Παναθηναϊκός: Γιατί ήταν κάτι παραπάνω από μια απλή απόδραση η νίκη στο Βελιγράδι;

Χωρίς να θέλω να το παίξω… μελλοντολόγος, αλλά στο -5 (71-66 στο 36’) δεν πίστευα ότι το ματς είχε τελειώσει. Ακόμα και με αυτό τον Παναθηναϊκό που τη δεδομένη στιγμή μοίραζε απλόχερα πόντους μέσα από τα λάθη του. Ο Παναθηναϊκός της τελευταίας διετίας θα περίμενε στωικά το φινάλε. Αυτός ο Παναθηναϊκός, όχι.

Προσοχή, δεν θα μπω στη διαδικασία περαιτέρω σύγκρισης, διότι το θέμα είναι το παρόν. Απλά παραθέτω με το… καλημέρα μια διαφορά. Επίσης, να τονίσω το αυτονόητο. Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν του… πεταματού μετά την ήττα από τον Αρη, ούτε έγινε ξαφνικά σούπερ ομάδα μετά το «διπλό» στο Βελιγράδι. Κλείνω την παρένθεση. Πάμε στο ζουμί του τίτλου.

Ο Παναθηναϊκός «κέρδισε» μονάδες και βγήκε νικητής μέσα από δύσκολες καταστάσεις

Ο Παναθηναϊκός κοντραρίστηκε και βγήκε νικητής κόντρα σε ένα σύνολο που έχει το ίδιο mindset. Με σκληράδα, με στόχευση στα μις-ματς, με μπόλικη πίεση στη μπάλα. Ο Παναθηναϊκός κατόρθωσε να ανατρέψει την κατάσταση δείχνοντας πραγματικά τρομερή ψυχή και φυσικά πρόταξε τις προσωπικότητες του. Γκριγκόνις, Πονίτκα, Γκουντάιτις.

Είχα αναφέρει σε παλιότερο άρθρο πως είναι σημαντικό στο νέο του ξεκίνημα να έχει παίκτες με νοοτροπία νικητή. Διότι έχουν τον αθλητικό εγωϊσμό και τον τρόπο να τον κουβαλήσουν. Να βγουν μπροστά και με 2-3 φάσεις να αποδείξουν πως δικαίως ο Παναθηναϊκός έσκασε ένα κάρο λεφτά.

Η απόδραση από το Βελιγράδι ήταν κάτι παραπάνω από μια απλή νίκη διότι ο Παναθηναϊκός μετά την κάκιστη εικόνα στο Αλεξάνδρειο, έψαχνε ένα «φάρμακο» ούτως ώστε να χαμογελάσει. Να τονώσει την αυτοπεποίθησή του. Το ματς ήταν αυτομάτως ένας τελικός δράσης-αντίδρασης. Ένα ματς αποδείξεων. Και το απέδειξε.

Ας το κάνω πιο συγκεκριμένα. Σε ένα σημείο ο Παναθηναϊκός μοίρασε απλόχερα 15-16 πόντους μέσα από τα λάθη του. Όμως στο τελευταίο δίλεπτο και ενώ το μομέντουμ έδειχνε να έχει γυρίσει είδε τον Πονίτκα να βγάζει σπουδαίες άμυνες με σούπερ κλεψίματα, είδε τον Γκουντάιτις να μην μασάει από τα σκληρά φάουλ και να βγάζει άμυνα ακόμα και στη περιφέρεια.

Ακόμα και η σούπερ άμυνα που έβγαλε ο «λαβωμένος» Γουίλιαμς στο τελευταίο δίλεπτο και ανάγκασε την επίθεση των Σέρβων να πάει σε τζάμπολ ήταν ενδεικτικό της νοοτροπίας που θέλει να περάσει ο Ντέγιαν Ράντονιτς.

Ο Παναθηναϊκός «κέρδισε» παίκτες. Ο Αντριου Αντριους μπορεί να μην είχε την διάρκεια στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά έβγαλε ενέργεια στην άμυνα και μέσω αυτής έβαλε τις δικές του πινελιές. Ο Μάριους Γκριγκόνις «ξεμπλόκαρε» επιθετικά και «μίλησε» μετά από ένα κακό πρώτο δεκάλεπτο με 2 γρήγορα φάουλ. Για αυτό – άλλωστε – τον απέκτησε ο Παναθηναϊκός.

Χρειαζόταν, είχε ανάγκη να βρει τον ρυθμό του στην επίθεση. Ο Ματέους Πονίτκα έκανε μια μεστή και «πληθωρική» εμφάνιση. Μια εμφάνιση που μπορεί να επενδύσει πάνω της για να μπορέσει στη συνέχεια να κάνει τα… πάντα όλα σε όλους τους τομείς. Αλλωστε έχει την ποιότητα και το έχει αποδείξει.

Εννοείται ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να πάρει… χθες έναν ακόμα πάουερ φόργουορντ, δίπλα στον Ντέρικ Γουίλιαμς διότι δεν καλύπτεται κόντρα σε δυνατά κορμιά το «κενό» με τον Γιώργο Καλαϊτζάκη. Όμως θεωρώ πως δεν θα αργήσει άλλο αυτή η υπόθεση και δεν πρέπει γιατί τα ματς είναι ιδιαιτέρως απαιτητικά.

Ο Παναθηναϊκός «ξεμπλόκαρε» επιθετικά, έβγαλε συνεργασίες, είδε ότι μπορεί να τα καταφέρει και χωρίς τον Παπαγιάννη την ώρα της… κρίσης (μια και ο Γκουντάιτις ήταν εκπληκτικός). Το ζήτημα είναι να επενδύσει πάνω σε αυτή τη νίκη ούτως ώστε να «αυγατίσει» τα πολλαπλά οφέλη για τη συνέχεια.

Εννοείται ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να πάρει… χθες έναν ακόμα πάουερ φόργουορντ, δίπλα στον Ντέρικ Γουίλιαμς διότι δεν καλύπτεται κόντρα σε δυνατά κορμιά το «κενό» με τον Γιώργο Καλαϊτζάκη.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News