Δημήτρης Περσίδης: Ο αέρινος ομογενής μεσοαμυντικός του Ολυμπιακού του Γουλανδρή

Η είδηση του θανάτου του Δημήτρη Περσίδη στις 21 Ιανουαρίου 2009 προκάλεσε σοκ στους Έλληνες φιλάθλους που τον θυμούνταν από το επιτυχημένο πέρασμά του από τον Ολυμπιακό.

Είχαν περάσει μόνο έξι μήνες από τότε που το όνομά του είχε ακουστεί ξανά στη χώρα μας, λόγω της παρουσίας του στο τεχνικό επιτελείο της Εθνικής Αυστρίας στην τελική φάση του Euro 2008 – όπου είχε προκριθεί και η Εθνική Ελλάδας. Ήταν ο άμεσος συνεργάτης του προπονητή, Γιόζεφ Χικερσμπέργκερ, και στα κοντινά πλάνα που έκανε ο τηλεοπτικός φακός στον πάγκο της ομάδας οι τηλεσχολιαστές της ΕΡΤ μνημόνευσαν πολλές φορές ότι ήταν βασικό στέλεχος του μεγάλου Ολυμπιακού που σάρωσε τους τίτλους της δεκαετία του ’70.

Μάλιστα, ο Περσίδης βρέθηκε να κοουτσάρει μόνος του την Αυστρία στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τη Γερμανία (0-1), όταν ο Ισπανός διαιτητής, Μανουέλ Μεχούτο, απέβαλε τον Χικερσμπέργκερ μαζί με τον αντίπαλο προπονητή, Γιόακιμ Λεβ, για μια διαμάχη που είχαν με τον τέταρτο διαιτητή, Νταμίρ Σκόμινα. Μετά το Euro 2008 ανέλαβε την Εθνική Ελπίδων της Αυστρίας, υπέβαλε όμως την παραίτησή του λίγο καιρό αργότερα, όταν έμαθε ότι έπασχε από καρκίνο στον πνεύμονα σε προχωρημένο στάδιο.

Ήταν μόλις 61 ετών όταν άφησε την τελευταία του πνοή στη Βιέννη. Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Αυστρίας τον τίμησε τηρώντας ενός λεπτού σιγή στον φιλικό αγώνα της εθνικής ομάδας με τη Σουηδία, στις 11 Φεβρουαρίου 2009 στο Γκρατς.

Το χρονικό της μεταγραφής

Ο Δημήτρης Περσίδης γεννήθηκε στη Βιέννη στις 8 Μαρτίου 1947, από Έλληνες γονείς που είχαν μεταναστεύσει στην πρωτεύουσα της Αυστρίας μερικά χρόνια νωρίτερα.

Ο πατέρας του, Κώστας Περσίδης, γεννήθηκε στον Πόντο και εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στον Κορυδαλλό με την ανταλλαγή των πληθυσμών, το 1923. Στα νιάτα του είχε παίξει κι αυτός ποδόσφαιρο ως αμυντικός στην Προοδευτική και στον Άρη Πειραιά, προτού πάρει τον δρόμο της ξενιτιάς. Με πολύ κόπο κατάφερε να ανοίξει ένα κατάστημα με είδη παντοπωλείου και οπωροκηπευτικής και να ζήσει την οικογένειά του.

Ο Δημήτρης Περσίδης, ο οποίος στην Αυστρία είναι γνωστός ως Πέτερ (Πέτρος), που ήταν ένα από τα δύο βαφτιστικά του, εντάχθηκε σε ηλικία 11 ετών στην παιδική ομάδα της Φιρστ Βιέννα. Αγωνιζόταν στη θέση του λίμπερο και ανέβηκε ένα-ένα τα κλιμάκια μέχρι να παίξει στην πρώτη ομάδα, το 1967 και να εξελιχθεί σε βασικό στέλεχός της για μία τετραετία.

Ο Νίκος Γουλανδρής δαπάνησε 800.000 δραχμές για να τον φέρει στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 1971. Ήταν η εποχή που είχε γίνει της μόδας η απόκτηση ομογενών παικτών, αν και πολλοί από αυτούς αποδείχθηκε αργότερα ότι δεν είχαν καμία σχέση με την Ελλάδα. Κάτι που δεν ίσχυε σε καμία περίπτωση για τον Περσίδη, ο οποίος όταν έφτασε στη χώρα μας εγκαταστάθηκε αρχικά στο σπίτι της γιαγιάς του, που ήταν ακόμα στη ζωή, στην οδό Σάμου στον Κορυδαλλό.

Στη συνέντευξη, μάλιστα, που έδωσε εκείνη τη μέρα στον Άγγελο Λάμπρου και δημοσιεύτηκε στις 29 Ιουνίου 1971 στην «Αθλητική Ηχώ», αποκάλυψε ότι τα προηγούμενα χρόνια είχαν ενδιαφερθεί για την απόκτησή του τόσο ο ΠΑΟΚ όσο και ο Παναθηναϊκός.

Λίμπερο με αέρινο στιλ

Στη Φιρστ Βιέννα ο Περσίδης αγωνιζόταν ως λίμπερο στο 4-3-3 της εποχής. Ο Ολυμπιακός τον απέκτησε με την προοπτική να τον αξιοποιήσει σ’ αυτήν τη θέση, όμως το αέρινο στιλ του ξένισε τους οπαδούς της ομάδας. Ο κόσμος τότε δεν ήταν συνηθισμένος να βλέπει αμυντικούς με έξοχη τεχνική κατάρτιση, οι οποίοι όμως υστερούσαν σε μαχητικότητα και ταχύτητα.

Πολλοί παρομοίαζαν το στιλ του Περσίδη με εκείνο του Φραντς Μπεκενμπάουερ, ο οποίος μεσουρανούσε τότε στα ευρωπαϊκά γήπεδα, αλλά στο ελληνικό πρωτάθλημα οι απαιτήσεις ήταν διαφορετικές. Έτσι, οι προπονητές του (ο Άγγλος Άλαν Άσμαν αρχικά και κατόπιν ο Γιώργος Δαρίβας) προτίμησαν τη σεζόν 1971-72 σε αρκετά ματς ως λίμπερο δύο σκληροτράχηλους παίκτες, τον Κύπριο Κυριάκο Κουρέα και τον Βολιώτη αμυντικό χαφ, Τάκη Συνετόπουλο.

Την επόμενη χρονιά τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα μετά την απόκτηση του ικανότατου λίμπερο Λάκη Γκλέζου από την Προοδευτική. Ωστόσο, η βαριά τιμωρία του Συνετόπουλου για τη συμμετοχή του στα επεισόδια του ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στις 11 Μαρτίου 1973, ώθησε τον προπονητή, Λάκη Πετρόπουλο, να δοκιμάσει τον Περσίδη στη μεσαία γραμμή. Το πείραμα αποδείχθηκε επιτυχημένο και ο ομογενής άσος καθιερώθηκε σ’ αυτήν τη θέση και τα επόμενα χρόνια.

Μαζί με τους πιο δημιουργικούς χαφ, Γιώργο Δεληκάρη και Μίλτον Βιέρα, ο ομογενής άσος συγκρότησε μια εξαιρετική τριάδα στο κέντρο που συνέβαλε αποφασιστικά στα τρία διαδοχικά πρωταθλήματα που κατέκτησε ο Ολυμπιακός μέχρι και το 1975, εκ των οποίων συνδύασε τα δύο και με το Κύπελλο (1973, 1975). Ο Περσίδης ήταν παρών και στην πρόκριση επί της Σέλτικ το 1974 και στους αγώνες με την Άντερλεχτ που σημαδεύτηκαν από τη διαιτησία του Ούγγρου Κάρολι Παλοτάι.

Η επιστροφή στην Αυστρία και η Εθνική

Πριν ενταχθεί στη δύναμη του Ολυμπιακού, ο Περσίδης είχε αγωνιστεί δύο φορές με την Εθνική Ελπίδων της Αυστρίας. Διατηρούσε όμως δικαίωμα κλήσης στην Εθνική Ελλάδας των ανδρών, αν και αυτό δεν έγινε ποτέ.

Το 1975 επέστρεψε στη γενέτειρά του για λογαριασμό της Ραπίντ, όπου αγωνίστηκε ως λίμπερο και με τις καλές εμφανίσεις του κέρδισε την κλήση στην Εθνική Αυστρίας. Ίσως να μην ήταν τυχαίο, μάλιστα, ότι ο ομοσπονδιακός τεχνικός, ο μετέπειτα γνωστός μας, Χέλμουτ Σενέκοβιτς, τον έχρισε για πρώτη φορά διεθνή σε ένα φιλικό με την Ελλάδα στο γήπεδο της Καβάλας, στις 11 Νοεμβρίου 1976. Οι Αυστριακοί νίκησαν με 3-0 και ο πρώην άσος του Ολυμπιακού είχε καλή απόδοση.

Η Αυστρία διέθετε τότε μία από τις καλύτερες ομάδες της ιστορίας της και πολλοί τη σύγκριναν με τη θρυλική Wunderteam (ομάδα-θαύμα) της δεκαετίας του ’30, αλλά και εκείνη που είχε φτάσει μέχρι τα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954. Με συμπαίκτες τους Χανς Κρανκλ, Μπρούνο Πετσάι, Χέρμπερτ Προχάσκα και τον νεαρό ακόμα Βάλτερ Σάχνερ, την οδήγησαν στην πρόκριση στη τελική φάση του Μουντιάλ του 1978, όπου οι φιλοδοξίες ήταν υψηλές.

Ο Σενέκοβιτς συμπεριέλαβε τον Περσίδη στην αποστολή που ταξίδεψε στην Αργεντινή, όμως δεν τον χρησιμοποίησε σε κανένα παιχνίδι, αφού ο Πετσάι είχε εξαιρετική απόδοση και ήταν αμετακίνητος από την εντεκάδα. Έστω κι έτσι, όμως, ο ομογενής άσος γεύτηκε τη χαρά της παρουσίας στην κορυφαία διοργάνωση, όπου η Αυστρία έφτασε μέχρι την προημιτελική φάση και στέρησε από τη Δυτική Γερμανία την πρόκριση στον τελικό, νικώντας τη με 3-2.

Ο Περσίδης κρέμασε τα παπούτσια του το 1982 με την κατάκτηση του πρωταθλήματος Αυστρίας από τη Ραπίντ Βιέννης. Τα περισσότερα χρόνια βρισκόταν στο πλευρό του παλιού συμπαίκτη του, Γιόζεφ Χικερσμπέργκερ, που ακολούθησε καριέρα προπονητή και το 2001 τον αντικατέστησε για ένα μικρό χρονικό διάστημα ως υπηρεσιακός τεχνικός της Ραπίντ.

Πηγές: Αρχείο εφημερίδας «Αθλητική Ηχώ», biancorossi1925.blogspot.com.

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 21 Ιανουαρίου

2010: Σε ηλικία 31 ετών και 151 ημερών, ο Κόμπι Μπράιαντ γίνεται ο νεότερος παίκτης που φτάνει τους 25.000 πόντους στο ΝΒΑ, στην ήττα των Λος Άντζελες Λέικερς από τους Κλίβελαντ Καβαλίερς με 93-87. Ο Μπράιαντ παίρνει το ρεκόρ από τον Γουίλτ Τσάμπερλεν, ο οποίος είχε πιάσει το ορόσημο σε ηλικία 31 ετών και 186 ημερών.

2009: Πεθαίνει από καρκίνο σε ηλικία 61 ετών ο παλαίμαχος ομογενής ποδοσφαιριστής, Δημήτρης Περσίδης. Ήταν επτά φορές διεθνής με την Αυστρία, μια και γεννήθηκε στη Βιέννη από Έλληνες γονείς (ο πατέρας του είχε παίξει ποδόσφαιρο στην Προοδευτική προπολεμικά), ενώ πέρασε και από τον Ολυμπιακό την τετραετία 1971-75, στη «χρυσή» ομάδα που είχε δημιουργήσει ο Νίκος Γουλανδρής.

1994: Οι Ντάλας Μάβερικς γνωρίζουν τη 19η διαδοχική εντός έδρας ήττα τους (91-87 από τους Σιάτλ Σουπερσόνικς) και δημιουργούν νέο αρνητικό ρεκόρ στο ΝΒΑ που αντέχει μέχρι τις μέρες μας.

1990: Ο Τζον ΜάκΕνρο αποβάλλεται από τον αγώνα του 4ου γύρου του Αυστραλιανού Όπεν κόντρα στον Σουηδό Μίκαελ Πέρνφορς για τις ύβρεις του προς τον διαιτητή. Νωρίτερα, ο Αμερικανός τενίστας είχε δεχθεί δύο παρατηρήσεις, επειδή είχε αγριοκοιτάξει μία επόπτρια γραμμής και επειδή κοπανούσε συνεχώς τη ρακέτα του στο έδαφος. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του αυστραλιανού γκραν σλαμ που κάποιος παίκτης αποβάλλεται για ανάρμοστη συμπεριφορά.

1989: Εγκαινιάζεται το πολυτελές ξενοδοχείο 35 δωματίων, στον χώρο του αθλητικού κέντρου του Παναθηναϊκού στην Παιανία.

1988: Με τον Νίκο Γκάλη να πετυχαίνει 50 πόντους, ο Άρης συντρίβει με 120-95 την πρωταθλήτρια Ευρώπης, Τρέισερ Μιλάνου, σε αγώνα για τον προημιτελικό όμιλο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

1978: Ο Παναμέζος μποξέρ Ρομπέρτο Ντουράν νικά με τεχνικό νοκ άουτ στον 12ο γύρο τον Πορτορικανό Εστέμπαν Ντε Χεσούς και υπερασπίζεται για 12η φορά τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή ελαφρών βαρών της WBA. Παράλληλα, παίρνει και τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή της WBC που κατείχε ο Ντε Χεσούς.

1966: Οι ελλανοδίκες του Ράλι του Μόντε Κάρλο ακυρώνουν δέκα βρετανικά αυτοκίνητα, ανάμεσα στα οποία ήταν και αυτά των οδηγών που κατέλαβαν τις τέσσερις πρώτες θέσεις, διότι είχαν παραβιάσει έναν περίπλοκο κανονισμό σχετικό με τους προβολείς. Οι Τίμο Μάκινεν, Ρότζερ Κλαρκ, Ράουνο Άλτονεν, Πάντι Χόπκερκ, αλλά και η νικήτρια του γυναικείου αγώνα (και 6η στη γενική), Ρόζμαρι Σμιθ, χάνουν τα έπαθλά τους και νικητής ανακηρύσσεται ο 5ος, Πάουλι Τοϊβόνεν με Σιτροέν.

1954: Διεξάγεται το 4ο All Star Game του ΝΒΑ, το οποίο είναι και το πρώτο που οδηγείται στην παράταση. Η κανονική διάρκεια λήγει ισόπαλη 84-84 και τελικά η Ανατολή επικρατεί με 98-93, με πρωταγωνιστή τον Μπομπ Κούζι, ο οποίος πετυχαίνει 10 πόντους στον έξτρα χρόνο. Ο Κούζι, ένας από τους πρώτους βιρτουόζους γκαρντ του αμερικάνικου μπάσκετ, αναδεικνύεται και MVP της αναμέτρησης.

1922: Πεθαίνει σε ηλικία 68 ετών ο Γάλλος δημοσιογράφος Πιερ Ζιφάρ, ο οποίος ήταν εμπνευστής σπουδαίων αθλητικών αγώνων όπως ο Μαραθώνιος του Παρισιού (πρώτη διοργάνωση το 1896) και ο ποδηλατικός γύρος Παρίσι-Μπρεστ-Παρίσι.

1911: Ξεκινά το 1ο Ράλι του Μόντε Κάρλο, ύστερα από έμπνευση του πρίγκιπα Αλβέρτου Α’, που αναζητούσε τρόπους για να διαφημίσει την περιοχή.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News