Περού: Το ψηλότερο γήπεδο ποδοσφαίρου στον κόσμο- Oι παίκτες παίζουν με μάσκες οξυγόνου!

Το ψηλότερο γήπεδο ποδοσφαίρου στον κόσμο βρίσκεται στην κορυφή των Άνδεων στο  και είναι ένα από τα πιο τρομακτικά εκτός έδρας γήπεδα που θα αντιμετωπίσει οποιοσδήποτε σύλλογος στον πλανήτη.

Το στάδιο Daniel Alcides Carrion του Περού είναι ακόμη και πολύ επικίνδυνο για να διεξαχθούν εκεί τα περισσότερα διεθνή παιχνίδια, λόγω του απίστευτα μεγάλου υψόμετρου.

Σε αυτό το υψόμετρο που σου «πέφτει» το σαγόνι, οι παίκτες αντιμετωπίζουν ένα δύσκολο έργο, καθώς το οξυγόνο γύρω τους αρχίζει ξαφνικά να πέφτει και να είναι πιο αραιό από το ενδεδειγμένο.

Όπως συμβαίνει σχεδόν με όλα τα ομαδικά αθλήματα, αλλά ειδικά στον, εξαιρετικά ανταγωνιστικό, κόσμο του ποδοσφαίρου, ένας παίκτης απαιτεί πολύ οξυγόνο μετά από 90λεπτα συνεχούς σκληρού τρεξίματος και ταχυδυναμικών σπριντ.

Αυτές οι συνθήκες στο γήπεδο αυτό, έχουν ως αποτέλεσμα η κόπωση να κάνει έντονα τα σημάδια της στους ποδοσφαιριστές, πριν καν ολοκληρωθεί το πρώτο ημίχρονο.

Για λόγους σύγκρισης, το βουνό Έβερεστ βρίσκεται στην κορυφή του 8.848 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, αλλά το ψηλότερο βουνό της Βρετανίας, το Μπεν Νέβις, είναι μόλις 1.345 μέτρα, γεγονός που καθιστά αυτό το γήπεδο του ποδοσφαίρου σημαντικά υψηλότερο.

Για το λόγο αυτό χρησιμοποιείται μόνο για τη φιλοξενία αγώνων του Κυπέλλου Περού και σε διεθνές επίπεδο σε λίγες μόνο περιπτώσεις το χρόνο.

Αυτό γίνεται κατά τη διάρκεια των αγώνων κυπέλλου, καθώς δίνει την ευκαιρία στους αντίπαλους παίκτες να εγκλιματιστούν στο υψόμετρο πριν από τη σέντρα.

Ωστόσο, το γήπεδο ανήκει σε μια ομάδα της τρίτης κατηγορίας του περουβιανού πρωταθλήματος που ονομάζεται Ουνιόν Μινάς.

Παίζοντας επίσημα στο κορυφαίο πρωτάθλημα της χώρας πριν από λίγο καιρό, η Ουνιόν Μινάς έχει αποκτήσει τη φήμη ότι έχει μία από τις πιο τρομακτικές έδρες στον κόσμο.

Παρά τις σαφείς προκλήσεις για τους παίκτες, το γήπεδο έχει και την δική του ομορφιά, έχοντας τρομερή θέα των βουνών των Άνδεων. ενώ μπορεί  και να φιλοξενήσει 8.000 οπαδούς στους αγώνες.

Το γήπεδο χρησιμοποιεί τεχνητό χλοοτάπητα που το κάνει να ξεχωρίζει ακόμη περισσότερο από τις τυπικές συνθήκες που πολλοί φίλαθλοι στη Βρετανία και την Ευρώπη μπορεί να περιμένουν.

Το 2007, ο κόσμος του ποδοσφαίρου συγκλονίστηκε από μια αμφιλεγόμενη απαγόρευση για τα γήπεδα που βρίσκονταν οπουδήποτε ψηλότερα από 2.500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας – συμπεριλαμβανομένου του σταδίου Daniel Alcides Carrion.

Η FIFA έλαβε την απόφαση αφού είπε ότι οι γηπεδούχες ομάδες είχαν ένα «αθέμιτο πλεονέκτημα» και δήλωσε ότι φοβόταν για την ασφάλεια των παικτών μετά από αρκετές καταγγελίες.

Αρκετοί παίκτες μάλιστα, αναγκάζονταν να χρησιμοποιούν εμφιαλωμένο οξυγόνο, ως μέσο επιβίωσης στα παιχνίδια, επειδή οι συνθήκες γινόταν τόσο δύσκολες για αυτούς και δεν μπορούσαν αλλιώς να πάρουν σωστές ανάσες.

Η απόφαση αυτή, άφησε άναυδες ορισμένες εκ των εθνικών ομάδων της Λατινικής Αμερικής , καθώς η Βολιβία, ο Ισημερινός και η Κολομβία δεν μπόρεσαν να φιλοξενήσουν προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου στις πρωτεύουσές τους.