ΜακΚάιλα Μαρόνι: Το τέλειο άλμα της κακοποιημένης

Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας, το sportday.gr θυμάται το ιδανικό άλμα της ΜακΚάιλα Μαρόνι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 και την ανεπανόρθωτη ζημιά του βιασμού της από το γιατρό Λάρι Νασάρ.

Η Άλι Ράισμαν, αρχηγός της εθνικής ομάδας ενόργανης γυμναστικής, είχε ξετρελαθεί. Όλο το κλειστό γυμναστήριο στο Λονδίνο ήταν στο πόδι. Οι θεατές στην «North Greenwich Arena» ήξεραν ότι βρίσκονταν μπροστά σε κάτι ιστορικό.

Το κοριτσάκι που μόλις είχε κάνει το πιο απίστευτο άλμα στην Ιστορία της ενόργανης γυμναστικής ήθελε να γίνει ένα με τον εαυτό του. Αυτό ήταν δόκιμο την ομηρική εποχή, όταν ο πατέρας όλων των επών χώριζε το πρόσωπο και το κορμί του ανθρώπου σε δύο μέρη. Κοιτάζοντας τη ΜακΚάιλα Μορόνι να θέλει να συρρικνωθεί τόσο πολύ που, αν μπορούσε, να φτάσει στην εμβρυακή κατάστασή της, ο Όμηρος είχε ένα πόντο.

Η Μαρόνι άνοιξε τα χέρια της σε μια γωνία 15 μοιρών πηγαίνοντας προς τις συναθλήτριές της, τη Ράισμαν, την Τζόρντιν Γουίμπλερ, την Γκάμπι Ντάγκλας και την Κάιλα Ρος. Κουνούσε στις γροθιές, λες και ήταν σκεπασμένη με ένα παλτό δύο νούμερα μεγαλύτερο και είχε… καταψυχθεί από το κρύο, . Κόλλησε και τους μηρούς της μεταξύ τους.

Βρέθηκε σε μια εκστατική κατάσταση, στην οποία πραγματικά δεν ήξερε τι να απογίνει. Όλος αυτός ο θόρυβος, όλα τα ντεσιμπέλ που παρήχθησαν εκείνη τη στιγμή της τελευταίας μέρας του Ιουλίου του 2012, έμοιαζε λες και εκκρίθηκε με εκείνη στον πυρήνα του.

Η Μαρόνι, το αθώο πρόσωπο με τις φακίδες και ένα κορμί που παρέπεμπε σε ανορεξική, βρέθηκε στην αγκαλιά του ομοσπονδιακού προπονητή, ο οποίος την σήκωσε. Δεν τα είχε καταφέρει, ο ίδιος, να το κάνει πριν. Ίσως με αυτήν την αγκαλιά περίμενε να συγχωρεθεί η σιωπή του. 

Μετά, η συνεργάτης του, ορμητική, έσπρωξε ελαφρώς τη Ράισμαν, που ήταν η αρχηγός της ομάδας για να την πιάσει. Όταν η κίνηση σταμάτησε, η Μαρόνι στεκόταν όρθια δίπλα στην Γουίμπερ, η οποία είχε κάνει 15.933, μια βαθμολογία μεγαλύτερη ακόμα και από εκείνη του ρωσικού θαύματος, της Βικτόρια Κομόβα. Η Μαρόνι, το κοριτσάκι από την παραλία του Νιούπορτ, στην Καλιφόρνια, επρόκειτο να περάσει και τις δύο.

Ο θόρυβος δεν καταλάγιασε. Όλοι, σοκαρισμένοι, αναρωτιούνταν, σχεδόν εν χορώ, αν αυτό που είχαν δει συνέβη.

Στην πραγματικότητα, ναι, έγινε. Σαν τον Ίκαρο, σχεδόν άγγιξε τον ήλιο και προσγειώθηκε με τα δύο πόδια της να πατούν με σταθερότητα το ταπί. Η τριπλή ανάποδη στροφή στον αέρα ήταν ένα μοναδικό επίτευγμα στον αθλητισμό. Είχε κάνει το κορυφαίο άλμα που έγινε ποτέ από γυμναστή οποιουδήποτε φύλου. Ό,τι πραγματοποίησε η Μαρόνι εκείνη τη μέρα στο Λονδίνο, δεν είχε γίνει ποτέ πριν -και βέβαια, παρά το φαινόμενο που ξεμύτισε αμέσως μετά με το ονοματεπώνυμο Σιμόν Μπάιλς, δεν ξανάγινε.

Και τότε, η Ράισμαν το είπε: «16,5». Ο δημοσιογράφος του NBC, που ήταν δίπλα στη σπουδαία Σάνον Μίλερ, φώναξε στο μικρόφωνο: «Συμφωνώ Άλι». Η Μαρόνι δεν κοίταξε καν προς το πρόσωπο της φίλης της. Έγνεψε απαλά, μια φοβισμένη κατάφαση. Δεν θα μπορούσε να την αδικήσει κάποιος. Οι 16.500 βαθμοί ήταν η καλύτερη βαθμολογία που μπορούσε να πάρει κάποιος στο άλμα.

Το παλιό, καλό, αλλά καταργημένο «δεκάρι».

Οι «Fierce Five», Τζόρντιν Γουίμπερ, Γκάμπι Ντάγκλας, ΜακΚάιλα Μαρόνι, Άλι Ράισμαν και Κάιλα Ρος, που πήραν το χρυσό στο ομαδικό του Λονδίνου

Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, η βαθμολογία βγήκε: 16.233. Η 16χρονη γυμνάστρια προσπάθησε να κρατήσει το χαμόγελό της, λες και ήταν αθλήτρια της ρυθμικής. Άλλωστε, το διακύβευμα δεν ήταν η προσωπική επιτυχία, αλλά να κατακτήσουν οι ΗΠΑ το τρίτο διαδοχικό χρυσό μετάλλιό τους στο ομαδικό.

Ωστόσο, αυτό το χαμόγελο δεν κράτησε πολύ. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, σχεδόν μουδιασμένη, μια παγωμένη έκφραση κατοικοέδρευσε στο πρόσωπό της. Δεν έκανε προσπάθεια να το κρύψει, πιθανότατα χάθηκε στη λήθη. Χάθηκε, ενδεχομένως, σε εκείνο το σημείο που ο Λάρι Νάσαρ, ο ειδεχθής βιαστής γιατρός της ομάδας των ΗΠΑ, της όρμησε για πρώτη φορά όταν μπήκε στο καμπ της εθνικής ομάδας, στην ηλικία των 13.

Μια καριέρα που δεν άξιζε τον κόπο

Η Μαρόνι ήταν μια ιδιαίτερη αθλήτρια με σημαντικά χαρίσματα. Έβρισκε το πικ της ταχύτητάς της στα μισά από τα 12 βήματα πριν ακουμπήσε το βατήρα που θα της έδινε ώθηση για το άλμα της. Οι ώμοι της ήταν πάρα πολύ δυνατοί, τόσο που τα χέρια της χρησίμευαν μόνο ως εργαλείο στήριξης.

Αυτό το σπουδαίο ταλέντο έγινε έρμαιο του γιατρού από την πρώτη, κιόλας, εξέταση. Της είπε πως αυτή η θυσία, δηλαδή η συνεχής κακοποίησή της, θα έπρεπε να γίνει για να μείνει στην ομάδα. Θα έπρεπε να συνοδευτεί από ομερτά. Όταν κοίταξε, μετά την πρώτη φορά, τις συναθλήτριές της, όλες ήξεραν. Έπρεπε να περάσουν έξι χρόνια από το Λονδίνο για να καταδικαστεί σε 175 χρόνια φυλάκιση.

Τα αναγνωρισμένα θύματά του είναι 265. Οι καταγγελίες, όμως, έφτασαν στο FBI, που δεν τις ερεύνησε. Τον Σεπτέμβριο του 2021, στα γραφεία της Γερουσίας, οι γυμνάστριες ξεσπάθωσαν κατά των κεντρικών γραφείων ερευνών.

Ο Μπαράκ Ομπάμα και η ΜακΚάιλα Μαρόνι φωτογραφίζονται ποζάροντας με τη διάσημη γκριμάτσα που κάνει η Αμερικανίδα γυμνάστρια, όταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ υποδέχθηκε τις «χρυσές» ολυμπιονίκες στον Λευκό Οίκο το 2012

Ο Νάσαρ ήταν εκείνος που «επωφελούνταν», ακόμα και στο ράντσο «Καρόλι» του Μπέλα και της Μάρτα, των Ρουμάνων αρχιπροπονητών οι οποία είχαν κακοποιητική συμπεριφορά, αλλά η συγκάλυψη των πράξεών του αρχίζει από την Ομοσπονδία.

Όταν από την τελευταία εκδόθηκε ανακοίνωση με την οποία διαβεβαίωθηκε η ενεργή συμμετοχή της στην έρευνα, η Ράισμαν απόρησε πώς ήταν δυνατόν εκείνοι που συγκάλυπταν το σκάνδαλο, δηλαδή οι ηθικοί αυτουργοί, να συμμετέχουν ως άτεγκτοι σε αυτήν.

Η Μαρόνι έκλαψε πικρά εκείνη τη μέρα στα γραφεία της Γερουσίας. Είχε δηλώσει ότι η καριέρα της δεν άξιζε τον κόπο. Εκείνο το χρυσό μετάλλιο, και το ασημένιο, που πήρε αργότερα στο άλμα πέφτοντας στη δεύτερη προσπάθειά της -ρεπορτάζ ανέφεραν ότι πήρε μέρος στους Αγώνες έχοντας σπασμένο πόδι- στο Λονδίνο, μάλλον όχι, δεν άξιζε.

Η Ημέρα της Γυναίκας έχει τα νάματά της στα 1857, στις κακοποιημένες υφάντρες που βγήκαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης για να διαμαρτυρηθούν για τις συνθήκες εργασίας. Δεν είναι ημέρα ειρήνης και ερωτισμού, αλλά ημέρα αγώνα. Η Μαρόνι, με το τέλειο άλμα της, πήδηξε ψηλότερα και προσγειώθηκε μακρύτερα ακόμα και από το «χρυσό» ολυμπιονίκη στο ατομικό του Λονδίνου, Κοχέι Ουτσιμούρα, στη σύγκριση που έκανε το NBC.

Αλλά αυτό ήταν μόνο η εικόνα. Για τρία χρόνια η Μαρόνι πηδούσε ψηλότερα από όλους, ώστε να αργεί να προσγειώνεται στον κόσμο της ντροπής, προκειμένου να αποφεύγει να κοιτάζει στα μάτια ανθρωποειδή. Κι όταν ο βιαστής μπήκε στη φυλακή, όπου και θα σαπίσει μετά την απόρριψη της τελευταίας έφεσής του για αποφυλάκιση τον Ιούνιο του 2022, εκείνη ήταν τουλάχιστον ψυχικά κατεστραμμένη. Έπρεπε να πιάσει το νήμα από την αρχή.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News