Ολυμπιακός: Αν είχε έρθει ο Μίτσελ ένα μήνα νωρίτερα...

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου: Ένας θλιβερός Ολυμπιακός καταρρέει αγωνιστικά στο χορτάρι του «Κλεάνθης Βικελίδης», γνωρίζει την ήττα από τον κάκιστο Άρη και ουσιαστικά βγαίνει ολοκληρωτικά… εκτός τροχιάς στη μάχη για τη διατήρηση των πρωτείων στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Κυριακή 6 Νοεμβρίου: Ένας ισοπεδωτικός Ολυμπιακός κυριαρχεί αγωνιστικά στο χορτάρι του «Απόστολος Νικολαΐδης» απέναντι στον πρωτοπόρο και αλάνθαστο βαθμολογικά Παναθηναϊκό του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και τελικά στερείται τη νίκη από έναν υπέροχο Αλμπέρτο Μπρινιόλι και φυσικά από μια απίθανη υπόδειξη του Δανού διαιτητή Κέλετ στις καθυστερήσεις του ντέρμπι.

Από το βατερλό του «Βικελίδης» στην κυριαρχία της Λεωφόρου, μεσολάβησαν ακριβώς 48 ημέρες! Ενάμιση μήνας!

48 μέρες στους οποίους ο Ολυμπιακός μετατράπηκε από ένα ποδοσφαιρικό συνονθύλευμα σε μια ομάδα που κατάφερε να ισοπεδώσει αγωνιστικά μια εξαιρετική ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός του Γιοβάνοβιτς, ή που ήταν σε θέση να κυριαρχήσει – έστω και για 60 λεπτά – απέναντι σε μια «μηχανή» όπως η φετινή Φράιμπουργκ.

Ο Ολυμπιακός της Λεωφόρου που απέχει… έτη φωτός από τον «Ολυμπιακό» του Βικελίδης

Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι θα συμβεί στη συνέχεια της σεζόν. Κανείς δεν μπορεί να προδικάσει αν ο Ολυμπιακός θα μπορέσει να αποκτήσει διάρκεια και να διατηρήσει σε βάθος χρόνου την εικόνα της Λεωφόρου.

Καλά, καλά ουδείς μπορεί να είναι σίγουρος ότι οι «ερυθρόλευκοι» θα καταφέρουν να κλείσουν τον πρώτο γύρο στο -10 από τον Παναθηναϊκό, δεδομένου ότι έχουν να διαχειριστούν ξανά σε διάστημα μιας εβδομάδας τρία πολύ απαιτητικά παιχνίδια (καθώς μετά το ντέρμπι της Λεωφόρου ακολουθούν η πολύ επικίνδυνη επίσκεψη στη Λιβαδειά και η «καυτή» μονομαχία με την ΑΕΚ στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»).

Το σίγουρο όμως είναι ένα: Ο ανταγωνιστικός, κυρίαρχος και πρωταγωνιστικός Ολυμπιακός της Λεωφόρου απέχει… έτη φωτός από τον αποκρουστικό Ολυμπιακό του «Βικελίδης». Κι αυτή η μεταμόρφωση έχει δύο παραμέτρους:

Πρώτον τη μεταγραφική υπέρβαση του Σεπτεμβρίου με την αγορά εξαιρετικών ποδοσφαιριστών όπως ο Χάμες, ο Μαρσέλο, ο Μπακαμπού, ο Σαμασέκου, ο Πασχαλάκης, ανεξαρτήτως ποιοι έχουν αποδώσει και ποιοι όχι.

Δεύτερον την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της ομάδας από μια σπουδαία προσωπικότητα που γνώριζε… απ’ έξω κι ανακατωτά τα αποδυτήρια του Καραϊσκάκη. Γιατί η αγωνιστική μεταμόρφωση του Ολυμπιακού πιστώνεται ολοκληρωτικά στον Μίτσελ, τους συνεργάτες του και στην πολύ σκληρή δουλειά που κατέβαλλαν όλο αυτό το διάστημα στις εγκαταστάσεις του Ρέντη.

Με τα καλά του, τα κακά του, τις ιδιαιτερότητές του, τις αρετές του, τις αδυναμίες του, τις σωστές ή λανθασμένες επιλογές ο Μίτσελ απέδειξε με την έως τώρα παρουσία του ότι – υπό τις υπάρχουσες πολύ ιδιαίτερες συνθήκες – αποτελούσε τον μόνο ίσως προπονητή που μπορούσε να επαναφέρει το… εν τρικυμία «ερυθρόλευκο» καράβι σε ορθόδοξα αγωνιστικά ποδοσφαιρικά ύδατα. 

Και είναι τόσο εξόφθαλμη η αγωνιστική βελτίωση του Ολυμπιακού που σε κάνει να αναρωτιέσαι πόσο διαφορετικά μπορούσε να έχει εξελιχθεί η σεζόν για τους Πειραιώτες αν ανάμεσα στην εποχή Μαρτίνς και στη νέα εποχή Μίτσελ δεν μεσολαβούσε η ατυχέστατη (όπως αποδείχτηκε) παρένθεση της μίνι εποχής του Κάρλος Κορμπεράν.

Αν ο Μίτσελ έπαιρνε απ’ ευθείας τη σκυτάλη από τον Μαρτίνς χωρίς τη… μεσολάβηση του Κορμπεράν

Τι θα είχε συμβεί, δηλαδή, αν η ημερομηνία πρόσληψης του Μίτσελ στον Ολυμπιακό δεν ήταν η 21η Σεπτεμβρίου, αλλά η 21η Αυγούστου ή ακόμη καλύτερα η 1η Αυγούστου, όταν οι πρωταθλητές ανακοίνωναν την έναρξη συνεργασίας με τον Κορμπεράν.

Είναι ένα ερώτημα που μοιάζει ρητορικό, αλλά γεννήθηκε αυτόματα στη σκέψη πολλών φίλων του Ολυμπιακού, βλέποντας τη βελτίωση της ομάδας τους τον τελευταίο μήνα. Βλέποντας τον Μίτσελ να καταλήγει πλέον σε ένα βασικό κορμό, να αναδεικνύει ένα μεγάλο αστέρι όπως ο Ανδρέα Ντόι από τα σπλάχνα της Ακαδημίας, και εν τέλει βλέποντας τον Ισπανό να παρουσιάζει στη Λεωφόρο τον καλύτερο Ολυμπιακό που έχουμε δει όχι μόνο κατά τη διάρκεια της φετινής σεζόν, αλλά από το Φθινόπωρο του 2021!

Επαναλαμβάνουμε, κανείς δεν γνωρίζει πως θα κλείσει τον πρώτο γύρο ο Ολυμπιακός, καθώς οι αγωνιστικές πληγές που άνοιξαν τους προηγούμενους μήνες επουλώνονται με εντυπωσιακό ρυθμό, αλλά δεν έχουν κλείσει. Και πριν φτάσουμε στο ντέρμπι με την ΑΕΚ μεσολαβεί ένα πάρα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι στη Λιβαδειά.

Ό,τι κι αν συμβεί όμως ο Μίτσελ και οι συνεργάτες του δικαιώνονται να πιστωθούν την αναγνώριση της εξαιρετικής δουλειάς που έχουν κάνει αυτές τις 48 ημέρες στο προπονητικό κέντρο του Ρέντη. Και να κάνει άπαντες να αναρωτιούνται τι θα είχε συμβεί αν η σκυτάλη από τα χέρια του Μίτσελ περνούσε απ’ ευθείας στα δικά τους και δεν μεσολαβούσαν εκείνα του Κάρλος Κορμπεράν…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News