δεύτερο της Ιταλίας, το τρίτο δικό μας και το τέταρτο της Ισπανίας.

Επίσης, αφήσαμε και οι μεν και οι δε πίσω μας δικτατορία το 1974, οπότε μετράμε ίδια χρόνια μεταπολίτευσης.

Ποδοσφαιρικά, ωστόσο, διαφέρουμε. Κι ας μοιάζει η «αρχιτεκτονική» τους με τη δική μας: μία ισχυρή τριάδα αυτοί, που την απαρτίζουν Μπενφίκα, Πόρτο και Σπόρτινγκ, σαν να λέμε, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ. Μάλιστα, λίγο χειρότεροι αυτοί, καθώς πέραν των τριών ισχυρών, πρωτάθλημα έχουν πάρει πρωτάθλημα μία φορά η Μπελενένσες το μακρινό 1946 κι άλλη μία η Μποαβίστα το 2001. Καμία άλλη ομάδα.

Αντίστοιχο ΠΑΟΚ, δηλαδή, δεν έχουν στην Ιβηρική. Φυσικά, οι Πορτογκέζοι έχουν αναδείξει σημαντικότερους παίκτες και προπονητές σε σύγκριση με την Ελλάδα, ενώ οι σύλλογοί τους έχουν περισσότερες διεθνείς διακρίσεις, οπότε μη νομίσει κανείς ότι ο Παναθηναϊκός θα παίξει αποψινό το ματς που δεν έπαιξε το περασμένο Σάββατο, κόντρα δηλαδή σε έναν… Ατρόμητο (με όλο τον σεβασμό στην ομάδα του Περιστερίου).

Πέραν απ’ τις (όποιες) αγωνιστικές δυνατότητές της στην τρέχουσα περίοδο, η Μπράγκα είναι ένα πολύ ενδιαφέρον case study.

Εντάξει, κι ο… Αθηναϊκός έχει έδρα δημοτικό γήπεδο σε νταμάρι, το οποίο στάδιο Βύρωνα και πριν από καμιά σαρανταριά χρόνια είχε αρχικά σχεδιαστεί να έχει δύο ισομεγέθεις εξέδρες κατά μήκος του τερέν, αλλά η στατική μελέτη δεν το επέτρεψε, όμως η Μπράγκα το απέκτησε πρώτη. Το 2002. Και στεγασμένες μάλιστα οι δύο κερκίδες στο «Εστάντιο ΑΧΑ» και χωρητικότητας 30.000 φιλάθλων.

Επίσης, αν μάθει κάποιος Έλληνας πρόεδρος επιπέδου… Καρυπίδη ή Μπούση τι κεφάλαιο έχει προσποριστεί η Μπράγκα από πωλήσεις ποδοσφαιριστών και προπονητών την τελευταία 20ετία, θα κλάψει με αναφιλητά!

Παράλληλα, η Μπράγκα επεδείκνυε όλα αυτά τα χρόνια κι αγωνιστική αξιοπρέπεια, καθώς το 2008 ήταν η νικήτρια του Ιντερτότο, ενώ το 2011 έπαιξε στο Δουβλίνο στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ, όπου ηττήθηκε απ’ τη συμπατριώτισσά της, Πόρτο.

Τα γράφουμε αυτά και για να προλάβουμε τους ξύπνιους που σε τυχόν πρόκριση του Παναθηναϊκού στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ θα αποφανθούν ότι… έλα, μωρέ, τυχερός ήταν, με το καφενείο έπεσε. Ή τους άλλους ξύπνιους, που θα βαφτίσουν «ομαδούλα» την Μπράγκα σε περίπτωση που -ο μη γένοιτο- αποκλείσει την ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News