Ζότα: Ο Ντιόγκο, ο Αντρέ και ένα ερώτημα - «Μάθαμε τίποτα από τον περασμένο Οκτώβρη»;

Για τον Χοακίμ και την Ιζαμπέλ δεν «πέθανε ο Ζότα κι ο αδελφός του». Εκείνοι έχασαν τα δύο τους παιδιά. Εμείς σοκαριστήκαμε για άλλη μια φορά που οι αθάνατοι πεθαίνουν.
Ηταν 9 Οκτώβρη του περασμένου μόλις έτους. Βράδυ, γύρω στις 23:00. Τα πιο ήσυχα μαγαζιά του κέντρου της Αθήνας είχαν ήδη γεμίσει και εύκολα καταλάβαινες πως κάτι συνέβαινε. Από τα κινητά που δονούνταν, από τα σοκαρισμένα πρόσωπα των ποδοσφαιρόφιλων κι από τα απορημένα εκείνων που δεν ξέρουν γιατί είναι τόσο σοκαριστικό το ότι έφυγε κάποιος Τζορτζ Μπάλντοκ.
Οι τελευταίοι ρωτούσαν, με ύφος ελαφρώς ειρωνικό, κι οι προτελευταίοι απέφευγαν να συμμετάσχουν σ’ αυτή την άτοπη κουβέντα. Κάθε οπτική έχει τα δίκια της. Πόσο «ανθρώπινο» είναι, φερειπείν, το ότι χρησιμοποιούμε τους 13 νεκρούς του Ιούνη από τροχαία μόνο στην Αθήνα ως απλή στατιστική αναφορά;
Σχεδόν 9 μήνες αργότερα, οι μεσημεριανοί ξύπνησαν με την είδηση του θανάτου μιας οικίας και συμπαθέστατης φιγούρας. Ο Ντιόγκο Ζότα έφυγε στα 28 του και το δράμα της δικής του φαμίλιας μαύρισε εκατομμύρια ψυχές ανά τον κόσμο. Κάποια μητέρα έχασε δύο γιούς μέσα σε μια τσάκιση του χρόνου. Μια γυναίκα έχασε τον επί πάνω από μια δεκαετία σύντροφο και επί ένα δεκαήμερο σύζυγό της. Τρία παιδιά θα θυμούνται τον μπαμπά τους πάντα νέο και θα μεγαλώνουν μονάχα με τις ιστορίες και τα βίντεο ενός χιλιοτραγουδισμένου ποδοσφαιριστή.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Για τον Χοακίμ και την Ιζαμπέλ από το Οπόρτο, δεν «πέθανε ο Ζότα κι ο αδελφός του». Πέθαναν ο Ντιόγκο κι ο Αντρέ, δύο ψυχές με την ίδια αξία. Τα παιδιά τους. Σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο, ο πρώτος τίτλος αφορά τον θάνατο «του Ζότα της Λίβερπουλ», γιατί ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν λειτουργεί πάντα ανθρώπινα.
Είναι μοναδικό το σοκ όταν οι αθάνατοι πεθαίνουν. Οταν κανείς αντιλαμβάνεται πως οι φιγούρες που πρωταγωνιστούν στον πράσινο καμβά δεν είναι χαρακτήρες του Αρθουρ Κόναν Ντόιλ ή του Ιαν Φλέμινγκ, αλλά άνθρωποι. Γιατί δε θα ξαναπαίξει ο Μπάλντοκ; Γιατί δε θα ξαναπαίξει ο Ζότα; «Αυτό δε βγάζει νόημα». Η ζωή, δε βγάζει νόημα. «Για να πεθαίνουν εκείνοι, φαντάσου εμείς». Σκέψεις. Ανθρώπινες; Παίζεται. Σίγουρα ειλικρινείς.
Και τι μαθαίνουμε;
Γίναμε καθόλου σοφότεροι μετά τα μνημόσυνα στον Τζόρτζι; Μάθαμε «να μην ασχολούμαστε με μαλακίες», όπως προτρέπαμε τότε ο ένας τον άλλον, βαθύτατα επηρεασμένοι από το σοκ που έκανε την ένταση του ελληνικού ντέρμπι να μοιάζει με τσακωμό για κουνιστές καρέκλες στο νηπιαγωγείο;
Εμαθαν οι επικίνδυνα χαζοί να μην εκτοξεύουν κατάρες για ένα άθλημα, που -ναι- είναι κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι, αλλά δε θα γίνει ποτέ «σοβαρότερο ζήτημα από τη ζωή και τον θάνατο» ή συνέχισαν να πιστεύουν την -ξεχειλωμένη από τα αγγλικά media των 80s- παπάτζα που αποδίδεται στον Μπιλ Σάνκλι;
Τίποτα δεν έγινε και τίποτα δε γίνεται ποτέ, όταν μιλάμε για ένα σύνολο όπως μια χώρα ή χειρότερα όπως το πλήθος των ποδοσφαιρόφιλων. Τίποτα. Ούτε όταν χτυπάει την πόρτα. Μόνο όταν την ανοίγει και μπαίνει μέσα.
Οι Ντιόγκο και Αντρέ Σίλβα θα μείνουν αιώνια στις γραφές του αθλήματος των λαών και στα μυαλά όσων τους έζησαν από κοντά ή από την άλλη άκρη του πλανήτη. Η πικρή πραγματικότητα, όμως, είναι ότι ένας 25χρονος και ένας 28χρονος «έφυγαν» πολλές δεκαετίες νωρίτερα από αυτό που επιτάσσει η αλυσίδα της ζωής. Και μια ολόκληρη οικογένεια πια έχει στην ψυχή της κάρβουνο. Ας αναπαυθούν εν ειρήνη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Ελλάδα-Γαλλία 23-9: Ξέσπασε στο τρίτο οκτάλεπτο η Eθνική και προκρίθηκε στην οκτάδα!
- Αρης: Ερχεται Θεσσαλονίκη ο Τίνο Καντεβέρε - Αισιοδοξία για συμφωνία
- Βασίλιε Μίσιτς: Έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης στην Ευρώπη, ξεπερνώντας Ναν και Βεζένκοφ
- Ραζβάν Λουτσέσκου: Οι πρώτες δηλώσεις για Τέιλορ, Κένι, Ιβανούσετς και πιτσιρικάδες
- Αρης: Νέα μεγάλη κίνηση - Συμφωνία με Ολι Μουρουτσάν