Oλυμπιακός: Ο λαβύρινθος του ροτέισιον και ο… μίτος του Ντόρσεϊ

Κερδίζει χωρίς να παίζει καλά ο Ολυμπιακός. Γιατί ο Τάιλερ Ντόρσεϊ σκορπίζει χαμόγελα, οι ομοιότητες στην ανατροπή και των δύο αγώνων στο τουρνουά της Κρήτης, τα αδόκιμα σχήματα του Γιώργου Μπαρτζώκα, η σημασία της… ευρύτερης περιοχής του Ηρακλείου για τον ομογενή σούτινγκ γκαρντ.

Ασύνδετος, με προβλήματα ιδίως στην επιθετική λειτουργία, με μία λέξη μέτριος – όπως τον χαρακτήρισε και ο ίδιος ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Αλλά και νικητής, ο Ολυμπιακός.

Δύο αγώνες στο τουρνουά του Ηρακλείου που ολοκληρώθηκε, αλλά δύο ροζ φύλλα. Πάνω-κάτω, με τον ίδιο τρόπο. Χωρίς ρυθμό και με αστοχία στα πρώτα ημίχρονα, με αμυνάρα στα δεύτερα. Μένοντας πίσω με 12 πόντους και από τη Βίρτους (40-28) και από τη -δίχως Γουέιντ Μπόλντγουιν- Φενερμπαχτσέ (50-38), «κλειδώνοντας» τους αντιπάλους του στην τελική ευθεία. Και με Ντόρσεϊ

Ο Τάιλερ των 10 πόντων σε κάτι λιγότερο από 19 λεπτά στον ημιτελικό ανέβηκε στους 15 και τα 26’ στον τελικό, γράφοντας το 73-70 από τα 8 μέτρα, ένα δευτερόλεπτο πριν την κόρνα της λήξης. Απέναντι στη μέχρι πρότινος ομάδα του, από την οποία αποχώρησε με πολλά παράπονα ως προς τον χρόνο και τη χρησιμοποίησή του, ο ομογενής σούτινγκ γκαρντ είχε έξτρα κίνητρο. Εστω και σε μια φιλική αναμέτρηση.

Με 5/12 τρίποντα το Σαββατοκύριακο, είχε ακόμα περισσότερες εκλάμψεις από τον επίσης θετικό Λούκα Βιλντόσα. Ναι, εκλάμψεις είχαν οι δύο περιφερειακές προσθήκες. Η διάρκεια στην απόδοση, που είναι το ζητούμενο για αμφότερους στην καριέρα τους, δουλεύεται ακόμα. Την ψάχνει γενικότερα το σύνολο του Μπαρτζώκα, ο οποίος με πληθώρα απουσιών (Μουσταφά Φαλ, Νικόλα Μιλουτίνοφ, Σακίλ ΜακΚίσικ, φυσικά κι ο σοβαρά τραυματίας Εβανς) δοκίμασε… αδόκιμα σχήματα, ξεκίνησε με διαφορετικές πεντάδες, έβαλε μαζί -ακόμα περισσότερο χθες- Σάσα Βεζένκοφ και Αλεκ Πίτερς, έριξε τέλος πάντων το βάρος σε άλλα πράγματα και όχι στο κυνήγι της νίκης.

Κακό βέβαια δεν είναι να σωρεύονται αυτές και από την προετοιμασία, ενόσω οι «ερυθρόλευκοι» ακόμα ψάχνονται. Οι Μπολονέζοι το Σάββατο τους έπληξαν ξανά και ξανά στην καρδιά της ρακέτας (απόντων των «δεινοσαύρων») με τον Αντε Ζίζιτς, οι Τούρκοι την Κυριακή ανανέωσαν επίσης αρκετές επιθέσεις, ενώ υποχρέωσαν την ελληνική ομάδα στο τραγικό 7/24 δίποντα στο πρώτο 20λεπτο. Αμφότεροι, πάντως, έχασαν.

Ακόμα καλύτερο είναι που ο Ντόρσεϊ δείχνει να έχει βρει το χαμένο του κέφι, φορώντας πάλι την ερυθρόλευκη φανέλα. Το 2015 μας είχε συστηθεί και τότε στο Ηράκλειο, στο Παγκόσμιο U19 στο οποίο είχε λάβει μέρος με την Αργεντινή και ο Βιλντόσα. Στο πρώτο δύσκολο ματς της Εθνικής, στον όμιλο κόντρα στη Δομινικανή Δημοκρατία (70-65), ο Καλιφορνέζος ήταν που είχε βάλει, ναι, κρίσιμο τρίποντο δύο λεπτά πριν το τέλος.

Στο ίδιο μέρος, εννιά χρόνια αργότερα, υπέγραψε κυριολεκτικά την ύστατη στιγμή μια φιλική νίκη του συλλόγου του. Η κούπα που απονεμήθηκε στους Πειραιώτες για την επικράτηση στο τουρνουά, πρωτότυπη. Ένα αγγείο, με δεσπόζουσες μορφές γυναίκες – στο πρότυπο της «Παριζιάνας». Ετσι ονομάστηκε από τον ανασκαφέα της Κνωσού, Αρθουρ Εβανς, η θηλυκή μορφή με τα κατσαρά μαλλιά από την τοιχογραφία του ανακτόρου, λίγα χιλιόμετρα νοτίως του Ηρακλείου.

Εν αναμονή του… Κίναν Εβανς, αλλά και του (Παριζιάνου φυσικά!) «μπόμπερ» Εβάν Φουρνιέ, που προς το παρόν αρκείται σε ρόλο δημιουργού και δεν έχει βρει ρυθμό εκτελεστικά, ο Ντόρσεϊ σκορπίζει τα πρώτα χαμόγελα. Μαζί και τον μίτο για να βγει από τον λαβύρινθο των πρώιμων προβληματικών ροτέισιον η παρέα του. Εκεί άλλωστε, στην Κνωσό, τοποθετείται και η οικοδομική κατασκευή του Δαίδαλου.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News