Παναθηναϊκός: «Χολέρα» έχει το Conference;

Ο Παναθηναϊκός άγγιξε τα όριά του, χάνοντας στις λεπτομέρειες την πρόκρισή του για τους ομίλους του Champions League. Στην πρεμιέρα του δε στο Europa League, στο οποίο υποτίθεται «υποβιβάστηκε», νίκησε με τρόπο σχεδόν επιβλητικό τη Βιγιαρεάλ.

Λογικό ήταν οι προσδοκίες που παρήγαγε μέσα από τις διαδοχικές αυτές υπερβάσεις να ξεπεράσουν τις πραγματικές δυνατότητες του ως σύνολο. Και στο τέλος να τον αρπάξουν από το λαιμό και να τον «πνίξουν» κόβοντάς του την ανάσα.

Το 0-0 κόντρα στη Μακάμπι, που ακολούθησε, έκρυψε τις αδυναμίες κάτω από το χαλί. Για να μην βλέπει η πεθερά. Ο βαθμός ήταν αυτό που απέμεινε μετά από 90 λεπτά, παρότι είχε προηγηθεί μια προβληματική εμφάνιση στο Ισραήλ. Και μαζί το αήττητο πρωτιάς στον όμιλο.

Η ώρα της αλήθειας

Ήρθαν όμως οι δυο διαδοχικοί αγώνες με τη Ρεν, σε μια περίοδο εξουθένωσης, για να προσγειώσουν το «Τριφύλλι» στην αδυσώπητη πραγματικότητα. Να του κουνήσουν το δάχτυλο, να του κάνουν παρατήρηση που ύψωσε τον τόνο της φωνής του και να τον επαναφέρουν στην τάξη. Σκληρά, επώδυνα, απολύτως τιμωρητικά.

Αποδείχθηκε πως το 1-2 της Λεωφόρου δεν ήταν συγκυριακό. Γιατί ακολούθησε το 3-1 στη Βρετάνη, με αριθμητικό πλεονέκτημα για μια ώρα αγώνα, για να επαληθεύσει το δεδομένο: ότι ο στόχος του Παναθηναϊκού δεν μπορεί να ‘ναι άλλος από την τρίτη θέση, μπροστά από τη Μακάμπι.

Θα πεις πως το ευρω-μέγεθος του Παναθηναϊκού είναι μεγαλύτερο από της Βιγιαρεάλ και της Ρεν. Κάποτε ήταν όντως, σήμερα όχι – υπολείπεται για διαφορετικούς λόγους.

Ο Παναθηναϊκός των μνημονίων και της ευρωπαϊκής τιμωρίας είναι σίγουρα υποδεέστερο μέγεθος από μια σταθερά ανταγωνιστική ομάδα του ισπανικού πρωταθλήματος και την ομάδα με τον πλουσιότερο ιδιοκτήτη στο γαλλικό, η περιουσία του οποίου υπερβαίνει τα 31 δισεκατομμύρια δοκάρια!

Δεν είναι πισωγύρισμα

Προφανέστατα επί Γιοβάνοβιτς και νέας οικονομικής πολιτικής, έγιναν βήματα αυτοβελτίωσης και επαναφοράς στις εργοστασιακές ρυθμίσεις του κλαμπ. Ήρθε ένας τίτλος, διεκδικήθηκε το πρωτάθλημα, δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για χάραξη ευρωπαϊκής διαδρομής, γενικώς μπήκαν οι βάσεις.

Το βέβαιο είναι πάντως πως από το υπόγειο που βρισκόταν κλεισμένο το κλαμπ δεν φτάνεις μεμιάς στο ρετιρέ. Ούτε με τούρμπο-ανελκυστήρα. Απαιτούνται στάσεις ενδιάμεσα και χρήσιμα check points που θα φροντίζουν κάθε επόμενη φορά για την ανανέωση της ενέργειας.

Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στους πρώτους ορόφους. Με τους βαθμούς του ελληνικού ποδοσφαίρου για παρακαταθήκη βρέθηκε μεν σ’ έναν ανοικτό στα προγνωστικά όμιλο, αλλά φαβορί δεν θα μπορούσε να ‘ναι ποτέ. Κι αποδείχθηκε μέσα σε 15 ημέρες.

Τι κακό έχει το Conference;

Και μόνο η συμμετοχή του σε ευρωπαϊκό ματς τον Φλεβάρη θα ‘ναι αξιοσημείωτη επιτυχία συνυπολογίζοντας το πρόσφατο παρελθόν και το τι μεσολάβησε ως σήμερα. Αν μάλιστα βολέψει ο αντίπαλος στην ενδιάμεση φάση του Conference, θα υπάρχει η δυνατότητα για κάτι καλύτερο.

Λόγος σνομπισμού μιας διοργάνωσης που την έχουν κατακτήσει η Ρόμα και η Γουέστ Χαμ, παίζοντας σε τελικό με αντιπάλους τη Φέγενορντ και τη Φιορεντίνα αντίστοιχα δεν συντρέχει ουδείς. Αντιθέτως, είναι μια καλή ευκαιρία, εφόσον ευνοήσουν συνθήκες, για να επιτευχθούν νίκες αυτοπεποίθησης, ίσως προκρίσεις, και βελτίωσης της βαθμολογικής συγκομιδής του κλαμπ στην κατάταξη της UEFA.

Αυτό θα είναι το επόμενο στάδιο για τον Παναθηναϊκό, προτού επιστρέψει του χρόνου πιο σοφός, μεθοδικός, συνειδητοποιημένος, σκληρός, ανθεκτικός και φυσικά ενισχυμένος (αμυντικά) για το επόμενο στάδιο. Έχοντας μάθει πάνω απ’ όλα να κερδίζει παιχνίδια του «πρέπει». Χωρίς να ‘ναι καθωσπρέπει!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News