Αντώνης Καρπετόπουλος: Η δύσκολη στιγμή του Ματίας Αλμέιδα

Η ΑΕΚ πάει στην Αγγλία να παίξει με τη φορμαρισμένη Μπράιτον χωρίς και τον Μουκουντί – ο Βίντα θα έλειπε έτσι κι αλλιώς. Είναι η πιο δύσκολη στιγμή του Ματίας Αλμέιδα. Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος στη SportDay της Τετάρτης (20/09).

Νομίζω ότι κάπως διαφορετικά περίμεναν το ξεκίνημα της σεζόν όλοι στην ΑΕΚ, πρώτος πιστεύω ο προπονητής της. Μετά τα σπουδαία φιλικά και τον περιπετειώδη αποκλεισμό της Ντινάμο Ζάγκρεμπ ήρθε ο αποκλεισμός απ’ την Αντβέρπ στο Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ η μόνη νίκη της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα καταγράφεται στον Βόλο, χάρη σε ένα πέναλτι-γκολ του Αμραμπατ στις καθυστερήσεις, σε ένα ματς στο οποίο και πάλι είχε κάνει πολλά για να μπλέξει. Είχε χαρίσει ένα γκολ στον Βόλο ο Μουκουντί κι είχε πάρει μία ανόητη κόκκινη κάρτα ο Πέτρος Μάνταλος μεταξύ πολλών άλλων. Μετά ήρθαν και νέοι τραυματισμοί, όπως αυτοί του Βίντα και του Αμραμπατ.

Συγκυρία

Όλα αυτά μπορεί στο τέλος της χρονιάς να μην παίξουν κανένα ρόλο. Θυμίζω ότι στο ελληνικό πρωτάθλημα η ΑΕΚ είχε ξεκινήσει με δυσκολίες και πέρυσι, καθώς είχε χάσει από τον Βόλο στη Ριζούπολη κι απ’ τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Είμαι απ’ αυτούς που πιστεύουν πως τα αποτελέσματα της ΑΕΚ στο ξεκίνημα της σεζόν είναι κομμάτι συγκυριακά. Αλλά υπάρχουν κι ένα-δύο καμπανάκια συναγερμού. Η ΑΕΚ εξακολουθεί να δέχεται γκολ σε κάθε παιχνίδι που δίνει, ανεξάρτητα απ’ το ποιος είναι ο αντίπαλος. Κι η επίθεσή της σκοράρει λιγότερο, μολονότι ευκαιρίες δημιουργούνται.

Άμυνα

Απ’ τα δύο προβλήματα το πιο σοβαρό είναι αυτό της άμυνας για τον απλούστατο λόγο ότι η ΑΕΚ αμυντικά δεν ενισχύθηκε, ενώ θα έπρεπε. Γιατί δεν συνέβη αυτό; Πιθανότατα διότι ο Ματίας Αλμέιδα έπεσε θύμα του παραμορφωτικού καθρέφτη που λέγεται ελληνικό πρωτάθλημα. Νόμιζε ότι η βελτίωση της άμυνας της ΑΕΚ στη διάρκεια της περσινής χρονιάς έχει να κάνει αποκλειστικά με τη δουλειά του και τη δουλειά των παικτών του, χωρίς να περνά απ’ το μυαλό ότι πολλά οφείλονταν και στους αντιπάλους της ομάδας.

Η ΑΕΚ έτρεξε ένα νικηφόρο σερί στα περσινά πλέι οφ βασισμένο κυρίως στο ότι δέχτηκε πολύ λίγα γκολ – μόλις 3. Όμως είχε να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό που άλλαξε τέσσερις προπονητές και βασιζόταν αποκλειστικά στις εμπνεύσεις των ποδοσφαιριστών του, τον ΠΑΟΚ που εξαιτίας της αφλογιστίας του Ολιβέιρα αγωνιζόταν χωρίς σέντερ φορ, τον κουρασμένο Παναθηναϊκό που πέρυσι αγκομαχούσε να σκοράρει ακόμα και στα παιχνίδια που ήταν καλύτερος και φυσικά τον Άρη και τον Βόλο που ήταν ομάδες ευχαριστημένες που βρέθηκαν στα πλέι οφ και δεν είχαν κανέναν σκοπό να στερήσουν απ’ την AEK το πρωτάθλημα.

Καλύτερα

Ο Αλμέιδα προφανώς πίστεψε ότι φέτος θα έχει μία ακόμα καλύτερη άμυνα χάρη στην ομοιογένειά της και την καλύτερη κάλυψή της. Ομως τα ευρωπαϊκά παιχνίδια είναι κάτι άλλο σε σχέση με το ελληνικό πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ δέχτηκε γκολ ακόμα και σε παιχνίδια που δεν δέχτηκε πίεση – στο Ζάγκρεμπ και στο Βέλγιο π.χ. Αυτό συνέβη επειδή οι συγκεκριμένες ομάδες έχουν και καλές μονάδες κι επιθετικό παιχνίδι, όντας πρωταθλήτριες.

Αν έγινε ένα λάθος, αυτό υπήρξε διπλό: δεν αξιολογήθηκε η δυσκολία των αγώνων στην Ευρώπη, δεν μετρήθηκε σωστά το πόσο θα βαρύνει το πρόγραμμα και το αποτέλεσμα ήταν η ΑΕΚ να δηλώσει μόνο τρεις στόπερ στην Ευρώπη. Το ότι μόλις στις 19 Σεπτεμβρίου πάει να παίξει το πρώτο της ματς χωρίς δύο απ’ αυτούς είναι σίγουρα και ατυχία. Αλλά κι ο Παναθηναϊκός που έχει την ίδια επιβάρυνση έχει χάσει για κάποιες μέρες και τον Σένκεφελντ και τον Γεντβάι. Αυτό που συμβαίνει στην ΑΕΚ δεν είναι κάτι πρωτοφανές.

Κρίση

Το πρόβλημα της ΑΕΚ θα προκύψει αν η ανάγκη της διαχείρισης μιας κρίσης οδηγήσει τον προπονητή στο να αλλάξει την ομάδα και τη λογική της. Αν μετά την τριάδα των συγκεκριμένων παιχνιδιών (Ολυμπιακός, Μπράιτον, Παναθηναϊκός) η εικόνα της ΑΕΚ υποχρεώσει τον προπονητή να βάλει πολύ… νερό στο κρασί του, τότε κατά τη γνώμη μου θα υπάρξει πρόβλημα. Διότι η ΑΕΚ χρειάζεται πρώτα απ’ όλα τον Αλμέιδα που δεν φοβάται το παραμικρό. Όχι κάποιον που θ’ αρχίσει να κάνει υπολογισμούς και να σκέφτεται πώς θα παρουσιάσει μια άμυνα που θα κρατήσει το μηδέν. Πρόβλημα για την ΑΕΚ θα είναι να αποκτήσει ο Αλμέιδα μετά τις δυσκολίες όλη αυτή την περίφημη γνώση της ελληνικής πραγματικότητας που «καίει» τα μυαλά των ξένων προπονητών που έρχονται στην Ελλάδα. Ολα τ’ άλλα είναι απλώς διαχείριση μιας κρίσης.

Μεγάλο ματς

Ο τελευταίος που τόνισε ότι η Μάντσεστερ Σίτι είναι φαβορί για την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ είναι ο Κάρλο Αντσελότι, που τη διοργάνωση την ξέρει καλύτερα απ’ όλους. «Η Σίτι είναι φαβορί διότι είναι η ομάδα που το κέρδισε την περασμένη σεζόν και δεν έχει αλλάξει πολύ. Ωστόσο στο Τσάμπιονς Λιγκ, όπως πάντα, υπάρχουν εκπλήξεις στο τέλος. Η Ρεάλ είναι μία ομάδα που θα παλέψει μέχρι τέλους. Ποτέ δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας ως φαβορί, όπως νομίζω ότι δεν το κάνει η Σίτι. Αλλά το κέρδισε πέρυσι και μπορεί να κερδίσει και φέτος» τόνισε.

Το αν η Σίτι θα έχει τον ανταγωνισμό που πρέπει, θα μας το απαντήσει και το ματς που θα δούμε απόψε στο ΜEGA είναι το καλύτερο της αγωνιστικής: η Μπάγερν υποδέχεται τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Τούχελ ξέρει τα κατατόπια της διοργάνωσης κι η Μπάγερν έχει αρκετό καιρό να κάνει μία πραγματικά μεγάλη πορεία. Φέτος αντικατέστησε τον μεγάλο Λεβαντόφσκι, που τόσο της έλειψε πέρυσι, με τον Χάρι Κέιν που μπορεί να της λύσει το όποιο πρόβλημα είχε στη θέση του φορ. Τα ερωτηματικά για την αμυντική της αξιοπιστία παραμένουν, αλλά η Μπάγερν ποτέ δεν στηρίχτηκε στην άμυνά της: να σκοράρει θέλει.

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι ένας καλός αντίπαλος για να τεστάρει τις δυνάμεις της και τις φιλοδοξίες της. Η αγγλική ομάδα δεν είναι σε καλή κατάσταση, έρχεται από μία βαριά ήττα με την Μπράιτον, ο κόουτς Τεν Χαγκ βάλλεται, η μη ολοκλήρωση της διαδικασίας πώλησης προφανώς έχει δημιουργήσει και διοικητικά προβλήματα κι η Sun έγραψε για προβλήματα στα αποδυτήρια και μάλιστα σοβαρά. Αλλά οι μεγάλες ομάδες περιμένουν τα μεγάλα ματς για να συσπειρωθούν και να δείξουν ότι μπορούν να ξεπεράσουν κάθε πρόβλημα. Ειδικά τα προβλήματα που μόνες τους δημιουργούν στον εαυτό τους…

Όπως κάποτε

Αφού έγινε πρόεδρος της ΕΠΟ στα χρόνια της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, τον καιρό που τοποθετήθηκε η διοικούσα επιτροπή για να ξεκινήσει η περίφημη εξυγίανση της ομοσπονδίας, κι αφού πέρασε κι απ’ την ΕΡΤ, ο καθηγητής Δρόσος έγινε και πρόεδρος της εκλογικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ! Τα κάνει όλα και συμφέρει, που λένε. Χαίρομαι που βλέπω ανθρώπους που έχουν υπηρετήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο σε θέση ευθύνης. Μάλλον και στη θέση του προέδρου της εκλογικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τον έβαλε η ΦΙΦΑ τον κύριο καθηγητή, όπως μας λέγανε κάποτε όταν μπήκε πρόεδρος της ΕΠΟ…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News