Σαν Σήμερα - Τεντ Ντρέικ: Το απλησίαστο ρεκόρ με τα επτά γκολ σε ένα ματς

Στις 14 Δεκεμβρίου 1935 ο Τεντ Ντρέικ της Άρσεναλ σημείωσε ένα ρεκόρ που δεν έχει απειληθεί έκτοτε στην κορυφαία κατηγορία της Αγγλίας. Πέτυχε και τα επτά γκολ της ομάδας του στη νίκη με 7-1 επί της Άστον Βίλα.

Βλέποντας τον Έρλινγκ Χάαλαντ να σκοράρει κατά ριπάς, δεν μπορείς να αποκλείσεις το ενδεχόμενο να κάνει κάποια στιγμή δικό του και το ασύλληπτο ρεκόρ επίτευξης τερμάτων σε έναν αγώνα της κορυφαίας κατηγορίας της Αγγλίας. Ένα ρεκόρ που κλείνει σήμερα 90 χρόνια ύπαρξης.

Το κατέχει ο Τεντ Ντρέικ της Άρσεναλ, ο οποίος στις 14 Δεκεμβρίου 1935 πέτυχε και τα επτά γκολ της ομάδας του στον εκτός έδρας θρίαμβο επί της Άστον Βίλα με 7-1! Το παράδοξο είναι ότι ο ικανός σέντερ φορ, ο οποίος ήταν ένας από τους καλύτερους της χώρας εκείνη την εποχή, αγωνίστηκε ενώ αντιμετώπιζε έναν τραυματισμό στο γόνατο, ο οποίος όμως δεν τον εμπόδισε να στέλνει… όποτε ήθελε την μπάλα στα δίχτυα των αντιπάλων του.

Δεν έχουν διασωθεί τα λεπτά επίτευξης των τερμάτων. Είναι, πάντως, γνωστό ότι ο Ντρέικ είχε διαμορφώσει το 3-0 για την Άρσεναλ από το πρώτο ημίωρο κι ότι με τη συμπλήρωση μιας ώρας αγώνα είχε φτάσει τα έξι γκολ συνολικά. Ο Τζακ Πέιλθορπ μείωσε λίγο αργότερα για την Άστον Βίλα και ο Ντρέικ πέτυχε το έβδομο προσωπικό γκολ του στο τελευταίο λεπτό, διαμορφώνοντας το τελικό 1-7.

Επί χρόνια ο διεθνής κυνηγός των «κανονιέρηδων» ισχυριζόταν ότι ύστερα από ένα σουτ που έστειλε την μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι η μπάλα έσκασε μέσα απ’ τη γραμμή του τέρματος, όμως ο διαιτητής δεν κατακύρωσε το γκολ. Η φάση είχε σημειωθεί όσο το σκορ ήταν 1-6, οπότε ο Ντρέικ θα είχε χρόνο να σκοράρει και όγδοη φορά και να πάρει το ρεκόρ του Τζίμι Ρος, για τον οποίο υπήρχαν καταγραφές ότι είχε πετύχει και τα επτά τέρματα της Πρέστον στη νίκη με 7-0 επί της Στόουκ Σίτι, στις 12 Νοεμβρίου 1888. Κατοπινές έρευνες, ωστόσο, απέδειξαν ότι ο φημισμένος επιθετικός των τελών του 19ου αιώνα είχε σκοράρει μόνο τέσσερις φορές σ’ εκείνο το ματς.

Έτσι, ο Ντρέικ είναι ο μοναδικός κάτοχος του ρεκόρ όσον αφορά την κορυφαία κατηγορία της Αγγλίας, η οποία από το 1992 έχει αποκτήσει άλλο κύρος ύστερα από την ανεξαρτητοποίησή της από τη Football League (και τη δημιουργία της Premier League). Και είναι μάλλον δύσκολο να το καταρρίψει κάποιος στο μέλλον, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι εδώ και τρεισήμισι δεκαετίες η κορυφαία επίδοση είναι τα πέντε γκολ σε ένα ματς.

Τελευταίος κατάφερε κάτι τέτοιο ο Σέρχιο Αγουέρο στη νίκη της Μάντσεστερ Σίτι επί της Νιουκάστλ με 6-1 στις 3 Οκτωβρίου 2015. Μάλιστα, είχε προκαλέσει συζητήσεις το γεγονός ότι ο προπονητής του, Μανουέλ Πελεγκρίνι, τον αντικατέστησε μόλις στο 66ο λεπτό και του στέρησε τη δυνατότητα να κυνηγήσει την κατάρριψη του ρεκόρ τουλάχιστον στα χρόνια της Premier League. Μια επίδοση που συγκατέχουν οι Άντι Κόουλ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Ίπσουιτς 9-0 το 1995), Άλαν Σίρερ (Νιουκάστλ-Σέφιλντ Γουένσντεϊ 8-0 το 1999), Τζερμέιν Ντεφόε (Τότεναμ-Γουίγκαν 9-1 το 2009) και Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπλάκμπερν 7-1 το 2010).

Ποιος ξέρει κιόλας. Με σχεδόν μισή ώρα αγώνα να απομένει, ίσως ο Αγουέρο να είχε απειλήσει και το ρεκόρ του Ντρέικ, το οποίο πάντως στέκει αγέρωχο μέχρι σήμερα.

Σάρωσε τους τίτλους με την Άρσεναλ

Ο Ντρέικ γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1912 στο Σαουθάμπτον. Άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο ως έφηβος στη Γουίντσεστερ Σίτι, όπου έδειξε για πρώτη φορά τις μεγάλες δυνατότητές του στο σκοράρισμα και έφτασε κοντά στη μεταγραφή στην Τότεναμ. Την έχασε, ωστόσο, μια και ένας τραυματισμός δεν του επέτρεψε να πάρει μέρος στην προγραμματισμένη δοκιμή.

Ο Τεντ Ντρέικ παραμένει πέμπτος σκόρερ όλων των εποχών για την Άρσεναλ (πηγή φωτογραφίας: arsenal.com).

Τελικά το Νοέμβριο του 1931 εντάχθηκε στον σύλλογο της γενέτειράς του, τη Σαουθάμπτον, η οποία αγωνιζόταν τότε στη δεύτερη κατηγορία. Υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο και καθιερώθηκε στο βασικό σχήμα την άνοιξη του 1932, ενώ παράλληλα ήταν και ερασιτέχνης παίκτης του κρίκετ – η δεύτερη μεγάλη του αγάπη. Οι εξαιρετικές επιδόσεις του στο σκοράρισμα τη σεζόν 1932-33 (20 γκολ σε 33 συμμετοχές) προκάλεσαν το ενδιαφέρον του περίφημου Χέρμπερτ Τσάπμαν, ο οποίος ήταν τότε ο μάνατζερ της πρωταθλήτριας Άρσεναλ. Ο Ντρέικ, ωστόσο, αρνήθηκε την προοπτική.

Ο Τσάπμαν πέθανε ξαφνικά στις αρχές του 1934, αλλά το ενδιαφέρον των Gunners για τον Ντρέικ δεν έπαψε να υφίσταται. Ο νέος προπονητής, Τζορτζ Άλισον, κατάφερε να τον πείσει να μετακομίσει στο Λονδίνο λίγους μήνες αργότερα, αφού τη μεταγραφή επιθυμούσε και η διοίκηση της Σαουθάμπτον. Με τα χρήματα που θα εισέπραττε θα έκλεινε πολλές «τρύπες» στα ταμεία της.

Ο Ντρέικ έκανε ντεμπούτο με την Άρσεναλ στις 24 Μαρτίου 1934 κόντρα στη Γουλβς, σημειώνοντας ένα τέρμα στη νίκη με 3-2. Οι «κανονιέρηδες» κατέκτησαν ξανά τον τίτλο χωρίς το νέο τους απόκτημα να προλάβει να έχει μεγάλη συμβολή, κάτι όμως που συνέβη και με το παραπάνω την επόμενη σεζόν (1934-35). Με 42 γκολ σε 41 συμμετοχές, ο χαρισματικός επιθετικός αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος που κατέκτησε με σχετική άνεση η ομάδα του.

Χαρακτηριζόταν από τον θαρραλέο τρόπο παιχνιδιού του, κάτι που βέβαια ήταν προαπαιτούμενο στο αγγλικό πρωτάθλημα εκείνης της ηρωικής εποχής. Αυτό, βέβαια, είχε ως αποτέλεσμα να τραυματίζεται συχνά, κάτι όμως που δεν τον εμπόδιζε πάντοτε να αγωνίζεται – το έκανε άλλωστε και στο παιχνίδι κόντρα στην Άστον Βίλα στο οποίο σκόραρε επτά φορές.

Με δικό του γκολ στον τελικό κόντρα στη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ (1-0) οδήγησε την Άρσεναλ στην κατάκτηση του Κυπέλλου Αγγλίας το 1936, παρότι αγωνίστηκε ξανά ενώ ταλαιπωρούνταν από έναν τραυματισμό. Και δεν έπαψε να σκοράρει ακατάπαυστα και στο πρωτάθλημα, το οποίο κατέκτησε άλλη μία φορά με την ομάδα του την περίοδο 1937-38.

Όπως είχε δηλώσει το 1992, «η δουλειά μου ήταν να βάζω το κεφάλι μου εκεί που δεν τολμούσε κανένας άλλος. Ο πονοκέφαλος θα έφευγε μέχρι το επόμενο πρωί, όμως η ανάμνηση του γκολ θα ζούσε μέσα μου για πάντα».

Το ίδιο διάστημα συγκαταλεγόταν ανάμεσα στις επιλογές των εκλεκτόρων της Εθνικής Αγγλίας, με την οποία είχε κάνει ντεμπούτο σε ένα ιστορικό ματς. Την επονομαζόμενη «Μάχη του Χάιμπουρι» κόντρα στην παγκόσμια πρωταθλήτρια Ιταλία, στις 14 Νοεμβρίου 1934. Πέτυχε, μάλιστα, το τρίτο γκολ των «Λιονταριών» μόλις στο 12′ (τα δύο πρώτα τα είχε σημειώσει ο Έρικ Μπρουκ, ο οποίος είχε προλάβει να χάσει και πέναλτι, ενώ αγωνιζόταν και ο 19χρονος Στάνλεϊ Μάθιους), προτού ο Τζουζέπε Μεάτσα σκοράρει δύο φορές για τους «Ατζούρι» και διαμορφώσει το τελικό 3-2.

Το ματς αυτό, αν και τυπικά ήταν φιλικό, χαρακτηρίστηκε από τα σκληρά μαρκαρίσματα των παικτών και των δύο ομάδων και ο Ντρέικ ήταν ένας από τους επτά παίκτες της Άρσεναλ που είχαν αγωνιστεί με την Αγγλία – η οποία απείχε από τα Παγκόσμια Κύπελλα λόγω της διαμάχης της FA με τη FIFA και «καιγόταν» να αποδείξει ότι διέθετε την καλύτερη εθνική ομάδα στον κόσμο.

Ο αναμορφωτής της Τσέλσι

Η καριέρα του Ντρέικ ανακόπηκε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στον οποίο υποχρεώθηκε να υπηρετήσει όπως και οι περισσότεροι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές της εποχής. Ήταν μόλις 27 ετών όταν κατατάχθηκε στη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία, ενώ όλες οι διοργανώσεις της Football League είχαν διακοπεί από τον Σεπτέμβριο του 1939.

Ο χαρισματικός επιθετικός έπαιρνε άδειες για να συμμετέχει σε αγώνες που έδινε η Άρσεναλ κατά τη διάρκεια του πολέμου. Σε ένα από αυτά κόντρα στη Ρέντινγκ, το 1945, τραυματίστηκε αρκετά σοβαρά στη σπονδυλική στήλη και πήρε την απόφαση να κρεμάσει τα παπούτσια του. Την εποχή που σταμάτησε μοιραζόταν την πρώτη θέση στην κατάταξη των σκόρερ όλων των εποχών για τους «κανονιέρηδες» με τον Τζίμι Μπρέιν (αμφότεροι είχαν από 139 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις) και ακόμα και σήμερα, τόσες δεκαετίες αργότερα, τους βρίσκουμε μαζί στην πέμπτη θέση.

Ο Ντρέικ αγαπούσε τόσο πολύ το ποδόσφαιρο, που δεν μπορούσε να λείπει από αυτό όταν ο πόλεμος τελείωσε και τα πρωταθλήματα ξανάρχισαν. Εργάστηκε στη Χέντον (1946-47) και τη Ρέντινγκ (1947-52), με την οποία σημείωσε αρκετές διακρίσεις στην τρίτη κατηγορία κι έφτασε στο σημείο να προσληφθεί στην Τσέλσι.

Οι «Μπλε» δεν είχαν τότε καμία σχέση με τον κολοσσό που γνωρίζουμε σήμερα. Δεν είχαν καν αυτό το παρατσούκλι, μια και ήταν γνωστοί ως οι «Συνταξιούχοι» (The Pensioners), ενώ είχαν ρόλο κομπάρσου στην κορυφαία κατηγορία και απέφευγαν με δυσκολία τον υποβιβασμό. Όλα αυτά τα άλλαξε με την άφιξή του ο Ντρέικ, ο οποίος από τις πρώτες μέρες έβαλε σκοπό να αναδιοργανώσει τον σύλλογο σε επαγγελματικά πλαίσια.

Ο Τεντ Ντρέικ την εποχή που εργαζόταν ως προπονητής της Τσέλσι (πηγή φωτογραφίας: chelseafc.com).

Με τη σταδιακή απόκτηση ικανών και φτηνών νεαρών ποδοσφαιριστών (ανάμεσά τους ήταν και ο Φρανκ Μπλάνστοουν, που γνωρίσαμε πολύ αργότερα ως προπονητή στον Εθνικό και τον Άρη) ο Ντρέικ κατάφερε μέσα σε μία τριετία να οδηγήσει την Τσέλσι στην κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος της ιστορίας της, το 1955! Έγινε έτσι ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία που στέφθηκε πρωταθλητής Αγγλίας τόσο ως παίκτης όσο και ως μάνατζερ.

Αν και η επιτυχία του 1955 δεν είχε συνέχεια, ο μεγάλος «κανονιέρης» του παρελθόντος πιστώνεται την ανάδειξη του Τζίμι Γκριβς, ο οποίος έμελλε να εξελιχθεί σε έναν από τους κορυφαίους επιθετικούς όλων των εποχών – αν και δεν κατάφερε να απειλήσει το ρεκόρ των επτά τερμάτων σε έναν αγώνα. Μετά την αποχώρησή του από την τεχνική ηγεσία των «Μπλε» το 1961, ο Ντρέικ εργάστηκε στην αναπληρωματική ομάδα της Φούλαμ και αργότερα ως βοηθός του προπονητή της πρώτης ομάδας, του γνωστού μας, Βικ Μπάκιγχαμ.

Με τον μετέπειτα τεχνικό ηγέτη του Εθνικού και του Ολυμπιακού συνεργάστηκε και στην Μπαρτσελόνα, το 1971, αλλά αργότερα επέστρεψε στη Φούλαμ όπου εργάστηκε ως επικεφαλής του τμήματος σκάουτινγκ για πολλά χρόνια. Αργότερα έλαβε τον τίτλο του επίτιμου προέδρου του συλλόγου, τον οποίο διατήρησε μέχρι τον θάνατό του, στις 30 Μαΐου 1995.

Δεν είναι ρεκόρ για όλες τις αγγλικές κατηγορίες

Όπως είναι γνωστό, οι Άγγλοι δεν αρέσκονται σε διαχωρισμούς μεταξύ των κατηγοριών των εθνικών πρωταθλημάτων τους. Γι’ αυτό αν τους ρωτήσεις ποιος παίκτης έχει πετύχει τα περισσότερα γκολ σε ένα ματς της Football League, δεν θα σου απαντήσουν «ο Τεντ Ντρέικ».

Με βάση την αγγλική λογική, το ρεκόρ του επιθετικού της Άρσεναλ άντεξε μόλις δώδεκα ημέρες! Το κατέρριψε στις 26 Δεκεμβρίου 1935 ο Ρόμπερτ Μπελ της Τρανμίρ, ο οποίος πέτυχε εννέα γκολ στην επιβλητική νίκη επί της Όλνταμ με 13-4. Το γεγονός ότι ο αγώνας διεξήχθη στο πλαίσιο της τρίτης κατηγορίας (και συγκεκριμένα στο πρωτάθλημα του βόρειου ομίλου) δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο για εκείνους. Ο βαθμός δυσκολίας θεωρείται (και είναι, εδώ που τα λέμε) ίδιος.

Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ούτε ο Μπελ κράτησε για πολύ το ρεκόρ. Στις 13 Απριλίου 1936 ο Τζο Πέιν της Λούτον σκόραρε δέκα φορές στον θρίαμβο με 12-0 επί της Μπρίστολ Ρόβερς για τον νότιο όμιλο της τρίτης κατηγορίας! Αυτό παραμένει έως και σήμερα το απόλυτο ρεκόρ επίτευξης τερμάτων από έναν ποδοσφαιριστή στα εθνικά πρωταθλήματα της Αγγλίας.

Πηγές: arsenal.com («Ted Drake: A serial winner with Arsenal & Chelsea»), en.wikipedia.org («Ted Drake», «Aston Villa 1-7 Arsenal (1935)», «List of Footballers with the most goals in a single game», «List of Arsenal F.C. records and statistics»), onefootball.com («A History of Arsenal legend Ted Drake – “the greatest centre forward in the world”»), espn.com («Man City’s Sergio Aguero nets five goals to match Premier League record»).

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 14 Δεκεμβρίου

2020: Πεθαίνει σε ηλικία 73 ετών ο Γάλλος προπονητής ποδοσφαίρου, Ζεράρ Ουγιέ, μία ημέρα αφότου είχε επιστρέψει σπίτι του έπειτα από επέμβαση ανοιχτής καρδιάς. Η κορυφαία περίοδος της πλούσιας καριέρας του ήταν εκείνη στη Λίβερπουλ (1998-2004), με την κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, του Κυπέλλου Αγγλίας και του Λιγκ Καπ τη σεζόν 2000-01.

2003: Ο Αργεντινός Κάρλος Μπιάνκι γίνεται ο πρώτος τεχνικός που φτάνει τις τρεις κατακτήσεις του Διηπειρωτικού Κυπέλλου όταν η ομάδα του, η Μπόκα Τζούνιορς, νικά με 3-1 τη Μίλαν στα πέναλτι στο Τόκιο.

2003: Ρεκόρ αποβολών σημειώνεται στο ισπανικό πρωτάθλημα κατά τη διάρκεια του αγώνα Μπαρτσελόνα-Εσπανιόλ 3-1. Αποβάλλονται συνολικά έξι παίκτες, τρεις από κάθε ομάδα.

1999: Διεξάγεται με πρωτοβουλία της ΕΠΟ αγώνας προς τιμήν του Βασίλη Χατζηπαναγή ανάμεσα στις εθνικές ομάδες της Ελλάδας και της Γκάνας στο Καυτανζόγλειο Στάδιο (1-1). Ο «Νουρέγεφ» του ελληνικού ποδοσφαίρου αγωνίζεται στα πρώτα 21 λεπτά κι από τα πόδια του ξεκινά η φάση του γκολ της Εθνικής, το οποίο σημειώνει ο Θωμάς Κυπαρίσσης.

1998: Ο Σύλλογος Ελλήνων Ολυμπιονικών βραβεύει στην ετήσια γιορτή του 23 αθλητές και αθλήτριες με μετάλλια σε παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα Ολυμπιακών αθλημάτων. Μεταξύ των βραβευθέντων είναι οι: Πύρρος Δήμας, Λεωνίδας Σαμπάνης, Κάχι Καχιασβίλι, Όλγα Βασδέκη, Ιωάννης Μελισσανίδης, η Εθνική Ελπίδων στο ποδόσφαιρο και η Eθνική πόλο ανδρών. Ειδικές βραβεύσεις λαμβάνουν οι Άκης Τσοχατζόπουλος, Χρήστος Ιακώβου, Γιούρι Σέντιχ, Βαγγέλης Παπαθανασίου και Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ.

1996: Διεξάγεται το 5ο All-Star Game στη Θεσσαλονίκη. Η ομάδα της Ευρώπης με προπονητή τον Γιάννη Ιωαννίδη κερδίζει την Αμερική με 83-75. Ο Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς ανακηρύσσεται MVP του αγώνα. Στον διαγωνισμό τριπόντων νικητής είναι ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, στα καρφώματα ο Χάρολντ Έλις.

1991: Η Ξάνθη συντρίβει με 5-2 τον Ολυμπιακό με τον Μαρίνο Ουζουνίδη να σημειώνει δύο γκολ, την ίδια ώρα που ο πρόεδρος της πειραϊκής ΠΑΕ, Αργύρης Σαλιαρέλης, δίνει μια ιστορική συνέντευξη στο Mega με την οποία αρνείται τις οφειλές του προς διάφορους τρίτους.

1988: Ξεκινά τις εκπομπές του το τρίτο κανάλι της δημόσιας ελληνικής τηλεόρασης, η ΕΤ3.

1986: Η Έλλη Ρουσσάκη κατακτά το ασημένιο μετάλλιο στα 200 μέτρα πεταλούδα του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου μικρής πισίνας (25 μ.), στο Μάλμε της Σουηδίας, συντρίβοντας μάλιστα το δικό της πανελλήνιο ρεκόρ (2:12.93 από 2:15.17). Πρόκειται για το πρώτο μετάλλιο που κατακτά η Ελλάδα σε επίπεδο ανδρών ή γυναικών, σε κολυμβητική διοργάνωση ευρωπαϊκού ή παγκόσμιου βεληνεκούς, αν εξαιρέσουμε τους 1ους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896.

1986: Η Ρίβερ Πλέιτ νικά με 1-0 τη Στεάουα Βουκουρεστίου και κατακτά το Διηπειρωτικό Κύπελλο. Το γκολ πετυχαίνει ο Ουρουγουανός επιθετικός, Αντόνιο Αλσαμέντι, ο οποίος αναδεικνύεται και MVP, ενώ με τους νικητές αγωνίζεται ο μετέπειτα άσος του Ολυμπιακού, Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες και ο πρώην του Παναθηναϊκού, Ραούλ Αλφάρο (Μπιστάκης).

1967: Οι αρχές του Γουίμπλεντον, αψηφώντας την παράδοση και τις ομοσπονδίες του τένις σε όλο τον κόσμο, ψηφίζουν την κατάργηση του διαχωρισμού μεταξύ επαγγελματιών και ερασιτεχνών παικτών στο τένις με ψήφους 295-5.

1947: Η Ρεάλ Μαδρίτης εγκαινιάζει το νέο γήπεδό της, το οποίο έχει χτιστεί στο προάστιο Τσαμαρτίν, νικώντας σε φιλικό αγώνα την πορτογαλική Μπελενένσες με 3-1. Στις 4 Ιανουαρίου 1955 η γενική συνέλευση των μελών της Ρεάλ θα αποφασίσει να δώσει στο γήπεδο το όνομα του προέδρου του συλλόγου, Σαντιάγο Μπερναμπέου, με το οποίο είναι γνωστό μέχρι σήμερα.

1929: Ο Γκαρνέτ Κάρτερ ανοίγει το πρώτο γήπεδο μίνι γκολφ στην Φλόριντα.

1920: Ο Τζακ Ντέμσι νικά τον Μπιλ Μπρέναν με νοκ άουτ στον 12ο γύρο και κατακτά τον παγκόσμιο τίτλο στα βαρέα βάρη της πυγμαχίας.

1914: Ιδρύεται στην Αθήνα η Ένωση Συντακτών, με πρόεδρο τον συγγραφέα και δημοσιογράφο Ιωάννη Κονδυλάκη. Το 1947 θα μετονομαστεί σε ΕΣΗΕΑ (Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών).

1901: Διεξάγεται το πρώτο τουρνουά επιτραπέζιας αντισφαίρισης στο Royal Aquarium του Λονδίνου.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News