Μέσα δεκαετίας ’80. Οι ποδοσφαιρικές παραστάσεις που έχουν οι Έλληνες φίλαθλοι από τα δρώμενα σε χώρες του εξωτερικού περιορίζονται στις σπάνιες εικόνες που μεταδίδουν τα κανάλια της ΕΡΤ στις αθλητικές τους εκπομπές και στις ανταποκρίσεις των εφημερίδων.
Είναι τα χρόνια που οι τελικές φάσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου, καθηλώνουν, αποτελούν ιστορικό γεγονός, συναρπάζουν! Είναι η εποχή που γεννιέται στα πρωτοσέλιδα του αθλητικού Τύπου ο όρος «Μουντιαλικός άσος». Επρόκειτο για μία φράση που μάγευε, γοήτευε. Μουντιαλικός άσος ονομαζόταν όποιος ξένος ερχόταν στο ελληνικό πρωτάθλημα και είχε συμμετάσχει σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου με την εθνική ομάδα της χώρας του. Και φυσικά ο συγκεκριμένος τίτλος αποτελούσε… πιστοποιητικό του πόσο παικταράς ήταν. Κι ας μην τον είχε δει ποτέ κανείς να αγωνίζεται!
Άλλωστε δεν ήταν και πολλοί οι ξένοι που υποδέχονταν ως… Μεσσίες τότε οι Έλληνες φίλαθλοι. Δύο ήταν, μόλις και μετά βίας, σε κάθε ομάδα…
Μια τέτοια περίπτωση ήταν και ο Ιγκόρ Βράμπλιτς! Ο ήρωας της μοναδικής, έως και φέτος, παρουσίας της εθνικής Καναδά σε Μουντιάλ! Ο παίκτης που με δικό του γκολ είχε στείλει τους ερασιτέχνες Βορειοαμερικάνους να βρεθούν στα γήπεδα του Μεξικό του 1986. 14 Σεπτεμβρίου 1985! Καναδάς – Ονδούρες 2-1, στο γραφικό King George Park, ο Ιγκόρ Βράμπλιτς γράφει ιστορία:
Η μεταγραφή στον Ολυμπιακό δια χειρός Αλκέτα Παναγούλια
Καναδάς και Βράμπλιτς δεν κατάφεραν να διακριθούν στο Μεξικό το καλοκαίρι του 1986, ωστόσο το γεγονός αυτό ουδόλως πτόησε τον τότε προπονητή του Ολυμπιακού, τον αείμνηστο Αλκέτα Παναγούλια.
Έχοντας πρωτογενή γνώση της ανεξερεύνητης αγοράς της Βόρειας Αμερικής, ο «Αμερικανός φιλόσοφος» εισηγήθηκε στον Σταύρο Νταϊφά την απόκτηση του Βράμπλιτς, ο οποίος ήταν ένας από τους λιγοστούς Καναδούς ποδοσφαιριστές που αγωνίζονταν στην Ευρώπη (τη βελγική Σερεσιέν). Πράγματι τον Δεκέμβριο του 1986, ο «Μουντιαλικός Ιγκόρ» έπιασε λιμάνι, αλλά ελάχιστοι θυμούνται το πέρασμά του από τον Πειραιά.
Αγωνίστηκε μόλις εφτά φορές στην ομάδα που έμελλε να κατακτήσει το τελευταίο «ερυθρόλευκο» πρωτάθλημα πριν τα «πέτρινα χρόνια», ήταν απλά… αποκαρδιωτικός και κατάφερε να σημειώσει μόλις ένα γκολ σε συντριβή 4-1 από τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο:
Τα σκάνδαλα, τα ναρκωτικά και η… εξαφάνιση!
Ο Βράμπλιτς είχε μόλις συμπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας του όταν εγκατέλειψε το ευρωπαϊκό του όνειρο, αλλά αυτή ήταν απλά η απαρχή του προσωπικού του εφιάλτη.
Όντας πλέον μέλος των Τορόντο Μπλίζαρντ, o σλοβακικής καταγωγής επιθετικός βρίσκεται στη δίνη ενός πρωτοφανούς σκανδάλου, καθώς το Νοέμβριο του 1987 κατηγορείται από τις Αρχές ότι «έστησε» παιχνίδια της εθνικής Καναδά σε τουρνουά επίδειξης στη Σιγκαπούρη μαζί με τους συμπαίκτες του Ντέιβιντ Νόρμαν, Έκτορ Μαρινάρο και Κρίστοφερ Κουέντεν, προκειμένου οι Καναδοί να μην προκριθούν στον τελικό του «Merlion Cup», παρότι φάνταζαν ως το απόλυτο φαβορί για την κατάκτησή του.
Μετά από έρευνα δέκα μηνών, οι τέσσερις διεθνείς κατηγορήθηκαν ότι εισέπραξαν συνολικά το ποσό των εκατό χιλιάδων δολαρίων από δύο Ασιάτες μπουκς που συνελήφθησαν ως αυτουργοί της δωροδοκίας.
Παρά το γεγονός ότι ο Βράμπλιτς και οι συμπαίκτες του απέφυγαν τη φυλάκιση (καθώς το Δικαστήριο της Οτάβα που κλήθηκε να δικάσει την υπόθεση δήλωσε αναρμόδιο να εκδώσει ετυμηγορία για έγκλημα που είχε διαπραχθεί εκτός Καναδά) η εμπλοκή στο σκάνδαλο όχι απλά σήμανε το πρόωρο τέλος της καριέρας του Βράμπλιτς σε ηλικία 22 ετών, αλλά ακολουθήθηκε από μια περιπέτεια που ουδείς γνωρίζει που έχει οδηγήσει τον πρώην επιθετικό του Ολυμπιακού.
Στις αρχές του 21ου αιώνα έφτασε στο σημείο να εργάζεται ακόμη και ως ατζέντης ιπποδρομιών, το 2007 συνελήφθη για διακίνηση ναρκωτικών στα σύνορα Ηνωμένων Πολιτειών – Καναδά, και από τότε ουδείς γνωρίζει με σιγουριά που βρίσκεται. Φήμες τον θέλουν να έχει θεαθεί ως εργάτης στο Τορόντο. Άλλες πληροφορίες υποστηρίζουν ότι έχει επιστρέψει στη γενέτειρά του, την πόλη του Βατερλό στον Καναδά. Άλλοι θεωρούν ότι έχει συλληφθεί και σαπίζει στο κελί κάποιας φυλακής. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ίχνη του αγνοούνται ακόμη και στις… μηχανές αναζήτησης της Google.
Ακόμη και σήμερα πάντως πολλοί από τους πρώην συμπαίκτες του στην εθνική ομάδα υποστηρίζουν ότι «ο Ιγκόρ πλήρωσε το χρέος του για τα λάθη του» κι ότι «πρέπει να πάρει μια θέση στο Hall of Fame του Οντάριο δίπλα στα υπόλοιπα μέλη της εθνικής του 1986». Αρκεί να βρεθεί…