Αντώνης Καρπετόπουλος: Είναι τρελός ο Λουτσέσκου;

Ένα συνηθισμένο λάθος που κάνουμε όταν προσπαθούμε να εξηγήσουμε τις συμπεριφορές των ανθρώπων είναι ότι πιστεύουμε πως όσα λένε ή κάνουν, τα λένε και τα κάνουν για τον ίδιο πάντα λόγο: δεν είναι έτσι. Πολλές φορές μπερδεύουμε τον τρόπο των αντιδράσεων (που είναι συχνά ο ίδιος) με την αιτία τους (που είναι συχνά διαφορετική). Ένας φωνακλάς π.χ. πάντα θα φωνάζει λόγω της φύσης του χαρακτήρα του. Αλλά δεν φωνάζει πάντα για τον ίδιο λόγο.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον Λουτσέσκου: κατηγορεί τόσο συχνά (συνήθως γενικά κι αόριστα) τις ομάδες της Αθήνας που γίνεται δύσκολο κάποιος να τον πάρει στα σοβαρά. Οπότε για να προκαλέσει την προσοχή υπερβάλλει όλο και περισσότερο.

Έλεγε

Θα φέρω ένα παράδειγμα για να το κάνω πιο κατανοητό. Αν προχθές το βράδυ έλεγε πως η ομάδα του πληρώνει ακριβά κάθε της λάθος, ενώ στο πρωτάθλημα υπάρχουν ομάδες που έχουν τους ίδιους στόχους με τον ΠΑΟΚ, αλλά δεν πληρώνουν τα δικά τους λάθη διότι οι διαιτητές τις προστατεύουν θα είχε πει κάτι το οποίο όλοι θα άκουγαν. Αν χρησιμοποιούσε και συγκεκριμένα παραδείγματα παιχνιδιών του Παναθηναϊκού ή της ΑΕΚ ή του Ολυμπιακού ή όποιου άλλου έχει στο μυαλό του, μπορεί να ξεσήκωνε τους οπαδούς των ομάδων αυτών, αλλά θα παρουσίαζε με έναν παραστατικό κι ολοκληρωμένο τρόπο το -κατά τη γνώμη του- πρόβλημα της ελληνικής διαιτησίας.

Αν πρόσθετε πως κατά τη γνώμη του οι τέσσερις που διεκδικούν το πρωτάθλημα είναι τόσο κοντά ώστε η διαφορετική αντιμετώπιση ακόμα και ως προς το ελάχιστο μπορεί να είναι μεγάλο πρόβλημα, εγώ τουλάχιστον θα του έδινα δίκιο. Κι αν υπογράμμιζε πως συγκεκριμένοι Έλληνες διαιτητές κάνουν εξαιρετικά προβλέψιμες διαιτησίες θα έλεγα «να αγιάσει το στόμα σου Ραζβάν». Αλλά ο Λουτσέσκου έκανε επίθεση κατά πάντων με απερίγραπτες κι υβριστικές γενικότητες. Έδωσε το δικαίωμα στον μεν Ιβάν Γιοβάνοβιτς να ισχυριστεί πως έχει μένος εναντίον του Παναθηναϊκού από τότε που έχασε απ’ αυτόν προ διετίας το Κύπελλο Ελλάδας, στους δε άσπονδους φίλους του να θεωρήσουν τη συμπεριφορά του ένα ακόμα θεατρικό σόου ο σκοπός του οποίου ήταν να μη γίνει συζήτηση για τη μέτρια εικόνα της στη Λεωφόρο.

Τον ίδιο

Ο Ρουμάνος μετέτρεψε μία συζήτηση που έπρεπε να αφορά τη διαιτησία, σε μία συζήτηση που έχει θέμα τον ίδιο αποκλειστικά. Μάλιστα επειδή η τοποθέτησή του ακούστηκε εντελώς αλλοπρόσαλλη χρειάστηκε να κάνει διευκρινιστική δήλωση ο υπεύθυνος επικοινωνίας του ΠΑΟΚ, Κυριάκος Κυριάκος, για να προχωρήσει σε ερμηνεία της τοποθέτησης του προπονητή και να κάνει κι αυτός επίθεση στον Γιοβάνοβιτς, στην Αθήνα και στις μονταζιέρες της, σε όσους θεωρούν τον Λουτσέσκου τρελό κτλ. κτλ.! Και οι κερδισμένοι όλου αυτού του επικοινωνιακού μπαϊλάμ είναι μόνο όσοι δεν θέλουν στη διαιτησία ν’ αλλάξει τίποτα. Αν νομίζετε ότι τους ενοχλούν όσοι φωνάζουν κάνετε λάθος: οι φωνές που οδηγούν σε καβγάδες είναι η χαρά τους.

Μνημόσυνο

Είναι πρόβλημα του Λουτσέσκου αυτό; Θα έπρεπε να αυτοπεριορίζεται διότι φωνάζοντας προκαλεί συσπειρώσεις εναντίον του και μας βάζει να μιλάμε γι’ αυτόν κι όχι για τους διαιτητές; Δεν θα το έλεγα. Ο Λουτσέσκου είναι ένας απλός υπάλληλος. Αν πρόβλημα υπάρχει, είναι πρόβλημα του ΠΑΟΚ που με ένα πλήθος από θολές τοποθετήσεις δεν κάνει άλλο απ’ το να πετάει την μπάλα στα μνήματα.

Ο Παναθηναϊκός π.χ. που ο Κυριάκος κατηγόρησε επειδή έχει έναν προπονητή που μιλάει σαν να βρίσκεται σε μνημόσυνο, έχει μία ξεκάθαρη στάση στα διαιτητικά. Θέλει έναν ξένο αρχιδιαιτητή κύρους, θέλει να μας τον στείλει η ΟΥΕΦΑ, θέλει ξένους διαιτητές στα ντέρμπι – και δεν θα είχε και κανένα πρόβλημα να έχει ξένους διαιτητές σε όλα τα ματς. Θεωρεί επίσης ότι η τωρινή διοίκηση της ΕΠΟ είναι η ίδια ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα που δεν γίνεται να ψάχνει λύσεις. Οι θέσεις είναι ξεκάθαρες.

Οι θέσεις του ΠΑΟΚ ποιες είναι; Οι φωνές του Λουτσέσκου;

Άδικα

Οι φωνές του Λουτσέσκου δίκαιες ή άδικες είναι εύκολες κι εύκολο είναι να συνεχιστούν. Οι θέσεις είναι δύσκολες και θέλουν και κουράγιο. Λέει π.χ. ο Κυριάκος ότι «το ελληνικό ποδόσφαιρο άλλαξε με μάχες για να μπορεί να διεκδικεί πρωτάθλημα -έστω και αν καταφέρνει να το χάσει- και ο Παναθηναϊκός» και ότι «η υπάρχουσα διοίκηση του ΠΑΟΚ έχει ρίξει την παράγκα των Σαρρήδων και των Γκιρτζίκηδων, που περνούσε πριονοκορδέλα -πέρα από τον ΠΑΟΚ- και τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ κι όποιον τολμούσε να διεκδικήσει οτιδήποτε». Άρα τι πρόβλημα υπάρχει; Ας ενημερώσουν τον Λουτσέσκου πως για όσα βλέπει, υπεύθυνη είναι η διοίκηση του ΠΑΟΚ για να μη φωνάζει και να μην εκνευρίζεται άδικα.

Κανένα αίτημα

Σήμερα έχει συζήτηση η Σούπερ Λίγκα για τον αρχιδιαιτητή. Για να τους διευκολύνω σημειώνω για να ξέρουν ότι η ΟΥΕΦΑ λέει πως κανείς απ’ την ΕΠΟ δεν της έχει ζητήσει βοήθεια για επιλογή αρχιδιαιτητή. Όντως ο πρόεδρος Τάκης Μπαλτάκος έψαχνε στην Κύπρο τον πρόεδρο της ΟΥΕΦΑ, Αλεξάντερ Τσέφεριν, αλλά ο Τσέφεριν δεν θέλει εμπλοκή με διαιτητές κι αρχιδιαιτητές και τον απέφυγε. Για να βοηθήσει η ΟΥΕΦΑ, όπως είχε συμβεί τον καιρό της επιλογής του Κλάτενμπεργκ όταν είχε στείλει τρία ονόματα υποψήφιων για τη θέση, πρέπει να της υποβληθεί αίτημα. Κάτι τέτοιο δεν υπάρχει.

ΟΦΗ πεντάδας

Η ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα είχε και στο Ηράκλειο πολλές αλλαγές. Ο Πισάρο βρέθηκε στην επίθεση, πλάγια δεξιά κι έπρεπε να συγκλίνει για να ’ρθει πίσω απ’ τον Φαν Βέερτ, που είχε δίπλα του τον Τσούμπερ. Ο Γαλανόπουλος ήταν μαζί με τον Σιμάνσκι οι κόφτες κι ο Ελίασον έπαιζε στο πλάι -ενώ στην άμυνα ξεκίνησαν Ρότα, Μήτογλου, Κάλενς και Μοχαμαντί.

Ο ΟΦΗ ξεκίνησε με το γνωστό του 5-4-1 χωρίς αλλαγές κι ενώ η ΑΕΚ ψαχνόταν, άνοιξε το σκορ με τον Λουίς Φελίπε μόλις στο 5’. Ο ΟΦΗ κράτησε το 1-0 μέχρι τη λήξη του ημιχρόνου, αλλά ο Νταμπράουσκας πρέπει να κατάλαβε πως χωρίς δεύτερο γκολ η ομάδα του δεν θα μπορούσε να κερδίσει διότι η ΑΕΚ είχε πέντε ευκαιρίες μέχρι να φύγει το ημίχρονο.

Ο ΟΦΗ ξεκίνησε με δύο καλές ευκαιρίες το δεύτερο ημίχρονο (με Φελίπε και Μεγιάδο), αλλά το δεύτερο απαραίτητο γκολ το βρήκε ο Ντίκο στο 82’. Η «χρυσή» αλλαγή του Νταμπράουσκας έδειξε ότι είναι ένας απ’ τους καλύτερους παίκτες αντεπιθέσεων στην Ελλάδα: του χρειάστηκε ελάχιστος χρόνος για να καθαρίσει το ματς τιμωρώντας την αργή άμυνα της ΑΕΚ, που φάνηκε να έχει το μυαλό στον Άγιαξ. Στο άλλο ματς της ημέρας Ατρόμητος κι Αστέρας έφεραν μια «λευκή» ισοπαλία. Κερδισμένος βαθμός για τον Ατρόμητο που έπαιξε 40 λεπτά με παίκτη λιγότερο λόγω αποβολής του Κούντε. Πραγματικός πονοκέφαλος το ματς.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί