Ολυμπιακός: Εναν... Ποντένσε μακριά από την επιθετική τελειότητα!
Το «ναι μεν, αλλά» των φιλικών, ο Βέλντε, ο Γιάρεμτσουκ και τα άλλα παιδιά, που βρίσκονται μια γνωστή προσθήκη μακριά από το να γίνουν μέλη ενός ιστορικά πλήρους επιθετικού συνόλου για τον Ολυμπιακό.
Δεν είναι κλισέ. Είναι λογικό κι αληθινό: Τα φιλικά δεν προσφέρονται για βέβαια συμπεράσματα. Αυτό ισχύει και θα ισχύει, τουλάχιστον σε έναν βαθμό, πιθανότατα μεγάλο. Οι υπερβολές, λοιπόν, δε συνιστώνται.
Από εκεί και πέρα, όμως, τα φιλικά δεν διεξάγονται ούτε σε αλάνα, ούτε σε γήπεδο χόκεϊ. Γίνονται σε γήπεδα… 11Χ11, σε συνθήκες κοντά στις πραγματικές, ειδικά όταν στο καλεντάρι είναι ήδη σβησμένη η πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου. Τα δείγματα γραφής που έχει δώσει, λοιπόν, ο Κρίστοφερ Βέλντε, είναι πολύ λογικό να φέρνουν χαμόγελα και αρκετή αισιοδοξία στον Ολυμπιακό, που όπως έχουμε γράψει ξανά, ζει και αναπνέει για «Βέλντε» στα φτερά.
Η ικανότητά του να ντριμπλάρει σε στενούς χώρους, να αλλάζει πορεία και να τελειώνει μια φάση, δε θα είναι διαφορετική στα παιχνίδια της… κανονικής σεζόν. Τα ίδια θα κάνει, τουλάχιστον όταν βρίσκεται στο σημερινό επίπεδο φόρμας. Οι αντίπαλοι θα είναι κάποιες φορές καλύτεροι και κάποιες χειρότεροι από τον Αρη Λεμεσού ή την – κάπως χαλαρή – Νότιγχαμ Φόρεστ.
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, έχει ήδη λόγους να συγχαίρει αυτούς που εδώ και μήνες επέμεναν στην απόκτηση του Νορβηγού και – δεδομένης της κατάστασης του Ζέλσον – να πιστεύει ότι βρίσκεται ένα κλικ μακριά από την τελειότητα στις θέσεις των εξτρέμ .
Και πόσο καλύτερα είναι όλα, όταν το «κλικ» είναι γνωστό, δοκιμασμένο και… ζει για να επιστρέψει στο λιμάνι που αγάπησε και τον αγάπησε…
Βέλντε και Ποντένσε, από πίσω Ζέλσον και Μασούρας, στο βάθος ο Παπακανέλλος. Ακόμα και τρεις εξ αυτών μαζί, με τον έναν να κινείται σε κεντρικά μέτρα. Αλλωστε αυτό το έχει κάνει ο Ζέλσον στην προετοιμασία (από ανάγκη), ο Ποντένσε στη Γουλβς, ο Μασούρας πολλάκις, ακόμα και ο Βέλντε για λίγο, έχοντας αριστερά του τον Παπακανέλλο, αν και αυτό είναι κάτι στο οποίο δεν ειδικεύεται.
Όλα αυτά, ενώ η αισιοδοξία μεγαλώνει και για την… αιχμή. Για τη θέση, που δεδομένα έχει… καπαρωμένη ο Ελ Καμπί, όμως ο Γιάρεμτσουκ δείχνει στοιχεία που χαροποιούν πολύ τον Μεντιλίμπαρ, ο οποίος πολύ λογικά κινήθηκε για τον Ουκρανό. Για έναν παίκτη που «κουμπώνει» ιδανικά, έχοντας κύρια χαρακτηριστικά τη σωματοδομή και το μυαλό, που έχει αποδείξει ήδη ότι διαθέτει. Τρίτος, ο Χαράλαμπος Κωστούλας. Ο νεαρός που μπορεί να μην έχει κλέψει την παράσταση στην προετοιμασία, όμως απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του Βάσκου. Και αυτό τυχαίο δε μπορεί να είναι…
Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς, λοιπόν, αυτό που ισχυρίζεται ο τίτλος και πραγματεύεται η πιο πάνω παράγραφος. Και είναι, μάλιστα, δύσκολο να θυμηθεί κανείς αντίστοιχη συγκυρία για τις τρεις θέσεις… διακαείς πόθους της «ερυθρόλευκης» κερκίδας. Για τα φτερά και για την κορυφή. Ένα κλικ… Ένα πολύ συγκεκριμένο κλικ.