Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο: Πλανητάρχης με τη Γιουβέντους στο Τόκιο

Από τις ημέρες που αγωνιζόταν στην Πάντοβα, αλλά και με τις πρώτες συμμετοχές του με τη Γιουβέντους, τον Σεπτέμβριο του 1993, ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο είχε δείξει ότι δεν ήταν ένα συνηθισμένο ταλέντο.

Στη διάρκεια της σεζόν που ακολούθησε καθιερώθηκε στην επίθεση της «Κυρίας» και ο πρόεδρος, Τζιάνι Ανιέλι, τον έχρισε επίσημα διάδοχο του Ρομπέρτο Μπάτζιο. Τον χαρακτήρισε «Πιντουρίκιο», έχοντας κατά νου τον ζωγράφο της Αναγέννησης που είχε αυτό το προσωνύμιο λόγω του μικρού του ύψους («Pinturicchio» σημαίνει κυριολεκτικά «μικρόσωμος ζωγράφος») και ήταν μαθητής του περίφημου Ραφαήλ, με τον οποίο παραλλήλιζαν πολλοί τον Μπάτζιο!

Κι όταν η «θεϊκή κοτσίδα» αποχώρησε απ’ το Τορίνο (με προορισμό τη Μίλαν) το καλοκαίρι του 1995, ο Ντελ Πιέρο δικαίωσε πλήρως όσους πίστευαν σ’ αυτόν. Πρωταγωνίστησε στην πορεία της Γιουβέντους του Μαρτσέλο Λίπι προς την κατάκτηση του Champions League σημειώνοντας έξι τέρματα και στις 26 Νοεμβρίου 1996 της χάρισε και το Διηπειρωτικό Κύπελλο, μια και ήταν ο μοναδικός σκόρερ του συναρπαστικού τελικού με τη Ρίβερ Πλέιτ στο Τόκιο (1-0).

Στο 81ο λεπτό ο Άντζελο Ντι Λίβιο εκτέλεσε κόρνερ από τα δεξιά, ο Σέρτζιο Πορίνι πήρε την κεφαλιά στο πρώτο δοκάρι και η μπάλα έφτασε στο δεύτερο όπου βρισκόταν ο Ντελ Πιέρο, ο οποίος έκανε γρήγορα το κοντρόλ, γύρισε το σώμα του προς την εστία και με ένα άπιαστο σουτ «εκτέλεσε» τον (ανίκητο μέχρι εκείνη τη στιγμή) Ρομπέρτο Μπονάνο.

Μέσα σε τρία χρόνια, ο «Πιντουρίκιο» είχε φτάσει στην κορυφή του κόσμου. Κάτι που δεν αποτυπώθηκε λίγες μέρες αργότερα στη ψηφοφορία για τη «Χρυσή Μπάλα» (όπου κατέλαβε την τέταρτη θέση, προφανώς λόγω της αποτυχίας της Εθνικής Ιταλίας στο Euro ’96»), αλλά ίσχυε στις καρδιές των οπαδών της Γιουβέντους, αλλά και των φίλων του ποιοτικού ποδοσφαίρου. Μέχρι το 2012, οπότε και έφυγε για τα τελευταία ένσημα σε μικρότερης αξίας πρωταθλήματα, δεν πρόδωσε ποτέ την αγάπη τους. Ούτε το 2006, όταν η «Κυρία» υποβιβάστηκε λόγω της εμπλοκής της στο σκάνδαλο στημένων αγώνων.

Δεν του είχαν εμπιστευθεί τυχαία στη Γιουβέντους το «10», με τον οποίο είχε διαπρέψει ο Μισέλ Πλατινί (τον οποίο ο Ντελ Πιέρο είχε αφίσα στο παιδικό δωμάτιό του), αλλά κι ο ίδιος ο Μπάτζιο αργότερα. Για χάρη του αναγκάστηκε να βολευτεί με το «21»  ο Ζινεντίν Ζιντάν, ο οποίος είχε αποκτηθεί το καλοκαίρι του 1996 από την Μπορντό και είχε δείξει και σ’ εκείνον τον τελικό του Διηπειρωτικού στοιχεία της απαράμιλλης κλάσης του.

Ο Ντελ Πιέρο κέρδισε τον τίτλο του MVP του τελικού χάρη στο νικητήριο γκολ, παρά το γεγονός ότι πριν από το γκολ δεν είχε φανεί τόσο πολύ όσο ο Άλεν Μπόκσιτς (ο οποίος δημιούργησε, αλλά και έχασε πολλές ευκαιρίες) ή ακόμα κι ο Άντζελο Περούτσι (οι σωτήριες επεμβάσεις του στα σουτ του Λεονέλ Γκανσέδο και του Σέλσο Αγιάλα διατήρησαν το 1-0).

All Star τελικός

Ο τελικός του Διηπειρωτικού Κυπέλλου της 26ης Νοεμβρίου 1996 δεν είχε μεταδοθεί ζωντανά στην Ελλάδα (ούτε από τη συνδρομητική τηλεόραση, που έκανε τότε τα πρώτα της βήματα) και είναι κρίμα, διότι ήταν ένα πραγματικό… All Star παιχνίδι. Το ποδόσφαιρο βρισκόταν στο μεταίχμιο των νέων δεδομένων που δημιουργούσε ο «φρέσκος» τότε Κανονισμός Μποσμάν, αλλά οι σύλλογοι διατηρούσαν ακόμα τα εθνικά τους χαρακτηριστικά.

Η Γιουβέντους είχε στη σύνθεσή της μόνο πέντε ξένους: δύο Γάλλους (τον Ζιντάν και τον Ντιντιέ Ντεσάν), δύο πρώην Γιουγκοσλάβους (τον Βλάντιμιρ Γιούγκοβιτς, πέρα απ’ τον Μπόκσιτς) κι έναν Ουρουγουανό (τον στόπερ Πάολο Μοντέρο, τον οποίο είχε αποκτήσει απ’ την Αταλάντα). Σε σύγκριση με την ομάδα που είχε κατακτήσει το Champions League έλειπαν οι Τζιανλούκα Βιάλι και Φαμπρίτσιο Ραβανέλι, που είχαν μεταγραφεί στις Τσέλσι και Μίντλεσμπρο αντίστοιχα και ο Πάουλο Σόουζα, που είχε ενταχθεί στην Μπορούσια Ντόρτμουντ.

Αντίστοιχα, η Ρίβερ Πλέιτ είχε στις τάξεις τη μισή Εθνική Αργεντινής που θα βλέπαμε ενάμισι χρόνο αργότερα στο Μουντιάλ της Γαλλίας, με πρώτο και καλύτερο τον Αριέλ Ορτέγκα, τον οποίο πολλοί είχαν βιαστεί να χαρακτηρίσουν τότε «νέο Μαραντόνα». Ο Ερνάν Κρέσπο, με τα γκολ του οποίου είχε φτάσει στην κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες, είχε πάρει μεταγραφή στη Λάτσιο, στη δύναμή της όμως παρέμεναν άλλοι διεθνείς άσοι που οι Ευρωπαίοι φίλαθλοι τους είδαν τότε για πρώτη φορά. Οι Χουάν Πάμπλο Σορίν, Ερνάν Ντίας,  Λεονάρδο Αστράδα, Εδουάρδο Μπερίσο και Χούλιο Κρουζ, αλλά και ο Μαρσέλο Σάλας που μπήκε ως αλλαγή στο 83ο λεπτό.

Ξεχώριζε, ωστόσο, ο 35χρονος Ουρουγουανός, Έντσο Φραντσέσκολι, ο οποίος ήταν ο αρχηγός και ο εκφραστής των περισσότερων επιθετικών ενεργειών της Ρίβερ, αν και πιο κοντά στο γκολ έφτασε ο Ορτέγα με ένα περίτεχνο πλασέ από πλάγια θέση που έστειλε την μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι. Το ματς είχε ρυθμό απ’ την αρχή έως το τέλος και η κατάληξη θα μπορούσε εύκολα να είναι διαφορετική, παρά το γεγονός ότι η Γιουβέντους έχασε πολύ περισσότερες ευκαιρίες.

Ήταν η δεύτερη φορά που η «Γηραιά Κυρία» του ιταλικού ποδοσφαίρου στέφθηκε πρωταθλήτρια κόσμου και η πρώτη μετά το 1985. Τότε που μετά τον «ματωμένο» τελικό του Χέιζελ με το πέναλτι-φάντασμα του Πλατινί, επικράτησε στα πέναλτι της Αρχεντίνος Τζούνιορς με τον Γάλλο μεσοεπιθετικό ως πολυτιμότερο παίκτη.

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 26 Νοεμβρίου

2024: Ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι γίνεται ο τρίτος παίκτης (μετά τους Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο) που σπάει το φράγμα των 100 γκολ στο Champions League, με τα δύο που σημειώνει στη νίκη της Μπαρτσελόνα επί της Μπρεστ με 3-0.

2019: Ο Ολυμπιακός προηγείται με 2-0 της Τότεναμ στο Λονδίνο (6′ Ελ Αραμπί, 19′ Σεμέντο) για την 5η αγωνιστική της φάσης των ομίλων του Champions League. Όμως ένα λάθος του Μεριά που αποφέρει τη μείωση του σκορ από τον Άλι στην εκπνοή του πρώτου ημιχρόνου, φέρνει την κατάρρευση στο δεύτερο και την ήττα με 4-2 (50′, 77′ Κέιν, 73′ Οριέ).

2008: Ο Παναθηναϊκός νικά με 1-0 την Ίντερ του Ζοζέ Μουρίνιο στο Μιλάνο, χάρη σε γκολ του Γιόσου Σαριέγκι στο 69′ κι έκανε μεγάλο βήμα για την πρόκριση στη νοκ άουτ φάση του Champions League. Οι «πράσινοι» είχαν ξεκινήσει την πορεία τους στον όμιλο με μόλις έναν βαθμό στους τρεις πρώτους αγώνες, αλλά με την επικράτησή τους επί της Ανόρθωσης στο ΟΑΚΑ στις 9 Δεκεμβρίου (1-0) θα προχωρήσουν στους «16».

1999: Ο Πύρρος Δήμας κερδίζει ένα χρυσό (αρασέ), ένα χάλκινο (επολέ-ζετέ) κι ένα ασημένιο μετάλλιο (στο σύνολο) στην κατηγορία των 85 κ. του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Άρσης Βαρών που φιλοξενείται στο ΣΕΦ. Στην ίδια κατηγορία διαγωνίζεται ο Χρήστος Σπύρου, ο οποίος κερδίζει το ασημένιο μετάλλιο στο επολέ-ζετέ.

1995: Τραγωδία σημειώνεται σε γήπεδο κρίκετ στην Ινδία, κατά τη διάρκεια του φιλικού αγώνα Ινδία-Νέα Ζηλανδία, όταν καταρρέει τοίχος με απολογισμό οκτώ νεκρούς και πολλούς τραυματίες.

1992: H ΑΕΚ ολοκληρώνει τη μεταγραφή του Βασίλη Τσιάρτα από την πρωτοπόρο της Β’ Εθνικής, Νάουσα, με συνολικό κόστος 99 εκατομμύρια δραχμές.

1984: Ο Γιάννης Κούρος διανύει μια απόσταση 1.000 χιλιομέτρων με αφετηρία το Κόλακ της Αυστραλίας και σημειώνει δυο ρεκόρ. Καλύπτει τα πρώτα 500 χιλιόμετρα σε 60 ώρες και 23 λεπτά (περίπου τρεις ημέρες) και το σύνολο των 1.000 χιλιομέτρων σε 136 ώρες και 17 λεπτά (περίπου έξι ημέρες).

1981: Πεθαίνει σε ηλικία 80 ετών ο Ολλανδός πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι, Μαξ Όιβε.

1972: Ο Ολυμπιακός συντρίβει με 5-1 την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, έχοντας κορυφαίο παίκτη τον Γιώργο Δεληκάρη.

1971: Ο Αυστραλός Ροντ Λέιβερ γίνεται ο πρώτος τενίστας στην ιστορία οι απολαβές του οποίου ξεπερνούν το 1 εκατ. δολάρια.

1967: Ο ΠΑΟΚ νικά με 1-0 τον Ολυμπιακό στο «Γ. Καραϊσκάκης» με γκολ του Ανέστη Αφεντουλίδη. Πρόκειται για την τρίτη σερί ήττα των «ερυθρόλευκων» στο πρωτάθλημα.

1961: Ο Χαράλαμπος Χατζηδήμου του Φωστήρα σημειώνει το πρώτο γκολ με απ’ ευθείας κόρνερ στην Α’ Εθνική, στην εντός έδρας νίκη της ομάδας του επί του Απόλλωνα Καλαμαριάς με 5-1.

1956: Με άλμα στα 4.50 μ. ο Γιώργος Ρουμπάνης κατακτά το χάλκινο μετάλλιο στο επί κοντώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης. Πρόκειται για το πρώτο μετάλλιο που κερδίζει η Ελλάδα στην κορυφαία διοργάνωση μετά το 1920.

1956: Η Αυστραλή Μπέτι Κάθμπερτ κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στα 100 μ. των Ολυμπιακών Αγώνων της Μελβούρνης με χρόνο 11.5. Την ίδια ημέρα χρυσός ολυμπιονίκης στον ακοντισμό αναδεικνύεται ο Νορβηγός Έγκιλ Ντάνιελσεν με νέο παγκόσμιο ρεκόρ (85.71 μ.), ενώ τα 800 μ. κερδίζει ο Αμερικανός Τομ Κόρτνεϊ με ολυμπιακό ρεκόρ (1:47.7).

1956: Ο Αμερικανός Πολ Άντερσον κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στα +90 κιλά της άρσης βαρών, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης. Σε έναν συγκλονιστικό τελικό που διαρκεί μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, επικρατεί στην ισοβαθμία (500 κιλά στο σύνολο σε τρεις κινήσεις, ντεβελοπέ, αρασέ και επολέ-ζετέ) του Αργεντινού, Ουμπέρτο Σελβέτι, επειδή είναι ελαφρύτερος. Η εγκυρότητα της τελευταίας προσπάθειας του Άντερσον στο επολέ-ζετέ (187,5 κιλά) αμφισβητείται.

1941: Οι Αμερικανοί τενίστες Μπόμπι Ριγκς και Φρανκ Κόβατς γίνονται επαγγελματίες, ύστερα από τον αποκλεισμό που τους επιβάλλει η ομοσπονδία αντισφαίρισης των ΗΠΑ με την κατηγορία του μυστικού χρηματισμού.

1905: Ο Ρόντνι Χιθ κατακτά το πρωτάθλημα Πρωτάθλημα Αυστραλασίας στο τένις (πρόγονος του Αυστραλιανού Όπεν) νικώντας στον τελικό τον Άλμπερτ Κέρτις με 3-1 σετ.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News