Γιώργος Χελάκης: Απ’ τη μέση και μπροστά ήταν και πάλι απολαυστικός ο Ολυμπιακός

H καθιερωμένη τεσσάρα στο Καραϊσκάκη. Ο Ολυμπιακός δεν έκανε ισορροπημένη εμφάνιση στο παιχνίδι κόντρα στον Άρη, αλλά όταν τα χρειάστηκε πήρε φόρα και καθάρισε το ματς. Ήταν νίκη που ήρθε κάπως πιο δύσκολα απ’ όσο δείχνει το τελικό αποτέλεσμα και που θα μπορούσε ένα ήταν ακόμα πιο ευρεία αν ο Κώστας Φορτούνης δεν έχανε το πέναλτι κι ο Μπιέλ κάποιες ευκαιρίες απαράδεκτες για την κλάση του.

Oι αλλαγές που έκανε ο Μαρτίνεθ μετά την ισοφάριση του Άρη με την γκολάρα του Πάρντο ήταν που βοήθησαν καθοριστικά να αλλάξει η ροή του παιχνιδιού. Κι ο Μπιέλ, παρά την αστοχία κι ο Ποντένσε πήραν πρωτοβουλίες κι υπήρξαν καθοριστικοί ώστε να φύγει το άγχος απ’ την εξέδρα, που είδε το δοκάρι να σταματά την μπάλα για να μην προηγηθεί ο Άρης και να ξυπνήσουν μνήμες απ’ τα περσινά. Αν όμως σταματήσουμε εδώ τις ονομαστικές αναφορές, θα αδικήσουμε τον Αγιούμπ ελ Καμπί. Ο παίκτης αυτός δεν εντυπωσιάζει σε κανένα σημείο του παιχνιδιού. Βρίσκει όμως τον τρόπο να παίρνει τις σωστές θέσεις και να σκοράρει με μία επαφή. Είτε πρόκειται για κεφαλιά, είτε για πλασέ από κοντά, ο Μαροκινός λύνει τον «Γόρδιο δεσμό». Αθόρυβος, αλλά απολύτως συνεπής στη δουλειά του φορ, που είναι να τη στέλνει μέσα.

O τρόπος που κινήθηκε για να βρεθεί στο πρώτο δοκάρι δείχνει την ποιότητά του ως εκτελεστή. Είδε την συνεργασία Ποντένσε-Ροντινέι και πήγε εκεί που ο Βραζιλιάνος έστειλε την μπάλα. Ωστόσο, υπάρχει κι άλλος που εκτελεί άψογα στον Ολυμπιακό. Είναι ο Στέβαν Γιόβετιτς. Το τέταρτο γκολ ήταν δημιουργία του Μαυροβούνιου κι εκτέλεση δική του. Τη μάζεψε στο κέντρο, την έστειλε στον εφορμούντα Μπιέλ κι έτρεξε στην περιοχή. Κοντρόλ, προσποίηση και σουτ στην αντίθετη γωνία από εκείνη που έπεσε ο Κουέστα.

Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν την μπάλα, αλλά φαινόταν να μην ξέρουν τι να την κάνουν. Λάδι πολύ, αλλά από τηγανίτα λίγα πράγματα. Καλύτεροι ασφαλώς και χωρίς να επιτρέπουν στον Άρη να επισκεφτεί την περιοχή του Πασχαλάκη με αξιώσεις, αλλά επιθετικά με μειωμένη παραγωγικότητα στο πρώτο ημίχρονο. Η μπάλα έπρεπε απαραιτήτως να φτάσει στα πόδια του Κώστα Φορτούνη για να γίνει κάτι της προκοπής. Ο διεθνής χαφ δεν ήταν στο καλύτερο βράδυ του, αλλά όπως και να ’χει, ό,τι θετικό δημιούργησε η ομάδα του Ντιέγκο Μαρτίνεθ στο πρώτο ημίχρονο, προήλθε απ’ τα πόδια του και μόνο. Δεν είναι ιδιαιτέρως κολακευτικό για τον Ολυμπιακό να πρέπει να ενεργοποιηθεί ο αρχηγός του ώστε να προκύψει φάση.

Ο Μασούρας κι ο Ελ Καμπί δεν είναι παίκτες για να δημιουργούν για τους συμπαίκτες τους και τον εαυτό τους. Ο Σολμπάκεν προτιμούσε να μην αναλαμβάνει ευθύνες, λες και τον ενδιέφερε να μη χαλάσει η στατιστική του κι ο Ροντινέι ήταν μακριά απ’ τον καλό εαυτό του. Έμειναν ο Καμαρά κι ο Εσε, που έτρεχαν ακατάπαυστα στη μεσαία γραμμή, αλλά τι να πρωτοκάνουν; Ωστόσο, αμυντικά οι «ερυθρόλευκοι» δούλεψαν καλά στο πρώτο ημίχρονο, γι’ αυτό κι οι παίκτες του Άρη είχαν μόλις μία τελική κι ένα κόρνερ. Στο δεύτερο και για περίπου δέκα λεπτά υπήρξε μεταμόρφωση των ομάδων. Ο Άρης ήταν που πήρε την πρωτοβουλία των κινήσεων κι ο Ολυμπιακός που έψαχνε να βρει από πού του έρχονταν. Μετά τα πρώτα 10- 15 λεπτά άλλαξαν πάλι τα πράγματα διότι ο Μαρτίνεθ έκανε τις σωστές παρεμβάσεις. Μία ακόμα τεσσάρα κι ο Ολυμπιακός συνεχίζει μόνος πρώτος στην κορυφή.

Πρόβλημα

Η ισοπαλία στο Αγρίνιο είναι πρόβλημα για τον Παναιτωλικό. Για τον ΟΦΗ είναι ένα καλό αποτέλεσμα. Η ομάδα του Νταμπράουσκας ενδιαφέρεται ακριβώς γι’ αυτό. Να μαζεύει βαθμούς και μακριά απ’ το Ηράκλειο. Στον βαθμό που το καταφέρνει, δύσκολα θα βρεθεί ομάδα να της πάρει την έκτη θέση στην κανονική διάρκεια.

Για μία ώρα στο παιχνίδι οι Κρητικοί ήταν κυρίαρχοι. Θα μπορούσαν να έχουν καθαρίσει το ματς πετυχαίνοντας και δεύτερο γκολ. Τις ευκαιρίες τις είχαν, αλλά δεν τις αξιοποίησαν. Έπεσαν και πάνω στον Καπίνο, που ουσιαστικά έκανε το πρώτο καλό παιχνίδι του με τα χρώματα του Παναιτωλικού. Κι αν τα κατάφερναν οι Κρητικοί, ίσως αυτό να ήταν το τελευταίο παιχνίδι του Γκάμπριελ Σούρερ στον πάγκο των γηπεδούχων.

Όλα άλλαξαν όταν ο Αργεντινός προπονητής άλλαξε την τριάδα των παικτών που είχε πίσω απ’ τον Καρέλη. Ειδικότερα τον Χουάνπι, που έμεινε αναφορά στο φύλλο αγώνα. Με τον Σενγκέλια στο δεξί άκρο της επίθεσης οι Αγρινιώτες πήραν τα πάνω τους και πίεσαν τους Κρητικούς δημιουργώντας και χάνοντας σημαντικές ευκαιρίες για να πάρουν τη νίκη. Οι παίκτες του ΟΦΗ οπισθοχώρησαν και με τη βοήθεια του Μπάουμαν κάτω απ’ τα δοκάρια κατάφεραν να αποσπάσουν τον βαθμό της ισοπαλίας από κει που ήταν κυρίαρχοι στο παιχνίδι κι οι οπαδοί του Παναιτωλικού στις εξέδρες φανέρωναν για ένα ακόμα παιχνίδι τη δυσαρέσκειά τους για όσα (δεν) βλέπουν απ’ την ομάδα τους.

Ο Παναιτωλικός μπήκε με φιλοδοξίες στη φετινή διοργάνωση, οι οποίες δεν επιβεβαιώνονται απ’ τα αποτελέσματα, αλλά ούτε απ’ τη γενικότερη αγωνιστική εικόνα. Ο Φώτης Κωστούλας είναι άνθρωπος της υπομονής και δεν έχει συνήθεια να αλλάζει προπονητές σαν τα πουκάμισα. Αν συνεχίσει να παραπατάει ο Παναιτωλικός, τότε θα υποχρεωθεί να αλλάξει συνήθειες…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News