Ολυμπιακός, Ντόη: Οι πολλαπλές νίκες ενός μαχητή, το άπαρτο κάστρο και η πανάξια ανανέωση

Ο… συνομήλικος του Ντέλια, Ανδρέας Ντόη, κερδίζει με το σπαθί του ένα καλύτερο συμβόλαιο και αποτελεί σπουδαίο εργαλείο για τον Μεντιλίμπαρ, καθώς και πολύτιμο προϊόν για τον Ολυμπιακό.

Είναι περίεργος ο τρόπος με τον οποίον ο κόσμος του Ολυμπιακού χειρίζεται την είσοδο ενός νεαρού ποδοσφαιριστή στη ζωή της πρώτης ομάδας, άρα και στη δική του.

Στην περίπτωση των παιδιών που εισάγονται φέτος, ας πούμε, υπάρχει πραγματική προσμονή και θέληση, η οποία μάλλον θα γίνει και υπομονή όταν χρειαστεί. Αντιθέτως, στην περίπτωση του Ανδρέα Ντόη, η υπομονή είχε σχεδόν εξαντληθεί πριν καλά καλά ο παίκτης εικοσαρίσει.

Ισως εντέλει ο Ελληνας – και δη «κόκκινος» – οπαδός είναι σαν… τον Ελληνα εργοδότη. Θέλει νιάτα και προϋπηρεσία μαζί. Κάτι που μόνοι οι… ανήλικοι πρωταθλητές Ευρώπης έχουν στο βιογραφικό τους.

Ο Ντόη, λοιπόν, δεν ήταν αρκετά τυχερός ώστε να γεννηθεί τρία χρόνια αργότερα και να κερδίσει αυτόματα την… αγάπη του κοινού, για την οποία έχει παλέψει σκληρά τα τελευταία δύο χρόνια. Σε αυτό το διάστημα έχει κατακτήσει πολλά, όμως αυτή παραμένει άπαρτο κάστρο. Ο Ρέτσος, βέβαια, έπρεπε να γίνει 25 και να πάρει ευρωπαϊκό ως ένας εκ των κορυφαίων για να γίνει «ο Παναγιώτης μας». Ο Ανδρέας είναι ακόμα 21. Εναν μήνα μεγαλύτερος από τον Γιάννη Κωνσταντέλια, που – δικαίως – θεωρείται το «next big thing» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η αντιμετώπιση προς το πρόσωπο του Ελληνα αμυντικού (χαφ), είναι εντελώς διαφορετική.

Μαχητής

Στην πρώτη ομάδα μπήκε… άγαρμπα πριν 22 μήνες, ένα δύσκολο απόγευμα στο Ηράκλειο. Ο Μίτσελ τον έβαλε βασικό και τα πράγματα πήγαν όσο πιο στραβά μπορούσαν. Αυτογκόλ και αλλαγή στην ανάπαυλα. Δε μάσησε. Ούτε ο Ντόη, ούτε και ο Μίτσελ, ο οποίος – προς τιμήν του – επέμεινε σε αυτόν.

Βάσει των αναγκών του τότε ρόστερ, αλλά και των σωματικών του χαρακτηριστικών, ο Ντόη «βαφτίστηκε» στόπερ, αφήνοντας πίσω – όπως αποδεικνύεται προσωρινά – τη θέση του στη Β’ ομάδα, που ήταν αυτή του αμυντικού μέσου. Τον πρώτο καιρό το κλίμα ήταν θετικό, όμως στις πρώτες λογικές στραβές ήρθαν και τα πρώτα «που πάμε με τον μικρό».

Αρκετούς μήνες και τέσσερις προπονητές αργότερα, όταν ο Μεντιλίμπαρ ανέλαβε για να… ολοκληρώσει την προφητεία, ο νεαρός από τα δυτικά κλήθηκε να ξεπεράσει ακόμα ένα ζόρικο εμπόδιο. Τον πρώτο καιρό, ο Βάσκος δε τον αξιολογούσε. Ελάχιστα λεπτά στο πρωτάθλημα και ένα μόνο ματς στην Ευρώπη (το πρώτο με τη Φερεντσβάρος).

Οταν ήρθε, όμως, η ώρα, ο Ντόη ανταποκρίθηκε. Χωρίς ρυθμό, αλλά με καρδιά. Είχε το νεύρο που μαρτυρά το παρουσιαστικό του. Μπήκε σε ευρωπαϊκό προημιτελικό στην Πόλη, με τους Τούρκους σα λιοντάρια σε κλουβιά και απέκλεισε τη Φενέρμπαχτσε, παίζοντας σημαντικότατο ρόλο στην ως τότε μεγαλύτερη νίκη στην Ιστορία της ομάδας.

Το εξαργύρωσε

Η επιβράβευση δεν ήταν ακριβώς άμεση, αλλά ήρθε. Ο Ντόη είχε κερδίσει βαθμούς εμπιστοσύνης και τους εξαργύρωσε πρώτη φορά στην Ολλανδία, όταν ο Μεντιλίμπαρ τον επανέφερε.. στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις. Εκμεταλλευόμενος τις απουσίες των Στάμενιτς και Γκαρθία, καθώς και το ότι κανένα από τα υπόλοιπα χαφ δεν έχει τα σωματικά του χαρακτηριστικά, κέρδισε θέση στην ενδεκάδα, την οποία διατήρησε μέχρι και την πρεμιέρα του πρωταθλήματος.

Πριν τρεις μήνες ήταν μεταξύ πάγκου και κερκίδας. Σήμερα είναι πολύτιμο εργαλείο στα χέρια του Μέντι, ο οποίος βλέπει στο πρόσωπό του ένα… μαξιλαράκι για τη θέση «έξι», σε περίπτωση που Στάμενιτς και Γκαρθία δεν έχουν την επιθυμητή εξέλιξη, καθώς και έναν υπολογίσιμο δεξιοπόδαρο στόπερ.

Η ανανέωση δεν είναι… χατίρι

Με το συμβόλαιο του Ντόη να λήγει το επόμενο καλοκαίρι, δεν ήταν λίγα τα κλαμπ που… έχωσαν τη μύτη τους, ανοίγοντας διαύλους με την «Αλεξάνδρας». Οι Ισπανοί μίλησαν για πρόταση της Σεβίλλης, η οποία φημολογείται ότι προσέφερε ένα ποσό κοντά στα 4 εκατομμύρια ευρώ. Οι ίδιες πηγές λένε ότι ο Ολυμπιακός δε τη συζήτησε καν, θέτοντας τον πήχη στα 10 εκατομμύρια.

Γιατί οι «ερυθρόλευκοι» είναι ένα selling club με τα όλα του και ο εν λόγω νεωτερισμός δεν είναι… μετάφραση της λέξης «παζάρι». «Είμαι selling club» σημαίνει πουλάω σωστά και γνωρίζω την αξία του προϊόντος που έχω στα χέρια μου. Ο Ολυμπιακός τον κοστολογεί κοντά στα οκταψήφια γιατί ξέρει ότι είναι κάτοχος ενός 21χρονου δυναμικού ποδοσφαιριστή με 56 εμφανίσεις στην πρώτη ομάδα, παραστάσεις στην Ευρώπη και συμμετοχή με την εθνική Ελλάδος. Ξέρει ότι αν πουλήσει το τομάρι του με τους όρους της κάθε Σεβίλλης, θα κερδίσει σήμερα και θα χάσει αύριο.

Η ανανέωση, πάντως, θεωρείται δεδομένη και θα γίνει με όρους που θα αντιπροσωπεύουν την αξία ενός ποδοσφαιριστή που πάλεψε πολύ για να τη φτάσει και ακόμα  μπορεί να πετύχει πολλά. Το αν θα… ζήσει αρκετά για να δει τον εαυτό του να καθιερώνεται όπως ο Ρέτσος ή αν θα χτίσει τη ζωή του στο εξωτερικό, όπως, για παράδειγμα, ο Νικολάου, θα φανεί… στο χειροκρότημα.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News