Αντώνης Καρπετόπουλος: Ο Κρος βαρέθηκε να κερδίζει

Το Σάββατο το βράδυ, μετά την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, ο Κάρλο Αντσελότι είχε πάλι λόγια μόνο γι’ αυτόν. Τον παρακάλεσε να το ξανασκεφτεί και να μη σταματήσει το ποδόσφαιρο. «Αν αλλάξει γνώμη, θα είναι και του χρόνου βασικός» είπε τονίζοντας πως όλα αυτά τα χρόνια που τον είχε ποδοσφαιριστή, ο Κρος δεν έχασε ούτε μία προπόνηση, γεγονός που μαρτυρά τον επαγγελματισμό του.

Ο Γερμανός ποδοσφαιριστής έζησε σίγουρα μία ονειρεμένη νύχτα. Στο τελευταίο του ματς με τη Ρεάλ αποθεώθηκε για δεύτερη σερί φορά απ’ τους Μαδριλένους, αυτή τη φορά με την κούπα του Τσάμπιονς
Λιγκ στα χέρια.

Τα δάκρυα του Κρος

Μετά το ματς με την Μπέτις, ο σκληρός Γερμανός δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του. Οταν ο σταρ της μεσαίας γραμμής του Αντσελότι έφυγε απ’ το γήπεδο (ο Ιταλός τον άλλαξε για να δώσει τη δυνατότητα στον κόσμο να τον αποθεώσει) είδε τα τρία του παιδιά να τον περιμένουν στον πάγκο της ομάδας κι άφησε κατά μέρους τη σκληράδα του.

«Ημουν δυνατός μέχρι που είδα τα παιδιά μου. Αυτή η στιγμή με “σκότωσε”», είπε ο Κρος, θεωρώντας μία απ’ τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του τον συναισθηματικό αποχαιρετισμό του στη «βασίλισσα» και τον γύρο του θριάμβου στο «Μπερναμπέου» το βράδυ του Σαββάτου. «Σε αυτά τα δέκα χρόνια που είμαι στη Ρεάλ ένιωθα πάντα σαν στο σπίτι μου. Ηταν μία αξέχαστη στιγμή» είπε.

Η διπλή γιορτή που έζησε με την Ρεάλ Μαδρίτης

Σπάνια ένας παίκτης της Ρεάλ έχει την τύχη να ζήσει μία τέτοια διπλή γιορτή αποχαιρετισμού από μία ομάδα. Ανέβηκε για χάρη του ένα τεράστιο πανό που έγραφε «Gracias Leyenda» («Σε ευχαριστούμε μύθε»).

Οι συμπαίκτες του, παρακινημένοι απ’ τον Λούκα Μόντριτς, πέταξαν τον 34χρονο Γερμανό στον αέρα, ενώ στο «Μπερναμπέου» αντηχούσε ξανά και ξανά η κραυγή «Τόνι -Τόνι». Ο Κρος, που θα κλείσει την επαγγελματική του καριέρα μετά το Εuro, όπου και θα φορέσει για τελευταία φορά τη φανέλα της εθνικής Γερμανίας, είχε ζητήσει ένα διακριτικό αντίο. Οι οπαδοί, οι συμπαίκτες του κι η ομάδα είχαν άλλη γνώμη.

Συγκινημένος εμφανώς προανήγγειλε την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ στο «Γουέμπλεϊ». «Το
καλύτερο αντίο μου θα είναι αυτό να ’ρθει κερδίζοντας το δέκατο πέμπτο μεγάλο τρόπαιο», είπε. Η πρόβλεψη έγινε πράξη. Για τον Κρος, το τρόπαιο στο Λονδίνο είναι το πέμπτο με τη φανέλα της Ρεάλ και το έκτο στην καριέρα του, καθώς έχει κερδίσει και ένα Τσάμπιονς Λιγκ με την Μπάγερν, που όταν τον άφησε να φύγει δέκα χρόνια πριν έκανε ένα λάθος ασυγχώρητο.

Συνολικά, ο παγκόσμιος πρωταθλητής με τη Γερμανία το 2014, κατέκτησε 15 τίτλους με τη Ρεάλ.

Το αντίο του Κρος

«Είναι ένας παίκτης που έχει κάνει κάτι εξαιρετικό γι’ αυτό τον σύλλογο. Είναι το αντίο που του αξίζει. Είναι ένας απ’ τους σπουδαιότερους, με τον οποίον έχω υπάρξει συμπαίκτης», είπε ο σύντροφος, σε πολλές μάχες, Λούκα Μόντριτς.

«Είχε πάντα ελάχιστο εγωισμό κι έπαιζε για την ομάδα. Μπορούμε να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας τυχερούς που τον έχουμε εδώ για δέκα χρόνια» είπε ο αρχηγός Ντάνι Καρβαχάλ. Για τον Αντσελότι, ο Κρος ήταν η σοφία κι η τάξη στον αγωνιστικό χώρο. Μαζί με τον Μόντριτς, σημάδεψαν μία εποχή στη μεσαία γραμμή της Ρεάλ.

Ο Κρος πέτυχε σχεδόν τα πάντα. Ωστόσο, εξακολουθεί να του λείπει ο τίτλος που για τους μεγάλους Γερμανούς θεωρείται η κατάκτησή του υποχρέωση: το τρόπαιο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Κερδίζοντάς το θα μπορούσε να ισχυρίζεται ότι κανείς δεν έχει κάνει την καριέρα του.

Είχε πει αντίο στην εθνική, γύρισε διότι του το ζήτησαν, κι απ’ την επιστροφή του, τον Μάρτιο, ο Κρος είναι μόνιμα βασικός στην ομάδα του Γιούλιαν Νάγκελσμαν.

Ο προπονητής των Γερμανών είναι εντυπωσιασμένος απ’ τη φυσική του κατάσταση: «Αν αγκαλιάσεις τον Τόνι Κρος, ακόμα κι αν δεν είναι πια 20 ετών, είναι σαν το ατσάλι» είπε πρόσφατα.

Τα επόμενα βήματα του

Για τον Κρος όλα τελικά θα τελειώσουν το αργότερο στις 14 Ιουλίου, ημέρα του τελικού του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Στη συνέχεια ο Κρος ελπίζει να βρει «ηρεμία και χρόνο για όσα αγαπάει».

Παράλληλα με την καριέρα του κάνει ήδη πολλά. Εχει ένα εβδομαδιαίο podcast, ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα και σχεδιάζει τη δική του ακαδημία ποδοσφαίρου. Σταμάτησε μόλις 34 ετών. Παίζοντας στη Ρεάλ, ίσως βαρέθηκε να κερδίζει.

 

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News