Eurobasket: Ο Γιάννης βρίσκεται σε... ιερή αποστολή και το φωνάζει πλέον πιο δυνατά από ποτέ!

Sportday.gr

Ο Γιάννης φορτώνει τα αντίπαλα καλάθια με 30άρες και 40άρες και οδηγεί την Εθνική σε μια, ως τώρα, αήττητη πορεία. Μοιάζει να θέλει αυτό το χρυσό τόσο πολύ, όσο και τον τίτλο στο ΝΒΑ πριν από 15 μήνες.

Για όσους έχουν ζήσει τη μεγάλη πορεία του 1987 και την τωρινή της εθνικής ομάδας σε Ευρωμπάσκετ, είναι ολοφάνερο, ότι, όπως η ομάδα του Final Countdown, έτσι και η τωρινή, έχει τη χαρά και την τιμή να διαθέτει στις τάξεις της έναν παίκτη, που, όταν η μπάλα γίνεται 200 κιλά, αυτός δεν καταλαβαίνει τίποτα και γκρεμίζει το αντίπαλο καλάθι.

Και το όνομα αυτού Γιάννης Αντετοκούνμπο, βεβαίως-βεβαίως. Ο Greek Freak του 2022 δεν έχει καμία σχέση με τον παίκτη που είχαμε δει τα προηγούμενα χρόνια με τα γαλανόλευκα. Ήταν εντυπωσιακός και στα δύο πρώτα ντέρμπι, με την Ουκρανία, όμως, υπήρχαν στιγμές στην τρίτη περίοδο, που οι συμπαίκτες του απλά του έδιναν την μπάλα κι αυτός «καθάριζε», όπως ο Νίκος Γκάλης του 1987.

Ο Γιάννης σε αυτό το Ευρωμπάσκετ, στα 28 του είναι ο παίκτης-φόβητρο που οφείλει να έχει κάθε ομάδα που θέλει να σηκώσει το τρόπαιο. Καλή η ομαδική δουλειά, αλλά – πώς να το κάνουμε; – χρειάζονται και οι ηγέτες, όπως ήταν ο Λούκα Ντόντσιτς, ο Πάου Γκασόλ, ο Τόνι Πάρκερ τα προηγούμενα χρόνια, στα πιο πρόσφατα Eurobasket.

Γιατί ο Γιάννης είναι φόβος και τρόμος σε αυτό το Ευρωμπάσκετ;

Αφ’ ενός γιατί ο ίδιος είναι… άλλος παίκτης, από αυτόν του 2019, για να χρησιμοποιήσουμε το πιο πρόσφατο δείγμα γραφής που έχουμε στα χέρια μας. Είναι πολύ πιο έμπειρος, με μεγαλύτερο ρεπερτόριο στο επιθετικό παιχνίδι του, πιο ογκώδης και είναι ολοφάνερο ότι έχει μεγαλύτερη όρεξη, έχοντας δίπλα του και τα αδέρφια του Θανάση και Κώστα.

Ο Γιάννης πήρε πρωτάθλημα στο ΝΒΑ με μια άσημη ομάδα, που τον πίστεψε, έχτισε πάνω του και γύρω του και δικαιώθηκε.

Το αφ’ ετέρου που σας χρωστάμε έχει να κάνει με τον προπονητή. Το γράφαμε και πριν αρχίσει το Ευρωμπάσκετ. Ο Δημήτρης Ιτούδης δεν είναι… βύσμα, σαν κάποιους προκατόχους του (καλή τους ώρα…). Κρατά το τιμόνι της Εθνικής επειδή το αξίζει με τη διεθνή του καριέρα όλα αυτά τα χρόνια.

Ο κόουτς έχει χτίσει αυτήν την ομάδα πάνω στον Γιάννη, όπως και οι Μπακς. Ακριβώς όπως μας συμβούλευαν να πράξουμε τόσα χρόνια οι απανταχού ουδέτεροι σχολιαστές.

Ο MVP είναι ανίκητος στο ζωγραφιστό, αλλά ακόμα κι όταν βρίσκει μπροστά του διπλό και τριπλό τείχος, οι ακροβολισμένοι συμπαίκτες του, ωσάν τα… ελάφια από το Μιλγουόκι, θα πάρουν την μπάλα και θα την στείλουν στο πλεκτό, αντλώντας αυτοπεποίθηση από τον κορυφαίο συμπαίκτη τους, αλλά και τον κοουτσάρισε που δείχνει να τους εμπιστεύεται όλους, να έχει μια αποστολή για κάθε έναν ξεχωριστά σε κάθε παιχνίδι.

Στο βάθος το χρυσό μετάλλιο

Η Ελλάδα έχει μια αποστολή σε αυτό το Ευρωμπάσκετ. Κι αυτή, κακά τα ψέμματα, είναι το χρυσό μετάλλιο. Το φωνάζει η ομάδα με τις εμφανίσεις της. Πατάει γκάζι όταν χρειάζεται, κάνει οικονομία δυνάμεων όταν της το επιτρέπουν οι συνθήκες. Δεν πανικοβάλλεται.

Μα πάνω από όλα το φωνάζει ο Γιάννης, που ρίχνει σε κάθε ματς τη μαγική σκόνη του πρωταθλητή του ΝΒΑ πάνω στους ικανούς και ταλαντούχους συμπαίκτες του, που, βέβαια, μόνο τυχαίοι δεν είναι στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Όλοι μαζί, με τον Γιάννη… ιεραπόστολο, θέλουν και μπορούν να τα καταφέρουν.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News