Αντώνης Καρπετόπουλος: Ο Ολυμπιακός; Σαν να βλέπεις μια παρέα να παίζει πρώτη φορά μαζί...
Ο Αντώνης Καρπετόπουλος σχολιάζει στη SportDay της Παρασκευής 16 Σεπτεμβρίου τα αίτια της νέας απογοητευτικής εμφάνισης του Ολυμπιακού απέναντι στη Φράιμπουργκ και εκφράζει απορίες για το αγωνιστικό σήμερα και αύριο των πρωταθλητών…
Η Θύρα 7 συνέχισε να τραγουδάει και μετά το τέλος του ματς. Ο υπόλοιπος κόσμος έφυγε από το Καραϊσκάκη μουδιασμένος – δεν υπήρξαν αποδοκιμασίες μολονότι ο Ολυμπιακός στο ματς με την Φράιμπουργκ σχεδόν δεν υπήρχε.
Ο κόσμος δεν είχε σκοπό να αποδοκιμάσει μια ομάδα που σε λίγο καιρό δεν θα την ξαναδεί. Τέσσερις πέντε από τους παίκτες που χθες αγωνίστηκαν λογικά σε λίγο καιρό θα είναι αναπληρωματικοί πολυτελείας.
Έγραφα χθες πως το ματς θα ήταν αληθινή δοκιμασία διότι η Φράιμπουργκ είναι η δυνατότερη ομάδα του ομίλου και σίγουρα η πιο ποιοτική από όσες ομάδες ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε φέτος.
Αλλά καμία δοκιμασία δεν υπήρξε: δοκιμάζεσαι όταν προσπαθείς να ανταποκριθείς στη δυσκολία: ο Ολυμπιακός παραδόθηκε αμέσως. Στο 5ο λεπτό μετά από ένα χτύπημα φαουλ του Γκρίφο από τα δεξιά, ο Χέφλερ πετάχτηκε στο πρώτο δοκάρι ολομόναχος και σκόραρε: από τότε που ο Κορμπεράν είχε την ιδέα να αλλάξει τη ζώνη στα στημένα ο Ολυμπιακός δέχεται γκολ από στημένες μπάλες πανεύκολα.
Από θαύμα το σκορ ήταν μόνο 0-2 στο φινάλε του ημιχρόνου…
Το σκόρ έμεινε στο 0-2 στο ημίχρονο σχεδόν από θαύμα. Στα πρώτα εικοσιπέντε λεπτά κάθε επίσκεψη των Γερμανών στα καρέ του Βατσλίκ μυρίζει γκολ. Η Φράιμπουργκ σημειώνει στο πρώτο ημίχρονο μόνο ένα (με τον Γκρέγκοριτς που στο 25΄ελίχτηκε ανάμεσα σε Μπα και Σισέ και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα αφού τον βρήκε ο Κέρεχ χωρίς πρόβλημα) μόνο και μόνο γιατί οι παίκτες του Στράιχ είναι επιπόλαιοι στην τελική προσπάθεια.
Ο Βατσλίκ κάνει κάποιες επεμβάσεις, κάποια κορμιά πέφτουν στη μπάλα την τελευταία στιγμή, αλλά υπάρχουν και σαφώς χειρότερα: οι αμυντικοί του Ολυμπιακού δεν μπορεί να βγάλουν τη μπάλα προς τη μεσαία γραμμή υποφέρουν το πρέσινγκ των Γερμανών και το ματς είναι ένας εφιάλτης.
Βοηθάνε για αυτό και κάποιες ιδέες του Κορμπεράν. Ο Ολυμπιαός παίζει πάλι με δυο μόνο χαφ (τον Εμβιλά και τον Μπουχαλάκη), ο Ρέτσος ως αριστερό μπακ (απέναντι σε μια ομάδα που τον γνωρίζει) πελαγώνει νωρίς νωρίς, ο Πέπ Μπιέλ χάνεται χωρίς βοήθειες.
Ο Ολυμπιακός τις ελάχιστες στιγμές που πλησιάζει χάνει δυο ευκαιρίες, αλλά δεν δίνει ποτέ την εντύπωση πως θα μπορούσε να πονοκεφαλίσει σε κάτι την γερμανική ομάδα.
Ποδοσφαιρικές στιγμές του Ολυμπιακού που προκαλούν απορίες και αμηχανία
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκινά ακριβώς όπως το πρώτο: η Φράιμπουργκ δεν σκοράρει στο 50΄πάλι από στημένη φάση (κόρνερ) μόνο και μόνο γιατί κανείς δεν βρίσκεται να στείλει τη μπάλα που έχει διασχίσει όλη την μικρή περιοχή στα δίχτυα. Το κάνει ανενόχλητος πάλι ο Γκρέγκοριτς στο 53΄: του δίνει μια κεφαλιά πάσα ο Γκίντερ κι ο Αυστριακός σκοράρει σε μια φάση που νομίζεις πως δεν υπάρχουν αμυντικοί στο γήπεδο.
Ο Κορμπεραν έχει αλλάξει παίκτες αλλά όχι σχήμα: ο Ρέαπτσουκ υποφέρει λιγότερο από τον Ρέτσο μάλλον γιατί οι Γερμανοί σταματούν να πιέζουν, ο Κούντε δεν μπορεί να κάνει το παραμικρό γιατί έχει πάντα δυο παίκτες πάνω του.
Από το ματς μένουν μόνο στιγμές που προκαλούν απορίες και αμηχανία. Ο Βατσλίκ σουτάρει τη μπάλα πάνω στον Γκρέγκοριτς που ούτε καν τον πιέζει – είναι θαύμα ότι η μπάλα δεν πήγε στα δίχτυα ώστε να δούμε ένα γκολ που μπαίνει μόνο σε αυλή νηπιαγωγείου.
Ο Μπα μπερδεύεται και γυρίζει τη μπάλα στον τερματοφύλακα του Ολυμπιακού χωρίς να δει που είναι. Ο Μπόοουλερ κάποια στιγμή παίρνει φόρα και θέλει να τους περάσει όλους. Ο Ουι Τζο σε κάνει να αναρωτιέσαι πως ο Ολυμπιακός βρήκε ένα αργό Κορεάτη: ο καημένος δεν καταλαβαίνει ακόμα που βρίσκεται.
Δεν υπάρχει στο γήπεδο μια ομάδα που λέγεται Ολυμπιακός, αλλά έντεκα παίκτες…
Δεν υπάρχει στο γήπεδο μια ομάδα που λέγεται Ολυμπιακός αλλά έντεκα παίκτες που νομίζεις πως έχουν δώσει ραντεβού στο Καραϊσκάκη για να αντιμετωπίσουν μια υποχρέωση χωρίς να έχουν κάνει μια προπόνηση έστω μαζί.
Όποιος ξέρει λίγη μπάλα κάτι κάνει με τη μπάλα στα πόδια, όποιος δεν είναι τεχνίτης αναρωτιέσαι τι κάνει στο γήπεδο: κανείς δεν μοιάζει να παίζει με συμπαίκτες, κανείς δεν σπεύδει να βοηθήσει ένα συμπαίκτη σε μια στιγμή δυσκολίας. Όλοι χειρονομούν, φωνάζουν, κυνηγούν χαμένες μπάλες για να δείξουν θέληση.
Οι Γερμανοί κάθε φορά που χαϊδεύουν το γκάζι χάνονται: Στο 82΄ξαναβλέπουμε τη φάση του τέταρτου γκολ κόντρα στην Μακάμπι απλά ο Σάντε που διέσχισε όλο το γήπεδο δεν σούταρε σωστά.
Η Καραμπάκ κέρδισε τη Ναντ με 3-0. Ακόμα κυκλοφορούν σενάρια πρόκρισης στην επόμενη φάση – στο φινάλε η Φράιμπουργκ είναι η καλύτερη ομάδα του ομίλου, λένε. Ο Ολυμπιακός έχει μόνο μια αποστολή: να σταματήσει να πικραίνει τον κόσμο του. Υπό αυτό το πρίσμα οι παίκτες που ήρθαν χθες θα βοηθήσουν. Αρκεί κάποιος με κάποιο μαγικό τρόπο να τους κάνει ομάδα.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί