Ολυμπιακός: Για να γυρίσει ο Θρύλος, θέλει δουλειά πολλή...

Στο ποδόσφαιρο -ειδικά στα ντέρμπι- δεν χρειάζεται να είσαι καλύτερος για να νικήσεις. Αρκεί να είσαι πιο αποτελεσματικός. Το διαπιστώσαμε γι’ άλλη μία φορά παρακολουθώντας τη χθεσινή αναμέτρηση ανάμεσα σε Παναθηναϊκό κι Ολυμπιακό.

Οι «ερυθρόλευκοι» και καλά «διαβασμένοι» ήταν και σωστά στημένοι στο γήπεδο. Από πλευράς τακτικής, δηλαδή, δεν μπορεί να κατηγορήσει κάποιος τον Καρβαλιάλ ότι δεν προετοίμασε όπως έπρεπε την ομάδα του ή δεν διάβασε καλά το σενάριο. Αν κάτι δεν της βγήκε, παρότι είχε τις στιγμές της, ήταν ότι δεν πάτησε με όσους παίκτες θα έπρεπε την αντίπαλη περιοχή.

Αντίθετα, οι «πράσινοι» χωρίς να είναι συνολικά καλύτεροι, εκμεταλλεύτηκαν μία δική τους καλή στιγμή, είχαν και τη βοήθεια της τύχης, με την μπάλα να αλλάζει πορεία στα πόδια του Κάρμο πριν φτάσει στον σκόρερ Μπερνάρντ. Σε μία παρτίδα σκάκι με τους δύο προπονητές να έχουν «διαβάσει» άριστα το παιχνίδι και μετά από ένα ισορροπημένο ημίχρονο, οι γηπεδούχοι βρέθηκαν μπροστά στο σκορ, σε μία παράσταση ουσίας κι όχι εντυπώσεων. Κάπου εκεί ήρθε η ώρα των αποφάσεων και του πιθανού ρίσκου.

Ο Καρβαλιάλ το πήρε με τρεις μαζεμένες μεταγραφές, προσπάθησε να ενισχύσει την ομάδα του στην επίθεση, αλλά τελικά έκανε μια τρύπα στο νερό. Γιατί; Πρώτον διότι η απουσία του τρίτου χαφ, επέτρεψε στους «πράσινους» να κυκλοφορήσουν την μπάλα, να κερδίσουν περισσότερες μονομαχίες και τελικά να χτυπήσουν ξανά με ένα παρόμοιο γκολ.

Στον πάγκο του Ολυμπιακού διέκριναν πως ο Τερίμ σημάδεψε την πλάτη του Ορτέγκα και τον αντικατέστησαν με τον Κίνι. Τι να το κάνεις! Πάλι δημιουργήθηκε ρήγμα απ’ την ίδια πλευρά, αυτή τη φορά απ’ τον Μπακασέτα, βρήκε τον Γερεμέγεφ ανάμεσα σε τουλάχιστον τέσσερις αμυντικούς και 2-0! Μικρή λεπτομέρεια κι αυτή, αλλά λίγες τέτοιες κάνουν τη διαφορά. Κάνεις ευκαιρίες, γκολ δεν βάζεις. Δέχεσαι ευκαιρίες, έρχονται τσάμπα γκολ. Είναι και θέμα ομοιογένειας.

Ο Παναθηναϊκός είναι ομάδα δουλεμένη εδώ και 2,5 χρόνια με τον ίδιο προπονητή, έστω κι αν τελευταία βάζει τις πινελιές του ο Τερίμ. Οπως δήλωσε κι ο Καρβαλιάλ, η ομάδα του είχε περισσότερες ευκαιρίες, αλλά δεν είχε την ίδια αποτελεσματικότητα. Το ζητούμενο στα ντέρμπι, ωστόσο, δεν είναι απλώς να σταθείς ή έστω να επιχειρήσεις να παίξεις καλό ποδόσφαιρο. Εκείνο που μετράει είναι το πώς θα στείλεις την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα.

Ο πιο ψύχραιμος και πιο καλά συγχρονισμένος Παναθηναϊκός, έστω και στα σημεία, με τις τελικές μοιρασμένες στο 12-11, πέρασε δύο καθαρά χτυπήματα στο πρόσωπο των «ερυθρολεύκων». Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι γίνεται προσπάθεια και σοβαρή στον Πειραιά για να επιστρέψει σταδιακά η ομάδα εκεί που της αξίζει. Μέχρι τότε, όμως, θα συνεχίσει να πληρώνει αστεία λάθη και παιδικές ασθένειες.

Προσωπικά και το υπογράφω, δεν έχω καμία ένσταση για τις επιλογές του Καρβαλιάλ. Απ’ την πρώτη ως την τελευταία. Ενδεχομένως, ρίσκαρε πολύ απ’ το 46’, αλλά οι απαιτήσεις του αγώνα κι η εικόνα της ομάδας του στο πρώτο μέρος, του επέτρεψαν να ποντάρει σε κάτι καλύτερο. Θέλει και λίγη ρέντα κι αυτή ντύθηκε χθες στα πράσινα. Επί προσωπικού, είναι κρίμα ο Ομάρ Ρίτσαρντς να κάνει το μοιραίο λάθος στο 1-0, αλλά κι αυτό έχει εξήγηση. Πόσα ματς έχει κάνει σε αυτό το επίπεδο, μετά τα προβλήματα που πέρασε; Ο ίδιος στα πλέι οφ μπορεί να είναι άλλος παίκτης.

Ο Ολυμπιακός, ανεξάρτητα με την ήττα, δείχνει ότι έχει δυναμική. Υπομονή χρειάζεται, ψυχραιμία, στήριξη και καθαρό μυαλό, όσο μεγάλη κι αν είναι η πίκρα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News