Νίκος Σαρίδης: League Phase ή μοντέλο με ομίλους;
Ολοκληρώθηκε αισίως η 5η αγωνιστική της λεγόμενης League Phase του Τσάμπιονς λιγκ κι απομένουν άλλες τρεις. Μέχρι στιγμής, το νέο σύστημα σ’ άλλους αρέσει, σ’ άλλους όχι.
Αυτοί που βρίσκουν ενδιαφέρουσα και πιο συναρπαστική απ’ την προηγούμενη τη νέα μορφή της διοργάνωσης, στέκονται κυρίως στη βαθμολογική ρευστότητα. Οι περισσότερες ομάδες συγκεντρώνουν βάσιμες πιθανότητες είτε να πλασαριστούν στην οκτάδα, η οποία δίνει απευθείας εισιτήριο για τους «16», είτε για να μπουν στις θέσεις 9-24, ούτως ώστε να διεκδικήσουν την πρόκριση μέσω διπλών νοκ άουτ αγώνων. Προς το παρόν, μάλιστα, δεν νιώθουν απόλυτα εξασφαλισμένες μήτε καν οι ομάδες που φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας. Οι υποστηρικτές της League Phase για να δικαιολογήσουν την προτίμησή τους στο καινούργιο φορμάτ αναφέρονται και σ’ εκπλήξεις σαν την ήττα της Μάντσεστερ Σίτι απ’ τη Σπόρτινγκ και το αρχικό 3-0 επί της Φέγενορντ που έγινε τελικά 3-3. Όμως, αυτά δεν έχουν σχέση με το μοντέλο διεξαγωγής του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά με την αγωνιστική κρίση των «πολιτών». Ούτε έχει να κάνει με το μοντέλο διεξαγωγής το γεγονός πως ο Πεπ Γκουαρντιόλα εμφανίστηκε μετά το προχθεσινό ματς με τους Ολλανδούς σαν να κοιμήθηκε με αγριόγατα.
Αντίθετα, οι νοσταλγοί των ομίλων δεν βλέπουν με θέρμη αυτό το υβρίδιο, δηλαδή το να παίζει η κάθε ομάδα από οκτώ ματς, κάτι σαν σε όμιλο, μπαίνοντας όμως σε μία κοινή βαθμολογία 36 κλαμπ. Επικαλούνται, επίσης, τις εξάρες και τις πεντάρες που έχουν πυκνώσει, για να υποστηρίξουν την άποψη ότι έχει γεμίσει «μπασκλασαρία» η διοργάνωση, με συνέπεια να υποβαθμιστεί. Είναι, άραγε, τόσο συνταρακτική η διαφορά που προκαλεί η προσθήκη τεσσάρων ομάδων; Διότι τόσες προστέθηκαν, αφού υπήρχαν οκτώ όμιλοι τα προηγούμενα χρόνια, στους οποίους έπαιρναν μέρος κάθε χρόνο 32 ομάδες. Και παλαιότερα, άλλωστε, υπήρχαν ανίσχυροι που έτρωγαν «καρπαζιές». Απλώς, ίσως κάποια θηριώδη σκορ να μην προέκυπταν σε περασμένες διοργανώσεις, διότι εξέλιπε το κατάλληλο κίνητρο. Με τη League Phase, όμως, όπου στην κορυφή των κριτηρίων ισοβαθμίας βρίσκονται κατά σειρά η διαφορά τερμάτων, η καλύτερη επίθεση, η καλύτερη εκτός έδρας επίθεση κι ο αριθμός των νικών, είναι εντονότερη η «βουλιμία».
Περίπου τα ίδια ισχύουν και για το Γιουρόπα και το Κόνφερενς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της βαθμολογικής ρευστότητας αποτελεί ο Παναθηναϊκός, ο οποίος έως τώρα έχει μόλις έναν πόντο στο Κόνφερενς. Ωστόσο, αν νικήσει απόψε στο ΟΑΚΑ το Ελσίνκι, θα έχει ελπίδες.
Να δούμε, πάντως, το Τσάμπιονς Λιγκ και τη συνέχειά του, αφού η ΟΥΕΦΑ επέλεξε να μην αφήσει και τόσο στην τύχη τα πράγματα απ’ την επόμενη φάση και μετά. Συγκεκριμένα, οι ομάδες που θα τερματίσουν απ’ την 9η ως τη 16η θέση θα τεθούν επικεφαλής ως ισχυρές και θα αναμετρηθούν με εκείνες που θα καταταγούν στις θέσεις 17-24 και θα συμμετάσχουν ως αδύναμες, με τη ρεβάνς να διεξάγεται στην έδρα των πρώτων. Θα προκριθούν, δηλαδή, οκτώ, ενώ ισάριθμες ομάδες θα προκριθούν απευθείας (όσες καταλάβουν τις θέσεις 1-8 της League Phase).
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορείΝα δούμε, πάντως, το Τσάμπιονς Λιγκ και τη συνέχειά του, αφού η ΟΥΕΦΑ επέλεξε να μην αφήσει και τόσο στην τύχη τα πράγματα απ’ την επόμενη φάση και μετά
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Υπεράνω Όλων: Εμείς δώσαμε ενδιαφέρον στο Πρωτάθλημα, εμείς θα το μετατρέψουμε σε περίπατο
- Ευρωλίγκα: O Χάουαρντ και οι «μπόμπερ» που σιγούν
- Παναθηναϊκός: Το... πεντάκις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού
- Ντέμης Νικολαΐδης: «Ο Πινέδα θα έπαιζε βασικός σε όλες τις ομάδες στην Ελλάδα»
- Πιρόλα σε Μπόβε: «Μαζί σου φίλε μου»