Εθνική Ελλάδας: Μπορεί να γυρίσει με μετάλλιο; Μπορεί!

Η Ελλάδα έχει τη δική της μάχη. Τους δικούς της «τελικούς». Δεν μπορεί να κοιτάξει ακόμα την… Ρίγα γιατί πρέπει πρώτα να υπερκεράσει τα «εμπόδια» της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Γεωργίας και της Βοσνίας/Ερζεγοβίνης (αν συνυπολογίσουμε πως η μαχητική Κύπρος θα ζήσει απλά το όνειρό της για πρώτη φορά). Ναι η Εθνική δεν… λάμπει όπως το 2022 που ήταν στα φαβορί για ένα μετάλλιο, ναι η Εθνική έχει αδυναμίες (αν εξαιρέσουμε την Σερβία, οι λοιπές Εθνικές έχουν αρκετές απουσίες), αλλά ναι αυτή η Εθνική έχει όλα τα φόντα και όλα τα… κότσια για να μπορέσει να δώσει απαντήσεις στον εαυτό της και έπειτα στην μπασκετική Ευρώπη.

Θυμάστε το μακρινό 2009; Ηταν στην Πολωνία όταν η ομάδα του Γιόνας Καζλάουσκας με μονάδες όπως ο νυν ομοσπονδιακός προπονητής της (Βασίλης Σπανούλης) και ο νυν General Manager (Νίκος Ζήσης), είχε ανατρέψει τα δεδομένα. Είχε χάσει αρκετά από τη λάμψη του 2005, του 2006 και του 2007 και όμως ούσα ταπεινή και μαχητική, κατάφερε να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο στο θρίλερ (57-56) κόντρα στην Σλοβενία. Με μπροστάρη τον «Σόφο» και τους Καλάθη-Πρίντεζη να προσπαθούν να κάνουν το… άλμα τους. Ηταν μια Ελλάδα που πήγαινε παιχνίδι με το παιχνίδι και στο τέλος βγήκε κερδισμένη στην μετά-Γιαννάκη εποχή.

Θυμάστε το μακρινό 2009; Ηταν στην Πολωνία όταν η ομάδα του Γιόνας Καζλάουσκας με μονάδες όπως ο νυν ομοσπονδιακός προπονητής της (Βασίλης Σπανούλης) και ο νυν General Manager (Νίκος Ζήσης), είχε ανατρέψει τα δεδομένα. Είχε χάσει αρκετά από τη λάμψη του 2005, του 2006 και του 2007 και όμως ούσα ταπεινή και μαχητική, κατάφερε να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο στο θρίλερ (57-56) κόντρα στην Σλοβενία.

Δεν θα συγκρίνω πρόσωπα και καταστάσεις από την ομάδα του 2009, αλλά αυτό που πιστεύω μέσα μου είναι ότι αυτό το σύνολο που διαθέτει παίκτες-σπουδαίες προσωπικότητες, που έχουν καταγράψει τα δικά τους… κοντέρ, έχουν το ισχυρό κίνητρο για ένα last dance (;). Μονάδες όπως ο Σλούκας, ο Παπανικολάου, ο Κατσίβελης, ο Γιάννης και τα άλλα παιδιά έχουν αστείρευτη εμπειρία και πολλές φορές όταν η μπάλα πάει… χαμηλά, τότε μπορούν να γίνουν μεγάλα πράγματα. Η ατάκα του Βασίλη Σπανούλη τα… λέει όλα. «Θα προτιμούσα να υπάρχει κριτική ότι δεν πάμε πουθενά, ο Ελληνας μόνο έτσι πετυχαίνει». Αυτή είναι μια μεγάλη αλήθεια.

Η ατάκα του Βασίλη Σπανούλη τα… λέει όλα. «Θα προτιμούσα να υπάρχει κριτική ότι δεν πάμε πουθενά, ο Ελληνας μόνο έτσι πετυχαίνει». Αυτή είναι μια μεγάλη αλήθεια.

Στα φιλικά (που κρατούν πράγματα μόνο οι προπονητές), είδα μια Εθνική που έδινε και τη ψυχή της. Εβγαλε αυτοματισμούς, σε πολλά σημεία είχε ως «όπλο» την άμυνα και το πάλευε κόντρα σε ομάδες με αστείρευτη αθλητικότητα (για παράδειγμα το τελευταίο ματς με την Γαλλία). Το Ευρωμπάσκετ είναι πολλές φορές… άδικο διότι μπορεί να είσαι σούπερ στον όμιλο και μια κακή βραδιά στο πρώτο νοκ άουτ να στα «γκρεμίσει» όλα. Μέχρι να έρθει το πρώτο νοκ άουτ, η Ελλάδα του Βασίλη Σπανούλη που άφησε πέρυσι σε ικανοποιητικό βαθμό τα διαπιστευτήρια της στο Προολυμπιακό και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, έχει την εμπειρία για να… καμουφλάρει τις αδυναμίες της και στο τέλος να χαμογελάσει. Όπως συνέβη και το 2009.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News