Αντώνης Καρπετόπουλος: Ο Ρονάλντο θέλει το τρόπαιο

Όσο πιο πολύ βλέπω τον Κριστιάνο Ρονάλντο στο Εuro 2024 τόσο περισσότερο μου καρφώνεται η ιδέα στο μυαλό πως πήγε στη Γερμανία για να το κερδίσει. Δεν λέω ότι αυτό θα συμβεί: ίσως συμβεί, ίσως και όχι. Πιστεύω όμως ότι αυτό που συνέβη στο μουντιάλ του Κατάρ με τον Λίο Μέσι τον έχει κατά κάποιο τρόπο επηρεάσει καθοριστικά.

Αφού ο Μέσι κατάφερε να κερδίσει το μουντιάλ, σκορπίζοντάς ανατριχίλες, ο Κριστιάνο πιστεύει πως φέτος είναι η σειρά του να κερδίσει το χειροκρότημα της ποδοσφαιρικής ανθρωπότητας στη Γερμανία.

Περισσότερο αλτρουιστής

Στη Γερμανία έχει εμφανιστεί ένας Ρονάλντο περισσότερο αλτρουιστής από ποτέ. Στο ματς με την Τσεχία πίστευα ότι αυτού του είδους η συμπεριφορά είχε να κάνει με το παιχνίδι που (δεν) έκανε ο αντίπαλος. Απέναντι σε μια κλειστή άμυνα ο Κριστιάνο έπρεπε υποχρεωτικά να προσπαθήσει να είναι χρήσιμος στην ομάδα ψάχνοντας σπόντες και πάσες, κι όχι να παίξει για το γκολ όπως μας έχει συνηθίσει χρόνια τώρα. Με την Τουρκία όμως πολύ γρήγορα το ματς απλοποιήθηκε.

Οι Πορτογάλοι έδειξαν όλη την τεχνική τους υπεροχή, προηγήθηκαν πολύ γρήγορα με το γκολ του Μπερνάντο Σίλβα, πίεσαν τους Τούρκους και τρέλαναν τους αμυντικούς τους σε σημείο που ο Ακαϊντίν πέτυχε το πιο αστείο αυτογκόλ στην ιστορία της διοργάνωσης. Όταν ο Βιτίνια και ο Παουλίνια έχουν κέφια, ο Πέπε είναι ο καλύτερος της άμυνας και ο Κανσέλο είναι ασταμάτητος, η Πορτογαλία μπορεί να κερδίσει οποιονδήποτε δεδομένο ότι οι παίκτες που αγωνίζονται στην επίθεση έχουν όλοι στα πόδια τους γκολ και προσωπικές ενέργειες.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η εξέλιξη του παιχνιδιού επέτρεπε στον Κριστιάνο να κάνει τις συνηθισμένες υπερβολές του. Μπορούσε να ζητάει ασταμάτητα την μπάλα, μπορούσε να σουτάρει από πιο σημείο του γηπέδου ήθελε, μπορούσε να βάζει άνετα τις φωνές σε όποιον δεν του πάσαρε την μπάλα σωστά – αυτό το τελευταίο η αλήθεια είναι ότι το έκανε σε κανα δυο φάσεις γιατί όσο και να μεγαλώσει ο άνθρωπος το χούι δεν κόβεται.

Ωστόσο ο CR7 δεν έκανε τίποτα από τα υπόλοιπα. Oταν βρέθηκε απέναντι από τον τερματοφύλακα Μπαγιντίρ προτίμησε να σιγουρέψει το γκολ δίνοντας την δυνατότητα στον Μπρούνο Φερνάντες να σκοράρει σε άδειο τέρμα. Έμεινε στο γήπεδο μέχρι το τέλος του παιχνιδιού, ανοίγοντας χώρους στους παίκτες που έρχονταν από τις δεύτερες γραμμές με την μπάλα στα πόδια, δεν εκβίασε καμιά προσπάθεια και όπως ακριβώς στο παιχνίδι με την Ουγγαρία άρεσε γιατί έδειξε ότι δικαιούται πραγματικά την θέση του φορ καθώς η προτεραιότητα του είναι να παίζει για την ομάδα και όχι για τον ίδιο.

Οι πρώτες εμφανίσεις του Ρονάλντο στην Γερμανία δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που μας έδειχνε στο Κατάρ όταν καταλάβαινες από το πρώτο κιόλας του ματς ότι το άγχος του για τα ρεκόρ θα οδηγούσε την Πορτογαλία σε φοβερές περιπέτειες. Αντιθέτως τώρα τέτοιο άγχος δεν τον διακρίνει. Και η Πορτογαλία έφτασε χθες στην δεύτερη νίκη της και έγινε η τρίτη ομάδα που προκρίθηκε στους 16 χάρη σε ένα εμφατικό 3-0 που έβγαλε στην επιφάνεια όλες τις αδυναμίες των Τούρκων κυρίως στην άμυνα.

Μια απογοήτευση

Οι Τούρκοι ήταν αυτή τη φορά μια απογοήτευση.  Ο κόουτς Μοντέλα έκανε κάτι σχεδόν ακατανόητο. Μετά από αυτό που είχαμε δει από την Τουρκία στο ματς με τη Γεωργία θα ήταν λογικό να αλλάξει κάτι στην άμυνα του για να την κάνει τουλάχιστον πιο σκληρή: θα ήταν καλό και να την προστατεύσει περισσότερο.

Κατά τα άλλα έπρεπε απλά να επενδύσει στο ταλέντο των δυο τρομερών μικρών που είδαμε με την Γεωργία για να μπορέσει ομάδα του να είναι επιθετικά επικίνδυνη. Αυτός έκανε το ακριβώς αντίστροφο. Άφησε στην άμυνα με τους ίδιους παίκτες να υποφέρουν από τους σολίστες του Μαρτίνεθ εντελώς ακάλυπτοι και δεν ξεκίνησε τον Αρντα Γκιουλέρ και τον Γιλντίρ, που στην πρεμιέρα είχαν κάνει ό,τι ωραιότερο είχε παρουσιάσει η ομάδα του. Θεωρητικά εμφάνισε μια Τουρκία πιο σκληρή και τακτικά τετράγωνη. Στην πραγματικότητα εμφάνισε μια ομάδα που στην άμυνα επέφερε και την ίδια στιγμή σε έκανε να αναρωτιέσαι που είναι τα ταλέντα που άρεσαν τόσο πολύ στο ματς με τη Γεωργία.

Η ήττα με 3-0 είναι απ’ αυτές που θεωρούνται συνήθως διδακτικές. Θα δούμε αν ο Μοντέλα έμαθε κάτι. Προσωπικά αμφιβάλλω πολύ. Είναι ένας ακόμα Ιταλός προπονητής που σε μια χώρα όπως η Τουρκία θέλει να δείξει πως το ποδόσφαιρο εκεί δεν υπήρχε πριν τον ερχομό του. Στην συνέντευξη Τύπου είπε ότι ο Γκιουλέρ και ο Γιλντίρ δεν μπορούν να παίξουν σε δυο ολόκληρα ματς στη σειρά. Οι Τούρκοι πάντως είναι έξω φρενών μαζί του.

Μια ματσάρα

Το Γεωργία Τσεχία 1-1 από οποία πλευρά  και να το δεις ήταν ένα από τα ωραιότερα παιχνίδια που έχουμε δει μέχρι τώρα. Είχε έναν απόλυτο πρωταγωνιστή που ήταν ο τερματοφύλακας της Γεωργίας Μαμαρντασβίλι που μετέτρεψε το ματς σε ένα οne man show κάνοντας οκτώ τουλάχιστον καθοριστικές επεμβάσεις: τέσσερις στον Σικ! Είχε σασπένς και είχε και διάφορα απρόοπτα.

Οι Τσέχοι έδειξαν ψυχραιμία όταν μετά από τουλάχιστον πέντε μεγάλες χαμένες ευκαιρίες βρέθηκαν πίσω στο σκορ στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου με ένα πέναλτι που παραχώρησε ο Χράνακ, που αναδεικνύεται σε ένα είδος κινητής συμφοράς αφού είχε κάνει και τα λάθη που έδωσαν τη νίκη και στην Πορτογαλία: σκόραρε εκτελώντας ψύχραιμα ο Μικαουτάτζε το 46΄. Για να γλιτώσει την ήττα η Τσεχία χρειάστηκε ένα γκολ του Πάτρικ Σικ που έστειλε την μπάλα στα δίχτυα μετά από εκτέλεση κόρνερ στο 61’ με το στήθος.

Οι Τσέχοι συνέχισαν να πιέζουν και να χάνουν ευκαιρίες  όποιος ωστόσο πιστεύει ότι η ισοπαλία ήταν άδικο αποτέλεσμα, πρέπει να δει πως τελείωσε το ματς. Στο πέμπτο λεπτό των καθυστερήσεων σε μία αντεπίθεση των Γεωργιανών ο Λομπτζανίτζε δεν κατάφερε να σκοράρει μόνος απέναντι από τον τερματοφύλακα των Τσέχων.

Οι Γεωργιανοί έπαιξαν κατενάτσιο για να κρατήσουν το 1-1 και να κάνουν τον πρώτο βαθμό στην ιστορία τους σε τελικά Εuro. Τώρα για να προκριθούν πρέπει να κερδίσουν τις ρεζέρβες της Πορτογαλίας: ο Μαρτίνεθ θα κάνει αλλαγές. Δεν είναι ό,τι πιο απλό αλλά για μια ομάδα που έφτασε στη Γερμανία περνώντας από τα μπαράζ και μάλιστα επικρατώντας της Ελλάδας στα πέναλτι, το ότι κυνηγά μια πρόκριση την τρίτη αγωνιστική δεν είναι και λίγο. Kαι οι Τσέχοι χρειάζονται νίκη με τους Τούρκους. Για να τα καταφέρουν πρέπει και παίξουν το ίδιο καλά και είναι πιο προσεκτικοί στην τελική προσπάθεια – δεν αποκλείεται να την πάρουν. Χθες έδειξαν ότι είναι καλύτερη ομάδα από αυτό που πιστέψαμε στο ματς με την Πορτογαλία. Σε αυτό αρνήθηκαν να παίξουν ποδόσφαιρο. Χθες ομολογώ ότι δεν κατάλαβα το γιατί.

Σουπερ Ντε Μπρόιν

Μιλώντας για one man show το ωραιότερο ήταν του Κέβιν Μτε Μπρόιν που έβαλε την υπογραφή του στη νίκη του Βελγίου επί της Ρουμανίας με 2-0. Οι Βέλγοι προηγήθηκαν γρήγορα με τον Τίλεμανς κι αυτό το γκολ έγινε λόγος για να προκύψει ένα καταπληκτικό παιγνίδι αφού και οι Ρουμάνοι έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν.

Οι δυο τερματοφύλακες, ο Βέλγος Κοστέλς και ο Ρουμάνος Νίτα ήταν από τους καλύτερους του ματς, αλλά το Βέλγιο είχε κάτι παραπάνω από την ομάδα του Ιορντανέσκου κι αναφέρομαι στην ποιότητα του κι όχι απλά στην θέλησή του να κερδίσει. Ο προπονητής των Βέλγων Ντομένικο Τεντέσκο άλλαξε την μισή ομάδα σε σχέση με την πρεμιέρα, η άμυνα ήταν άμυνα, ο Τίλεμανς και ο Ονάνα έδωσαν στον Ντε Μπρόιν την δυνατότητα να παίξει χωρίς να φοβάται να χάσει την μπάλα κι όταν ο Τεντέσκο έριξε στο ματς και τον Τροσάρ χάθηκε η μπάλα έστω κι αν οι Ρουμάνοι εξακολουθούσαν να είναι επικίνδυνοι στις αντεπιθέσεις και το VAR να ακυρώνει γκολ του Λουκάκου που έφτασε τα τρία που δεν μέτρησαν.

Ο Ντε Μπρόιν βρήκε το γκολ του 2-0 κι έδειξε πως αν είναι σε τέτοια φόρμα το Βέλγιο όχι απλά θα προκριθεί αλλά θα είναι και κακός μπελάς για όποιον βρει στη συνέχεια. Ο όμιλος είναι ο πιο συναρπαστικός από όλους: τέσσερις ομάδες (Ρουμανία, Βέλγιο, Σλοβακία και Ουκρανία) έχουν από μια νίκη. Και δεν αποκλείεται ακόμα και τετραπλή ισοβαθμία!

Πηγή: KarpetShow.gr

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News