Νίκος Σαρίδης: Ο ξαφνικός έρωτας με τον Λέτο

Ίσως ο Παναθηναϊκός είναι αυτός που -σε σχέση με τις υπόλοιπες μεγάλες ομάδες έχει αναλώσει στην τεχνική ηγεσία του τους περισσότερους παλαίμαχους παίκτες του. Γιώργος Δώνης, Μαρίνος Ουζουνίδης, Νίκος Νιόπλιας, Γιάννης Κυράστας, Βέλιμιρ Ζάετς, Άγγελος Αναστασιάδης, Χουάν Ραμόν Ρότσα και πάει λέγοντας. Χώρια τους «υπηρεσιακούς», όπως ο Γιάννης Βονόρτας, ο Τότης Φυλακούρης κι ο Στράτος Αποστολάκης.

Κι οι άλλοι δύο του ΠΟΚ εμπιστεύτηκαν παλιές τους δόξες, όπως η ΑΕΚ τον Ντούσαν Μπάγεβιτς και τον Τραϊανό Δέλλα κι ο Ολυμπιακός τον Τάκη Λεμονή και τον Όλεγκ Προτάσοφ, απλώς ο Παναθηναϊκός ανέκαθεν καλλιεργούσε την αίσθηση ότι δίνει πιο εύκολα προπονητικό βήμα στα «δικά του παιδιά» απ’ ό,τι οι άλλες ισχυρές ΠΑΕ του κέντρου. Αυτή η ευκολία φαίνεται να έχει εγγραφεί στο… DNA του συλλόγου. Τη βλέπει κανείς τώρα με τον Σεμπαστιάν Λέτο, με τη φυσικότητα που οι «πράσινοι» δημοσιολογούντες, είτε πρόκειται γι’ απλούς οπαδούς, είτε γι’ ανθρώπους με βαρύνουσα υπογραφή, έσπευσαν να χρίσουν τον Αργεντινό μελλοντικό τεχνικό του Παναθηναϊκού. Οι περισσότεροι δεν είχαν ασχοληθεί καν με τα προπονητικά πεπραγμένα του Λέτο, ούτε όταν αυτός ξεκινούσε στο Ιράν ως μέλος του προπονητικού επιτελείου της Εστεγκλάλ (πριν από μία πενταετία), ούτε όταν είχε όλη τη φετινή σεζόν την Κηφισιά στην κορυφή του Β’ Ομίλου της Super League 2. Ώσπου ήρθε το «διπλό» στην Καλαμάτα κι ο 38χρονος Αργεντινός αναγορεύτηκε παραχρήμα σε next big thing της προπονητικής.

Δεν έχουμε λόγους ν’ αμφιβάλλουμε ότι ο Λέτο μπορεί να διακριθεί ως προπονητής, αλλά λίγο μέτρο δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Άλλωστε, όλο αυτό, η ομόθυμη «ψήφος» στον άλλοτε βιρτουόζο επιθετικό του Παναθηναϊκού, μοιάζει περισσότερο μ’ ευσεβή πόθο, αφού εκ μέρους του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ δεν έχει εκπορευτεί μέχρι στιγμής κάποια ανοικτή προτίμηση στον χεντ κόουτς Λέτο.

Το ωραίο, μάλιστα, είναι ότι η αποθέωση του Αργεντινού απ’ τους φίλους του Παναθηναϊκού έρχεται σε μία χρονική συγκυρία που ο Ρουί Βιτόρια έχει φέρει την ομάδα -μετά το 3-1 επί του ΠΑΟΚ- στη δεύτερη θέση. Εν πάση περιπτώσει δεν τον λες και του πεταματού τον Πορτογάλο, ούτως ώστε να προκρίνεις την αντικατάστασή του εν μια νυκτί από έναν συνάδελφό του, ο οποίος τώρα συμπληρώνει τα πρώτα στοιχεία στη στήλη «επιτυχίες» του βιογραφικού του.

Τέλος, έχουμε κι ένα κοντράστ: απ’ τη μία ο κόουτς της Κηφισιάς, απ’ την άλλη ο προπονητής της ΑΕΛ, της οριστικά πρωταθλήτριας του Α’ Ομίλου της Super League 2, που μάλιστα είναι αήττητη, ο Αλέκος Βοσνιάδης, έκανε γνωστό χθες ότι δεν θα συνεχίσει. Και μάλλον όχι επειδή θέλει τον Βοσνιάδη κάποιος… Παναθηναϊκός κι η ΑΕΛ του πέφτει μικρή, αλλά διότι στα 64 του χρόνια είναι λίγο αργά για ν’ αποβάλει την ετικέτα του «καλού για τη Β’ Εθνική». Ο Βοσνιάδης, άλλωστε, ως ποδοσφαιριστής δεν έπαιξε ποτέ του στην Α’ Εθνική. Ελλείψει τέτοιας «προίκας», δηλαδή, του ήταν πιο δύσκολο να σταδιοδρομήσει ως προπονητής. Δεν είχε πίσω του κάποιον… λαό να πιέζει για την πρόσληψή του.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News