Εθνική ποδοσφαίρου: Ο Πογέτ δεν έχει δικαίωμα στο λάθος

Ό,τι ήταν να ειπωθεί και να γραφεί για τις -αμφιλεγόμενες ή μη- επιλογές του Γκουστάβο Πογέτ στην αποστολή της Εθνικής ομάδας ειπώθηκε και γράφηκε. Όσα ήθελε να εξηγήσει τα εξήγησε όπως ο ίδιος συμπέρανε πως ήταν το σωστό. Ν’ αναλώνεται πλέον η κουβέντα σε Φορτούνη, Κωνσταντέλια και Βαγιαννίδη (που έχει χτυπήσει κιόλας) δεν έχει νόημα, ουσία ή αξία.

Ο Πογέτ θα κριθεί για άλλη μια φορά από το αποτέλεσμα. Σ’ έναν όμιλο με τη Γαλλία αδιαφιλονίκητο φαβορί (4-0-0 με 9-0 τέρματα), ο αποψινός αγώνας (21:45, Novasports Prime) με αντίπαλο την Ολλανδία στο Αϊντχόφεν μετρά πολύ περισσότερο απ’ όσο σε άλλη περίπτωση θα μετρούσε ο τέταρτος των συνολικά οκτώ που θα είχε να δώσει μια οποιαδήποτε ομάδα.

Αδιαπραγμάτευτη η πρόκριση

Η Ελλάδα θέλει να διεκδικήσει μέχρι τέλους τη δεύτερη θέση, που οδηγεί απευθείας στα τελικά του Euro 2024, και το Χ2 στη χώρα με τις τουλίπες θα διευρύνει σίγουρα τις πιθανότητες να επικυρωθεί στο υπόλοιπο των προκριματικών.

Τη στιγμή που οι Ιρλανδοί θα δοκιμάζονται στο Παρίσι, η Εθνική θα έχει την ευκαιρία να προφυλάξει τουλάχιστον το +3 έναντι των ανταγωνιστών της και κερδίζοντας κατόπιν το αδύναμο Γιβραλτάρ στις 10/9 να βρεθεί με άλλον αέρα στο κρίσιμο σταυροδρόμι της διαδικασίας. Τότε δηλαδή που στα μέσα Οκτωβρίου θα ακολουθήσουν το ταξίδι στο Δουβλίνο και η υποδοχή των «οράνιε» στην Αθήνα.

Πού ποντάρει ο Πογέτ

Ο Πογέτ επιλέγοντας τον δικό του τον δρόμο δεν έχει πια δικαίωμα στην αποτυχία. Το γνωρίζει, αλλά δεν δείχνει να τον ενδιαφέρει κιόλας.

Έχοντας εξ αρχής ποντάρει στην ομοιογένεια του συνόλου που έχει συνθέσει από το Nations League και όχι τόσο στη φόρμα των προσώπων, είναι υποχρεωμένος να πείσει ότι τίποτα δεν έχει γίνει από τύχη. Πως καθετί που είχε στο μυαλό του έχει γίνει με βάση ένα στρατηγικό σχέδιο – όχι συμπωματικά.

Δεδομένων των όσων έχει εμφανίσει επί θητείας του η Εθνική, ο Ουρουγουανός έχει κερδίσει το δικαίωμα να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα, καλύπτοντας πάνω απ’ όλα τις δικές του ανάγκες.

Ο Ρεχάγκελ δεν είχε ακούσει λιγότερα από τον νυν ομοσπονδιακό, ούτε ο Σάντος. Μην ξεχνάς πως ο Χαριστέας, ο Τζιόλης, ο Γκέκας, ο Τζιόλης, ο Σαμαράς, ακόμη και ο Κατσουράνης είτε έπαιζαν με μέσον είτε για να βρουν νέες ομάδες.

Στο τέλος της ημέρας βέβαια οι δυο τους ήταν μακρών των άλλων οι δύο πιο επιτυχημένοι εκλέκτορες στην ιστορία της Εθνικής ομάδας. Πήγαν ως το τέλος χωρίς να ρίξουν νερό στο κρασί τους και ήπιαν το απολαυστικό νέκταρ της προσωπικής επιτυχίας τους. Κι ας μην ήταν το φινάλε τους αντάξιο των όσων είχαν προσφέρει.

Θα το φάει το κεφάλι του αν…

Αν ο Πογέτ άγεται και φέρεται, κακό του κεφαλιού του. Θα το… φάει στο τέλος από εκείνους που εικάζεται πως τον συμβουλεύουν στη στελέχωση του ρόστερ. Δεν μοιάζει πάντως τόσο ευάλωτος, ποτέ δεν ήταν χαρακτήρας που θα επηρεαστεί από εξωτερικούς παράγοντες. Αντιθέτως, αντισυμβατικό και άκαμπτο θα τον έλεγες.

Μάλλον έχει καταλάβει ότι ο δρόμος που οδηγεί στη Γερμανία είναι μονής κατεύθυνσης. Γι’ αυτό κι έχει διαλέξει να μετατρέψει την ομάδα που βρήκε σ’ ένα κλαμπ και θ’ ανοιγοκλείνει την πόρτα μόνο σ’ αυτούς που ο ίδιος έχει σκανάρει ως κατάλληλους για να ‘ναι μέλη του.

Δίκαιο; Όχι. Λογικό; Ίσως. Αποδεκτό; Αναγκαστικά.

Έως ότου τελειώσει τη δουλειά του, η κριτική θα πρέπει να επικεντρώνεται στο τι η Εθνική καταφέρνει στο γήπεδο και όχι στο τι πιθανόν θα κατάφερνε αν ήταν ένας ή ο άλλος παρών.

End of story.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News