Παναθηναϊκός: Ιβάν, γιατί το έκανες αυτό;

ΕΥΡΩΚΙΝΗΣΗ

Μια απόφαση του Γιοβάνοβιτς αρκούσε για να φρενάρει τον Παναθηναϊκό στον δρόμο για τους ομίλους του Champions League και να επιτρέψει στην Μπράγκα ν’ ανασάνει ενόσω πνιγόταν.

Όσα ξέρει ο προπονητής δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Άρα ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι πολύ πιθανό να γνωρίζει πολύ καλύτερα απ’ όλους τους άλλους τον λόγο της αντικατάστασης του Φώτη Ιωαννίδη από τον Άντραζ Σπόραρ προτού συμπληρωθεί το 62ο λεπτό του ιστορικού αγώνα απέναντι την Μπράγκα.

Έχει μετρήσεις, έχει στοιχεία, καταλαβαίνει την ομάδα του.

Θα θέλαμε πολύ πάντως την αιτιολογία της απόφασης του Σέρβου. Δεν την είχαμε είτε από το flash interview είτε από τη συνέντευξη Τύπου. Τέτοια ερώτηση δεν τέθηκε στον προπονητή του Παναθηναϊκού. Άρα αναγκαστικά κρίνουμε εξ αποστάσεως.

Πιθανόν να υποπίπτουμε σε σφάλμα. Πιθανόν ο Έλληνας φορ να μην ήταν σε θέση να συνεχίσει με την ίδια ένταση. Ξέρουμε όμως, εκ των υστέρων πάντα, πως η είσοδος του Σλοβένου περισσότερο αδυνάτισε την επιθετικότητα του Τριφυλλιού παρά την ενίσχυσε έτσι ώστε να πιεστεί η αντίπαλη άμυνα.

Υπέφεραν με Ιωαννίδη, ανάσαναν με Σπόραρ

Μέχρι τη στιγμή της αλλαγής του Ιωαννίδη, ο Νιακατέ (που έφυγε τραυματίας) και ο Φόντε δεινοπαθούσαν. Στην πορεία μπήκε στο ματς κι ο Σατσί, ένα πιο δυνατό παιδί, αλλά κι αυτό αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα με την ικανότητα του διεθνούς φορ να κινείται εκτός περιοχής και να υποδέχεται την πλάτη έχοντας πλάτη στο τέρμα. Χρειάστηκε αμέτρητες φορές να εμποδιστεί με κλωτσιές η προσπάθεια απελευθέρωσής του.

Αφότου ο Σπόραρ βρέθηκε στον αγωνιστικό χώρο, το αμυντικό δίδυμο της Μπράγκα ανάσανε. Κεντρικοί χαφ και εξτρέμ προσπάθησαν να συνεργαστούν με τον Σλοβένο ή να δημιουργήσουν γι’ αυτόν, αλλά το τελικό αποτέλεσμα ήταν ημιτελές.

Ουδείς μπορεί να τον κατηγορήσει για οκνηρία και αδιαφορία. Μέσα στις φάσεις πάλευε να ‘ναι συνεχώς προκειμένου να στηρίξει το προπονητικό πλάνο. Σαν να μην του βγαίνει όμως αυτήν την περίοδο, με συνέπεια περισσότερο να ταλαιπωρεί παρά να εξελίσσει τις επιθετικές ενέργειες. Κόντρα στην πορτογαλική ομάδα ήταν μια ταχύτητα πιο αργός, ενώ σ’ όλες εκείνες τις περιπτώσεις που υπήρχαν οι προϋποθέσεις απειλής δεν ολοκλήρωσε.

Θα μπορούσε κάποιος να πει το ίδιο για τον Ιωαννίδη, ο οποίος σε 60 λεπτά αγώνα είχε τις ευκαιρίες να εκτελέσει, αλλά καθυστέρησε. Αλήθεια είναι.

Ας αναλογιστεί παρόλα αυτά κάποιος πόσο πιο πιεστικός και επικίνδυνος ήταν ο Παναθηναϊκός στην πρώτη μια ώρα αγώνα και πόσο πιο προβλέψιμος και αντιμετωπίσιμος έγινε στη συνέχεια. Ο Φόντε βρήκε το οξυγόνο που ‘χε ανάγκη και ο Σατσί πήγαινε σταθερά πρώτος σ’ όλες τις μονομαχίες.

Ο Ιωαννίδης είχε «φάει» πολύ ξύλο, χαμηλά και ψηλά. Από την αντίδρασή του πάντως, βγαίνοντας από το γήπεδο, έδειχνε ένας παίκτης που έχει ακόμη να δώσει δέκα με δεκαπέντε λεπτά έτσι ώστε η Μπράγκα να μείνει πίσω, να μην έχει κατοχή και να νιώθει ευάλωτη.

Δεν φτάνουν μία – δυο ενέργειες

Ο Σπόραρ έστρωσε ιδανικά στον Τζούρισιτς για να σουτάρει, μόνο που ένας φορ δεν αρκεί να έχει στο ενεργητικό του μια και δυο καλές προσπάθειες. Απαιτείται συνολική συμμετοχή στην ανάπτυξη και στο επιθετικό σχέδιο. Απαιτείται εμπλοκή σε όλες τις φάσεις, ιδανικό κοντρόλ των μεταβιβάσεων από μακριά ή κοντά και άμεση επανατοποθέτηση στον χώρο για εκμετάλλευση κάθε ελεύθερου εκατοστού.

Ο Σλοβένος πάλεψε, αλλά του λείπει στην αρχή της σεζόν αυτή η ευελιξία που απαιτείται. Ίσως θα ‘ταν προτιμότερο να έχει μπει και να κουράσει στους στόπερ της Μπράγκα, βγαίνοντας στο δεύτερο μισό, από το να χρησιμοποιηθεί σ’ ένα σημείο που ο Παναθηναϊκός όφειλε να βρει φάσεις και γκολ.

Το γιατί ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς αποφάσισε κατ’ αυτόν τον τρόπο μόνο ο ίδιος το γνωρίζει. Αυτός πιστώνεται τη σπουδαία πορεία ως εδώ με εξασφαλισμένη συμμετοχή σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης, αυτός κουβαλά και τη βραδιά της χαμένης ευκαιρίας.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News