Αντώνης Καρπετόπουλος: Το βραβείο καριέρας του Λίο Μέσι

Σε μία ισπανική εφημερίδα δημοσιεύτηκε πριν δύο μέρες μία φωτογραφία του 2007, στην οποία ο 20χρονος τότε Μέσι πόζαρε στο Παρίσι ανάμεσα στον Κακά και τον Κριστιάνο Ρονάλντο, κρατώντας το αναμνηστικό που του απονεμήθηκε διότι ήταν τρίτος στην κατάταξη των υποψηφίων για τη Χρυσή Μπάλα έχοντας πάρει μόλις 22 ψήφους λιγότερες απ’ τον Πορτογάλο (τότε αστέρι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) κι 189 λιγότερες απ’ τον Βραζιλιάνο της Μίλαν, που είχε κάνει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του.

Είχε ένα πλατύ χαμόγελο, φορούσε ένα σακάκι που τον έδειχνε κάπως πιο μεγάλο και μία γραβάτα της αμηχανίας (αυτήν που ένας πιτσιρικάς φορά για να μην τον παρεξηγήσουν σε μία γιορτή οι μεγάλοι), είχε μακριά μαλλιά με ένα «σπάσιμο» – έμοιαζε να είναι ένα χαρούμενο αγόρι ανάμεσα σε δύο γίγαντες του ποδοσφαίρου. Κανείς τότε δεν μπορούσε να φανταστεί ότι στα σχέδιά του ήταν να μετατρέψει τη σπουδαία ποδοσφαιρική γιορτή σε τόσο προσωπικούς του θριάμβους για χρόνια.

Δεκαπέντε χρόνια μετά, ο Μέσι επέστρεψε στο Παρίσι για να βραβευτεί για όγδοη φορά. Έχει ακόμα υπάρξει πέντε φορές στη δεύτερη θέση και μία στην τρίτη. Μόνο το 2022, όταν οι Γάλλοι δεν τον έβαλαν καν στη λίστα των 30 καλύτερων για να τον τιμωρήσουν για την κακή του σεζόν στην Παρί και το 2018, που κατετάγη πέμπτος χειροκροτώντας τον Μόντριτς μετά το κακό του Μουντιάλ στη Ρωσία, δεν ψηφίστηκε στους τρεις πρώτους.

Κατάρ

Οι Γάλλοι, που ακόμα δεν του συγχώρησαν ότι τους στέρησε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ κι ότι δεν έκανε τη διαφορά στην Παρί, η οποία τον χρυσοπλήρωσε, αμφισβήτησαν την πρωτιά του. Ο Ντιντιέ Ντεσάν υπενθύμισε πως όταν η Γαλλία κατέκτησε το Μουντιάλ του 2018 κανείς παίκτης της δεν πήρε γι’ αυτό τη Χρυσή Μπάλα. Βρήκαν κι έναν μάλλον ανέλπιστο σύμμαχο στο πρόσωπο του Λόταρ Ματέους, που είπε πως η κατάκτηση ενός Μουντιάλ δεν αρκεί για να κερδίσει κάποιος τη Χρυσή Μπάλα όταν επί της ουσίας έχει σταματήσει το ποδόσφαιρο. Αυτός θα την έδινε στον Χάλαντ κι ο Ντεσάν φυσικά στον Εμπαπέ. Όμως, είμαστε βέβαιοι πως θα την άξιζαν;

Στη χρονιά που ο Μέσι έδιωξε για πάντα από πάνω του τις άδικες συγκρίσεις με τον Μαραντόνα κερδίζοντας ό,τι κι αυτός (και μάλιστα σε ηλικία μεγαλύτερη και με τρόπο πιο δύσκολο), ο Χάλαντ σταμάτησε να σκοράρει μετά τον Μάρτιο και ξανάπιασε τη δουλειά πρόσφατα. Κι ο Εμπαπέ, πέραν από ένα Μουντιάλ που δεν κέρδισε τη σεζόν 2022-23, έχει να επιδείξει καβγάδες με την Παρί για χρήματα και μία αποτυχία στο Τσάμπιονς Λιγκ απ’ αυτές που προκαλούν προβληματισμό. Όχι τυχαία, οι Καταριανοί άλλαξαν την ομάδα μετά από δαύτη.

Συνέχεια

Ο μεγάλος ανταγωνιστής του Μέσι, ο υπέροχος Κριστιάνο Ρονάλντο, Χρυσές Μπάλες πήρε πέντε, όταν σε κατάκτηση Μουντιάλ δεν πλησίασε: θα ήταν άδικο η διαφορά του απ’ τον Μέσι να ήταν μόνο δύο τρόπαια, όταν ο τελευταίος έχει παίξει σε δύο τελικούς Μουντιάλ. Μετά απ’ την πρώτη του τρίτη θέση το 2007, ο Μέσι στην επόμενη ψηφοφορία ήρθε το 2008 δεύτερος πίσω απ’ τον «CR7» και μετά άρχισε τη συλλογή του: κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια, τα χρόνια της ηγεμονίας της Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρντιόλα.

Ωστόσο, ο Μέσι συνέχισε να κερδίζει κι όταν ο Πεπ έφυγε κι όχι μόνο τρόπαια. Κέρδισε την εκτίμηση του κόσμου στους θριάμβους του, αλλά και τη συμπάθεια όσων τον είδαν να κλαίει στις ήττες του. Άντεξε μία σύγκριση με τον Μαραντόνα, που θα διέλυε τον οποιονδήποτε. Δεν έλειψε αυτά τα τελευταία 16 χρόνια απ’ την επικαιρότητα ποτέ: η φυγή του απ’ την Μπαρτσελόνα έφερε στο ταμείο της χρήματα που την ανακούφισαν, στην Παρί προετοίμασε το τελευταίο του Μουντιάλ κι ακόμα και στην Ιντερ Μαϊάμι ένα τρόπαιο το κέρδισε – ένα «κυπελλάκι», θα πει κάποιος. Ναι, αλλά είναι ένα κυπελλάκι που απ’ την ομάδα έλειπε.

Άξιζε

Τον κατηγόρησαν ότι έπαιζε καλά μόνο με την Μπαρτσελόνα κι ότι δεν ήξερε πώς να μεταμορφώσει μέτριους συμπαίκτες σε παγκόσμιους πρωταθλητές, όπως είχε κάνει ο Ντιέγκο το 1986 στο Μεξικό. Ο Μέσι άξιζε τη φετινή Χρυσή Μπάλα διότι αντιμετώπισε πάντα όλες αυτές τις άδικες κατηγορίες προσπαθώντας να τις μετατρέψει σε λάθος εκτιμήσεις όσων δεν τον καταλάβαιναν. Την αφιέρωσε στον Μαραντόνα επειδή κατά σύμπτωση (;) η βράβευση έγινε τη μέρα των γενεθλίων του. Νομίζω ότι το έκανε διότι βαθιά μέσα του πάντα πίστευε όχι πως θα τον ξεπερνούσε, αλλά ότι μόνο αυτός θα τον καταλάβαινε.

Κάπου στο ενδιάμεσο

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος πήρε και τον Κέντρικ Ναν, που υποτίθεται ότι ήταν στόχος του Ολυμπιακού για μήνες. Όπως λένε, θα του δώσει ένα τεράστιο ποσό: περίπου 2 εκατ. μέχρι το καλοκαίρι. Είναι φανερό ότι ο Γιαννακόπουλος θέλει κάτι πιο πολύ απ’ το ελληνικό πρωτάθλημα. Θα δούμε τώρα αν ο Ναν αξίζει τα όσα καλά έχουν γραφτεί. Ο Αταμάν είπε πως έψαχνε έναν χειριστή να ξεκουράζει τον Σλούκα. Αν πιστέψουμε όσα γράφονται, ο Ναν μπορεί να πάρει την Ευρωλίγκα μόνος του. Κάπου στο ενδιάμεσο είναι η αλήθεια…

Τζόνι

Η είδηση ότι ο πρώην προπονητής της Εθνικής Ελλάδας, Τζον φαν Σιπ, συμφώνησε να αναλάβει τον Άγιαξ, θα ήταν μεγάλη, αν ο «Αίας» δεν ήταν ουραγός στη βαθμολογία του ολλανδικού πρωταθλήματος. Οι τελευταίοι ομοσπονδιακοί μας προπονητές (όλοι σχεδόν, πλην του Κλάουντιο Ρανιέρι) δεν δούλεψαν κάπου μετά το πέρασμά τους απ’ την Εθνική μας.

Για τον Φαν Σιπ, που ήταν επίσης άνεργος απ’ τη μέρα που έφυγε από δω, το γεγονός ότι αναλαμβάνει μία τόσο μεγάλη ομάδα της πατρίδας του είναι κάτι σαν παράσημο. Πλην, όμως, η πρόσληψή του αποτελεί απλά απόδειξη ότι η κρίση του «Αίαντα» είναι μεγαλύτερη απ’ αυτό που νομίζουμε: είναι τόσο μεγάλη ώστε όλοι διστάζουν να τον αναλάβουν και το γιατί φαίνεται στη βαθμολογία του.

Η κάποτε σπουδαία ολλανδική ομάδα χάνοντας την περασμένη Κυριακή 5-2 απ’ την Αϊντχόφεν είναι ουραγός στη βαθμολογία του ολλανδικού πρωταθλήματος. Η κατάσταση αυτή έχει ως αποτέλεσμα στόχος του Άγιαξ να έχει γίνει η αποφυγή του υποβιβασμού. Καθόλου τυχαία, οι Ολλανδοί αποφάσισαν να αναλάβει τις τύχες της ομάδας τους ένα δικό τους παιδί, κάποιος δηλαδή που ξέρει τον Άγιαξ και συγχρόνως τον ξέρουν κι οι οπαδοί του και θα τον σεβαστούν: ο καλός Φαν Σιπ (που ζει κι ένα οικογενειακό δράμα μετά τον θάνατο της γυναίκας του…) είναι το παιδί του συλλόγου που πρέπει να βγει μπροστά τώρα.

Κατά τα άλλα, ο καλός Τζόνι γνωρίζοντας τη δυσκολία υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας βάζοντας ως όρο ότι θα είναι πρώτος προπονητής της ομάδας μέχρι το τέλος της τρέχουσας αγωνιστικής σεζόν και θα παραμείνει στο τεχνικό επιτελείο του συλλόγου μέχρι τις 30 Ιουνίου 2025, όποια κι αν είναι τα αποτελέσματα κι έστω κι αν δεν είναι πρώτος προπονητής. Ξέρει ο Φαν Σιπ ότι η αποστολή δεν είναι απλή. Κι η αμοιβή πρέπει να είναι μεγάλη.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί