Παναθηναϊκός: Ο Ντιέγκο Αλόνσο ακυρώνει το Νο1 όπλο του

Δεν είναι (μόνο) το γεγονός πως δεν έχει σκοράρει ακόμα στο εφετινό πρωτάθλημα της Super League 1, έπειτα από 5 συμμετοχές και 414’ αγωνιστικά λεπτά (είχε μείνει εκτός αποστολής για λόγους ροτέισον στο ματς με τον Λεβαδειακό, πριν τη ρεβάνς με τη Λανς).

Αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί σε έναν επιθετικό – ακόμη και του υψηλότερου επιπέδου, όπως είναι ο Φώτης Ιωαννίδης– να περάσει δηλαδή μία περίοδο που θα μείνει μακριά απ’ το γκολ. Είναι κυρίως ο τρόπος με τον οποίο προσπαθεί να αγωνιστεί ο εφετινός Παναθηναϊκός, που ως τώρα φέρνει πολύ λίγες (ελάχιστες) φορές τον 24χρονο επιθετικό σε θέση βολής, με αποτέλεσμα να «απενεργοποιείται» το Νο1 επιθετικό «όπλο» των «πράσινων».

Υπάρχουν λόγοι κι εξηγήσεις ως έναν βαθμό: Ναι, ο αρχηγός του Παναθηναϊκού έχασε σχεδόν όλη την καλοκαιρινή προετοιμασία (το 80% αυτής σίγουρα) λόγω του τραυματισμού του στη δεξιά ωμοπλάτη, στα πρώτα λεπτά εκείνου του φιλικού της 7ης Ιουνίου με τη Γερμανία στο Γκλάντμπαχ.

Ο Ντιέγκο Αλόνσο δούλεψε μέχρι τις αρχές Αυγούστου χωρίς τον βασικό επιθετικό του, προσαρμόζοντας το πρώτο πλάνο της σεζόν πάνω στον Άλεξ Γερεμέγεφ. Κι ακόμη κι όταν «μπήκε» ο Ιωαννίδης στο αγωνιστικό πλάνο, απ’ τον πρώτο αγώνα με τον Άγιαξ στο ΟΑΚΑ, η ενσωμάτωσή του έγινε (σωστά) πολύ προσεκτικά και με μετρημένες κινήσεις.

Το πρόβλημα, ωστόσο, ήταν (και παραμένει ως τώρα) ο τρόπος αξιοποίησής του, μέσα από μία υπό ανασύσταση και πλήρη ανα- δημιουργία μεσοεπιθετική γραμμή με πολλές νέα πρόσωπα (Τετέ, Πελίστρι, Ουναΐ), η οποία δεν έχει βρει ισορροπία και σταθερές στο παιχνίδι της. Και σίγουρα δεν έχει «βρεθεί» ακόμα μέσα στο γήπεδο, για να αξιοποιήσει στο έπακρον τα πολύ ποιοτικά χαρακτηριστικά της.

Ο Ιωαννίδης κατάφερε την τελευταία διετία να εξελίξει σε τεράστιο βαθμό το παιχνίδι του κι αγωνιστικό στυλ του, εμπλουτίζοντάς το με στοιχεία που τον μετέτρεψαν σε έναν επιθετικό με σχεδόν πλήρες αγωνιστικό «πακέτο».

Μπορεί πλέον να παίξει (πολύ πιο αποτελεσματικά απ’ ότι στο παρελθόν) με πλάτη, να υποδεχθεί και να «σπάσει» μπάλες στους εξτρέμ και να γυρίσει μεμιάς για να πάρει θέση στην περιοχή. Μπορεί να κινηθεί και να χτυπήσει κατά μέτωπο με μεγάλη επιτυχία χάρις στην ποιότητά του, την τεχνική του και τον τρομερά αρμονικό διασκελισμό του, που του δίνει τη δυνατότητα να πάει σε προσωπική ενέργεια με «σλάλομ», στα οποία ενίοτε μοιάζει… ασταμάτητος.

Βελτίωσε αφάνταστα το συνδυαστικό παιχνίδι του σε μικρούς χώρους, ποντάροντας στην οξυδέρκειά του και στις εμπνεύσεις που δεν… περιμένει ο αντίπαλος στα όρια ή και μέσα στην περιοχή (σ’ αυτό το κομμάτι «απογείωσε» την σκέψη του και του έκανε τεράστιο καλό η διετής συνύπαρξή του με τον Ντουάρτε Μπερνάρντ).

Το (απ)έδειξε το τελευταίο ο περσινός αριθμός των ασίστ του, ενώ την ίδια ώρα ανέβασε δύο επίπεδα τις εκτελέσεις του. Παρόλα αυτά οι μηχανισμοί ανάπτυξης και δημιουργίας του εφετινού Παναθηναϊκού, κρατούν «απενεργοποιημένα» τα περισσότερα προτερήματά του. Όταν επιλέγεται ως τακτική σε πολλά πρώτα ημίχρονα το άμεσο ποδόσφαιρο με βαθιά «γεμίσματα» από την άμυνα, ο ίδιος μπορεί μεν να το υποστηρίξει, αλλά αναγκάζεται να ξοδεύει τρομερή ενέργεια παίζοντας «ξύλο» με τους αντιπάλους στόπερ. Και τις περισσότερες φορές αυτός ο τρόπος παιχνιδιού τον κάνει ακίνδυνο, καθώς μένει μακριά απ’ το πεδίο δράσης του.

Αλλά κι όταν η μπάλα δεν «σηκώνεται» απ’ το έδαφος κι ο Παναθηναϊκός επιχειρεί να αναπτυχθεί απλώνοντας και «μεγαλώνοντας» περισσότερο το γήπεδο, αυτή φτάνει πολύ δύσκολα μπροστά και δη στο χώρο που μπορεί ο ίδιος να απειλήσει.

Αποτέλεσμα αυτού είναι πως πολλές φορές -από υπερβάλλοντα ζήλο- επιλέγει να τραβιέται κι ο ίδιος πολύ πιο «χαμηλά» μέσα στο γήπεδο, για να πάρει μπάλα, να συμμετάσχει στην κυκλοφορία και να ψάξει τον συνδυασμό με τον Τετέ, τον Πελίστρι ή το «10άρι» ή να πάει σε κατά μέτωπο προσωπική ενέργεια.

Κάπως έτσι έβαλε και το γκολ στο Λανς. Έτσι όμως (θα πρέπει να κατανοήσει κι ο ίδιος πως) μένει μακριά, πολύ μακριά απ’ το χώρο που θα έπρεπε να βρίσκεται για να γίνει πιο άμεσος κι απειλητικός, διότι οι αποστάσεις των «πράσινων» μέσα στο γήπεδο μεγαλώνουν κι αυτό «ακυρώνει» όλο το παιχνίδι του κι όσα μπορεί να δώσει στο επιθετικό τρίτο. Δεν είναι, ωστόσο, μόνο «θέμα» του Φώτη, αλλά «θέμα» της συνολικής προσέγγισης στο παιχνίδι των «πράσινων».

Κι επ’ αυτού καλείται να δώσει άμεσα λύσεις ο Αλόνσο, βρίσκοντας μηχανισμούς που θα υποστηρίξουν πιο αποτελεσματικά και δομημένα τον καλύτερο Eλληνα φορ και θα προσφέρουν τις απαιτούμενες συνεργασίες/εκτελέσεις για να σταματήσει ο Παναθηναϊκός να «υποφέρει» στο γκολ…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News