European Super League: Ένας χρόνος μετά το φιάσκο και η απειλή υπάρχει ακόμη

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από την ίδρυση της European Super League. Μπορεί το project να γκρεμίστηκε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα μέσα σε 48 ώρες, αλλά η απειλή υπάρχει ακόμη κι αυτό γιατί τα μεγάλα κλαμπ δεν κάνουν πίσω και η UEFA συνεχίζει να παίζει το δικό της πολιτικό παιχνίδι σ’ αυτό το ιδιαίτερο δούναι και λαβείν.

Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, λοιπόν, βρίσκεται εκ νέου σε δίλημμα. Το ένα μονοπάτι θα αύξανε την ισχύ και τον πλούτο των συλλόγων της ελίτ του αθλήματος. Το άλλο θα πρόσφερε στην UEFA τη δυνατότητα να τραβήξει μια γραμμή και να κάνει χρήση της δύναμής της και του ρόλου της: να ρυθμίσει την κατάσταση και να επαναφέρει την αίσθηση της αξιοκρατίας, αλλά εις βάρος της εμπορικότητας του βασικού «προϊόντος» της.

Η κατάρρευση της European Super League (ESL) έδωσε στην Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία την ευκαιρία να βάλει τέλος στην ολοένα αυξανόμενη κυριαρχία των μεγάλων και πλούσιων κλαμπ, ενώ παράλληλα θα δημιουργούσε πιο αξιοκρατικές διοργανώσεις, που σημαίνει και πιο ισορροπημένη μοιρασιά του πλούτου που παράγει κυρίως μέσω του Champions League.

Η λαβή των «μεγάλων» στο Champions League

Ωστόσο, υπάρχουν σημάδια πως τα ευρωπαϊκά κλαμπ προσπαθούν και πάλι να σφίξουν την λαβή τους γύρω από την κορυφαία διοργάνωση συλλόγων. Το πρώτο απ’ αυτά είναι το νέο ρυθμιστικό πλαίσιο «οικονομικής βιωσιμότητας» που ωφελεί περισσότερο τα μεγάλα κλαμπ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: UEFA: Τι προβλέπει το νέο μοντέλο της «οικονομικής βιωσιμότητας» – Οι πέντε μεγάλες αλλαγές

Έχοντας κλείσει αυτή η υπόθεση, το κυρίαρχο ζήτημα αυτών των ημερών είναι η πρόκριση για το νέο φορμάτ του Champions League από τη σεζόν 2024-25, όταν θα εφαρμοστεί το ελβετικό μοντέλο με 36 αντί για 32 ομάδες και a priori δέκα ματς για κάθε ομάδα στη φάση των ομίλων αντί για έξι.

Μια από τις τέσσερις έξτρα θέσεις θα πάει στη Γαλλία ή την Πορτογαλία. Μια άλλη θα πάει στην 11η της κατάταξης της UEFA (επί του παρόντος η Σερβία). Το αρχικό πλάνο προέβλεπε οι άλλες δύο θέσεις να πάνε στα δύο κλαμπ με το καλύτερο ranking – το οποίο βασίζεται στις πορείες τους τα προηγούμενα πέντε χρόνια – και δεν κατάφεραν να προκριθούν μέσω των πρωταθλημάτων τους. Για παράδειγμα, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Ρόμα θα έπαιζαν στο Champions League ακόμη και να τερμάτιζαν στην 5η θέση της Premier League και της Serie A.

Το θετικό σενάριο για την Ελλάδα

Μετά το φιάσκο της ESL, η UEFA θα μπορούσε να διαγράψει το σχέδιο. Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει ακόμη παρόλο που οι παράγοντές της υποστηρίζουν πως θα συμβεί. Μάλιστα, ο πρόεδρος Αλεκσάντερ Τσέφεριν, υποστήριξε τον περασμένο Μάρτιο πως οι δύο θέσεις που απομένουν θα πάνε «σε μικρότερες και κυρίως, για να είμαστε ειλικρινείς, μεσαίου βεληνεκούς λίγκες». Αν αυτές είναι η 12η και 13η χώρα της κατάταξης, η Ελλάδα που βρίσκεται στην 15η θέση, δυνητικά θα επωφελούνταν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Βαθμολογία ΟΥΕΦΑ: Οριστικά 15η η Ελλάδα, κερδίζει και πέμπτο ευρωπαϊκό εισιτήριο!

Η ECA, η Ένωση Ευρωπαϊκών Συλλόγων, όμως, παρόλο που δεν επηρεάζεται όσο στο παρελθόν από τους «γίγαντες» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και κυρίως τη Ρεάλ Μαδρίτης, την Μπαρτσελόνα και τη Γιουβέντους, που κρατούν ακόμη ζωντανή την ιδέα της Super League, δεν κάνει πίσω στο θέμα της κατάταξης. Ασχέτως αν αυτό επηρεάζει μια από τις βασικές αξίες του αθλητισμού – την αξιοκρατία. Πιστεύει πως το ζήτημα έχει κλείσει, ασχέτως με το τί λέει η UEFA. Ιδίως μετά την προσθήκη του όρου πως για να παίξουν οι «ιστορικές ομάδες» θα πρέπει να τερματίσουν στην 5η θέση των πρωταθλημάτων τους ή να πάρουν το Κύπελλο της χώρας τους. Όλα, πάντως, θα ξεκαθαρίσουν στις 10 Μαΐου, όταν θα γίνει το εκτελεστικό συμβούλιο της Συνομοσπονδίας.

Μέχρι τότε, κύκλοι της UEFA αναφέρουν πως ίσως να τα βρουν και να πάει μια θέση για ομάδες που βρίσκονται ψηλά στο ranking και οι υπόλοιπες τρεις να μοιραστούν σε άλλες λίγκες. Άλλωστε, με την UEFA να κάνει άνοιγμα στην αγορά των ΗΠΑ με το νέο deal για τα τηλεοπτικά και εμπορικά δικαιώματα που αυξήσει την αξία του Champions League κατά 40% δεν τη συμφέρει να μην έχει όλα τα «μεγάλα» ονόματα στην κορυφαία διοργάνωσή της. Θα ήταν… κακό για το προϊόν. Τί κι αν ουσιαστικά – αν και σε μικρότερο βαθμό – κάνει ότι κατηγορούσε την ESL, πριν από ακριβώς ένα χρόνο!

Το ζήτημα του καλενταριού

Ο άλλος κίνδυνος που θα μπορούσε να… χαλάσει τη συνταγή είναι το καλεντάρι. Ακόμη δεν έχει γίνει γνωστό πως θα είναι από το 2024. Κι ενώ οι λιγότερο πλούσιες ομάδες είναι ανοικτές στο να παίξουν δέκα ματς με τα πέντε από αυτά εντός έδρας (δηλαδή έσοδα από δύο ακόμη εντός έδρας ματς σε σύγκριση με το τρέχων φορμάτ), οι μεγαλύτερες φαίνεται να έχουν ενστάσεις. Ο λόγος; Χωρίς συμφωνία για το καλεντάρι του 2024, οι ευρωπαϊκές λίγκες δεν φαίνονται διατεθειμένες να παραχωρήσουν ένα ή και δύο σαββατοκύριακα.

Παράλληλα, να σημειώσουμε πως εκείνες υποστηρίζουν οι δύο έξτρα θέσεις να μην πάνε στις «ιστορικές ομάδες», αλλά να μοιραστούν σε άλλες λίγκες ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη εκπροσώπηση του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου στο Champions League.

Για την ώρα, όλα κυλούν πως όπως τα θέλουν, UEFA, λίγκες και μεγάλα κλαμπ με τη FIFA να αναβάλει τα πλάνα της για Παγκόσμιο Κύπελλο ανά δύο χρόνια που θα έβαζε τεράστια εμπόδια.

Η διανομή των χρημάτων του Champions League

Κι αφού «σφραγιστούν» όλα τα παραπάνω ζητήματα θα αρχίσει η μεγάλη διαπραγμάτευση για τη διανομή των χρημάτων, που προβλέπεται να τραβήξει μέχρι και το 2024.

Η αύξηση του 40% που προαναφέραμε σημαίνει πως η UEFA θα βάζει στα ταμεία της πάνω από πέντε δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως από τις διοργανώσεις της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Κύπελλα Ευρώπης: Έφυγε το εκτός έδρας γκολ… έφυγαν και τα γκολ!

Ήδη η διανομή των εσόδων του Champions League ωφελεί τα κλαμπ της ελίτ όπως εδραιώθηκε στη συμφωνία του Αυγούστου του 2016, όταν η UEFA ήταν ακέφαλη καθώς ο τότε πρόεδρός της Μισέλ Πλατινί δεν μπορούσε να εξασκήσει τα καθήκοντά του και ακόμη δεν είχε εκλεγεί ο Τσέφεριν. Οι κινητήριες δυνάμεις πίσω από αυτή την κίνηση ήταν ο πρώην CEO της Μπάγερν Μονάχου, Καρλ – Χάιντς Ρουμενίγκε κι ο πρόεδρος της Γιουβέντους, Αντρέα Ανιέλι.

Η ισχύουσα διανομή που εφαρμόστηκε από το 2018 προβλέπει ότι το 30% του συνόλου των εσόδων πηγαίνει στις 32 ομάδες σύμφωνα με την πορεία τους στην Ευρώπη τα τελευταία δέκα χρόνια. Ένα παράδειγμα για να γίνει καλύτερα αντιληπτή η διαφορά: Αν η Γουέστ Χαμ πάρει το Europa League και παίξει στο Champions League την επόμενη σεζόν το μερίδιό της από τη συμμετοχή της θα είναι 1,3 εκατομμύρια ευρώ. Την ίδια στιγμή, η Τσέλσι θα πάρει 32. Έτσι, δεν πρόκειται να κλείσει ποτέ η «ψαλίδα».

Οπότε πώς σκέφτεται να χειριστεί η UEFA το ζήτημα, που κάλλιστα θα μπορούσε να επαναφέρει τη European Super League σε πρώτο πλάνο;

Από τη μια πλευρά οι ευρωπαϊκές λίγκες θέλουν να δοθούν περισσότερα χρήματα στα κλαμπ που συμμετέχουν στο Europa League και στο Europa Conference League καθώς και σε πληρωμές αλληλεγγύης. Όσο για τις πληρωμές βάσει της πορείας τα τελευταία 10 χρόνια αντιλαμβάνονται πως το… καράβι έχει φύγει από το λιμάνι.

Από την άλλη, η ECA μπορεί να είναι πιο ανοιχτή σε κάποιες παραχωρήσεις αφού πήρε αυτό που ήθελε με το νέο ρυθμιστικό πλαίσιο, αλλά δεν θέλει να υπάρξει και απόλυτη ισορροπία μην τυχών και κλείσει η «ψαλίδα». Διότι σε καμία περίπτωση οι ομάδες της ελίτ δεν θέλουν να εξαρτιούνται οι ισολογισμοί τους από το αν η μπάλα μπαίνει στα δίχτυα ή όχι. Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να κάνουν πολλά λάθη χωρίς να χάνουν τη θέση τους στην ελίτ – είναι ο δικός τους τρόπος να αποφεύγουν τον… υποβιβασμό.

Η UEFA, ένα χρόνο μετά τη δημιουργία και την κατάρρευση της ESL, δεν έχει καταφέρει να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία και να επαναφέρει την αίσθηση ενός πιο δίκαιου περιβάλλοντος στις διοργανώσεις της. Όχι μόνο ως προς τους συλλόγους, αλλά και ως προς τους παίκτες. Οι αποφάσεις που θα πάρει μέσα στο επόμενο διάστημα θα διαμορφώσουν το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο για την επόμενη 10ετία και είτε θα κλείσουν μια για πάντα την υπόθεση ESL ή θα δικαιώσουν τον Φλορεντίνο Πέρεθ, τον Τζουάν Λαπόρτα και τον Αντρέα Ανιέλι που υποστηρίζουν πως οι υπόλοιποι «μεγάλοι» απλά περιμένουν να δουν πως θα εξελιχθούν οι διαπραγματεύσεις προτού κάνουν την κίνησή τους.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News