Αντώνης Καρπετόπουλος: Είναι και δεν είναι «τελικός» για την Εθνική...

Αν έλεγες στον Γκουστάβο Πογέτ μετά την κλήρωση των ομίλων των προκριματικών, που έφερε στον όμιλο της Ελλάδας τη Γαλλία και την Ολλανδία, ότι η πρόκριση θα κριθεί στα δύο τελευταία ματς που η ομάδα του θα δώσει με αυτές τις ομάδες στην έδρα της, θα σου έλεγε ότι υπογράφει γι’ αυτή την εξέλιξη. Γράφει στη SportDay ο Αντώνης Καρπετόπουλος.

Tο πιο βασικό που πρέπει να κάνει απόψε η Εθνική μας είναι να μην έχει απέναντι στους Ολλανδούς τα προβλήματα που είδαμε στο πρώτο παιχνίδι στο Ρότερνταμ, αυτό που έχασε 3-0. Ποιο ήταν το πρόβλημα της Εθνικής μας εκείνο το βράδυ του Σεπτεμβρίου; Θα το πω απλά. Δεν άντεξε στην πίεση των Ολλανδών.

Εκείνο το βράδυ είχε χτυπήσει στο μάτι η αδυναμία της Εθνικής μας να παίξει άμυνα στις στημένες φάσεις, αλλά η ομάδα του Πογέτ είχε κι άλλα προβλήματα. Ο πανύψηλος φορ Βέγκχορστ, απόντος του Μαυροπάνου, δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα. Η ιδέα του προπονητή των Ολλανδών, Ρόναλντ Κούμαν, να αφήσει ελεύθερο τον Σίμονς να κάνει ό,τι θέλει, χωρίς να μένει στη θέση του δεξιού εξτρέμ την οποία τυπικά κάλυπτε, δημιούργησε προβλήματα στην ελληνική ομάδα, κυρίως απ’ τη στιγμή που πήρε κίτρινη κάρτα ο Σιώπης.

Περισσότερο οι Ολλανδοί χτύπησαν με τον Ντάμφρις τον Τσιμίκα: ο δεξιός μπακ των «οράνιε» είχε συμμετοχή και στα τρία γκολ τους. Αν κρίνουμε απ’ την εικόνα των δύο ομάδων στο πρώτο ματς, απόψε η Εθνική μας είναι σχεδόν αδύνατο να πάρει αποτέλεσμα. Όμως, το καλό είναι πως τα δεδομένα απόψε είναι διαφορετικά. Περιμένω απ’ τον Πογέτ κάτι να αλλάξει στην 11άδα που αντιμετώπισε την Ιρλανδία κι ας τα πήγε η ομάδα πολύ καλά. Τα προηγούμενα έχουν δείξει πως όταν ο Πογέτ κάτι αλλάζει, η ομάδα γίνεται λιγότερο προβλέψιμη.

Εύκολη βελτίωση, αν…

Το καλό για την ομάδα του Πογέτ είναι ότι η εικόνα που είχε στο Ρότερνταμ μπορεί να βελτιωθεί σχετικά εύκολα. Πρώτα απ’ όλα, υπάρχει ο Μαυροπάνος και, με όλες του τις αδυναμίες, είναι ο καλύτερος στόπερ που έχει η Εθνική μας: όποιος κι αν είναι απόψε ο φορ των Ολλανδών (το λέω διότι δεν είναι βέβαιο πως θα παίξει ο Βέγκχορστ), με τον Μαυροπάνο παρόντα δεν θα είναι απλό για την ομάδα του Κούμαν να φτιάχνει φάσεις απλά ψάχνοντάς τον.

Ο Τσιμίκας πιστεύω επίσης ότι μπορεί να έχει μπροστά του κάποιον να τον στηρίξει και σίγουρα η Εθνική μας θα είναι επιθετικότερη: οι Ολλανδοί δεν θα κάνουν την κατοχή της μπάλας που έκαναν στην έδρα τους στο πρώτο ημίχρονο. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει πως η Εθνική μας θα κερδίσει κιόλας. Ούτε ότι αν κερδίσει θα προκριθεί. Κακώς έχει δημιουργηθεί αυτή η βεβαιότητα: και να κερδίσει η Εθνική μας, υπάρχει και το ματς με τη Γαλλία. Κι η Γαλλία την περασμένη Παρασκευή έπαιξε με την Ολλανδία χωρίς Βαράν, Ουπαμεκανό, Κουντέ, Ντεμπελέ, Τουράμ, Καμαβινγκά και κέρδισε επειδή είναι μία ομάδα 24 πρωτοκλασάτων παικτών με αναντικατάστατους μόνο τους Γκιεζμάν και Εμπαπέ.

Υπάρχουν πάντα τα μπαράζ

Ας μη βιαζόμαστε, όμως: απόψε υπάρχει ο «τελικός» με την Ολλανδία – η νίκη δεν δίνει εισιτήριο πρόκρισης, αλλά είναι απαραίτητη διότι η μη νίκη στέλνει την Εθνική μας απλά στα μπαράζ. Η Εθνική Ελλάδας πριν τον ερχομό του Πογέτ δεν μπορούσε να κερδίσει την Εσθονία, το Κόσοβο και το Λιχτενστάιν: πλέον, υπάρχει πρόοδος και μένει να δούμε απέναντι στους Ολλανδούς (αρχικά) πόσο μεγάλη είναι αυτή.

Ο ομοσπονδιακός προπονητής των Ολλανδών, Ρόναλντ Κούμαν, είπε ότι «οι Έλληνες έχουν μυριστεί… αίμα και θα είναι διαφορετικοί επειδή παίζουν μία πρόκριση». Σέβονται την Εθνική μας, μολονότι την κέρδισαν εύκολα τον Σεπτέμβριο. Απόψε το βράδυ ή δεν θα έχουν χάσει και θα έχουν το προβάδισμα πρόκρισης ή θα έχουν ηττηθεί και θα παρακαλούν τη Γαλλία να δείξει και στο ματς με την Εθνική μας τη σοβαρότητα που έδειξε την περασμένη Παρασκευή εναντίον τους. Το καλό για την ομάδα του Πογέτ είναι ότι μέσω της διαδικασίας των προκριματικών έχει γίνει καλύτερη – κι ας έχει απλά για την ώρα κάνει μόνο τη δουλειά της.

Μνήμες απ’ τα προηγούμενα

Το ματς με τους Ολλανδούς μού θυμίζει τα προηγούμενα, αυτά που η Εθνική μας είχε δώσει στα προκριματικά του Euro μαζί τους. Το 1987 έπαιξε με τους «οράνιε» τον καιρό που μεσουρανούσαν ο Γκούλιτ κι ο Φαν Μπάστεν. Με προπονητή τον Μίλτο Παπαποστόλου, τότε, η Εθνική μας είχε πάρει μία ισοπαλία στην Ολλανδία με 1- 1 με γκολ του Δημήτρη Σαραβάκου. Οι Ολλανδοί στη συνέχεια έκαναν επεισόδια σε ένα ματς στο Ρότερνταμ με την Κύπρο, που είχε διακοπεί λόγω ρίψης φωτοβολίδων.

Η ΟΥΕΦΑ δεν τους τιμώρησε με μηδενισμό, όπως εμείς θέλαμε, αλλά αποφάσισε την επανάληψή του: οι Ολλανδοί ξανακέρδισαν. Διαμαρτυρηθήκαμε για την απόφαση της ΟΥΕΦΑ και για να το δείξουμε αποφασίσαμε το ματς με την Ολλανδία στην Ελλάδα να γίνει στη Ρόδο για να ταλαιπωρηθούν οι «οράνιε» να φτάσουν μέχρι εκεί. Ταλαιπωρήθηκαν, είναι αλήθεια. Ωστόσο, στο γήπεδο ταλαιπώρησαν την Εθνική μας βάζοντάς της τρία γκολ. Το 1991 τουλάχιστον δεν είχε υπάρξει τίποτα το επεισοδιακό. Ελλάδα κι Ολλανδία ήταν στον ίδιο όμιλο για τα προκριματικά του Euro 1992. Kέρδισαν και τα δύο ματς οι Ολλανδοί 2-0. Δεν τα θυμάται κανείς…

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News