Ήταν 3 Ιουνίου του 1892 όταν ιδρύθηκε η θρυλική ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ. Ένας σύλλογος τόσο διαφορετικός από τους άλλους, με το μεγαλείο του να αποτυπώνεται πρόσφατα στην παρέλαση της ομάδας στους δρόμους του Λίβερπουλ, 130 χρόνια μετά. Πώς να περιγράψεις αλήθεια με λόγια 130 χρόνια πίστης και αφοσίωσης σε μια διαδρομή επιτυχιών, αποτυχιών, θριάμβων, δυσκολιών, μα πάνω απ’ όλα απόλυτης περηφάνιας για την κόκκινη φανέλα;
Ακόμα και στα «πέτρινα» χρόνια της ιστορικής ομάδας, που έμεινε χωρίς διακρίσεις και τρόπαια, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει τώρα, το «Άνφιλντ» και οι παίκτες δεν έμειναν ποτέ μόνοι. Διέσχιζαν πάντα τη διαδρομή τους όλοι μαζί, με τον κόσμο τους.
ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Λίβερπουλ: Δεν ξανάγινε τέτοια παρέλαση πίστης και αφοσίωσης σε μια ομάδα!
Oι Αμερικανοί δημιουργοί του «You’ ll never walk alone», Ρίτσαρντ Ρότζερς και Όσκαρ Χάμερσταϊν Β’, όταν έγραφαν τον μετέπειτα ύμνο των «Reds» το μακρινό 1945, σίγουρα δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι το έργο τους, θα λάμβανε τόσο αντιπροσωπευτικό χαρακτήρα για μία ομάδα. Οι πιστοί φίλοι της Λίβερπουλ το αποδεικνύουν καθημερινά και το κάνουν πράξη… παίρνοντας μόνοι τους παιχνίδια και τίτλους.
Το «θαύμα» της Πόλης τελέστηκε από την εξέδρα
Όπως συνέβη στην Κωνσταντινούπολη τον Μάιο του 2005. Η ομάδα τους βρέθηκε να χάνει με 3-0 στο ημίχρονο κόντρα στη μεγάλη Μίλαν στον τελικό του Champions League. Οι ίδιοι δεν έπαψαν λεπτό να πιστεύουν στην ανατροπή και τελικά ήρθε. Ο εμβληματικός αρχηγός Στίβεν Τζέραρντ ήταν αυτός που σήκωσε το βαρύτιμο τρόπαιο μέσα στην Πόλη, αλλά χωρίς αυτούς η ιστορία μπορεί και να είχε γραφτεί εντελώς διαφορετικά.
Δεν είναι σύλλογος, είναι κοινωνικό φαινόμενο!
Πριν λίγες ημέρες, όσα διαδραματίστηκαν στην παρέλαση του ανοικτού λεωφορείου της Λίβερπουλ στους δρόμους της αγγλικής πόλης, δεν είχαν προηγούμενο. Αν κάποιος δεν γνώριζε τι συνέβη το προηγούμενο βράδυ στο Παρίσι, μόλις λίγες ώρες πριν, θα πίστευε ότι οι «Reds» όχι μόνο κατέκτησαν το Champions League κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά όλους τους τίτλους του κόσμου. Η αφοσίωσή τους στην ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ, που ακόμα και εκείνος βίωνε εμβρόντητος αυτή την πρωτοφανή λατρεία στο κλαμπ, θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Και θα αποδεικνύει ότι η Λίβερπουλ δεν είναι απλά ένας σύλλογος, αλλά ένα κοινωνικό φαινόμενο! Η απώλεια του πρωταθλήματος της Premier League αλλά και του Champions League, όχι μόνο δεν επισκίασε τη γιορτή αλλά της έδωσε ακόμα μεγαλύτερο εκτόπισμα, με τους εκατοντάδες χιλιάδες φίλους της ομάδας να παραδίδουν μαθήματα πίστης και αφοσίωσης. Αυτή άλλωστε δεν είναι και η επιτομή της ανιδιοτελούς αγάπης για ένα κλαμπ;
Η ιστορική ανατροπή κόντρα στην Μπαρτσελόνα
Ήταν πάλι Μάιος, αυτή τη φορά το 2019. Η λαβωμένη Λίβερπουλ, χωρίς τα μεγάλα «όπλα» της, αντιμετώπιζε την… κανονική Μπαρτσελόνα του Λιονέλ Μέσι στον δεύτερο ημιτελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Mία εβδομάδα πριν, οι «μπλαουγκράνα» είχαν επικρατήσει με 3-0 μέσα στο «Καμπ Νόου» και ήδη κατέστρωναν τα πλάνα τους για τον τελικό. Και πάλι, ωστόσο, η ψυχή των «Reds»… μίλησε και έκαναν μία από τις πιο ιστορικές ανατροπές σε αυτή τη φάση της διοργάνωσης. Το τελικό 4-0 τους έστειλε στον αγγλικό «εμφύλιο» της Μαδρίτης, όπου σήκωσαν την κούπα κόντρα στην Τότεναμ. Ο Μοχάμεντ Σαλάχ και ο Ντιβόκ Ορίγκι πέτυχαν τα δύο γκολ του αγώνα αλλά και πάλι όσοι βρέθηκαν στις εξέδρες του «Άνφιλντ» στη ρεβάνς με τους Καταλανούς ήταν εκείνοι που έσπρωξαν την ομάδα τους στο μεγάλο ραντεβού του «Metropolitano».
Η πεμπτουσία του αθλητισμού
Μία ακόμα «χρυσή» ιστορία της «οικογένειας» Λίβερπουλ είχε γραφτεί το 2016 στο «Άνφιλντ». Τότε αντίπαλος ήταν η Μπορούσια Ντόρτμουντ στον προημιτελικό του Europa League. Οι «Reds» βρέθηκαν να χάνουν με 3-1 στο 57ο λεπτό της αναμέτρησης. Τότε… εφαρμόστηκε και πάλι ο «νόμος» της έδρας τους. Το τελικό 4-3, έστειλε την ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ στον ημιτελικό και έπειτα στον τελικό, όπου τροπαιούχος αναδείχτηκε η… ισόβια κάτοχος και… εκτός συναγωνισμού στην εν λόγω διοργάνωση, Σεβίλλη. Στο «Άνφιλντ» διαδραματίστηκε μία από τις συγκινητικές στιγμές στην ιστορία του αθλητισμού. Oi οπαδοί της Λίβερπουλ και της Ντόρτμουντ, τραγούδησαν μαζί «You’ ll never walk alone» πριν τον αγώνα και μία ημέρα πριν τη συμπλήρωση 27 χρόνων από την τραγωδία του Χίλσμπορο, με τη FIFA να τους χαρίζει το Fan Award 2016.
Η γερμανική ομάδα συνεχάρη τότε τους «Reds» και τους ευχήθηκε καλή επιτυχία στο δρόμο για τις Βρυξέλλες.
True. Except: Congratulations and all the best on your #RoadToBasel, @LFC! #lfcbvb https://t.co/2orCIHIiW7
— Borussia Dortmund (@BVB) April 14, 2016
«Βιδωμένοι» στο ΟΑΚΑ μετά την ήττα να τραγουδούν
Στην Αθήνα, όσοι τυχεροί βρέθηκαν στις εξέδρες του ΟΑΚΑ στον τελικό του Champions League ανάμεσα σε Λίβερπουλ και Μίλαν, βίωσαν την μοναδική εμπειρία να βλέπουν τους Άγγλους οπαδούς «βιδωμένους» στη θέση τους να τραγουδούν για αρκετή ώρα μετά την ήττα και την άτυπη ρεβάνς της Κωνσταντινούπολης από τους «ροσονέρι». Όπως έκαναν και καθ’ όλη τη διάρκεια του τελικού. Επί ελληνικού εδάφους έκαναν πάλι πράξη το «Never walk alone», αφού αυτό ακριβώς είναι και το νόημα του ύμνου τους. Μαζί στα εύκολα, μαζί στα δύσκολα, μαζί στους τίτλους, μαζί και στην απώλειά τους. Μαζί για 130 ολόκληρα χρόνια, ότι κι αν συμβεί…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Άρης: Τα... γνωστά «ντου» του Καρυπίδη - Την «έπεσε» στον Τσαγκαράκη και συνεχίζει να δυσφημεί το ελληνικό ποδόσφαιρο!
- Φουρνιέ: Ο Μπαρτζώκας βρήκε τον Ζιντάν του
- Ολυμπιακός-ΑΕΚ: Η αποστολή των «ερυθρόλευκων» - Εκτός ο Εσε
- Κώστας Παπανικολάου: «Το καλεντάρι που έχει στηθεί από Ευρωλίγκα και FIBA είναι προβληματικό»
- Γερεμέγεφ: «Οι ιδέες του Ρουί Βιτόρια είναι περισσότερο επιθετικογενείς» - Σένκεφελντ: «Θετική αύρα ο Ρουί Βιτόρια»