Ολυμπιακός: Η ομάδα του Μαρτίνεθ σκορπάει... τρόμο κι ακόμη δεν ξεκίνησε!

Με βάση αυτό το ντέρμπι κι αν σκεφτούμε τι δυνατότητες βελτίωσης έχει ο φετινός Ολυμπιακός, το να τον χαρακτηρίσει κάποιος από τώρα φαβορί για τον τίτλο δεν θα είναι καθόλου υπερβολικό. Το αντίθετο… Γράφει ο Σταύρος Γεωργακόπουλος στη SportDay (18/09).

Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν ένα παιχνίδι για να ξεχαστεί γρήγορα υπό την έννοια ότι πολλά ντέρμπι όπως το χθεσινό (17/09) στη Νέα Φιλαδέλφεια λήγουν ισόπαλα.

Αυτή τη φορά, όμως, δεν είδαμε ένα απλό ντέρμπι ανάμεσα στην -νταμπλούχο- ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό των 47 πρωταθλημάτων. Είδαμε ένα ντέρμπι ανάμεσα σε μία ομάδα έτοιμη, καλά δουλεμένη από πέρυσι, με τον ίδιο προπονητή, μπροστά στον κόσμο της, μία ομάδα που κατάφερε να προηγηθεί έχοντας πατήσει καλύτερα απ’ το ξεκίνημα του παιχνιδιού. Είδαμε, όμως κι έναν αντίπαλο να ορθώνει ανάστημα, να βγάζει τις αρετές του στο γήπεδο, να αντιδρά άμεσα, να ισοφαρίζει, να κάνει το παιχνίδι του στην «OPAP Arena». Αυτός ο Ολυμπιακός δεν εντυπωσίασε, αλλά άφησε μεγάλες υποσχέσεις για το μέλλον. Μία καινούργια ομάδα, με πολλά φρέσκα πρόσωπα και νέο προπονητή, έδειξε έτοιμη για πολλά.

Ασφαλώς και δεν μπορεί να προεξοφλήσει κανείς τη συνέχεια, ωστόσο, οι «ερυθρόλευκοι» φαίνεται πως «χτίζουν» μία ομάδα ικανή να χτυπήσει πολύ δυνατά τη διεκδίκηση του φετινού τίτλου. Κι αυτό επειδή πήγε στην έδρα της περσινής πρωταθλήτριας κι όχι μόνο δεν παραδόθηκε στο διάστημα που πίεσε η ομάδα του Αλμέιδα, αλλά έβγαλε τσαμπουκά, τσαγανό και πλάνο στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης.

Με τον πάγκο να έχει σωστές επιλογές και στον καταρτισμό της 11άδας, αλλά και στις κινήσεις που έγιναν στη διάρκεια της αναμέτρησης. Από ένα σημείο και μετά, φάνηκε ο Αλμέιδα να προσαρμόζεται στις κινήσεις του Μαρτίνεθ κι όχι το αντίθετο. Μία ΑΕΚ που στερήθηκε των υπηρεσιών του Γκαρσία, αλλά κι έναν Ολυμπιακό που έχει ακόμη ανέτοιμους παίκτες επιπέδου Ποντένσε, Γιόβετιτς, Σολμπάκεν.

Το ακόμη πιο σημαντικό είναι πως πέραν απ’ την όποια ατομική ποιότητα και το σχέδιο των προπονητών ήθελε και πόδια στη… φωτιά. Ακόμη και σε αυτό το σκέλος, η ομάδα του Πειραιά δεν έκανε πίσω, δεν «φρέναρε», έπαιξε στα ίσια και τελικά έφυγε με έναν πολύτιμο βαθμό και πολλά χαμόγελα. Κι όλα αυτά έγιναν με τον Ολυμπιακό να βγαίνει στο τερέν για να κάνει το παιχνίδι του, όχι να παίξει παθητικά για να κλέψει τον βαθμό. Με λίγη περισσότερη προσοχή, μάλιστα, θα μπορούσαν να έχουν βάλει ακόμη πιο δύσκολα στο βαρύ κεντρικό αμυντικό δίδυμο της «Ενωσης».

Παραφωνία στον αγώνα ο Πορτογάλος διαιτητής Ντίας, ο οποίος τόσο στο πέσιμο-θέατρο του Ρότα, όσο και στο γκολ του Αραούχο, παρότι προηγήθηκε πεντακάθαρο χέρι του Πινέδα, έδειξε αντίστοιχα πέναλτι και γκολ, για να τον διορθώσει το VAR, ώστε να μην τιναχτεί το παιχνίδι στον αέρα. Με βάση αυτό το παιχνίδι κι αν σκεφτούμε τι δυνατότητες βελτίωσης έχει ο φετινός Ολυμπιακός, το να τον χαρακτηρίσει κάποιος από τώρα φαβορί για τον τίτλο δεν θα είναι καθόλου υπερβολικό. Το αντίθετο…

H επιρροή του Μαρτίνεθ

Στα επιμέρους της αναμέτρησης, η καλή δουλειά του Ντιέγκο Μαρτίνεθ γίνεται όλο και πιο πειστική. Ο Ισπανός τεχνικός που με τα λόγια του αποθεώνει διαρκώς τη δυναμική του γκρουπ, έχει καταφέρει να επιβληθεί στους παίκτες του. Αυτό φάνηκε αμέσως μετά το 1-0. Ο 42χρονος κόουτς τρελάθηκε από την παθητικότητα των παικτών του σε εκείνο το χρόνικο σημείο και… εξερράγη!

Έβαλε χοντρά γκάζια στους «ερυθρόλευκους» και από εκείνο το χρονικό σημείο τα έφερε όλα τούμπα. Εμφανίστηκε στο γήπεδο ο κανονικός Ολυμπιακός. Πήρε τη μπάλα στα πόδια, έπαιξε το παιχνίδι του, έβγαλε ωραίες συνεργασίες, ατομική ποιότητα κι έφτασε με χαρακτηριστική άνεση στο γκολ της ισοφάρισης.

Εκείνη τη στιγμή, για όσους δεν το πρόσεξαν, ο κόουτς πήγε και αγκάλιασε έναν – έναν τους παίκτες του πάγκου. Για να τους δείξει ότι όλοι είναι ένα, ότι όλοι πρέπει να λειτουργούν ως ομάδα είτε μέσα, είτε έξω από το τερέν. Δεν είναι τυχαίο ότι -για παράδειγμα- ο Σκάρπα και ο Γιόβετιτς που μετρούν λίγες μέρες στην ομάδα του μεγάλου λιμανιού, σηκώνονταν διαρκώς από τον πάγκο, φώναζαν, εμψύχωναν τους συμπαίκτες τους, πανηγύρισαν στο γκολ του Ελ Καμπί σαν τα μικρά παιδιά.

Και κάτι ακόμη, ίσως πιο ουσιαστικό απ’ όλα. Ο Αλμέιδα είχε φορτώσει τη δεξιά του πτέρυγα. Εκεί έψαξε να βρει την αχίλλειο πτέρνα του Ολυμπιακού. Ήξερε πως ο Φορτούνης δεν είναι ο πιο καλός αμυντικός του κόσμου και προσπάθησε να εγκλωβίσει τον Κίνι, με δύο παίκτες στην πλευρά του. Ο Μαρτίνεθ αντιλήφθηκε την πρόθεση του αντιπάλου προπονητή και έδωσε εντολή στον Ποντένσε να μεταφερθεί αριστερά, από δεξιά που ξεκίνησε, ωστόσο, δύο λεπτά αργότερα η ομάδα του δέχθηκε γκολ.

Διάβασε με άλλα λόγια την εξέλιξη του αγώνα, έκανε τη διορθωτική κίνηση, αλλά δεν πρόλαβε τη ζημιά. Στη συνέχεια, ωστόσο, συνέχισε το καλό κοουτσάρισμα, έδωσε μεγαλύτερη ευχέρεια κινήσεων στον Ποντένσε, έβαλε περισσότερο στο παιχνίδι τον Ελ Καμπί, ανέβασε πιο ψηλά στο γήπεδο τον Έσε με τον Καμαρά κι έδεσε την ΑΕΚ κόμπο.

Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι αν σε αυτό το χρονικό σημείο που οι μισοί από τους νέους παίκτες του Ολυμπιακού δεν έχουν μάθει καλά – καλά τα ονόματα των συμπαικτών τους, η ομάδα δείχνει τεράστια δυναμική, τέτοια που τρομάζει ήδη τους αντιπάλους της. Εδώ που τα λέμε δεν ξέρω αν άλλος διεκδικητής του τίτλου περάσει τόσο εύκολα αλώβητος από την OPAP Arena.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News