Γιώργος Χελάκης: Δεν ήταν ίδιοι οι αποκλεισμοί απ’ τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ
Το πρόβλημα γνωστό, η λύση του γνωστή, επίσης, αλλά η μεταγραφή γρήγορου στόπερ δεν έγινε ακόμα. Ο Γιώργος Χελάκης γράφει στη SportDay της Παρασκευής (01/09) για τον αποκλεισμό της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού από τους ομίλους του Champions League.
Oι αποκλεισμοί του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ δεν είναι το ίδιο πράγμα. Να το συνοψίσω: το «τριφύλλι» έπαιξε καλά κι αποκλείστηκε από μία μάλλον καλύτερη ομάδα. Η «Ενωση» αποκλείστηκε από μία ομάδα που δεν ήταν καλύτερή της κι αυτό συνέβη διότι δεν έπαιξε καλά. Να το αναλύσω: και με βάση το transfermarkt να το πάρουμε, ο Παναθηναϊκός κοστολογείται λιγότερο απ’ την Μπράγκα, ενώ η ΑΕΚ κοστολογείται περισσότερο απ’ την Αντβέρπ.
Tι να την κάνουμε όμως την αποτίμηση; Μάτια έχουμε και βλέπουμε. Οι «πράσινοι» έμειναν έξω απ’ τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ επειδή η αντίπαλός τους ήταν μία πεπειραμένη ομάδα, με παίκτες ποιότητας, ειδικά απ’ τη μέση και μπροστά. Δεν ήταν μόνο η οργάνωση, ήταν κι η ποιότητα που ξεχείλιζε. Απέναντι σε αυτή την ομάδα, ο Παναθηναϊκός έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, την κοίταξε στα μάτια κι είχε τις ευκαιρίες στα δύο παιχνίδια να σκοράρει και να πλησιάσει στην πρόκριση.
Αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες κι είναι με αυτές που θα ασχοληθεί τώρα ο Γιοβάνοβιτς προκειμένου να βελτιώσει την ομάδα του και να έχει πετυχημένη πορεία στο Γιουρόπα Λιγκ. Απ’ την άλλη πλευρά, η ΑΕΚ δεν είχε απέναντί της μία ομάδα με ιδιαίτερη ποιότητα. Είχε μία ομάδα -και το ήξερε αυτό- με γρανιτένια άμυνα. Η άμυνα ήταν που της είχε δώσει πέρυσι το πρωτάθλημα, αφού την κράτησε αήττητη για 27 παιχνίδια.
Tο θέμα, λοιπόν, ήταν να τη διασπάσει και να σκοράρει. Στο πρώτο παιχνίδι κι όσο οι ομάδες ήταν με 11 παίκτες, η ΑΕΚ τα κατάφερνε να απειλήσει το τέρμα του Μπιτέ, χάνοντας σημαντικές ευκαιρίες. Μετά την αποβολή, οι Βέλγοι έπαιξαν με τρεις στόπερ και περιόρισαν τους κινδύνους. Στο δεύτερο παιχνίδι μπροστά στον κόσμο της, η ομάδα του Αλμέιδα εμφανίστηκε κατά πολύ κατώτερη του αναμενομένου.
Λες και δεν ήταν η ΑΕΚ που είχαμε συνηθίσει έναν χρόνο τώρα. Νευρική κι ασύνδετη, χωρίς ιδέες για το πώς θα μπει στην περιοχή των Βέλγων και θα δημιουργήσει κινδύνους. Η παραγωγική της επίθεση σίγησε. Δεν είναι ότι έχασε τις ευκαιρίες, είναι ότι δεν τις δημιούργησε. Για πρώτη φορά μετά από καιρό, φάνηκε ο Αλμέιδα να στερεύει από ιδέες κι οι παίκτες του από φαντασία.
Να δώσουμε συγχαρητήρια στον Φαν Μπόμελ για τον τρόπο που έστησε την ομάδα του στη Νέα Φιλαδέλφεια, αλλά νομίζω πως πέραν απ’ αυτό, η ΑΕΚ βρέθηκε σε πολύ κακό βράδυ. Ηταν επιθετικά ισχνή κι αμυντικά προβληματική. Το πρόβλημά της στην άμυνα το έχουμε επισημάνει εδώ και καιρό. Οταν η «Ενωση» πιέζει ψηλά, οι στόπερ της δεν μπορούν να προλάβουν τους αντίπαλους επιθετικούς στις μπαλιές πίσω απ’ την πλάτη. Και στα δύο γκολ που δέχτηκε η ομάδα του Αλμέιδα, οι στόπερ ήταν μακριά απ’ τους παίκτες που εκτέλεσαν. Δεν τους πρόλαβαν.
Tο πρόβλημα γνωστό, η λύση του γνωστή, επίσης, αλλά η μεταγραφή γρήγορου στόπερ δεν έγινε ακόμα. Μία ομάδα με περιορισμένες επιθετικές αρετές, έβαλε τρία γκολ και πέρασε. Ασφαλώς, δεν γίνεται να μιλάμε για τα αίτια της επιθετικής αφλογιστίας και να μην κάνουμε κουβέντα για την απουσία του Λιβάι Γκαρσία. Της έλειψε ο καλύτερος επιθετικός της. Ο παίκτης που μπορεί και να εκτελέσει και να αναστατώσει. Μεγάλη απώλεια, αλλά η ΑΕΚ τα έχει φέρει βόλτα και στο πρόσφατο παρελθόν χωρίς τον κορυφαίο επιθετικό της. Αυτή τη φορά, την πιο κρίσιμη, δεν τα κατάφερε.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί