Νίκος Σαρίδης: Φερστάπεν, ράγκμπι, BBC και ΠΣΑΤ

Αισίως φτάσαμε στα Χριστούγεννα κι ακολουθεί η Πρωτοχρονιά. Ως είθισται, λοιπόν, δίνουν και παίρνουν αυτή την εποχή οι απολογισμοί, μετά των απαραιτήτων παρασημοφορήσεων.

Το έναυσμα, όμως, για τούτο το άρθρο μού το έδωσε μία μη παρασημοφόρηση και συγκεκριμένα η περίπτωση του Μαξ Φερστάπεν, του 26χρονου οδηγού της Φόρμουλα 1 που τα σάρωσε όλα το 2023 και δεν άφησε ρεκόρ για ρεκόρ. Μερικά απ’ αυτά που κατέρριψε, έτσι για να πάρετε μία ιδέα, είναι τα εξής: περισσότερες νίκες σε μία σεζόν (19 σε 22 αγώνες), μεγαλύτερο ποσοστό νικών σε μία αγωνιστική χρονιά (86,36%), μεγαλύτερο σερί νικών (10), περισσότερες θέσεις στο βάθρο σε μία περίοδο (21). Εντούτοις δεν συγκίνησαν την εκλογική βάση του BBC.

Oχι πάντως ότι ο Ερλινγκ Χάλαντ, ο οποίος βραβεύτηκε απ’ το BBC ως αθλητική προσωπικότητα, πέτυχε λίγα: τρεμπλ με τη Σίτι, 52 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις και «χρυσό παπούτσι» στην Πρέμιερ Λιγκ, όπου σκόραρε 36 φορές σε 38 παιχνίδια. Αλλά κι ο Σίγια Κολίσι, ο αρχηγός της Νοτίου Αφρικής στο ράγκμπι, που οι ψήφοι των φιλάθλων τον κατέταξαν δεύτερο, αφήνοντας τον Φερστάπεν στην τρίτη θέση, κάτι θα έκανε προφανώς για τον προτιμήσει το κοινό του μεγάλου βρετανικού δικτύου. Υποθέτω, δηλαδή, διότι δεν το κρύβω πως έχω μεσάνυχτα απ’ το συγκεκριμένο σπορ.

Επίσης, ο Φερστάπεν είχε ήδη χάσει την πρωτιά και σε ανάλογη ψηφοφορία για τον κορυφαίο αθλητή στην Ολλανδία, όπου πρώτευσε ένας ποδηλάτης, ο Μάθιου φαν ντερ Πόελ. Προφανώς, κάτι θα κατάφερε κι αυτός, ούτως ώστε να επιλεγεί ως Νο 1 στη «χώρα της τουλίπας». Μήνες νωρίτερα, στα διεθνή βραβεία Laurus (η δάφνη στα λατινικά) ο Φερστάπεν δεν ήταν καν στην αφρόκρεμα. Ναι, ο Βελγοολλανδός πιλότος, που είχε πάρει το συγκεκριμένο βραβείο το 2022 ως ο κορυφαίος αθλητικός αστέρας της χρονιάς, έμεινε με την όρεξη το 2023, καίτοι κέρδισε τη συντριπτική πλειονότητα των γκραν πρι. Το δε «στέμμα» των βραβείων Laurus, που παρεμπιπτόντως πρόκειται για διοργάνωση με πανίσχυρους χορηγούς, όπως η Μερσέντες, πήγε στον Λιονέλ Μέσι, ο οποίος προερχόταν απ’ την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ομως, δεν έχει σημασία τελικά σε τέτοιους θεσμούς τι κατάφερε και τι όχι ο κάθε αθλητής στα… χωράφια του. Η ουσία είναι ότι δεν γίνεται να συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια. Είναι παράλογο να μπαίνουν στην ίδια ζυγαριά αθλητές διαφορετικών σπορ.

Ο ίδιος παραλογισμός επικρατεί κι εδώ στην Ελλάδα κάθε χρόνο, για τους επιχώριους best of the best. Tην επομένη των βραβείων του BBC, είχε τη δική του τιμητική ο ΠΣΑΤ, ο πανελλήνιος σύνδεσμος αθλητικού Τύπου, βράβευσε ως κορυφαίο αθλητή τον Μίλτο Τεντόγλου και ως κορυφαία την Αντιγόνη Ντρισμπιώτη. Πανάξιοι και συμπαθέστατοι, αμφότεροι, αλλά με τι κριτήρια συγκρίνεται ένας άλτης του μήκους μ’ έναν μπασκετμπολίστα ή έναν υδατοσφαιριστή για παράδειγμα;

Πώς μπορεί να μπαίνουν στην ίδια πλάστιγγα ένας αθλητής ατομικού αθλήματος κι ένας ομαδικού, ένας των μηχανοκίνητων σπορ, όπως ο Φερστάπεν, μ’ έναν που διακρίνεται στο γρασίδι, ή ένας ποδοσφαιριστής μ’ έναν σφυροβόλο; Μάλιστα, επειδή στην ψηφοφορία του ΠΣΑΤ δεν μετέχει ο κάθε πικραμένος, αλλά αποκλειστικά αθλητικοί συντάκτες, υποτίθεται εξειδικευμένο σώμα, θα περίμενε κανείς και μία αντίδραση στη διαιώνιση αυτής της πολτοποίησης/μείξης σε κοινή κάλπη των αθλητών όλων των αθλημάτων. Τέλος πάντων. Σε ό,τι με αφορά, δεν θα πάψω ποτέ να θεωρώ τους διαγωνισμούς μεταξύ αθλητών του ίδιου αθλήματος, όπως λ.χ. η «χρυσή μπάλα» πολύ πιο σοβαρούς απ’ τους άλλους, τους αχταρμάδες. Πάντα, βέβαια, στην κάθε «χρυσή μπάλα» σε (όποιας μορφής) ψηφοφορίες θα συνυπάρχουν η υποκειμενική ματιά κι οι κ βγάδες για το αν είναι δίκαιο το αποτέλεσμα. Ομως, άλλο αυτό κι άλλο οι συγκρίσεις ανομοίων.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News