Η ισχύς της Νιούκαστλ κάθεται… κουτί στα μεγάλα κλαμπ

Ηθική είναι αδύνατον να έχει μία ομάδα ανθρώπων. Υπάρχει μόνο σε προσωπικό επίπεδο, σμιλεύεται μέσα από καταστάσεις που τραντάζεται και με αυτήν πορεύεται ο άνθρωπος στον αγώνα του για τη λογική ανωτερότητα. Στην ομάδα ανθρώπων το ηθικό πείραμα πετυχαίνει αν όλα τα μέλη της έχουν τη δική τους ηθική, μια ακεραιότητα με την οποία επιχειρούν κατά μόνας και αυτή αντανακλά το σύνολο. Στην περίπτωση, όμως, που η ομάδα απευθύνεται σε οντότητες και όχι σε άλλη ομάδα, πρέπει να υπολογίζει την προσωπική ηθική.

Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ως εκπρόσωπος του σύγχρονου κόσμου, αποτελεί οπωσδήποτε το παράδειγμα μιας τέτοιας περίπτωσης. Ο… κακός χαμός που έγινε με την προοπτική της European League, με οπαδούς να αντιδρούν και να χρησιμοποιούν όχι ακριβώς σύννομα μέσα ή πολιτισμένο κώδικα επικοινωνίας για να αναχαιτίσουν έναν «πλανήτη» στον οποίο θα κατοικοεδρεύουν ζάπλουτοι δίχως οικονομικά όρια, μπορεί να έφερε την υποχώρηση, αλλά, εξ όσων διαπιστώνονται, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Γιουβέντους και η Μπαρτσελόνα, δηλαδή τρεις ομάδες που δεν έχουν υπαναχωρήσει του στόχου της κλειστής λίγκας, δεν έχουν τιμωρηθεί τινί τρόπω, όπως με ικανοποίηση η FIFA και η UEFA είχαν προθυμοποιηθεί να προλογίσουν ότι θα γίνει. Η πώληση της Νιούκαστλ, δε, στον πρίγκιπα Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν αλ Σαούντ, θα γινόταν να αποτελέσει ένα δείγμα ότι το πρωτάθλημα των ισχυρών είναι κοντά.

Δεν θα μπορούσαν να έχουν οι «καρακάξες», εκ πρώτης όψεως, σχέση με αυτά τα 12 κλαμπ που σκέφτηκαν να κάνουν το πρωτάθλημα, παρ’ όλα αυτά συνδέονται παραβολικά, ενώ μελλοντικά η είσοδός τους στην κάστα διόλου απίθανη λογίζεται.

Ο Μπρους και οι αλλαγές

Ο δρόμος του ανικανοποίητου βγάζει στην πλεονεξία

Το πρόβλημα είναι και της Νιούκαστλ, αφού ό,τι συμβαίνει στην πόλη του αγγλικού Βορρά δεν είναι παρά μια μινιατούρα του μηχανισμού. Όταν ακούστηκε η συμφωνία, πολλοί οπαδοί της Νιούκαστλ πανηγύρισαν έξω από το «Σεντ Τζέιμς Παρκ». Αυτήν τη στιγμή, η ομάδα είναι προτελευταία στη βαθμολογία της Premier League και, παρ’ ότι νωρίς, το ένστικτο επιβίωσης είναι εκείνο που πρωτεύει. Τη Δευτέρα έγινε γνωστό ότι η Αμάντα Στάβλεϊ, διευθύντρια του διοικητικού συμβουλίου της Νιούκαστλ και εκτελεστική διευθύντρια της PCP’s Capital Partners, στην οποία, πια, υπάγεται το κλαμπ, είχε συνάντηση με τον προπονητή Στιβ Μπρους και τους παίκτες και φάνηκε ότι ο άλλοτε αμυντικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επρόκειτο να αποτελέσει παρελθόν πριν το παιχνίδι με την Τότεναμ την Κυριακή 17 Οκτωβρίου, ενώ ο Γκρέιαμ Τζόουνς, συνεργάτης του, θα τον αντικαθιστούσε.

Αυτή η αλλαγή θα μπορούσε να υπάγεται στο πλαίσιο των σχετικά συχνών που γίνονται σε όλες τις ομάδες του κόσμου, στη θέση του προπονητή, αλλά οπωσδήποτε πρέπει να μην αποκλειστεί ότι είναι το στίγμα που δίνει η νέα διοίκηση, η οποία φέρεται ήδη να ψάχνει για νέο προπονητή. Την ίδια στιγμή, η χήρα του Τζαμάλ Κασόγκι, Χατιτζέ Τζενγκίς, κατέρρευσε από την είδηση, διότι από το 2018, που οι υπηρεσίες Πληροφοριών των ΗΠΑ αποφάνθηκαν ότι ο πρίγκιπας επικύρωσε τη δολοφονία του δημοσιογράφου, γυρεύει δικαιοσύνη για το θάνατό του και βλέπει να παγιώνεται ως το αφεντικό μίας ομάδας της Premier League, η κορονίδα Σαουδαράβων που έκαναν ήδη τη Νιούκαστλ. Στον αγγλικό Βορρά ακούγονται διστακτικές φωνές για τη βαρύτητα από ηθικής άποψης και πάντως δεν συγκρίνονται με τις φωνές που αφορούν τις εντυπωσιακές προοπτικές που θα έχει η συνεργασία με τα εμιράτα. Μέχρι και ο παλιός ιδιοκτήτης της Κρίσταλ Πάλας, Σάιμον Τζόρνταν, τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της αλλαγής ιδιοκτησίας, τονίζοντας πως οι υπόλοιποι σύλλογοι πρέπει να κοιτάζουν τη δουλειά τους.

Στην Premier League, δε, οι διοικήσεις των ομάδων ψάχνουν τρόπο να κάνουν έκτακτη σύσκεψη, προκειμένου να διαπιστωθεί πώς έγινε η αγορά του συλλόγου τόσο γρήγορα. Αλλά ποιες διοικήσεις -και ποιων ομάδων;

Τα νεύρα του Γκάρι Νέβιλ

Η απάθεια των εμβληματικών απέναντι στους νεόπλουτους

Παραδείγματος χάρη, ποιο λόγο θα είχαν διαφωνία οι Τσέλσι και Μάντσεστερ Σίτι για αυτήν την αγορά; Η πρώτη πέρασε στα χέρια ενός Ρώσου μαικήνα, που η δημιουργία της περιουσίας του σηκώνει πολλά ερωτήματα, η δεύτερη έχει ήδη Σαουδάραβες. Ακόμα η Λίβερπουλ, η οποία είχε περάσει σε χέρια Αμερικανών ιδιοκτητών -και παρά το γεγονός ότι ο κόσμος κόχλαζε καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του και έμοιαζε με μέρα απελευθέρωσης η φυγή τους- με ποια αξίωση θα εγείρει αντιρρήσεις για την αγορά; Είναι πολύ πρόσφατο -και είναι βέβαιον ότι μελλοντικά θα αποδεικνύεται από καιρού εις καιρόν καίριο- το ξέσπασμα του Γκάρι Νέβιλ για την απάθεια που έδειξαν οι διοικήσεις των Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δύο συλλόγων δηλαδή που έχουν ιστορία, πολιτιστικά και κοινωνικά, τόσο βαριά που μοιάζει με ατόπημα ακόμα και η σκέψη της συμμετοχής σε μια κλειστή λίγκα. Επέκρινε σφόδρα την Άρσεναλ και την Τότεναμ για ύπνωση, ενώ με την Τσέλσι και τη Σίτι ο πρώην δεξιός αμυντικός της Γιουνάιτεντ -και ένας από τους πιο γοητευτικούς παρουσιαστές στην αγγλική τηλεόραση- δεν ασχολήθηκε καν, παρά μόνο για να (ανα)δείξει την περιφρόνησή του για το αξιακό σύστημά τους.

Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι ότι εξ ιδιοσυγκρασίας και εκ κλίσεως δεν διαφωνούν οι ίδιες οι παραδοσιακές δυνάμεις, εκ των έσω, με την ύπαρξη νεόπλουτων και την εισροή δολαρίων που έχουν πηγές στο πετρέλαιο (και πιθανότατα στο ανθρώπινο αίμα), μάλλον ρέπουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Επιπλέον, είναι ξεκάθαρο ότι η εξασθένηση στο εγχείρημα της European Super League αφορά κυρίως τον κόσμο που ασχολείται με το ποδόσφαιρο και τα media. Η πλειονότητα των μεγάλων κλαμπ έχει αποδεχθεί και ρέπει προς αυτήν την κατεύθυνση.

Ο τρόπος της αποδοχής

Ένας συναισθηματικός εκβιασμός

Η αγορά της Νιούκαστλ δίνει ένα στίγμα, ένα δρόμο για το πώς θα «γεννιόταν» η European Super League χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Καταρχάς, παρά τις ομάδες που αποχώρησαν, σθεναρή αντίσταση υπήρξε μόνο στην Αγγλία, αλλά στην περίπτωση της ομάδας που έφτασε πολύ κοντά στο να κατακτήσει το πρωτάθλημα το 1997 και υπήρξε δελφίνος των ευρωπαϊκών εισιτηρίων, με συμμετοχές και στους ομίλους του Champions League, διαφάνηκε ότι όταν ο οπαδός νιώσει πως η ομάδα του φτάσει σε ένα ακραίο σημείο, αφήνει το… ποιόν των κινήσεων για την ενίσχυσή της παραπέρα, κάνει ούτως ειπείν τα στραβά μάτια.

Ο συναισθηματικός εκβιασμός συνήθως πιάνει τόπο και οι ομάδες που είναι ιδρυτικά μέλη της European Super League στο Νησί μπορεί να χρησιμοποιήσουν το παράδειγμα της Νιούκαστλ ως μοτίβο προκειμένου να πείσουν τους φιλάθλους τους ότι η κλειστή λίγκα είναι η καλύτερη λύση για όλους.

Αν το σκεφτεί κάποιος, θα διαπιστώσει ότι δεν πρόκειται μόνο για τις Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα και Γιουβέντους που είναι υπέρμαχοι της λίγκας, στην οποία η μεγάλη Μπάγερν Μονάχου, ένας σύλλογος που είναι μια κατηγορία μόνος του, δεν συμμετείχε ούτε εξαρχής. Οι αποχωρήσεις ήταν παράπλευρες: η Τσέλσι και η Σίτι έκαναν πίσω λόγω των Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουν οποιοδήποτε πρόβλημα. Στο Λονδίνο, για λογαριασμό των Άρσεναλ και Τότεναμ, υπήρξαν διαφωνίες, αλλά οπωσδήποτε δεν σημειώθηκαν κρούσματα από την έντασή τους. Η Ατλέτικο Μαδρίτης, η Μίλαν και η Ίντερ είναι ψαράκια: δεν θα έλεγαν ποτέ όχι αν δεν υπήρχαν οι… παράπλευρες απώλειες.

Αν η European Super League τραβήξει τη Νιούκαστλ ως δόλωμα, οι διοικήσεις αυτών των ομάδων θα σπεύσουν να συμμετάσχουν, δίχως να υποχωρήσουν μπροστά στην οργή λαού. Ο λαός θυμώνει και μετά ξεχνάει. Ο λαός υπερασπίζεται ιδανικά, αλλά τη στιγμή που υποφέρει από τις ήττες προσδίδει μεσσιανική παρουσία σε Σαουδάραβες πρίγκιπες, οι τρόποι των οποίων στις χώρες τους δεν έχουν ακριβώς για παρονομαστή το καλό του κόσμου. Αποκλείεται να περάσει το επόμενο καλοκαίρι χωρίς οι κροίσοι να κάνουν ακόμα μία προσπάθεια, προκειμένου το εγχείρημά τους να κερδίσει τετραγωνικά μέτρα στα μυαλά του κόσμου και να τους φέρει πιο κοντά στην πραγμάτωσή του. Δεν αποκλείεται να είχαν προβλέψει τις αντιδράσεις και γι’ αυτό εξαρχής να είχαν δώσει μεταγενέστερη χρονολογία. Επίσης, όπως συχνά συμβαίνει, βρίσκουν έναν απροσδόκητο σύμμαχο στους… αντιφρονούντες.

Λιγότερα παιχνίδια, περισσότερα χρήματα

Η FIFA και η UEFA τα κάνουν μαντάρα

Ο Τιμπό Κουρτουά, τερματοφύλακας της Ρεάλ Μαδρίτης και της εθνικής Βελγίου, είναι ο τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα εκείνων που «ξεκλείδωσαν» έναντι των UEFA και FIFA. Ο Βέλγος μίλησε για παράγοντες που δεν νοιάζονται για τους ποδοσφαιριστές, αν είναι κουρασμένοι, και τόνισε ότι η απόφαση να γίνονται διεθνείς διοργανώσεις κάθε δύο χρόνια θα είναι καταδικαστική για το ίδιο το ποδόσφαιρο.

Οι μεν, λοιπόν, δεν ενδιαφέρονται για την υγεία των ποδοσφαιριστών, ουσιαστικά προτείνουν παράνομες μεθόδους προκειμένου να κρατιούνται σε ανεκτή κατάσταση, οι δε για τους οπαδούς. Οι διεθνείς ομοσπονδίες ουσιαστικά, με αυτόν τον τρόπο, δείχνουν με το δάχτυλο στα μεγάλα κλαμπ την κλειστή λίγκα. Πώς γίνεται να τους εγκαλούν όταν οι ίδιες ουσιαστικά νομιμοποιούν το 24/7 του επαγγελματία, ενώ οι φυσικοί νόμοι αντιτίθενται σε αυτό. Μια κλειστή λίγκα θα σημαίνει λιγότερα παιχνίδια για όλες τις ομάδες, για εκείνες που θα συμμετέχουν αλλά και για όσες δεν θα βρίσκονται σε αυτήν, ενώ, στην περίπτωση που οι παράγοντες του… ελεύθερου ποδοσφαίρου καμωθούν ότι θέτουν το δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων και τιμωρήσουν τους διεθνείς που συμμετέχουν στη European Super League, αυτονοήτως οι διοργανώσεις υπό την αιγίδα τους θα χάσουν το ενδιαφέρον τους.

Εν ολίγοις, δεν γίνεται να απαιτείς να τηρηθούν κανόνες που αφορούν την ελευθεριότητα του ανθρώπου, μέσα από τις διαστάσεις της αγοράς, ενώ πας να βγάλεις από τη μύγα ξίγκι. Μαθηματικά, όταν έρθει η ώρα και μαζευτούν πολλά, θα αναγκαστούν να κάνουν μόκο…

Η ισχύς της Νιούκαστλ κάθεται... κουτί στα μεγάλα κλαμπ