Εθνική Ελλάδας: Πώς μπήκε ο Νίκος Αναστόπουλος στην «Αθλητική Κυριακή»

Τους παλιούς περιβάλει ένα πέπλο καλής διάθεσης, το οποίο, κιόλας, γίνεται διαχωριστικό από τα έργα και τις ημέρες τους μετά το ποδόσφαιρο. Η Εθνική τη δεκαετία του ’80 είχε μπόλικους «παλιούς», παίκτες οι οποίοι θα ακολουθούσαν το δρόμο των ακόμα παλιότερων.

Λίγοι γνωρίζουν τι κάνουν αυτήν τη στιγμή ο Γιώργος Σιδέρης και ο Γιώργος Δεληκάρης, αλλά και ο Νίκος Αναστόπουλος και ο Δημήτρης Σαραβάκος. Τουλάχιστον, οι δύο τελευταίοι κρατήθηκαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στο χώρο του ποδοσφαίρου, ο «Ανάστο», μάλιστα, έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά της προπονητικής, επάγγελμα το οποίο ασκεί ενδελεχώς εδώ και 28 χρόνια.

Μάλιστα, στα 64 του βρίσκεται στην Καλαμάτα, για να ενθαρρύνει το «όπου γης και πατρίς», το οποίο είναι δεύτερη φύση των προπονητών. Μπορεί το όνειρό του, να κοουτσάρει τον Ολυμπιακό, να μην έχει γίνει ακόμη πραγματικότητα, πάντως πρέπει να του δοθεί πόντος για το γεγονός ότι ήθελε να το κάνει με τους δικούς του όρους και όχι να γίνει αναλώσιμος, τη στιγμή που η ενασχόλησή του έχει εξ ορισμού το στοιχείο της ανάλωσης.

Ο περίφημος «μουστάκιας» ήταν ένας γητευτής των γκολ, τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ στην Α’ Εθνική. Το 1987 ήχησαν οι… καμπάνες του ελληνικού ποδοσφαίρου, όταν πήρε μεταγραφή στην Αβελίνο, στη Serie B, ως ξένος. Ήταν τεράστια επιτυχία, επρόκειτο για τον πρώτο γηγενή που πήγε στο εξωτερικό, συν τοις άλλοις εκεί τού κόλλησε το μικρόβιο της προπονητικής.

Όμως, ήταν ένας από τους πλέον επιδραστικούς επιθετικούς στην Ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι αριθμοί το αποδεικνύουν, αν και σε αυτό το κομμάτι υπάρχει αμφιβολία για το πόσα γκολ έχει σημειώσει σε διασυλλογικό επίπεδο.

Γίνεται, επί παραδείγματι, λόγος για 179 σε 425 παιχνίδια, με τις φανέλες των Πανιωνίου, Ολυμπιακού, Αβελίνο και Ιωνικού Νικαίας, ωστόσο στη Wikipedia, που υπάρχει συμφωνία απόψεων, αναγράφεται ότι είχε 35 γκολ με την Εθνική σε 74 παιχνίδια. Η αλήθεια είναι ότι είχε πετύχει 29, το σημαντικότερο όλων στη δεύτερη αγωνιστική στο Euro 1980, με αντίπαλο την Τσεχοσλοβακία, από την οποία η «γαλανόλευκη» ηττήθηκε 3-1.

Τότε έγινε ο πρώτος Έλληνας ποδοσφαιριστής που σκόραρε σε μεγάλη διεθνή διοργάνωση, άλλωστε ήταν η πρώτη που πήγε η εθνική ομάδα. Ήταν ένα Euro οκτώ ομάδων, το πρώτο στην Ιστορία με τόσο πολλές, το ημερολόγιο όταν έπαιξε με την τότε πρωταθλήτρια Ευρώπης έγραφε, κατά μια σατανική σημειολογία, 14 Ιουνίου 1980, και ο «Ανάστο» σκόραρε στο 14’, μέσα στο «Ολίμπικο» της Ρώμης, για να ισοφαρίσει το τέρμα του θρυλικού Άντονιν Πανένκα από το 6’.

Ένα από τα πιο όμορφα γκολ στην καριέρα του, όμως, πέτυχε στις 12 Νοεμβρίου του 1986, με αντίπαλο την Ουγγαρία στο ΟΑΚΑ. Επρόκειτο για παιχνίδι για τα προκριματικά του Euro 1988, το οποίο περιέγραφε ο γίγαντας της ελληνικής δημοσιογραφίας, Γιάννης Διακογιάννης. Ο Αναστόπουλος έπαιζε στην ευθεία της αμυντικής γραμμής των Μαγυάρων και στο 32’, με το σκορ στο 1-0, υποκρίθηκε ότι θα υποδεχόταν την μπάλα ανάμεσα σε δύο αμυντικούς.

Αυτό δεν συνέβη. Με μια προσποίηση, την άφησε να κυλήσει και… εξαφανίστηκε. Όταν βρέθηκε απέναντι στον Γιόζεφ Σέντρεϊ, εμφανίστηκε για λίγο διστακτικός, αλλά αυτό ήταν μπλόφα. Πέρασε το αριστερό πόδι του πάνω από την μπάλα, ντρίμπλαρε προς τα δεξιά και έπειτα σκόραρε με πλασέ στην εστία, που προσπάθησαν να καλύψουν δύο ποδοσφαιριστές των φιλοξενούμενων.

Το γκολ έδειξε το ρεπερτόριο ενός επιθετικού που, παρά το βραχύ δέμας, ήταν εξαιρετικός στις κεφαλιές. Τέτοια ήταν η εμφάνιση της ικανότητάς του, που η φάση μπήκε στο… μοντάζ και για χρόνια, μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ’90, όταν ο ίδιος σταμάτησε την καριέρα του, έπαιζε στο άνοιγμα της θρυλικής εκπομπής «Αθλητική Κυριακή», το μουσικό χαλί της οποίας έγινε το απόλυτο σάουντρακ για παιδιά και εφήβους εκείνης της εποχής.

Η Ελλάδα, ειρήσθω εν παρόδω, τερμάτισε δεύτερη σε εκείνον τον όμιλο, πίσω μόνο από την Ολλανδία του Ρίνους Μίχελς, η οποία δεν προκρίθηκε απλώς για τη διοργάνωση στα γήπεδα της Γερμανίας, αλλά την κατέκτησε, με το 2-0 επί της Σοβιετικής Ένωσης στις 25 Ιουνίου του 1988, στο «Olimpiastadion» του Μονάχου, και το εκπληκτικό γκολ του Μάρκο Φαν Μπάστεν.

Τόσο δύσκολο ήταν να προκριθεί η Εθνική σε μεγάλο τουρνουά εκείνη την εποχή, αφού χώρος γινόταν μόνο για μία ομάδα από κάθε όμιλο.

Σχεδόν τέσσερις μήνες μετά, στις 2 Νοεμβρίου του 1988, ο Αναστόπουλος έπαιξε το 74ο παιχνίδι του στο Βουκουρέστι, απέναντι στη Ρουμανία, στο πλαίσιο των προκριματικών για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990.

Ήταν η τελευταία φορά που έβαλε τη γαλανόλευκη.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News