Παναθηναϊκός: Το τρίποντο του «Ίμπο» στην Μπολόνια, ο Ανδρίτσος και ο… Σπανούλης

Για τη συντριπτική πλειονότητα των φιλάθλων, το τρίποντο του Ιμπραήμ Κουτλουάι, με το οποίο έκανε το σκορ υπέρ του Παναθηναϊκού 85-80 στην Μπολόνια, είναι η πιο έντονη μνήμη. Οι «πράσινοι» κατέκτησαν την τρίτη Euroleague τους εκείνη την Κυριακή του Πάσχα και εκείνο το σουτ έμοιαζε με buzzer beater, χωρίς να είναι. Το ελληνικό μπάσκετ βρίθει από τέτοιες περιπτώσεις, ακόμα και… πέρα από τον Ατλαντικό. 

Μέχρι το καλάθι του Γιώργου Πρίντεζη με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, στις 13 Μαΐου του 2012, το πλέον εντυπωσιακό Κύπελλο Πρωταθλητριών που είχε κατακτήσει ελληνική ομάδα ήταν του Παναθηναϊκού στην Μπολόνια. Κυριακή του Πάσχα, 5 Μαΐου 2002, οι «πράσινοι», με τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς να λανσάρει τον… πόιντ φόργουορντ με τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα, νίκησαν 89-83 τη Βίρτους Μπολόνια μέσα στο «Παλαμαλαγκούτι» και κατέκτησαν το τρίτο δικό τους και τέταρτο της Ελλάδας.

Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε μέχρι και με 15 πόντους πίσω, αλλά η οργανωτική ευφυία του Πέπε Σάντσες έφερε ένα καταπληκτικό δεύτερο ημίχρονο, στο οποίο ο Παναθηναϊκός έκανε μηδέν λάθη. Πλην της εικόνας του Μποντιρόγκα να πανηγυρίσει, η εικόνα που μνημονεύεται περισσότερο από όλες ήταν του Ιμπραήμ Κουτλουάι. Εκείνο το τρίποντό του, 53’’ πριν τη λήξη του τελικού, απομάκρυνε τον Παναθηναϊκό της εμβέλειας της Βίρτους, αφού μετέτρεψε το σκορ σε 85-80, και τον έβαλε σε τροχιά κατάκτησης του τροπαίου.

Ο «Ίμπο» δεν έβαλε buzzer beater, το οποίο είναι εκείνο που «γράφει» η μνήμη περισσότερο από όλα, αλλά ήταν ένα σουτ-μαχαιριά, που άνοιξε την τελειωτική πληγή, από εκεί που ξεχείλισε το αίμα, στο ούτως ή άλλως ευάλωτο τακτικά κορμί της ομάδας του Έτορε Μεσίνα. Για κάθε νικητήριο σουτ στο μπάσκετ, υπάρχουν αυτά που δεν είναι ακριβώς νικητήρια, αλλά καθορίζουν το αποτέλεσμα ενός παιχνιδιού. Το ελληνικό μπάσκετ, δε, έχει άφθονα τέτοια, οκτώ εκ των οποίων, με επιλογή σχεδόν τυχαία, παρουσιάζονται. Όπως αντιλαμβάνεται κάποιος, δεν πρόκειται για εκείνα που ήταν τα τελευταία που σημειώθηκαν, όπως του Φάνη Χριστοδούλου στον ημιτελικό με τη Σοβιετική Ένωση στο Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ, το 1989, ενώ δεν περιέχονται αυτά σε παιχνίδια μεταξύ δύο ελληνικών ομάδων. 

 

Ο Σπανούλης στη ζώνη του λυκόφωτος

Η τιμητική αναφορά στον Βασίλη Σπανούλη ουδόλως τυχαία είναι. Μόνο τους ημιτελικούς με την Μπαρτσελόνα και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας να βάλει κάποιος στην εξίσωση, βγάζει ένα αλησμόνητο top 10. Ουδείς άλλος Έλληνας παίκτης του μπάσκετ έχει πετύχει περισσότερα τέτοια καλάθια από τον εμβληματικό ηγέτη κυρίως του Ολυμπιακού. Από το τρίποντο με την Μπαρτσελόνα στην Κωνσταντινούπολη έως εκείνο το εκπληκτικό σουτ μπροστά στον Αντρέι Βοροντσέβιτς, η λίστα του Σπανούλη με τέτοια σουτ είναι ατέλειωτη.

Αν μπει ένα από αυτά στο top 10, θα προτιμηθεί, και για τη χάρη του, το τελευταίο τρίποντό του με τη Ρεάλ στον τελικό του Λονδίνου, στις 12 Μαΐου 2013. Το σκορ έγινε 90-79 με 1’43’’ για τη λήξη και ο Ολυμπιακός δεν απειλήθηκε ουσιαστικά ξανά, αλλά είναι το τρίποντο που επιστέγασε τα τρία σερί που πέτυχε το πρώτο τρίλεπτο της τέταρτης περιόδου, συν τοις άλλοις έδωσε και άρωμα θριάμβου στην επικείμενη επικράτηση των «ερυθρόλευκων».

 

Η ψυχραιμία του Ανδρίτσου

Οι βολές του Αργύρη Καμπούρη στον τελικό του Ευρωμπάσκετ του 1987 μπορεί να έχουν περάσει στην Ιστορία ως το απαύγασμα της ψυχραιμίας, παρ’ όλα αυτά το 2022 οι επαΐοντες γνωρίζουν και αναγνωρίζουν ότι τα σουτ του «τίμιου γίγαντα», όσο δύσκολα και να ήταν και παρ’ ότι οδήγησαν την εθνική ομάδα όπου δεν είχε ξαναβρεθεί, της χάριζαν τη νίκη και δεν την προστάτευαν απλώς από την ήττα.

Αυτό αναγκάστηκε να το κάνει ο Λιβέρης Ανδρίτσος στην κανονική διάρκεια του παιχνιδιού και με το σκορ στο 89-87 υπέρ της Σοβιετικής Ένωσης, με 36’’ να απομένουν. Το μπάσκετ δεν ήταν, στα ημέτερα σίγουρα, τόσο εξελιγμένο ώστε αυτός ο χρόνος να καθιστά κατανοητό, επί παραδείγματι, ότι δεν έπρεπε να γίνει φάουλ μετά. Παρ’ όλα αυτά, δεν ήταν μόνο πρόβλημα της Ελλάδας, αφού αμέσως ο Βάλντις Βάλτερς έκανε ένα τρίποντο σχεδόν άμεσα, ο Μέμος Ιωάννου, πάνω στην άψη της στιγμής, έκανε ένα λέι απ που άφησε χρόνο στους Σοβιετικούς και, ευτυχώς για την Ελλάδα, στο καλάθι του Σεργκέι Γιοβάισα το χρονόμετρο είχε ήδη δείξει το μηδέν. Με αυτά υπόψιν, ο Ανδρίτσος πραγματικά σούταρε στην προτελευταία φάση του ματς και η ψυχραιμία του υπήρξε καθοριστική για την εξέλιξη του παιχνιδιού.

 

Το χουκ του Τζέι Τζέι Άντερσον

Οι τρεις αποτυχίες του Άρη σε ισάριθμα Final 4 ήταν νωπές, αλλά το 1993, στο Τορίνο, είχε έρθει η ώρα να ξεπληρωθεί ένα γραμμάτιο από την Ιστορία. Στις 16 Μαρτίου, οι «κίτρινοι» ήταν το φαβορί απέναντι στην Εφές Πίλσεν του Πέταρ Ναουμόσκι και προσπάθησαν να το δείξουν, αλλά το άγχος και η νευρικότητα τους… έκοψαν τα πόδια. Ο Άρης νίκησε 50-48, μετά το χαμένο λέι απ του Σκοπιανού και δεν σκόραρε στα τελευταία 3’30’’ του παιχνιδιού. Ήταν το χουκ του Τζέι Τζέι Άντερσον που έκλεισε το λογαριασμό του στο ματς, μια διείσδυση από τα δεξιά με άδειο εκείνο το σημείο της ρακέτας, αφού στα αριστερά δέσποζε η παρουσία του Ρόι Τάρπλεϊ. Έτσι, οι πέντε πόντοι διαφοράς δεν ανατράπηκαν και σε ένα παιχνίδι που δεν μπήκαν καν 100, αυτό το σουτ αποδείχθηκε ιστορικό. Ήταν ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος του Παναγιώτη Γιαννάκη σε διασυλλογικό επίπεδο.

 

Το χέρι-αλφάδι του Φώτση

Οι μεγάλες ανατροπές της κορυφαίας εθνικής μπάσκετ όλων των εποχών από το 2005 έως και το 2007 ήταν σαν να τις έραβε με υπομονή και χαμόγελο μια αγγελική υφάντρα. Συνήθως ο χρόνος έμοιαζε να σταματάει. Το σουτ του Δημήτρη Διαμαντίδη με τη Γαλλία στον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ του 2005 δεν ήρθε πριν αναλάβει ο γκραν μετρ Θοδωρής Παπαλουκάς να αποδομήσει τους «τρικολόρ», ενώ ο ίδιος ο πόιντ γκαρντ της ΤΣΣΚΑ Μόσχας έβαλε το νικητήριο λέι απ με την Σλοβενία στον προημιτελικό της διοργάνωσης το 2007, ενώ προηγουμένως είχε επιδοθεί επίσης σε ό,τι οι φίλαθλοι αντιμετωπίζουν ως άθλους. Το «βήμα βήμα» του Παναγιώτη Γιαννάκη από τον πάγκο έπιανε τόπο. Η μόνη ανατροπή που είχε τα στοιχεία του χάους και έμοιαζε με… γύρο της Formula 1 ήταν με την Αυστραλία, στο δεύτερο παιχνίδι της εθνικής ομάδας το 2006.

Εδώ, υπάρχει ένα σαφές νικητήριο σουτ, του Νίκου Ζήση με το ρολόι να δείχνει 1’’, αλλά μόλις 10’’ πριν οι Αυστραλοί προηγούνταν με τρεις, 69-66. Ο Αντώνης Φώτσης σκόραρε το τρίποντο της ισοφάρισης τουλάχιστον ένα μέτρο πίσω από τη γραμμή, ο Παπαλουκάς με αρωγό τον Διαμαντίδη έκλεψε την μπάλα και βρήκε τον Ζήση για το ελεύθερο τρίποντο και έδωσε στην Εθνική το προβάδισμα για την πρώτη θέση του ομίλου και στον Έλληνα πόιντ γκαρντ μια καλή ανάμνηση σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που ο Βραζιλιάνος Άντερσον Βαρεζάο τον ανάγκασε να τελειώσει άδοξα.

 

Οι βολές του Μπάρλοου

Ο ΠΑΟΚ χρειάστηκε τον Αμερικανό του για να πάρει τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο του. Στη Γενεύη, η Σαραγόσα από την Ισπανία έμελλε να γίνει σημαντικό εμπόδιο για την ομάδα του Ντράγκαν Σάκοτα στις 26 Μαρτίου του 1991 και ο τελικός ήταν επεισοδιακός: καταρχάς οι φίλοι του «δικέφαλου» τα έκαναν… λαμπόγυαλο έξω από το «Πατινουάρ ντε Βερνέ», κατά δεύτερον και οι δύο ομάδες διαμαρτυρήθηκαν για τη διαιτησία.

Ο Πιτ Παπαχρόνης, που είχε κάνει μυθική εμφάνιση στο δεύτερο ημιτελικό με την Ντινάμο Μόσχας, όταν ο «δικέφαλος» ηττήθηκε με 12 πόντους και πήρε για έναν την πρόκριση στον τελικό, και ο Παναγιώτης Φασούλας αποβλήθηκαν με 5 φάουλ, αλλά ήταν ο Κένεθ Μπάρλοου που έφερε το τρόπαιο στη Θεσσαλονίκη. Οι έξι τελευταίοι πόντοι ήταν δικοί του, οι βολές του δε, με 1’44’’ για τη λήξη του ματς, έφεραν τον ΠΑΟΚ μπροστά στο σκορ 74-72 και ακόμα ένα καλάθι του, με κίνηση πίβοτ, ολοκλήρωσε το θρίαμβο για την ομάδα της Θεσσαλονίκης.

 

Ο Λο από τη γωνία

Ένα χρόνο πριν, ο Ολυμπιακός είχε προσπεράσει τη Μοντεπάσκι Σιένα σε τέσσερα παιχνίδια, για να πάει στο Final 4 της Κωνσταντινούπολης. Αυτό δεν έγινε δίχως άγχος, ενώ θα υπήρχε ακόμα μία ευκαιρία για τους «ερυθρόλευκους», παρ’ ότι το πέμπτο ματς θα γινόταν στην Τοσκάνη. Οι «ερυθρόλευκοι», όμως, δεν είχαν παίξει ξανά πέμπτο προημιτελικό και όταν το ματς με την Αναντολού Εφές βρέθηκε στην κόψη του ξυραφιού, ήταν ο Έισι Λο που την αποθάρρυνε. Η πάσα του Κάιλ Χάινς μέσα από τη ρακέτα στη γωνία έγινε με το σκορ στο 73-70 και 1’25’’ να απομένουν. Το εύστοχο σουτ του ουδόλως σεσημασμένου για το σουτ του Αμερικανού έκανε το ΣΕΦ να σειστεί και αποθάρρυνε πλήρως τους Τούρκους. Ο Ολυμπιακός προκρίθηκε άλλες δύο φορές στο Final 4, το 2017 πάλι με την Εφές και ξανά σε πέμπτο προημιτελικό, το 2015 με την Μπαρτσελόνα και το μνημειώδες καλάθι του Γιώργου Πρίντεζη στην εκπνοή του τέταρτου ματς.

 

Το… καλό κάρμα του Σισκάουσκας

Η ιστορία του Παναθηναϊκού σε μεγάλα σουτ στην Ευρώπη γράφεται σε μεγάλο βαθμό από τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Σύμφωνοι, υπάρχουν οι δύο μυθικές τάπες του Στόγιαν Βράνκοβιτς το 1996 στον Ζέλικο Ρέμπρατσα, στον τρίτο προημιτελικό με την Μπένετον Τρεβίζο, και στον Χοσέ Αντόνιο Μοντέρο, στον τελικό στο Παρίσι, υπάρχει το σουτ-μαχαιριά του Όντετ Κάτας με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, που έβαλε τον Παναθηναϊκό οριστικά στη θέση του οδηγού, κάνοντας το σκορ 63-57 στον τελικό της Θεσσαλονίκης το 2000, αλλά ο Διαμαντίδης είναι εκείνος που καθόριζε την κατάσταση για τους «πράσινους», κυρίως με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα: υπάρχει το τρίποντο μπροστά στον Τζαουάι στο δεύτερο προημιτελικό της Ευρωλίγκας το 2013, οι βολές σε δύο προημιτελικούς της σεζόν 2010-11, όπως και οι επίσης εύστοχες βολές στον πέμπτο προημιτελικό με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ το 2012.

Ο Διαμαντίδης σκόραρε και τις βολές που «κλείδωσαν» τον τελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στην Αθήνα το 2007, αλλά είχαν προηγηθεί δύο μεγάλα σουτ: το έμμεσο τρίποντο του Ραμούνας Σισκάουσκας (έξι χρόνια πριν χάσει και τις δύο βολές στην Κωνσταντινούπολη με τον Ολυμπιακό και μόλις δύο πριν το άστοχο τρίποντο στον τελικό της Ευρωλίγκας με τον Παναθηναϊκό), με ένα καταπληκτικό αριστερό λέι απ, που έκανε το σκορ 86-79 και έπειτα, όταν ο Τρέιαν Λάνγκτον πέτυχε δύο τρίποντα, το τέλειο τζαμπ σουτ του Μάικ Μπατίστ που έκανε το σκορ 89-85 με 34’’ για τη λήξη. Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στην κορυφή έπειτα από μία πενταετία και εκκινούσε ένα αντίστοιχο χρονικό διάστημα που θα του έδινε άλλα τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών.

 

Ο μύθος του… Giannis

Ουσιαστικά, πρόκειται για δύο από τις πιο σπουδαίες φάσεις στην Ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Απόμακρο όνειρο ήταν να σκέφτονται οι παροικούντες τη Ιερουσαλήμ του ότι κάποτε θα έφταναν να καμαρώνουν για ένα δαχτυλίδι πρωταθλητή NBA και μάλιστα με MVP κάποιον που φροντίζει να διαμηνύει σε όλους, τώρα, που είναι πανίσχυρος, ότι είναι Έλληνας.

Μόνο στους περυσινούς τελικούς με τους Φοίνιξ Σανς, ο Αντετοκούνμπο έχει δύο από τις πλέον μυθικές νικητήριες στιγμές: πρώτα, το μπλοκ του στον ΝτεΆντρε Έιτον, στο τέταρτο παιχνίδι της σειράς, με το σκορ στο 101-99 υπέρ των Μιλγουόκι Μπακς και 1’15’’ να απομένουν. Οι Μπακς ισοφάρισαν τη σειρά σε 2-2, επικρατώντας 103-99, και πήγαν στην Αριζόνα. Στο Φοίνιξ, η καθοριστική φάση ήρθε όταν ο Τζρου Χόλιντεϊ έκλεψε την μπάλα από τον Ντέβιν Μπούκερ και έκανε την άλεϊ ουπ στον Αντετοκούνμπο, που κάρφωσε εντυπωσιακά με 13,5’’ να απομένουν. Όταν, δε, έχασε τη βολή του, προσέφερε τη βοήθεια που χρειαζόταν για να ξανακερδίσει την κατοχή το Μιλγουόκι και το σκορ, 123-119, ολοκληρώθηκε με τη μία εύστοχη βολή του Κρις Μίντλετον. Έτσι άνοιξε το δρόμο για να κατακτήσει το πρωτάθλημα στον έκτο τελικό, κάτι που έκανε με τους 50 πόντους, τα 14 ριμπάουντ και τα δύο κοψίματα για το τελικό 105-98, στις 21 Ιουλίου 2021.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News