Σταύρος Γεωργακόπουλος: Ο Κωνσταντέλιας κι ο Φορτούνης

Με τη λογική του Πογέτ φαντάζομαι όλοι οι προπονητές της εθνικής Αργεντινής δεν θα έπρεπε να υπολογίζουν τον Λιονέλ Μέσι, ο οποίος συνήθως περπατάει στο γήπεδο, αλλά μόλις πάρει την μπάλα στα πόδια κάνει πράγματα που οι υπόλοιποι δυσκολεύονται ακόμη και να σκεφτούν. Γράφει ο Σταύρος Γεωργακόπουλος στην SportDay του Σαββάτου (18/11).

Πώς είδατε τον Κωνσταντέλια στο χθεσινό φιλικό της Εθνικής με τη Νέα Ζηλανδία; Κάτι ξέρει από μπάλα ο μικρός. Λίγο-πολύ το είχαμε αντιληφθεί όλοι εκτός απ’ τον ομοσπονδιακό τεχνικό Γκουστάβο Πογέτ κι ο πιτσιρικάς τού απάντησε με την πρώτη -έστω και μικρή- ευκαιρία.

Συνήθως είμαι με τον προπονητή. Σίγουρα ξέρει περισσότερα από εμάς, γνωρίζει τι ακριβώς θέλει απ’ τον κάθε παίκτη και πώς… κουμπώνει στα πλάνα του. Αλλά σε ορισμένα πράγματα δεν γίνεται να πάμε κόντρα στη λογική. Το ποδόσφαιρο αλλάζει, περιορίζεται η ατομική πρωτοβουλία, η ντρίμπλα, η ατομική ενέργεια, ενισχύεται η συνολική δουλειά. Κατανοητά όλα αυτά, ωστόσο, το ταλέντο είναι αυτό που πληρώνεις, αυτό που ψάχνεις, αυτό που σε τελική ανάλυση κάνει τη διαφορά και φέρνει τον κόσμο στο γήπεδο. Πριν από λίγο καιρό σκάλισα λίγο το θέμα Φορτούνης και Εθνική ομάδα.

Ρώτησα, λοιπόν, να μάθω ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο ο Πογέτ δεν ήθελε να καλεί τον αρχηγό του Ολυμπιακού και πιο ποιοτικό Ελληνα ποδοσφαιριστή της τελευταίας δεκαετίας στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Εχει παράπονο, λέει, επειδή ο «Φορτού» δεν είναι συνεπής στα αμυντικά του καθήκοντα. Δεν θα διαφωνήσω με εκείνους που πιστεύουν ότι οι περισσότεροι προικισμένοι με την μπάλα ποδοσφαιριστές κάνουν πολλά περισσότερα με εκείνη στα πόδια, παρά χωρίς.

Με την ίδια λογική -φαντάζομαι- όλοι οι προπονητές της εθνικής Αργεντινής δεν θα έπρεπε να υπολογίζουν τον Λιονέλ Μέσι, ο οποίος συνήθως περπατάει στο γήπεδο, αλλά μόλις πάρει την μπάλα στα πόδια κάνει πράγματα που οι υπόλοιποι δυσκολεύονται ακόμη και να σκεφτούν. Ναι, για τη δική μας Εθνική, παίκτης με την ποιότητα και την κλάση του Φορτούνη με την μπάλα, είναι κάτι αντίστοιχο με τον Μέσι στην Αργεντινή, τον Νεϊμάρ στη Βραζιλία, τον Εμπαπέ στη Γαλλία και πάει λέγοντας. Το δεύτερο που έλεγε ο Πογέτ για τον Φορτούνη είναι ότι δυσκολεύεται να παίξει αριστερά, αφού για τη θέση πίσω απ’ τον σέντερ φορ προτιμά τον Τάσο Μπακασέτα.

Κι αυτό το επιχείρημα μάλλον καταρρίφθηκε για τον απλούστατο λόγο ότι ο «μίστερ 7» του Ολυμπιακού φέτος ξεκινά συνήθως τις προσπάθειές του απ’ το αριστερό άκρο, συγκλίνει προς την περιοχή και διανύει μία απ’ τις καλύτερες σεζόν της καριέρας του. Επειδή σέβομαι τον κόπο, την προσπάθεια και την αξία καθενός απ’ τους διεθνείς ποδοσφαιριστές, δεν θα μπω σε διαδικασία σύγκρισης του Φορτούνη με άλλους παίκτες που ο Πογέτ έχει εμπιστευτεί στην Εθνική και σε θέσεις που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον σούπερ φορμαρισμένο Κώστα.

Θα κλείσω απλώς λέγοντας ότι ο πραγματικά καλός προπονητής είναι εκείνος που θα πατήσει τα κατάλληλα… κουμπιά και θα αξιοποιήσει τον κάθε ποδοσφαιριστή. Ακόμη και κάποιους που δεν έχουν ανεπτυγμένο στο ρεπερτόριό τους το μαρκάρισμα και τη συμμετοχή στην αμυντική λειτουργία. Ο κάθε σοβαρός προπονητής το ταλέντο πρέπει να το αξιοποιεί, έστω κι αν τρέχουν περισσότερο κάποιοι άλλοι. Και κάτι ακόμη.

Οταν αναλαμβάνεις ένα τόσο σημαντικό πόστο, «φυτευτός» και με διάθεση να κάνεις τα χατίρια εκείνων που σε επέλεξαν, τις περισσότερες φορές φεύγεις ή νύχτα ή από την πίσω πόρτα…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News