Γιώργος Χελάκης: Όταν μοιάζει να επαφίεσαι (απλώς) στην κλάση κάποιων ποδοσφαιριστών σου...

Oι οπαδοί του Ολυμπιακού που έμειναν στις εξέδρες χειροκρότησαν τους παίκτες της ομάδας τους όχι επειδή έμειναν ικανοποιημένοι απ’ το τελικό αποτέλεσμα απέναντι στον ΠΑΟΚ, αλλά διότι διαπίστωσαν ότι υπήρξε αντίδραση. Ο Γιώργος Χελάκης γράφει στη SportDay για το ντέρμπι στο «Γ. Καραϊσκάκης» και για τον Γιάννη Κωνσταντέλια.

Tι έλεγαν τα ρεπορτάζ απ’ τη Θεσσαλονίκη την προηγούμενη εβδομάδα μετά την αγωνιστική εξαφάνιση του ΠΑΟΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια; Τα πιο πολλά μιλούσαν για το ματ που έκανε ο Αλμέιδα στον Λουτσέσκου και θεωρούσαν ότι ο ΠΑΟΚ με τέτοιο έλλειμμα ποιότητας, δεν μπορεί να θεωρείται διεκδικητής του τίτλου. Μιλούσαν γι’ άλλη μία χρονιά χαμένη και τα λοιπά…

Mετά τη νίκη επί του Ολυμπιακού, μάλλον μετά τον θρίαμβο επί του Ολυμπιακού, λένε ακριβώς τ’ αντίθετα. Μιλάνε για ματ του Λουτσέσκου επί του Μαρτίνεθ και θεωρούν ότι με τέτοιες εμφανίσεις ο ΠΑΟΚ μπαίνει, επιτέλους, μετά από χρόνια, στα… γεμάτα στη διεκδίκηση του τίτλου. Αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν τη συναντάμε για πρώτη φορά στο ποδόσφαιρο και δη το ελληνικό.

Στη χώρα μας η απόσταση ανάμεσα στην κόλαση και τον παράδεισο μπορεί να είναι ακριβώς 90 λεπτά συν τις καθυστερήσεις. Όσο, δηλαδή, διαρκεί ένας ποδοσφαιρικός αγώνας. Ίσως έτσι να σκέφτηκαν τα πράγματα χιλιάδες οπαδοί του Ολυμπιακού που εγκατέλειψαν τις θέσεις τους στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» μετά το υπέροχο τέταρτο γκολ του ΠΑΟΚ, που προήλθε από ενέργεια παγκόσμιας κλάσης του νεαρού Κωνσταντέλια.

Προσέξτε όμως τι έγινε στη συνέχεια. Ο Ολυμπιακός πέτυχε δύο γκολ κι ο Κοτάρσκι σταμάτησε τον Φορτούνη, ο οποίος ήταν έτοιμος να πετύχει κι ένα τρίτο. Oι οπαδοί του Ολυμπιακού, που έμειναν στις εξέδρες, χειροκρότησαν τους παίκτες της ομάδας τους όχι επειδή έμειναν ικανοποιημένοι απ’ το τελικό αποτέλεσμα, αλλά διότι διαπίστωσαν ότι υπήρξε αντίδραση. Ίσως και επειδή ανακάλεσαν στη μνήμη τους την αναμέτρηση και σκέφτηκαν ότι αν ο Ποντένσε στο πρώτο ημίχρονο είχε βάλει το γκολ στην κλασική ευκαιρία που του παρουσιάστηκε, το ματς θα μπορούσε να έχει κυλήσει εντελώς διαφορετικά.

Ο Ολυμπιακός δεν καταστράφηκε βαθμολογικά επειδή έχασε ένα εντός έδρας ντέρμπι, ούτε ο ΠΑΟΚ που έκανε εντυπωσιακό πέρασμα από το Φάληρο έγινε ξαφνικά το πρώτο φαβορί για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Εκείνο που δεν αμφισβητείται είναι πως ο προπονητής του κατέβηκε στον Πειραιά «διαβασμένος», ξέροντας τι πρόκειται να αντιμετωπίσει και πώς μπορεί να χτυπήσει τον αντίπαλο στα αδύνατα σημεία του.

Απ’ την πλευρά του ο προπονητής του Ολυμπιακού, όπως φάνηκε εκ των υστέρων, δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο σχέδιο για να κάνει το ίδιο η ομάδα του. Φάνηκε να είναι μία ομάδα που περιμένει σε κάθε παιχνίδι να τα βγάλουν πέρα παίκτες με ιδιαίτερη ποιότητα, όπως ο Ροντινέι, ο Φορτούνης κι ο Ποντένσε. Όταν όμως περιμένεις τόσα πολλά απ’ τις εφορμήσεις του Ροντινέι θα πρέπει να ζεις με το ρίσκο πως όσο χρήσιμος είναι όταν επιτίθεται, άλλο τόσο ευάλωτος είναι όταν πρόκειται να αμυνθεί.

O Λουτσέσκου το γνώριζε πολύ καλά… Ο Ποντένσε στο συγκεκριμένο βράδυ ήταν εκτός παιχνιδιού κι έμεινε μόνο ο Φορτούνης που πήρε μπροστά από ένα σημείο και μετά. Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός πέρασε ένα τραγικό βράδυ και ο ΠΑΟΚ «έσβησε» το δικό του τραγικό βράδυ την περασμένη Δευτέρα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Μία ομάδα που τώρα φτιάχνεται είναι λογικό να παρουσιάζει κάποια σκαμπανεβάσματα. Σ’ αυτό το στάδιο βρίσκονται οι «ερυθρόλευκοι» και ίσως αυτό κατανόησαν οι οπαδοί που έμειναν μέχρι το τέλος και χειροκρότησαν.

Από τη δική του πλευρά ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ, πρέπει να δείξει ότι έχει την ικανότητα να μελετά τον αντίπαλο και να αξιοποιεί τα αγωνιστικά προβλήματα που παρουσιάζει. Το να επαφίεσαι στην κλάση ορισμένων ποδοσφαιριστών σου δεν είναι ο σίγουρος δρόμος για να κλείσεις ραντεβού με την επιτυχία

Αρτίστας

Το πώς ακριβώς χειρίζεται την περίπτωσή του ο Ραζβάν Λουτσέσκου είναι άλλης τάξης ζήτημα. Όπως και να τη χειρίζεται όμως, σημασία έχει ότι δεν μας τον στερεί. Είτε απ’ την αρχή, είτε κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών τον βάζει και τον απολαμβάνουμε. Ο Γιάννης Κωνσταντέλιας ομορφαίνει το μάτι μας κι είναι από μόνος του ένας λόγος για να παρακολουθούμε ποδόσφαιρο.

Είναι παίκτης που βγαίνει πέρα από τα συστήματα, τις τακτικές και τις αυστηρές οδηγίες των προπονητών. Δουλειά τους είναι να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να παίρνουν οι ομάδες τους τη νίκη. Για μας που αγαπάμε το άθλημα περισσότερο απ’ τις νίκες των ομάδων μας, ο Κωνσταντέλιας είναι χαρά Θεού. Αυτό που… διέπραξε στο τέταρτο γκολ του ΠΑΟΚ επί του Ολυμπιακού ξεφεύγει απ’ τα στενά όρια του ποδοσφαίρου και γίνεται τέχνη. Η ενέργειά του ισούται με ένα καλλιτεχνικό δημιούργημα.

Οπαδοί του Ολυμπιακού μού έλεγαν χθες ότι θα ήταν κρίμα οι γραμμές του VAR να έβγαζαν πως το γκολ θα έπρεπε να ακυρωθεί ως οφσάιντ. Αντιλαμβάνομαι ότι πολλοί θεωρούν παρατραβηγμένο να θεωρείται η φάση αυτή καλλιτεχνικό δημιούργημα. Έτσι είναι για όσους έχουν χαλαρή σχέση με το ποδόσφαιρο και νομίζουν ότι απλώς πρόκειται για κάποιους τύπους που προπονούνται πολύ, τρέφονται με αυστηρό διαιτολόγιο και υπακούουν σε συγκεκριμένες προπονητικές εντολές.

Όλα αυτά είναι πιθανό να τα κάνει κι ο νεαρός άσος του ΠΑΟΚ, όπως τα κάνουν εκατοντάδες χιλιάδες ποδοσφαιριστές στον πλανήτη. Λίγοι όμως είναι αυτοί που μπορούν με μια τους ενέργεια να ευφραίνουν τους μερακλήδες της μπάλας, όλους εμάς που επιμένουμε ότι το ποδόσφαιρο είναι τρόπος ψυχαγωγίας. Διότι ο Κωνσταντέλιας ξεφεύγει απ’ τα στενά όρια ενός καλογυμνασμένου αθλητή επιδόσεων. Είναι ένας μικρός αρτίστας, που αντί να δίνει τις παραστάσεις του στη σκηνή, τις δίνει στο χορτάρι. Υγιής να ’ναι για να τον χαιρόμαστε.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News