Πίτερ Κόλινς: Ο αλτρουιστής πιλότος της Formula 1 με το τραγικό τέλος

Μπορείτε να φανταστείτε πιλότο της Formula 1 να βάζει στην άκρη τις έστω αμυδρές ελπίδες του να κατακτήσει τον παγκόσμιο τίτλο, προκειμένου να βοηθήσει έναν «ομόσταυλο» συνάδελφό του να υλοποιήσει τον ίδιο στόχο;

Σήμερα θα φάνταζε αδιανόητο. Το έκανε όμως ο Πίτερ Κόλινς στις 2 Σεπτεμβρίου 1956, στο γκραν πρι της Μόντσα που ήταν και το τελευταίο της σεζόν. Σε μία απίστευτη εκδήλωση αλτρουισμού, ο 24χρονος Βρετανός οδηγός της Ferrari παραχώρησε το μονοθέσιό του στον Αργεντινό, Χουάν Μανουέλ Φάντζιο, ο οποίος διεκδικούσε τον τέταρτο παγκόσμιο τίτλο της καριέρας του και είχε εγκαταλείψει στον 34ο γύρο, όταν έσπασε η κολώνα του τιμονιού του!

Οι κανονισμοί προέβλεπαν τότε τέτοιου είδους «τράμπες» μεταξύ οδηγών της ίδιας ομάδας και η κίνηση δεν θα είχε προκαλέσει ιδιαίτερη εντύπωση αν δεν υπήρχε μια μικρή λεπτομέρεια: Ο Κόλινς ήταν ο μοναδικός οδηγός που μπορούσε να στερήσει τον τίτλο απ’ τον Φάντζιο!

Με την ευγενική παραχώρησή του, ο Βρετανός απεμπόλησε ουσιαστικά το δικαίωμα να διεκδικήσει την πρωτιά στη γενική βαθμολογία των οδηγών: ακόμα κι αν το αμάξι του τερμάτιζε πρώτο με τον Αργεντινό στο τιμόνι, οι οκτώ πόντοι που έδινε τότε η νίκη θα διαιρούνταν διά δύο. Επομένως, η διαφορά του Κόλινς και του Φάντζιο θα παρέμενε στους οκτώ βαθμούς (22 έναντι 30), όπως ήταν και πριν από την έναρξη του συγκεκριμένου αγώνα.

Έτσι όπως είχαν εξελιχθεί τα πράγματα, βέβαια, δεν θα ήταν απλή υπόθεση για τον Βρετανό να εκθρονίσει τον ήδη τρεις φορές πρωταθλητή. Τη στιγμή της εγκατάλειψης του Φάντζιο ήταν τρίτος πίσω από τον προπορευόμενο συμπατριώτη του, Στέρλινγκ Μος και τον έτερο οδηγό της Ferrari, Λουίτζι Μούσο (ο οποίος αρνήθηκε την παράκληση των επιτελών της Scuderia να παραχωρήσει το αμάξι του στον Αργεντινό). Για να στεφθεί πρωταθλητής, θα έπρεπε να πάρει πρώτος την καρό σημαία και παράλληλα να κάνει και τον ταχύτερο γύρο του αγώνα (που τότε έδινε έναν βαθμό).

Ο στόχος δεν ήταν ανέφικτος για τον Κόλινς, εκείνος όμως προτίμησε να σεβαστεί την ιεραρχία της ομάδας του. Μπήκε στα «πιτς» στον 35ο γύρο και παραχώρησε το μονοθέσιό του τον Φάντζιο, ο οποίος τον παρακολουθούσε με έκδηλη συγκίνηση. Ο Αργεντινός ήξερε απ’ τη στιγμή που μπήκε στο κόκπιτ της Ferrari του «ομόσταυλού» του ότι ήταν ο παγκόσμιος πρωταθλητής, τερμάτισε όμως δεύτερος πίσω από τον Μος (μια και ο Μούσο εγκατέλειψε λόγω βλάβης στο τιμόνι του στον 47ο γύρο) και κέρδισε εμφατικά την πρωτιά στην κατάταξη.

Με τη γενναιόδωρη πράξη του ο Κόλινς δεν έχασε μόνο τις όποιες ελπίδες του για τον τίτλο, αλλά και τη δεύτερη θέση στη γενική βαθμολογία. Ο Μος, ο οποίος είχε 19 πόντους πριν πάει στη Μόντσα, τον άφησε τρίτο με τους εννιά που κέρδισε εκείνη τη μέρα (πέρα απ’ την πρωτιά, έκανε και τον ταχύτερο γύρο). Τέταρτος με 22 βαθμούς έμεινε ο Γάλλος, Ζαν Μπερά, ο οποίος δεν τερμάτισε στο ιταλικό γκραν πρι, αλλά δεν είχε από πριν πιθανότητες για τον τίτλο. Διότι ακόμα κι αν το κέρδιζε, θα έπρεπε να «πετάξει» απ’ τη συγκομιδή του μία από τις τρίτες θέσεις που είχε καταλάβει στους προηγούμενους αγώνες. Στην καλύτερη περίπτωση, δηλαδή, θα έφτανε τους 27 πόντους.

Όλα αυτά, πάντως, είχαν μικρή σημασία για τον Κόλινς. «Το σωστό είναι να κερδίσεις εσύ το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα», είχε πει ο 24χρονος Βρετανός στον Φάντζιο, την ώρα που έβγαινε από τη Ferrari του. «Είμαι νέος και θα έχω πολλές ευκαιρίες στο μέλλον».

Η ευκαιρία για τον τίτλο δεν ήρθε ποτέ

Ο Έντσο Φεράρι συγκινήθηκε κι αυτός από τη γενναιοδωρία του Κόλινς, στο ταλέντο του οποίου έτρεφε έτσι κι αλλιώς απεριόριστο θαυμασμό. Τον Ιούλιο του 1956, όταν έχασε τον 24χρονο γιο του, Ντίνο, από μυϊκή δυστροφία, άρχισε να αντιμετωπίζει σαν παιδί του τον Βρετανό πιλότο, ο οποίος έφτασε να διεκδικεί τον τίτλο χάρη στις νίκες του στα γκραν πρι του Βελγίου και της Γαλλίας.

Ωστόσο, η αγωνιστική χρονιά του 1957 δεν κύλησε καθόλου καλά, μια και το μοντέλο 801 της Ferrari αποδείχθηκε βαρύ. Ο Κόλινς, ο οποίος στο μεταξύ είχε παντρευτεί την άσημη Αμερικανίδα ηθοποιό, Λουίζ Κινγκ και ζούσε μαζί της σε ένα υπερπολυτελές γιοτ στο λιμάνι του Μονακό (!) αρκέστηκε σε δύο τρίτες θέσεις, στη Γαλλία και τη Γερμανία. Ο Φάντζιο, ως οδηγός της Maserati πια, κέρδισε με άνεση τον πέμπτο και τελευταίο παγκόσμιο τίτλο του.

Το 1958, η Ferrari εισήγαγε το βελτιωμένο μοντέλο Dino 246 και τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν καλύτερα. Ωστόσο, το μποέμ lifestyle που είχε υιοθετήσει πλέον ο Κόλινς άρχισε να μην αρέσει στον Φεράρι, ο οποίος τον κατηγορούσε ότι τεμπέλιαζε και δεν νοιαζόταν για τη βελτίωση των επιδόσεών του αυτοκινήτου του. Μάλιστα, το αφεντικό της εταιρίας τον απέλυσε ύστερα από μια σκόπιμη ζημιά που προκάλεσε στον συμπλέκτη του αυτοκινήτου που μοιραζόταν με τον Μάικ Χόθορν στο αγώνα των 24 ωρών του Λε Μαν.

Ο Χόθορν, ο οποίος είχε αναπτύξει στενή φιλική σχέση με τον Κόλινς, επέβαλε ουσιαστικά στον Φεράρι την επαναπρόσληψη του «κολλητού» του, γεγονός στο οποίο συνέβαλε και ο θάνατος του Μούσο σε δυστύχημα στο γκραν πρι της Γαλλίας. Ο Βρετανός πιλότος έκανε εντυπωσιακό comeback: κέρδισε το βρετανικό γκραν πρι στην πίστα του Σίλβερστοουν και παρότι δεν είχε ελπίδες για τον παγκόσμιο τίτλο, έδειχνε πάλι την πραγματική του κλάση.

Όμως, η μοίρα είχε άλλα σχέδια για τον γενναιόδωρο οδηγό. Στον δέκατο γύρο του γκραν πρι του Νίρμπουργκρινγκ, στις 3 Αυγούστου 1958, μπήκε με υπερβολική ταχύτητα στη στροφή Φλαντσγκάρτεν στην προσπάθειά του να κρατηθεί κοντά στη Vanwall του Τόνι Μπρουκς. Μπροστά στα μάτια του Χόθορν, που τον ακολουθούσε, έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του και εκσφενδονίστηκε με δύναμη σε ένα δέντρο.

Ο Κόλινς προσκομίστηκε βαριά τραυματισμένος στο κεφάλι σε νοσοκομείο της Βόννης και παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών, εξέπνευσε το ίδιο απόγευμα. Ο άνθρωπος που προ διετίας είχε προκαλέσει τον διεθνή θαυμασμό με την ευγενική χειρονομία του προς τον Φάντζιο, ήταν νεκρός μόλις στα 26 του χρόνια.

Προτομή στο Κιντερμίνστερ

Ο Πίτερ Κόλινς γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1931 στο Κιντερμίνστερ και άρχισε να μετέχει σε αγώνες αυτοκινήτου 500 κυβικών (η μετέπειτα Formula 3) σε ηλικία 17 ετών. To 1950 κατέλαβε την τρίτη θέση στο εθνικό πρωτάθλημα της συγκεκριμένης κατηγορίας και το 1952 προήχθη στη Formula 2 ως οδηγός της WHM.

Την ίδια κιόλας χρονιά, όμως, έκανε το ντεμπούτο του στη Formula 1, όταν κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Στέρλινγκ Μος στο γκραν πρι της Ελβετίας (δεν κατάφερε να τερματίσει). Λίογ αργότερα πέτυχε την πρώτη του διάκριση, με την έκτη θέση που κατέλαβε στο γαλλικό γκραν πρι. Ωστόσο, όντας νέος και άπειρος οδηγούσε με υπέρμετρο ενθουσιασμό του και δεν μπορούσε να συναγωνιστεί τα μεγάλα ονόματα που κατείχαν τα μυστικά της τακτικής.

Το 1954 μεταπήδησε στη Vanwall και το 1955 στη Maserati, όμως σημείωνε καλύτερα αποτελέσματα στην κατηγορία των sportscars. Η νίκη που σημείωσε στο πλευρό του Μος στον ονομαστό αγώνα Targa Florio του 1955, έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τη μεταγραφή του στη Ferrari, στις αρχές της επόμενης χρονιάς. Κανείς, ωστόσο, δεν περίμενε ότι θα σημείωνε τέτοια πρόοδο μέσα σε λίγους μήνες, ώστε να φτάσει μια ανάσα απ’ τον παγκόσμιο τίτλο.

Οι Βρετανοί τίμησαν τη μνήμη του Κόλινς τον Μάιο του 2024, με την ανέγερση μιας χάλκινης προτομής στην ιστορική πίστα του Σέλσλι Γουόλς. Για την κατασκευή της χρειάστηκαν 15.000 λίρες που συγκεντρώθηκαν με έρανο που διήρκεσε έναν ολόκληρο χρόνο και στα αποκαλυπτήριά της συγκεντρώθηκε πλήθος κόσμου, ανάμεσά τους και αρκετοί συγγενείς του αδικοχαμένου πιλότου.

Πηγές: f1grandprix.motorionline.com («Peter Collins: the “kind” pilot»), ferrari.com («A story of sacrifice»), Wikipedia («Peter Collins», «1956 Italian Grand Prix), bbc.com («Appeal to honour Formula 1 driver hits £15k target»).

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 2 Σεπτεμβρίου

2023: Πεθαίνει σε ηλικία 76 ετών ο Σαλίφ Κεϊτά, παλαίμαχος επιθετικός από το Μάλι που είχε διαπρέψει με τη φανέλα της Σεντ Ετιέν (1967-72) και άλλων ευρωπαϊκών ομάδων. Είχε ψηφιστεί κορυφαίος ποδοσφαιριστής της Αφρικής το 1970.

2018: Η Εθνική Νέων Ανδρών στο πόλο, με προπονητή τον Τεό Λοράντο, κατακτά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που διεξάγεται στο Μινσκ, νικώντας με 14-12 το Μαυροβούνιο στον τελικό.

2007: Στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος της Super League, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός αναδεικνύονται ισόπαλοι 0-0 στο «Απ. Νικολαΐδης». Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν την υπεροχή και στέκονται άτυχοι με το δοκάρι του Λούα Λούα στο 22′.

2006: Πεθαίνει από καρκίνο σε ηλικία 75 ετών ο Μπομπ Ματάιας, ο Αμερικανός χρυσός ολυμπιονίκης του δεκάθλου το 1948 και το 1952 και μετέπειτα πολιτικός.

2001: Ο Μίκαελ Σουμάχερ κερδίζει το γκραν πρι του Σπα, φτάνει τις 52 νίκες στη Formula 1 και καταρρίπτει το ρεκόρ του Αλέν Προστ (51).

1999: Διεξάγεται φιλικός αγώνας στην Τούμπα μεταξύ του ΠΑΟΚ και της Γαλατασαράι για την οικονομική ενίσχυση των πληγέντων από τον σεισμό στην Τουρκία. Συγκεντρώνονται 24 εκατ. δρχ.

1998: Πεθαίνει από καρκίνο στα 65 του χρόνια ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Τζάκι Μπλαντσφλάουερ. Είχε επιβιώσει του αεροπορικού δυστυχήματος του 1958 στο Μόναχο, αλλά με σοβαρούς τραυματισμούς που δεν του επέτρεψαν να ξαναπαίξει ποδόσφαιρο.

1984: Πεθαίνει σε ηλικία 76 ετών ο ηθοποιός Μάνος Κατράκης, λίγο μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Ταξίδι στα Κύθηρα». Εκτός από το γεγονός ότι υπήρξε ένας από τους κορυφαίους Έλληνες ηθοποιούς, αγαπούσε το ποδόσφαιρο και μάλιστα είχε αγωνιστεί στον Αθηναϊκό την δεκαετία του 1920.

1980: Ο Παναθηναϊκός σημειώνει την πρώτη νίκη του επί του Ολυμπιακού στο πόλο (3-2 στην Πάτρα).

1977: Ύστερα από τη δικαίωσή της σε μακροχρόνιο δικαστικό αγώνα, η 43χρονη τρανσέξουαλ τενίστρια, Ρενέ Ρίτσαρντς, μετέχει στην κατηγορία των γυναικών του US Open και γνωρίζει την ήττα από τη Βιρτζίνια Γουέιντ με 2-0 σετ (6-1, 6-4).

1972: O Τζόνι Άκι-Μπούα από την Ουγκάντα κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στα 400 μέτρα με εμπόδια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου και μάλιστα σημειώνει παγκόσμιο ρεκόρ (47.82) παρότι τρέχει στον εσωτερικό διάδρομο. Στον τελικό έχει προκριθεί και ο Κύπριος, Σταύρος Τζιωρτζής, ο οποίος εκπροσωπεί την Ελλάδα και τερματίζει στην έκτη θέση με 49.66.

1972: Για πρώτη φορά στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στο επί κοντώ μη Αμερικανός αθλητής, ο Ανατολικογερμανός, Βόλφγκανγκ Νόρντβιχ (5.50 μ.). Ο Χρήστος Παπανικολάου μένει στην εντέκατη θέση με άλμα στα 5.00 μ.

1966: Στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της Βουδαπέστης, ο Χρήστος Παπανικολάου σημειώνει νέο πανελλήνιο ρεκόρ στο επί κοντώ με 5.05 μ. και κερδίζει το ασημένιο μετάλλιο πίσω από τον Ανατολικογερμανό, Βόλφγκανγκ Νόρντβιχ (5.10 μ.).

1960: Η Σοβιετική Ταμάρα Πρες κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στη δισκοβολία των Ολυμπιακών Αγώνων της Ρώμης με νέο ολυμπιακό ρεκόρ (17.32 μ.). Μία ημέρα νωρίτερα, η μικρότερη αδελφή της, Ιρίνα Πρες, είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στα 80 μ. εμπ. με χρόνο 10.8.

1960: Η Αμερικανίδα, Γουίλμα Ράντολφ, κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στα 100 μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης, με χρόνο 11.0.

1937: Πεθαίνει στη Λωζάνη σε ηλικία 74 ετών ο βαρόνος Πιερ Ντε Κουμπερτέν, ο άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή και την περιουσία του στο όνειρο της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων και αποτέλεσε τον δεύτερο πρόεδρο της ΔΟΕ, μετά τον Έλληνα λογοτέχνη, Δημήτριο Βικέλα. Θα ταφεί στην Λωζάνη, όμως τον Μάρτιο του 1938 η καρδιά του θα αφαιρεθεί από το σώμα του για να ταφεί στον χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας, όπως είχε ζητήσει ο ίδιος.

1893: Η Λίβερπουλ πετυχαίνει την παρθενική της νίκη στο πλαίσιο της Football League. Επικρατεί με 2-0 τη Μίντλεσμπρο Αϊρονόπολις, στην πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος της δεύτερης κατηγορίας, με τον Μάλκομ ΜακΒιν να σημειώνει το παρθενικό γκολ.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News